ขอเชิญชาวG2K แวะรับของฝากกันก่อน

 ขณะที่เริ่มบันทึกสุดท้ายในการท่องเที่ยวนี้ บรรยากาศรอบตัว เหมือนวันนั้นที่ราชบุรีมาก มีความสว่างแต่ไม่เห็นดวงตะวัน อากาศกำลังสบายๆ หรือว่าแท้จริง เรากำลังจะได้รำลึกถึงความสุขสบาย ในวันนั้นเสียมากกว่า เลยทำให้มองโลก มีสภาวะดังเดิมอีกครั้ง เมื่อเรามีสุข โลกก็สุขไปด้วย

  ผู้เขียนได้ที่พักเป็นแบบโฮมสเตย์ ตามต้องการ บ้านสวนชายน้ำ อ.ดำเนินสะดวก ติดต่อได้ทาง ชายน้ำ ดอท คอม เป็นกระท่อมนะ หรือจะเรียกว่าอะไรถึงจะถูก คล้ายเรือนเล็กๆ ยกพื้น มุงด้วยหญ้าคา ฝาบ้านเป็นไม้ไผ่สาน แต่พื้นไม้ขัดมัน หน้าต่างเปิดแล้วใช้ ไม้เท้าไว้ได้ ปูที่นอนกับพื้น มีมุ้งกางได้เหมือนกรดพระ ห้องน้ำสะอาด มีเครื่องทำน้ำอุ่น เจ้าของบ้านคือคุณลุงรณชัยอัธยาศัยดีมาก ผู้เขียนเข้าพักแบบไม่ได้จอง แต่การต้อนรับ เป็นไปตามลงเน็ตทุกประการ มีการเฉาะมะพร้าวอ่อน น้ำหอมมาต้อนรับแขก และว่าคืนนี้ จะพาไปชมหิ่งห้อยที่ แม่น้ำแม่กลอง ผู้เขียนรู้สึกตื่นเต้นทันที เคยแต่คนเล่าให้ฟัง ว่าหิ่งห้อยนี้ สวยงามสว่างไสวไปทั้งต้นลำพู ยังไม่มืดเท่าไหร่ แต่เจ้าของบ้าน ก็พาแขก ออกเดินทาง โดยนั่งรถผ่านถนนในหมู่บ้านสายหนึ่งซึ่งคดเคี้ยวมาก แต่สภาพลาดยางดี ต่อมาคุณลุงก็เฉลยว่า ที่ถนนคดเคี้ยว เพราะเป็นถนนอุทิศ ไม่ใช้ถนนเวรคืน คือชาวบ้านอุทิศพื้นที่ตามรอยต่อของเรือกสวนนี้ ตามแต่สภาพพื้นที่ ทำให้ถนนเป็นเช่นนี้ ส่วนงบก่อสร้างเป็นของเทศบาล น่าชื่นชม ที่ชาวบ้านตลอดระยะทาง ไม่ต่ำกว่า 5 กม.นี้ มีความพร้อมเพรียง เสียสละต่อส่วนรวมดีมาก

  เมื่อมาถึงริมแม่น้ำที่มีท่าเรือสำหรับจัดให้นักท่องเที่ยว ได้ซื้อบัตร เพื่อชมหิ่งห้อย ในราคา คนละ 60 บาท ผู้เขียนใช้บริการของท่าเรือคุณย่า รอบ สองทุ่ม ระหว่างรอ ก็สามารถเดินซื้ออาหารกินได้ตามอัธยาศัย อาหารจะมีใส่กระทงใบตองบ้าง กล่องโฟมบ้าง หรือถ้ามีที่ว่าง ก็นั่งกินก๋วยเตี๋ยวเรือและอื่นๆ ตามริมฝั่งได้ คนหนาแน่นมาก เดินกันตลอดเวลา เมื่อจัดการกับอาหารเสร็จก็มานั่งรอท่า ที่จะลงเรือ ท่านี้พิเศษ มีคาราโอเกะ พร้อมนักร้องประจำ และสมัครเล่น ร้องเพลงกันสนุกสนาน เรียกว่าเสียงลั่นคลอง กำลังเพลินก็ถูกเรียกให้ลงเรือ แล้วเรือลำน้อยที่นั่งได้ไม่เกิน 14 คน ก็พาผู้เขียนออกสู่บรรยากาศที่ไม่เคยพบเห็นมาก่อน

