โอกาสดีของชีวิต (5) : งานมหกรรม KM ภูมิภาค ครั้งที่ 1

                  เรื่องที่จะ AAR  (บางคนเรียกว่า อ้า...ไม่ดีนะ ไม่สุภาพ) แต่คนพูดบอกอย่าคิดมาก เขาหมายถึง อ้าหัวใจออกมา เพื่อให้รู้ว่าคิดเห็นอะไรที่เป็นประโยชน์ ต่างหากเล่า อือ...พอกล้ำกลืนกับเหตุผลอยู่บ้างเน๊อะ  ลองฟังดูก่อนไหม๊

รู้สึกประทับใจกับ

·       สถานที่จัดงาน ที่ใช้ทรัพยากรที่มีอยู่เกิดประโยชน์ (ไม่ต้องไปเช่าโรงแรม แพงด้วย)

·       คณะผู้จัด แม้ใช้คนไม่มาก แต่มีศักยภาพสูง ดูแลใกล้ชิด ใส่ใจรายละเอียด ฯลฯ

·       วิทยากรหลักทั้ง 4 ท่าน ( นพ.วิจารณ์ นพ.ภักดี พ่อครูบา และ อ.วรภัทร์) ไม่ผิดหวังสักคน

·       การเลือกเข้าห้องย่อย ทั้ง 2 ห้อง (แต่)

·       การเข้าไปในห้อง blog แม้มีเวลาอันน้อยนิด แต่ได้ประโยชน์กลับมาบานเลย  

·       อาหาร เครื่องดื่ม สะดวก อร่อย  

·       ช่วงที่ใช้บริการรถร่วม สคส. ได้พาแวะสักการะอนุสาวรีย์สมเด็จพระนเรศวรมหาราช 

·       ที่พัก K hall  ห้องกว้างขวาง สะดวกสบาย ราคายุติธรรม ใกล้ที่จัดงาน (แต่)

·       บรรยากาศภายใน มน. ร่มรื่น อากาศดี มีรถไฟฟ้าลดมลภาวะ บริการฟรี นศ. อัธยาศัยดี ยิ้มแย้มแจ่มใส (ได้พูดคุยกันระหว่างนั่งรถชม มน.) 

·       การได้พบกับ blogger ตัวจริง เสียงจริงหลายคน ทักทาย พูดคุย แลกเปลี่ยน  บางคนเราจำไม่ได้ นึกได้ตอนจะกลับแล้ว (พี่บัวชูฟัก)

·       การเดินทางโดยรถปรับอากาศ วีไอพี  ทำเวลาถึงที่หมายอย่างปลอดภัย (แต่)

แต่ จะดีกว่าไหม๊ ถ้า.........

·       ห้องหลักสูตรท้องถิ่น หากมีบรรดานักเรียนได้มาร่วมเวทีด้วย ก็จะช่วยเพิ่มบรรยากาศ สีสัน  เพราะนักเรียนเองก็มีส่วนที่ได้สัมผัสผลการใช้หลักสูตรท้องถิ่นนั้นไปพร้อมกับครู  (บางทีเพียงแววสายตาใส ๆ  ของเขาก็แสดงให้เห็นอะไรดี ๆ อีกมากมาย)

·       เจ้าหน้าที่ K hall  กล่าวคำขอโทษสักคำ   ที่แจ้งว่าจะต้องขอเก็บเงินค่าห้องพัก เป็น 2 คืน ทั้งที่ดิฉันเข้าพัก วันที่ 28 กย. เวลา 06.50 (ระบุในใบมัดจำ)  เช็คเอ้า วันที่ 29 กย. เวลาประมาณ 08.00 น.  เหตุผลคือ เข้าเวลา 06.50 ยังเช้าอยู่ต้องชำระเป็นวันที่ 27 ด้วย  ดิฉันเอ๋อเลย  ไม่เคยเจอเหตุการณ์อย่างนี้ ขอเหตุผลที่ดีกว่านี้ แต่เจ้าหน้าที่สีหน้าไม่ค่อยดี  สุดท้ายก็มีเสียงในลำคอ อื..อ...อื..อ   (รู้สึกไม่ค่อยดีกับเหตุการณ์นี้เท่าใด  แต่สุดท้ายก็ให้อภัย)

·       จองตั๋วขากลับ 29 กย. ในเที่ยวสุดท้าย ประมาณ 3 ทุ่ม จะได้อยู่ในงานจนเลิกไม่ต้องรีบออกมาก่อน (เสียดายจัง)

                 สิ่งที่สะท้อนออกมานั้น เป็นเรื่องที่มากระทบตัว กระทบใจ ในฐานะผู้ร่วมงานคนหนึ่ง ที่มีความปรารถนามาร่วมงานครั้งนี้  (ความตั้งใจแรกว่าจะขอลาพักผ่อน แต่เจ้านายใจดีอนุญาตให้มาราชการค่ะ)  อาจจะไม่สอดคล้องกับมุมมองของใคร  ทั้งรูปแบบและความคิดเห็น (แบบ AAR แผ่นที่แจกให้ หยอดใส่กล่องแล้วค่ะ)     แต่อยากเขียนเพราะ “ใจสั่งมา” อย่างที่เคยบอกไง......    

