คิดถูกจริงๆ....ที่มีสติในวันปิดกล่องช็อล์ค : ข้อคิดในวันพระ(ช้าไปหนึ่งวัน)
ข้อคิดในวันพระขอเขียนเลยวันพระมาหนึ่งวัน เพราะค่อนข้างยุ่ง
เมื่อวานวันที่ 19 ต.ค. 50 เป็นวันประชุมของคณะวิทยาการจัดการและมีงานเลี้ยงปิดกล่องช็อล์คที่ทำเป็นประจำทุกปีหลังเสร็จสิ้นการสอบปลายภาค
ในสมองของเราก็รับรู้ว่าจะมีนัดประชุมตอน 10.00 น. แต่เวลาส่วนใหญ่ก็คือ นั่งตรวจข้อสอบข้อเขียนจนดึก คิดว่าในตอนเช้าก็คงจะตื่นสายๆแล้วไปประมาณเก้าโมงครึ่ง แต่พอเวลาเก้าโมงเช้าเราเปิดโทรศัพท์ก็มีเสียงเรียกเข้าทันที...
“หว้า...ทำอย่างไรดีพี่ลืมไปว่าวันนี้ที่สาขาเราจะต้องซื้อขนมหวานไปร่วมงานเลี้ยงด้วย...มานึกได้ตอนตี 5” อาจารย์ที่สาขาวิชาฯโทรมาน้ำเสียงร้อนรน
“ โห...แล้วโทรมาบอกตอนเก้าโมงกว่านี่นะ จะไปซื้ออะไรทันกันหล่ะ หว้าก็ไม่เคยซื้อด้วยพวกขนมหวาน ทำไมไม่บอกกันล่วงหน้า” หงุดหงิดมากๆเพราะกำลังนั่งทำเกรดอยู่ที่บ้าน
“โทรไปหาอาจารย์...ให้ซื้อให้ เขาก็บอกว่า แค่นี้นะ” พี่เขาบอกน้ำเสียงค่อนข้างกังวลมากเลยเพราะแจ้งกับคณะไปแล้วว่าจะซื้อขนมหวานมาร่วมงาน
ขณะนั้นนึกในใจว่า...ธุระก็ไม่ใช่ทำไมเราจะต้องมารับผิดชอบด้วย โมโหจริงๆ งานก็ยุ่ง เวลานั้นก็เก้าโมงกว่าแล้ว น้ำก็ยังไม่ได้อาบ จะประชุมตอนสิบโมงด้วย จะทำอย่างไรดี ปล่อยไปเลยดีมั้ยหล่ะ???
แต่วูบหนึ่งเมื่อนึกถึงคำสอนของท่านพุทธทาสที่ท่านให้ไว้เป็นมรดกว่า....
เราควรดำรงชีวิตชนิดที่เป็นการขูดเกลากิเลส และบรรเทาความเคยชินที่จะเกิดกิเลส(อนุสัย) อยู่ตลอดเวลา โดยมีสติสัมปชัญญะในขณะสัมผัสอารมณ์ ไม่ปล่อยให้ปรุงเป็นโลภะ โทสะ โมหะ ขึ้นมา หรือถ้าปรุงแล้วก็มีสติปิดกั้นการปรุงนั้นเสีย
เมื่อเริ่มเกิดสติขึ้นมาปิดกั้นความโมโหทั้งหมด ก็เริ่มคิดได้ว่า....ช่วงนี้เราทุกคนเครียดเรื่องข้อสอบกัน อาจจะทำให้หลงลืมกันไปได้ ดูเวลาคือ เก้าโมงครึ่งแล้ว เลยโทรศัพท์หาคุณป้าให้โทรสั่ง ขนมจีบ ซาละเปาร้านอร่อยแถวนั้นให้แทน แล้วรีบไปอาบน้ำ แต่งตัว อีกสิบห้านาทีสิบโมงเช้า คุณป้าที่แสนดีบอกว่า “ไม่ทันใจ...นำมาส่งให้ที่บ้านเลย พร้อมมีขนมสอดไส้ ขนมกล้วย ขนมแตง แถมมาด้วย”
ใช้เวลาขับรถไปถึงที่ทำงานสิบโมงเช้าพอดี ขนของไปเตรียมจัดแล้วขึ้นไปประชุม "เฮ้อ ! ทันเวลาพอดี..."