   คนขับเรือหางยาวนี้ จะรู้ดีว่า ควรผ่อนเครื่องตรงไหน เร่งตรงไหน หรือจะปล่อยให้เรือลอยล่องกลางน้ำ เพื่อชมฝูงหิ่งหอย ด้วยความสงบ หิ่งห้อย มีความเป็นมาอย่างไรผู้เขียนไม่ทราบ ทำไมต้องเกาะแต่ต้นลำพู ทั้งๆที่ไม้ชายน้ำมีมากมายหลายชนิด ก็ไม่มีหิ่งห้อย ไปเกาะให้เห็นสักตัว หรือหิ่งห้อย จะเป็นจริงตามเรื่องราวที่เล่าต่อกันมา ว่าชายคนหนึ่งตามหาคนรักของตนที่จมหายไปกับสายน้ำ  โดยการจุดโคมไฟ รออยู่ใต้ต้นลำพู จนสิ้นใจ แม้เหลือเพียงดวงวิญญาณ ก็ยังจุดโคม รอให้คนรักกลับมาตราบนานเท่านาน ใต้ต้นลำพู จริงเท็จประการใด อย่าว่ากันนะ

    คืนนี้พระจันทร์ครึ่งดวง แสงจันทร์ทำให้หิ่งห้อย อาจแลดูไม่แจ่มสว่างเท่าที่ควร อันนี้ผู้นำท่องเที่ยวเป็นผู้บอก แต่ผู้เขียนก็รู้สึกพอใจ เห็นแสงหิ่งห้อยได้ชัดเจนดี และน่าแปลก เหมือนหิ่งห้อย จะมีความพร้อมเพรียงกระพริบแสง วูบวาบ พร้อมกัน เวลามองดูเพลินๆ กับสายลมกลางน้ำเย็นฉ่ำ ทำให้เหมือนอยู่อีกโลกหนึ่ง ที่มีเราพอใจจะอยู่กับความมืดด้วยความสุข

    คืนนั้นกลับมาถึงบ้านพัก ใกล้สี่ทุ่ม คุณลุงบอกว่า ตื่นเช้าๆนะ อาหารเช้าเจ็ดโมงครึ่ง แล้วจะพาไปล่องเรือชมตลาดน้ำคลองดำเนินสะดวก ถ้าไปสาย เรือจะติดเดินทางไม่สะดวก และร้อนด้วย ก่อนกลับไปนอนคุณลุงยังเตือนว่า ห่มผ้านอนนะครับ เช้ามืดอากาศจะเย็น เดี๋ยวจะไม่สบาย ผู้เขียนนอนมองหลังคามุ้ง เป็นวงกลมคล้ายกรดพระ แล้วหลับสนิทจนรุ่งเช้า

       เช้านั้นผู้เขียนตื่นแต่ตีห้า สวดมนต์แผ่เมตตา ตามปกติ แล้วออกมาเดินสูดอากาศแต่เช้า มีคลองผ่านบ้านพัก มีสระบัวเล็กๆ อยู่ข้างบ้าน ในสวนของคุณลุงมีกล้วยออกปลีมากมาย สลับกับมะพร้าว และไม้ผลอื่นๆ ลิ้นจี่ ฝรั่ง มะม่วง สวนสะอาด ไม่มีวัชพืชเลย คุณลุงออกมาสนทนาด้วย หลังจากนั้น ไปกินข้าวต้มเครื่องก่อนออก ไปตลาดน้ำ แต่เช้านี้ คุณลุงบอกว่า มีแขกเข้าพักเมื่อคืนอีกหนึ่งครอบครัว มาจากชลบุรี ผู้เขียนเลยได้เพื่อนล่องเรือเพิ่มอีก 3 คน  และเป็นคนบ้านเดียวกันอีก

