โข่ง Diary : วันนี้โข่งก็โก๊ะ เหมือนกัน

โอ๊ย พระเจ้าจอร์จ มันเป็นกราจกงับ ไม่ใช่ประตู

วันนี้เป็นวันศุกร์แห่งชาติ แน่นอนงับ...

เป็นวันที่ต้อง อาบน้ำ และกลับบ้าน ...วันนี้แม่ผมมาแปลกงับ..ไม่ได้อาบน้ำให้ผม ..เอ๋ ..งง ๆ แต่ก็ ลั้นลา ล่ะงับ...คิคิคิ

มารู้ก็เวลาจะออกเดินทาแล้ว....แม่มีเพื่อนเต็มรถเลย ...โข่งเลยต้องระเห็ด ...ไปอยู่ท้ายกระบะ (ฮือ ฮือ คุณชายตกอับ คับ ) ....แต่อย่าคิดว่าโข่ง จะเดือดร้อนนะงับ.. จริง ๆ แล้ว ..Happy มั่ก ๆ ..นั่งหลัง กว้างขาง สบาย ลมแรง ๆ เย็นมากเลย ...ถ้ามองหน้าโข่งดี ๆ ต้องรู้แน่ ๆ ว่าโข่งยิ้มไปตลอดทาง งิงิงิ (โข่ง สุขี แต่เห็นแม่ชะเง้อจนคอจาหัก สงสัยกลัวโข่ง โดดลงรถ งิงิงิ )

"สบายใจ"

มาถึงบ้าน ก็ตามเคยงับ อารามดีใจ ...โข่งงี้พล่านเลย ...พอแม่เปดประตูให้ก็โดดตู้ม เลยงับ..ก็ลุกแบ๊ก กับพี่ก๊วย มารอรับแล้วนี่นา

บ๊อก ๆ แบ๊ก บูลลวว คุยกันระงมเชียว

ฝนดันตกพอดี แม่เลยต้อนขึ้นบ้าน ...โข่งกับพี่ก๊วยยังเล่นกันไม่ทันหายมันงับ ...เลยพากันวิ่งจะหนีออกไปทางประตูหลัง ..ด้วย speed ที่แม่ตามไม่ทัน ... น่านไง ..ทางออก ...

"ตู้ม"

โอ๊ย .. กราจก ...พระเจ้าจร์อจ ...แม่งับ...โข่งเจ็บจมูก งับ ...เต็มแรงเลยงับแม่ ...ฮือ ๆๆๆ มันเป็น กราจกงับ ไม่ใช่ประตู ...

แทนที่จะเห็นใจ ...แม่ผมงับ...หัวเราะ กร๊ากกกกก เลย ...

ฮือ ๆๆ แม่ใจร้ายย