คิดถูกจริงๆ ที่ไม่ปล่อยให้อารมณ์โกรธมาบดบังสติซะก่อน....เพราะทุกสาขาก็เตรียมอาหารน่าทานมาทั้งนั้น ข้าวเหนียวหมูปิ้ง เรามีขนมจีบ (แบ่งมาบางส่วนก่อน) ขนมสอดไส้ น้องที่สาขาเราซื้อขนมทองหยิบ ทองหยอดมาเพิ่ม
น่าทานมั้ยคะ ???
ปอเปี๊ยะทอด ขนมครกญวน
หมูย่างน้ำตก
โรตีกับแกงเขียวหวานเลิศรส
ปรากฏว่าอาหารเราหมดทุกอย่าง ซาละเปาฮ่องเต้ร้านอร่อย ขนมจีบแป้งหมัก ขนมสอดไส้ก็ไม่เหลือ มองไปยังมีขนมจีน น้ำยา ส้มตำให้ตำกันเอง ปอเปี๊ยะญวน ผลไม้หลายชนิด.....โอย ไม่รู้จะทานอะไรดี
คิดถูกจริงๆที่เรามีสติในวันปิดกล่องช็อล์ค งานเลี้ยงเล็กๆแต่มิตรภาพระหว่างคณาจารย์แต่ละสาขาวิชาเกิดขึ้นในวันสบายๆ เพราะโอกาสที่แต่ละสาขาวิชาจะเจอะเจอกันพร้อมหน้าพร้อมตาก็ในวันนี้เอง.....เป็นวันก่อนปิดเทอมที่มีความสุขจริงๆค่ะ
ขอเตือนตัวเองอยู่เสมอว่า....ถ้าหากเรารู้จักมีธรรมะอยู่ในจิตใจอยู่ตลอดเวลา.... ไม่ว่าจะมีเหตุการณ์อะไรเกิดขึ้นก็ตามให้เราน้อมนำธรรมะเข้ามาปิดกั้นกิเลส อย่าให้ใจฝ่ายต่ำเข้ามาทำลายใจของเราอีกเลย....
ความเห็น (23)
สวัสดีครับพี่ครับ
ผมมาขอบคุณ หนังสือดีๆที่พี่ส่งให้ผม ผมอ่านได้ ๑๐๗ หน้าแล้ว ประทับใจมาก จนวางไม่ลง
ไม่รู้จะขอบคุณน้ำใจที่มากมายนี้ได้อย่างไร
ผมขอให้พี่มีความสุข และเจริญในธรรมยิ่งๆขึ้นไป
------------------------------------------------------
ป.ล...
หนังสือพ๊อคเกตบุคที่ผมเขียนออกมาจากโรงพิมพ์แล้วแบบด่วนๆ ผมตั้งใจจะส่งให้ ไม่ใช่ตอบแทนครับ คือผมตั้งใจไว้ก่อนหน้านี้แล้ว
ขอบคุณมากครับ
-
น้องเอกคะ... - ดีใจที่น้องเอกชอบค่ะ...มีข้อคิดดีๆหลายอย่างในนั้นนะคะ ลองอ่านดีๆ...
- ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับหนังสือจ้ะ วันนี้ยังคุยกับพี่หนูนาถึงเอกระหว่างไปสอนสุโขทัยเลยค่ะ
คุณธวัชชัย....- มีสติสัมปชัญญะในขณะสัมผัสอารมณ์ ไม่ปล่อยให้ปรุงเป็นโลภะ (ขนมจีบ ซาละเปา ขนมจีน ข้าวเหนียว หมูปิ้ง) ขึ้นมา
- หรือถ้าปรุงแล้วก็มีสติปิดกั้นการปรุงนั้นเสีย
- อิอิอิ.....
- อ.ลูกหว้าใจร้าย
- มีแต่น่ากินๆๆ
- ตอนนี้หิวมากๆ ไปหาอะไรกินตอนนี้ยังทันไม่เกินเที่ยงคืน อิอิ
-
แก่นจัง... - นี่เป็นการฝึกสติอย่างนึงจ้ะ....
- อิอิ..