      เมื่อใกล้ตลาดน้ำ การจราจรคับคั่งจริงๆ มีกระทบกันตลอด แต่ขอบเรือเขาใช้เหล็กแผ่นประกบไว้ ให้คนนั่งระวัง อย่าเอามือไปจับขอบเรือก็แล้วกัน คงนึกออกนะว่าจะเกิดอะไรขึ้น เวลาเรือเสียดสีกัน ของที่ขายนั้นเหมือนในภาพยนต์ที่เราเคยดู เป็นผัก ผลไม้ ส่วนมาก และที่ขาดเสียไม่ได้คือ ก๋วยเตี๋ยวเรือ ข้าวเกรียบปากหม้อ พบมากที่สุด มีนักท่องเที่ยว ทั้งไทย และฝรั่ง นั่งเรือสวนกันไปมาขวักไขว่ ไม่มีใครในเรืออยากแวะตลาดบก ซื้ออะไร ไม่นานคุณลุงก็เก็บพาย แล้วติดเครื่องพาเรือ ล่องเข้าไปตามคลอง มีอยู่คลองหนึ่งชื่อว่า คลองใหญ่ ที่สมัยนั้น ร.5 ท่านได้เสด็จประพาสต้น และแวะพักบ้านคนจีนคนหนึ่ง เพื่อพักพระอิริยาบถ บ้านนั้นชื่อบ้าน"เจ็กฮวดมหาดเล็ก" คุณลุงเล่าว่า เมื่อพระองค์เสด็จกลับคราวนั้น ได้เรียกตัวเจ็กฮวด เข้าวังและแต่งตั้งให้เป็นมหาดเล็ก ซึ่งเป็นมหาดเล็กคนแรกของราชบุรี

    งานเลี้ยงย่อมมีการเลิกลา ผู้เขียนเองก็ได้เวลากลับบ้านเสียที เราต่างอำลากันอย่างมีไมตรี รวมถึงแขกที่จับพลัดจับผลู มาพบกัน เที่ยวด้วยกัน และอาจจะไปเจอกันที่ชลบุรีอีก ก็เป็นไปได้ เพราะอยู่ที่ศรีราชาเหมือนกัน ระหว่างทางผู้เขียนยังแวะชม พิพิธภัณฑ์หุ่นขี้ผี้งท่าแพ ซึ่งจัดได้ดีมาก เป็นเรือนๆ มีเสียงบรรยายเรื่องราว ประวัติบุคคลสำคัญ และพระอริยสงฆ์ ผู้เขียนรู้สึกคุ้มค่ากับกาลเวลาที่เสียไปจริง ยิ่งกับงบประมาณก็ยิ่งสุดคุ้ม เสียค่าน้ำมันประมาณ 1,200 บาท ค่าที่พัก ค่าเรือนำเที่ยว ค่าเรือชมหิ่งห้อย 840 บาท ( 2 คน )นอกนั้นก็เป็นค่าอาหาร ของกินระหว่างทาง ไม่ถึง 500 บาท เมื่อบวก ลบ คูณ หาร แล้ว คงทำให้หลายๆคน ตัดสินใจ และวางแผน ออกท่องเที่ยวกันได้อย่างไม่กังวล

     ระหว่างทางกลับบ้านผู้เขียนรู้สึกสดชื่นดี ขับรถรวดเดียวถึงบ้าน กับระยะทางประมาณ 200 กม.เมื่อถึงชลบุรี ก็พบว่า มีนักท่องเที่ยว เข้ามาเที่ยวที่บ้านเมืองของผู้เขียนมากเช่นกัน ทำให้รถติดเป็นระยะยาว แสดงว่า ชลบุรีก็เป็นUnseenthailand กับเขาเหมือนกันนะ

     วันนี้เลยถือโอกาส นั่งเล่าเรื่องให้ชาวG2K ฟังกันทั้งวัน ขอได้รับความสุขเช่นเดียวกับผู้บันทึกทุกประการทุกท่านค่ะ

[เบิร์ด]

สวัสดีค่ะคุณตันติราพันธ์

มาแวะรับของฝากหลังจากกลับจากเที่ยวค่ะ..อ่านแล้วเพลินจริงๆ ^ ^

เบิร์ดชอบหิ่งห้อย และมีความสุขที่สุดเวลาที่เห็นเค้ากระพริบวิบวับ  อยู่ในความมืด เพราะให้ความรู้สึกที่สงบ เย็น สวยจากแสงนวล เย็นตา ไม่ร้อน ..นิทานหิ่งห้อยที่คุณตันติราพันธ์เล่ามาก็โรแมนติกเหลือเกิน  เคลิ้มเลยล่ะค่ะ ^ ^  เค้าว่าหิ่งห้อยชอบน้ำสะอาดใช่มั้ยคะ ?

