แด่ ความดี ความรัก และความกตัญญู
คนเราเลือกเกิดไม่ได้ แต่นั่นไม่ใช่สิ่งสำคัญ อยู่ที่ว่าเมื่อเกิดมาแล้ว เราทำตัวอย่างไรมากกว่า ความงามของคนอยู่ที่จิตใจมากกว่ารูปร่างหน้าตา หรือชาติตระกูล
ความดี ความกตัญญูรู้คุณ ต่อพ่อแม่พี่น้อง ความรักที่มีต่อคนที่รัก ทุกสิ่งทุกอย่างที่ทำมันไม่ได้สะท้อนให้เห็นถึงพื้นเพ ฐานะครอบครัว รูปร่างหน้าตา นั่นหมายความว่าแม้เกิดมาในครอบครัวที่ฐานะไม่ดี ขัดสน รูปร่างหน้าตาไม่ได้ดีเด่อะไร แต่ความดีที่อยู่ในตัวเป็นความงามเหนือสิ่งอื่นใด ทำให้ทุกคนได้รับรู้ ได้เห็น และรู้ว่านั่นออกมาจากใจ ออกมาจากความเป็นตัวตนไม่ได้เสแสร้งแกล้งทำ ทำทุกอย่างเพื่ออนาคต ไม่อยากทำให้คนที่รักต้องลำบาก สร้างเนื้อสร้างตัว ไม่อยากจนอย่างนี้ไปตลอดชีวิต อยากให้พ่อแม่พี่น้องมีความสุข คนรักสุขสบาย แม่ตัวเองจะเป็นอย่างไรก็ยอม ไม่เคยบ่น
แต่ชีวิตคนเราช่างแสนสั้นนัก ไม่มีใครหยั่งรู้วันเวลาของตัวเอง ไม่รู้วันไหน แต่มันช่างเร็วเหลือเกิน สำหรับคนดี ๆ อนาคตที่วาดหวังไว้ ยังทำไม่สำเร็จ แต่ก็จำต้องจากไปเสียก่อน ทิ้งพ่อแม่พี่น้อง ทิ้งคนรักที่รักแทบหมดใจ ทุ่มเทให้ทุกอย่าง ทั้งชีวิตและจิตใจ ไว้ข้างหลัง แล้วจะให้ทำใจยอมรับได้อย่างไร
มีประโยคหนึ่งที่มักจะพูดอยู่เสมอ กับคนที่รักอยู่บ่อย ๆ ว่า“ชีวิตเหมือนกับขอนไม้ ให้พึ่งพา แต่ก็นั่นแหล่ะ ก็ไม่รู้ว่าจะได้ถึงวันไหนกัน” ชอบบอกว่าเพลงขอนไม้กับเรือเข้ากับชีวิต
จึงขอมอบเพลงนี้ ให้กับน้องชายผู้จากไป
ขอนไม้กับเรือ
โดดเดี่ยวเดียวดายในท้องเล
ลมพัดลมเพลอยมาไกล
เป็นแค่ขอนไม้ไม่มีทิศทาง
ประคองตัวเองไปเหงาๆ
กลางคืนเหน็บหนาวจนใจจะพัง
ไม่เหลือความหวังอะไรเลย
วันหนึ่งน้องสาวลอยคอมา
มือเจ้าไขว่คว้าขอนไม้เอาไว้
เพียงหวังในใจ พยุงให้ลอย
อยากส่งให้เธอไปถึงฝัน
ผืนดินทางนั้นยังรอคอย
แรงเหลืออยู่น้อยจะไปอย่างไร
*หากมีเรือสักลำแล่นมา
ก็ขอให้เธออย่าช้าขึ้นเรือนั้นไป
**เปรียบกับพี่เป็นแค่ขอนไม้
ต่อให้รักเจ้ามากเพียงไหน
ผุพังไป พึ่งพาก็ได้ไม่นาน
เปรียบกับพี่เป็นแค่ขอนไม้
เกาะลอยคอให้เพียงข้ามวัน
แต่ฝั่งฝันขอเพียงให้เรือพาเจ้าไป
....ดนตรีโซโล่......
โดดเดี่ยวเดียวดายในท้องเล
ลมพัดลมเพไปตามกระแส
ขอนไม้อ่อนแอจะไปไหนไกล
ไม่อยากให้จมไปด้วยกัน
ไม่ยอมให้ฝันเจ้าต้องสลาย
เมื่อพี่จมหายให้เจ้ายังมีหวัง
บันทึกนี้ขอมอบให้แด่น้องชายที่พึ่งจากไป
เราจะเก็บสิ่งดี ๆ ความดี ความรักที่มีให้ไว้ในใจเสมอ ขอให้ไปสู่สุขคติ
(ชีวิตคนเราแสนสั้นนัก ทำทุกวันให้เหมือนเป็นวันสุดท้าย แล้วเราจะดำเนินชีวิตอยู่บนความไม่ประมาทประมาท)
มุ่งหวังสิ่งใดในโลกหล้า
เกิดมาก็แต่ตัวเปล่า
ชีวิตใช่นานยาว
ลับโลกทิ้งเรื่องราวใดไว้...
......
มาเป็นกำลังใจให้ทำความดีต่อไปค่ะ
ชีวิตก็แบบนี้แหล่ะครับ ต้องเร่งทำความดีกันอย่างประมาณ เวลาของมนุษย์เราสั้นมาก แต่ก็เป็นช่วงเวลาที่เราสารารถไปยังจุดสูงสุดและจุดต่ำสุดได้ ขอเป็นกำลังใจให้ครับ
ขอบคุณที่เป็นกำลังใจให้นะครับ
คนที่จากไป ก็ขอให้ไปดี
คนที่ยังอยู่ก็ต้องสู้ต่อไป
......