อ่านแล้วประทับใจมากเลย ^ ^
ขอแสดงความชื่นชมน้องสาวคนงาม(ทั้งกายและใจ) คนนี้ด้วยคนค่ะ
พี่ก็เคยเิจอเหตุการณ์ทำนองเดียวกันนี้ แต่เลือกทางที่จะไม่โกรธ แต่แก้ปัญหาไป ผลลัพธ์ที่ได้กลายเป็นความสบายใจ(ของทุกคน) แม้ว่าเราจะต้องมาทำงานแทนคนอื่นก็ตาม
ขอแสดงความชื่นชมอีกครั้งค่ะ ^ ^
-
พี่ตุ๋ยคะ... - หว้าก็เป็นคนธรรมดา หลายต่อหลายครั้งที่มี
- โลภะ โทสะ โมหะ เกิดขึ้นบ่อยๆเหมือนกัน
- แต่ก็หมั่นเตือนตัวเองไว้....
- พอมีเวลากลับมาทบทวน....ทุกคนก็ยุ่งๆ ช่วงสอบกันทั้งนั้น ความจริงคือผู้ใหญ่สั่งฝากมาให้หว้าดูแลเรื่องอาหารมั้งคะ เพราะหว้ามีรถยนต์ แต่พอยุ่งๆเรื่องตัดเกรดอาจจะทำให้ลืมกันไปได้......
- พอเรามีสติขึ้นมา...ผลบั้นปลายก็มีแต่ความสุขทุกคนค่ะ.....
- ช่วงนี้ต้องเตือนตัวเองบ่อยๆค่ะ รู้สึกว่า...โกรธบ่อยจังเลย.....แต่มีพี่ตุ๋ยคอยชื่นชมแบบนี้ จะพยายามมีสติมากขึ้นค่ะ
- 555 อ.ลูกหว้าขา
- สติไม่ได้ช่วยอะไรเลย เพราะท้องหิว ฮือๆ
- แก่นซัดข้าวไข่เจียวตอนเที่ยงคืนไปแล้ว ตามด้วยก๋วยเตี่ยวอีกชาม หุหุ
- สวัสดีครับอาจารย์
- แย่เลยครับ เข้ามาอ่านตอนท้องหิวพอดี เลยต้องออกไปหาอะไรทานก่อนแล้วแหละครับ
สวัสดีค่ะอาจารย์
ขอบคุณเรื่องหนังสืออีกทีค่ะ อ่านจบแล้วค่ะ ดีมากๆเลย
เรื่องอารมณ์โกรธ เคยเป็นแบบอาจารย์ค่ะ แต่ก็ข่มได้เหมือนกัน เอาเรื่องของส่วนรวมมาข่ม
- น้องแก่นจัง...
- ขออภัย...ถ้าทำให้น้องสติแตกยามดึก
- ก็แหม...ของเขาอร่อยจริงๆค่ะ
คุณ สุดทางบูรพา - นี่ก็อีกรายค่ะ
- ต้องฝึกสติอีกมากค่ะ อิอิ...
- พี่ศศินันท์คะ....