ขอบคุณมากนะคะที่เอาของฝากมาฝากชาวโก ทู โนว์..ขอบคุณมากค่ะ 

[Sasinand]

สวัสดีค่ะ

เคยพาลูกค้าไปเที่ยว ดำเนินสะดวกบ่อย สมัยหลายปีแล้ว ตอนนี้ น่าจะเปลี่ยนไปมาก

แต่ยังมีหิ่งห้อยอีกนะคะ น่าทึ่งจัง อยากทราบว่า ทำไมเค้าเกาะแต่ต้นลำพุนะคะ

[coffee mania]

สวัสดีค่ะ

• คิดถึงร้านกาแฟ ตรงท่าน้ำ
• คิดถึง  ร้าน"ที่อยู่ของจิตใจ" 
• เป็นร้านขายหนังสือ ดี ๆ
• มีโปสการ์ดทำมือ สวย ๆ

 

[pa_daeng]

• สวัสดีค่ะ หมอรุ่ง
• ป้าแดง อยากไปที่นี่มากเลยค่ะ
• แต่พลาดโอกาสทุกเลย
• ขอบคุณที่นำมาเล่าค่ะ
• อ่านเพลินเลย

[ตันติราพันธ์]

สวัสดีค่ะคุรเบิร์ด

   ได้รับของฝากตามแต่ใจจะไขว้คว้านะคะ ขอบคุณที่มาสนุกร่วมกันนี่แหละสังคม G2K คุณเบิร์ด จิตใจละเอียดอ่อนค่ะ ชมสิ่งใด ก็ชมอย่างลึกซึ้งมีชีวิตชีวา ดิฉันเองบรรยาย ไม่ค่อยจะได้เรื่องสักเท่าไหร่ สว่นนิทานนั้น คนแต่งก็ช่างบรรยาย จนรู้สึกประทับใจไปด้วย

แม่น้ำแม่กลองตามสายตา ยังดูสะอาดมากๆ แต่ที่ได้ข่าวแล้วรู้สึกใจหาย คือชาวบ้านเขาเริ่มจะโค่นลำพูทิ้ง ไม่อยากให้หิ่งห้อยมาเกาะ เขาว่า ถ้าไม่มีหิ่งห้อย คนก็ไม่มาชมกัน เขาก็ไม่มีเสียงรบกวน ก็ไม่ทราบจะทำอย่างไรดีนะคะ กฏของการได้อย่างต้องเสียอย่างหรือเปล่าค่ะ

    คุณconductor เขาTag คิดถึงคุณเบิร์ด เลยทำให้ต้องไปหาอ่านบทความเก่าของคุณเบิร์ดค่ะ น่าชื่นชมๆๆๆๆ

[ตันติราพันธ์]

สวัสดีค่ะคุณพี่

  ใช่เลยค่ะ ภาพนี้แทนตลาดน้ำได้ดี ไม่ว่า เมื่อไหร่ก็ตาม ลืมเล่าไป คุณลุงเจ้าของบอก บ้านที่ดิฉันพัก เขามาแสดงภาพยนต์เรื่อง ตลาดน้ำ ดำเนินรัก ภาค2ค่ะ

คิดว่า ตลาดน้ำไม่น่าเปลี่ยนแปลงสักเท่าไหร่หรอกค่ะ มองดูเป็นวิถีชุมชนไปแล้ว เป็นจุดขาย ของท้องถิ่นด้วย

 สว่นหิ่งห้อยกับลำพู ก็ยังเป็นปริศนาอยู่อย่างนั้น แปลกใจจริง บางสิ่ง อาจเกิดมาเพื่อบางสิ่งละมังคะ

เอาความสุขมาฝากค่ะ ตักตวงได้ตามต้องการค่ะ

 

[ตันติราพันธ์]

สวัสดีค่ะ

  ไม่ได้พบกันเสียหลายวัน เอาของฝากกันก่อน ความสุขที่คุรสัมผัสได้ค่ะ

• ร้านกาแฟมีหลายร้าน
• แต่ร้านที่อยู่ของจิตใจ ยังอยู่ดีค่ะ น่าสนใจมากมีคำพูดดีๆ แต่ไม่ได้จดมา
• มาเที่ยวไกลเหมือนกันนะ

[Gutjang]

สวัสดีค่ะคุณหมอคนเก่ง

• แต่ก่อน...ที่บ้านมีหิ่งห้อยอยู่ที่ต้นพยูงใหญ่ค่ะ...ช่วงฤดูหนาว จะพาหลานๆ ออกมานั่งคอยดูกันทุกคืน...สนุกดีค่ะ
• เดี๋ยวนี้ยังมีอยู่...แต่นานๆ จะออกมาอวดโฉมทีนึง....
• อยากตามรอย "ตันติราพันธ์" ที่ดำเนินฯ ซะแล้วค่ะ
• ..ขอบคุณค่ะ...