• สิ่งที่ต้องไม่ลืมคือ  "การทำดี"
• สิ่งที่ต้องทำคือ  "การให้"
• สิ่งที่ต้องรักษาไว้คือ  "การแบ่งปัน"
• สิ่งที่ต้องเรียนรู้และตระหนักถึง คือ  "อัตตา"

 

[ลุงเอก]

ให้อภัยได้เสมอสำหรับคนทำงานครับ

[Ranee]

ตามคุณเอกมา ๒ บล๊อกแล้วค่ะ  อิ อิ  ตามมาซึมซับค่ะ  ชอบมากค่ะที่เขียนว่า

• สิ่งที่ต้องไม่ลืมคือ  "การทำดี"
• สิ่งที่ต้องทำคือ  "การให้"
• สิ่งที่ต้องรักษาไว้คือ  "การแบ่งปัน"
• สิ่งที่ต้องเรียนรู้และตระหนักถึง คือ  "อัตตา"

ขอบคุณค่ะ

[แผ่นดิน]

ห้องหลักสูตรท้องถิ่น หากมีบรรดานักเรียนได้มาร่วมเวทีด้วย

เห็นด้วยอย่างยิ่งครับ  และผมก็แสดงทัศนะกับมิ่งมิตรหลายท่านในทำนองเดียวกันนี้. เช่นกัน

...

เขียนด้วยใจ..เพราะใจสั่งให้เขียน ...

อ่านแล้วได้ใจไปเต็ม ๆ ครับ

[ขจิต ฝอยทอง]

• แหมโดนใจมาก
• ห้องหลักสูตรท้องถิ่น หากมีบรรดานักเรียนได้มาร่วมเวทีด้วย ก็จะช่วยเพิ่มบรรยากาศ สีสัน  เพราะนักเรียนเองก็มีส่วนที่ได้สัมผัสผลการใช้หลักสูตรท้องถิ่นนั้นไปพร้อมกับครู  (บางทีเพียงแววสายตาใส ๆ  ของเขาก็แสดงให้เห็นอะไรดี ๆ อีกมากมาย)
• ถ้ามาโรงเรียนบ้านเม็กดำต้องชอบแน่ๆๆ
• อยู่ที่มหาสารคาม
• ดร วรภัทร์ก็ไปบกมาแล้วครับ

[ผศ.ดร. วิบูลย์ วัฒนาธร]

- หลักสูตรท้องถิ่นเห็นด้วยอย่างยิ่งครับที่ว่าควรมีนักเรียนเข้าร่วมเล่าเรื่องด้วย ความจริง ห้องนี้ ก่อนจะเริ่มงานมีปัญหามากที่มีผู้ขอเข้าร่วมเพิ่มเติม (หลังจากปิดรับการตอบรับแล้ว) จำนวนมากชนิดที่ว่าแยกจัดเป็นอีกงานหนึ่งได้เลย ต้องหาวิธีปฏิเสธกันแทบแย่ รับปากกับเขาว่าจะจัดให้เป็นการโดยเฉพาะอีกครั้ง คราวนี้คงมีนักเรียน ผู้ปกครอง ผู้นำท้องถิ่น และผู้มีส่วนเกี่ยวข้องอื่น ๆ เข้าร่วมด้วย  

- เรื่องเจ้าหน้าที่โรงแรมที่พิษณุโลกนั้น ผมต้องขออภัยทุกท่านไว้ ณ ที่นี้ด้วยครับ ทั้งโรงแรมใหญ่สุด ดีที่สุดในพิษณุโลกก็มีปัญหานี้มาโดยตลอด เป็นที่น่าขายหน้าของคนพิษณุโลกมาโดยตลอด คนไทยเรามักจะให้อภัยกัน เขาก็เลยไม่ค่อยจะแก้ไขปรับปรุงคุณภาพกันเท่าที่ควร ต้องให้เจอของแข็งบ้างน่าจะดี

- ขอบคุณอีกครั้งครับที่กรุณาเขียนบันทึกชุดนี้

[บัวชูฝัก]

• สวัสดีครับครูอ๊อด
• บรรยายได้ละเอียดแบบเห็นภาพเลยนะครับ
• กำลังคิดจะเขียนรายงานท่านผอ.อยู่พอดีช่วงนี้สมองไม่ค่อยแล่น อ่านบันทึกนี้แล้ว สามารถก๊อบไปรายงานได้เลยนะครับเนี่ย
• ขอบคุณครูอ๊อดครับ

[ทะเลใจ]

• สวัสดีค่ะครูอ๊อด
• จริงๆแล้วที่ห้องหลักสูตรท้องถิ่น  คุณครู และ อ.อมรรัตน์ อยากนำเด็กมาร่วมงานด้วยมากๆเลยค่ะ ครูจิรวรรณก็อยากนำเด็กมาถ่ายทอดประสบการณ์  โรงเรียนที่ทำหลักสูตรมังคละก็อยากนำเด็กมาเล่นดนตรีมังคละ
• แต่ด้วยเรามีช่วงเวลาในการนำเสนอที่จำกัด  จึงจำต้องตัดการมีส่วนร่วมของเด็กออกไปอย่างน่าเสียดาย
• ฝากเรียน อ.วิบูลย์ ด้วยนะคะ ว่าอย่างงัย ช่วยผลักดันให้เกิด งานมินิมหกรรม KM (หลักสูตรท้องถิ่น) นะคะ  คราวนี้ จะได้แลกเปลี่ยนเรียนรู้กันอย่างเต็มที่ค่ะ