- ยินดีค่ะที่พี่ชอบหนังสือ
- ดีจังเลยนะคะที่เวลาโกรธแล้ว ยังนึกถึงส่วนรวมมาก่อน...หว้าเองก็จะพยายามคิดอย่างนี้ค่ะ ขอบคุณค่ะ
อ.ลูกหว้าค่ะ อารมณ์โกรธอาจจะเกิดตามภาวะของปัจจัยที่เราเผชิญ พี่เตือนตัวเองในหลักของการทำดีง่าย ๆ คือพูดดี ทำดี คิดดี ก็พอจะทำให้หลุดจากอารมณ์โกรธได้คะ อาหารน่าอร่อยมาก ๆ
ชอบการรู้สึกระงับอารมณ์ เพราะบางทีเรามีสติรู้บ้างไม่รู้บ้างแล้วแต่อารมณ์
เคยอ่านหนังสือเล่มหนึ่งนานมาแล้ว แถมยังลืมชื่อผู้เขียนอีก ขออภัย ท่านบอกว่า คนโบราณสอนให้เราใช้สติปัญญา มาตั้งนานแล้ว แต่เรามัวแต่ไปตามก้นฝรั่ง พอฝรั่งบอก I.Q. เราก็ไปตามกันเป็นแถว พอเด็กก้าวร้าวฝรั่งบอก ยังมี E.Q. อีกเราก็ไปตามอีก พอต่อมาฝรั่งบอกมันยังมี M.Q. เราก็ไปตามกันอีก แค่สติปัญญาตัวเดียว เอาสติไปควบคุมปัญญา แค่นี้ทุกอย่างก็จะไปได้ดี
เก่งมากค่ะ ถึงได้น่ารักแบบนี้ เนาะๆ
-
พี่หมูคะ... - ถึงเราจะศึกษาธรรมะ แต่พอถึงเวลาจริงๆเราก็มีอารมณ์โกรธขึ้นมาได้ แต่เมื่อเรารู้จักน้อมนำธรรมะมาสกัดอารมณ์นี้ มีสติกลับคืนมา ทุกอย่างก็ราบรื่นค่ะ
- ช่วงนี้พักร้อนค่ะ ไปทำบุญเพิ่งจะกลับมาค่ะ
-
คุณ บัณฑูร - ทองตัน - เห็นด้วยค่ะ หลายเรื่องที่พุทธศาสนาของเรามีมานานแล้ว
- และชาวตะวันตกก็เพิ่งจะหันมาศึกษา และนำแนวคิดกลับมาขายพวกเราอีกที
- อิอิ ของใกล้ตัวแท้ๆ นะคะ แต่เวลาพูดมันคงดูไม่โก้เท่า EQ AQ MQ กระมังคะ
- คุณแก้มแหม่ม...
- ขอบคุณมากค่ะ ไม่ได้เก่งอะไรหรอกค่ะ แต่พยายามเตือนตัวเองเสมอค่ะ
-
คุณ กุ้ง - จริงด้วยค่ะ....
- บางครั้งเราก็มีความรู้สึกเห็นแก่ตัวกันทั้งนั้น
- แต่ ถ้าเราละความเห็นแก่ตัวลงได้
- เรียกสติกลับมา...วันนี้เราก็ทานเลี้ยงได้อย่างมีความสุขค่ะ
- อ้อ...ขอบคุณสำหรับกาแฟค่ะ รู้ได้ไงว่าชอบม็อคค่า....น่าอร่อยจริงๆ
สวัสดีครับพี่
- อ่านเรื่องนี้มาทำห้เกิดข้อคิดหลายอย่างในฐานะที่เป็นคนทำอาหารเลี้ยงคนในงาน ทั้งทำข้อสอบท้งงานอบรม ต้องต้มข้าวให้คนอบรมตอนเช้าใส่ปาคู่ ดูก็สนุก
- สิ่งที่ผมเบื่อกลายป็นทำข้อสอบกับการตรวจให้คะแนนมากกว่า ทำอาหารถือว่าชอบเพราะได้กินชิมไปอร่อยไปตามสไตล์สมัคร คงสมปราชญ์ คิคิ
- ใครมีสติก็ดี ใครมีสัมปชัญญก็ดี แต่อย่าลืมมีความเห็นอกเห็นใจคนด้วย เขาก็คน เราก็คน ขยันทำดีนิดชีวิตน่ารัก
- มาชวน อ.ลูกหว้าไปชมตะวันตกทุ่งนาด้วยกันค่ะ
- ตามมาเลยนะคะ...มาค่ะ..ถือถุงขนมให้...(อิอิ..กลัวอด)
- อาจารย์โกศล...
- ชอบทำอาหารหรือคะ งั้นตรงกันข้ามกับพี่ที่ไม่ชอบทำอาหาร นอกจากตอนทำร้านอาหารมันได้ตังค์ เลยชอบ....
- พี่ก็พยายามมีสติ แต่บางครั้งมันก็สติแตกเหมือนกันนะ.....แหม..พี่ก็คนธรรมดานี่นา
- แต่ก็พยายามทำดีบ้าง ไม่ดีบ้างในบางครั้ง ก็พยายามเน้นดีมากกว่าค่ะ
-
อาจารย์ Gutjang - ตามไปดูแล้วนะคะ
- พอดีไม่ค่อยสบาย ไม่ได้เข้าซะหลายวัน