[ตันติราพันธ์]

สวัสดีค่ะป้าแดง

ป้าแดงตั้งใจไว้ดีๆนะคะ รับรองได้มาแน่ ถ้ามีรถมาเองสะดวกดี อาหารที่นี่มีทั้งน้ำจืด น้ำเค็ม เพราะแม่น้ำแม่กลองนี้ ไหลลงทะเลค่ะ มีส้มตำเจ้าอร่อยที่สุดของดำเนินสะดวก อยู่ใกล้ที่พัก ชื่อร้านบัวเรียงค่ะ ไปทานมาแล้ว อร่อยจริงๆค่ะ

[ตันติราพันธ์]

สวัสดีค่ะ

 

คุณครูคะ ตั้งหลักที่กรุงเทพกันก่อน ไม่ไกลเลย ล่องเรือในแม่น้ำยามค่ำคืน มีความสุขจังเลยค่ะ หายกลัวน้ำเป็นปลิดทิ้ง เวลาทุกคนเห็นหิ่งห้อย แรกๆ ก็เอะอะ ถ่ายรูปกัน แต่พอล่วงเลย ต่างก็เงียบสงบกันไป เราก็รู้สึกปลอดโปร่งไปด้วย จินตนาการตามใจนึกค่ะ ก็ขอให้ใครก็ตามได้เข้ามาในกระทู้นี้ จงได้ไปตามรอยตันติราพันธ์กันทุกคนนะคะ มีความสุขมาฝากค่ะ

[ดร. ดิศกุล เกษมสวัสดิ์]

สวัสดีครับคุณบุญรุ่ง มารับของฝากแล้วครับ อ่านไปพร้อมกับจินตนาการ ก็ได้กลิ่นอายของความสุขสบายไปกับการท่องเที่ยวด้วย คุ้มค่าจริง ๆ ครับ

[ตันติราพันธ์]

สวัสดีค่ะ

  ขออภัยมารับแขกช้าไปหน่อย หยิบของฝากไปถูกนะคะ มีหลายเข่งเลย ไม่ต้องกลัวหมด อาจารย์ว่างๆ ไปเที่ยวซิคะ ราชบุรี ใกล้นิดเดียวเองค่ะ

[เกษตรยะลา]

สวัสดีครับ น้องหมอ

• เล่าได้เหมือนอยู่ในเหตุการณ์ด้วย
• เหตุภาพชัดเจน
• น่าเที่ยวขมอย่างยื่ง
• ขอบคุณมากที่นำมาแบ่งปัน

[ตันติราพันธ์]

สวัสดีค่ะพี่

แสดงว่า พี่ต้องชอบท่องเที่ยวแน่ๆเลย ขอบคุณที่มีความสุขกับการท่องเที่ยว พี่ขนความสุขไปมากๆนะ ปีหน้าจะไปขนลองกองมากินบ้าง แลกกัน

[ครูวุฒิ]

• แอบๆตามไปเที่ยวราชบุรีมา  เลยแวะมาบอกว่า ครูวุฒิยังมีชีวิตอยู่นะครับ
• สวัสดีครับ

[ตันติราพันธ์]

สวัสดีค่ะครูวุฒิ

 ขอให้ได้รับของที่นำมาฝากให้เต็มที่เลยนะคะ

เชื่อค่ะว่าครูวุฒิจะยังอยู่อย่างมั่นคง ดีงาม เพื่อแผ่นดิน เพื่อลูกศิษย์ นับรุ่นไม่ถ้วน โรงเรียนเปิดเมื่อไหร่ ก็จะต้องเหนื่อยอีก แต่เป็นการเหนื่อยที่มีความสุข น้อยคนจะทำได้นะคะ ระลึกถึงเสมอ เพิ่งกลับมาจากอบรม 3 วันค่ะ