คงไม่ใช่แค่ใส่เสี้อเหลือง:ดูจากหนอน


การที่เราจะกระจายความรู้ใดๆ วิธีการนี้สำคัญนัก

   ก่อนอื่นขอเอ่ยถึงความรู้สึก ภายในใจของผู้เขียนสักหน่อย ว่ารู้สึกมีความภาคภูมิใจมาก เวลาเขียนบันทึก แล้วพบว่ามีคนเข้ามาอ่าน ในเวลา หนึ่งวันนั้น มากขึ้นเรื่อยๆ ทั้งๆที่เป็นนักบันทึก ที่โนเนม ก็อาจเพราะได้เขียนเรื่องราวที่เป็นมงคล แก่ตนเอง และบ้านเมือง เรื่อ่งแนวคิดปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงของพ่อหลวง  อันเป็นการได้นำประสบการณ์จากเรื่องเล่าของท่านผู้ใหญ่ชาติชาย แห่งบ้านจำรุง ผู้เป็นต้นแบบที่ยอดเยี่ยม มาเสนอแก่ท่านผู้อ่าน ก็คงมีอานิสงส์บ้างไม่มาก ก็น้อยนั่นเอง

   วันนี้ขอนำวิถีการจัดการความรู้ของบ้านจำรุง ที่แสนง่ายดาย คือการทำปุ๋ยหมัก ที่ได้จากการนำเศษขยะ อาหารต่างๆ ที่เกิดขึ้นในหมู่บ้าน มาแปลงเป็นประโยชน์ เพื่อเพิ่มธาตุอาหารแก่พีชผล

  แต่ละวันเศษจากผัก ผลไม้ อาหาร ต่างๆที่เกิดขึ้นไม่ใช่น้อย กับคนจำนวน 600 คน ถ้าจะปล่อยทิ้งไว้ตามบ้านเรือน กลิ่นก็คงตลบอบอวน แมลงวัน ก็คงบินว่อนอย่างร่าเริง กับความอุดมสมบูรณ์ของมัน การทำปุ๋ยหมักจึงเป็นการแก้ปัญหาอย่างบูรณาการ ทั้งด้านรักษาสิ่งแวดล้อม ด้านควบคุมโรคของสาธารณสุข การใช้ปุ๋ยทดแทนสารเคมี การลดค่าใช้จ่ายจากการซื้อปุ๋ย การเพิ่มมูลค่าให้ขยะ และอีกมากมายหลายประการ สูตรของบ้านจำรุงทำง่าย ไม่ต้องจดจำระยะเวลาให้วุ่นวาย ดังนี้

  • นำเศษขยะ เศษอาหาร เปลือกผลไม้ ฯลฯ ลงสู่บ่อหมัก

  • ระยะเวลา ไม่ต้องจำ ให้สังเกตุว่ารอจนมีหนอนขึ้น

  • จากนั้นให้ใส่ ปด.2 (ขอเปลี่ยนเป็น พค.2 ) (เข้าใจว่าเป็นหัวเชื้อ)ลงไป

  • เมื่อหมักต่อไปจนมีกลิ่นเหม็นก็เติมน้ำตาล

สูตรง่ายๆ จำง่าย ทำให้เขามีความชำนาญในการทำปุ๋ยหมัก แบบไม่ต้องกางตำรา หรือใช้เครื่องมือใดมาช่วยวัด ค่าต่างๆ ใช้แค่ ตาดู จมูกดมกลิ่น ก็เท่านั้น

    การที่เราจะกระจายความรู้ใดๆ วิธีการนี้สำคัญนัก การสื่อจากตำรา มาสู่การปฏิบัติ ที่ทำให้ผู้เรียน มีความมั่นใจ ในวิชานั้น ก็คือ การจดจำไว้ในสมอง จากการ รู้ เห็น ด้วยการลงมือทำ ประสบการรณ์ตรง ที่จะไม่มีวันลืม และนี่ก็เป็นไปตามพระราชดำรัส ที่ทรงพระราชทานไว้ว่า การกระทำทุกอย่าง จะเกิดผลดี ถ้าไม่ฝีนวิถึของเขา บางครั้งตำรับตำรา ถ้าเขียนตก หล่น ไปแค่บางคำ ก็อาจทำให้ผิดเพี้ยนได้ ดังนั้นเพื่อการนำความรู้สู่คนหมู่มาก ผู้ถ่ายทอด จึงควร นำมาแปลงให้เป็นบทเรียนธรรมชาติ ดังที่ผู้นำหมู่บ้านจำรุง ได้กระทำ

    อีกไม่นาน บทความนี้ก็จะถูกกลืนหาย ไปตามกาลเวลา แต่สิ่งที่ผู้เขียนนำมาบอกเล่านี้ ได้บันทึก ใจความสำคัญไว้ในสมองเรียบร้อยแล้ว ชาวหมู่บ้านจำรุง ได้เดินตามพ่อ อย่างถูกต้องทุกย่างก้าวให้ผู้เขียนได้ดูเป็นแบบอย่าง และจะได้นำสิ่งที่ได้รับนี้ ไปปรับปรุงการใช้ชีวิต การทำงาน ทั้งส่วนตัว และอาจบันดาลใจ ให้แก่ชุมชนที่ดูแลอยู่ด้วย ก็ขอยกคุณงามความดี ให้ต้นแบบนี้ตลอดไป

 พรุ่งนี้ ชาวบ้านจำรุง จะมีสิ่งหนึ่งที่จะมาอวดแก่ท่านทั้งหลาย และสิ่งนี้ก็เป็นเรื่องที่น่าสนใจ และถ้าใครคิดอยากจะทำ ขอบอก ง่ายมาก พบกันพรุ่งนี้ค่ะ 

     

หมายเลขบันทึก: 134196เขียนเมื่อ 2 ตุลาคม 2007 17:50 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 20:45 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (24)
  • สวัสดีค่ะ
  • นักเขียนโนเนมที่ไหนกันคะ  คนออกจะรู้จักกัน
  • รักษ์คนหนึ่งหละที่ติดตามอ่านบันทึกนี้ประจำ
  • ให้สาระประโยชน์และแง่คิดเสมอมา
  • ขอชื่นชมในความคิดที่มุ่งมั่นของนักพัฒนาที่กำลังเดินตามรอยพ่อหลวงของเราค่ะ  เป็นกำลังใจให้นะคะ 

จ๊ะเอ๋ สวัสดีค่ะ  พี่ตันติราพันธ์

            รักษาสุขภาพด้วยนะเจ้าค่ะ หนูแวะมาเยี่ยมเจ้าค่ะ

         เป็นกำลังใจให้เจ้าค่ะ --------> น้องจิ ^_^

สวัสดีค่ะ

  • การที่เราจำและจดเป็นสิ่งที่ดีค่ะแต่สิ่งที่ดีที่สุดคือการนำไปปฏิบัติ 
  • อ่านบันทึกคุณหมอรุ่งแล้วได้ข้อคิดมากมายค่ะ
  • ขอบคุณค่ะ
     สวัสดีคะ แวะมาเยี่ยมเยือน อนามัยกับโรงพยาบาลก็เป็นทองแผ่นเดียวกันอยู่แล้ว ถ้าทุกคนยึดถือความพอเพียงก็ไม่มีความโลภคะ ที่บ้านก็จัดทำเป็นศูนย์เรียนรู้การเกษตรแบบผสมผสานคะ ปลูกกระท้อน มะม่วง ลำไย และหลายอย่าง ทำบ่อปลาเล็ก ๆ บ่อเลี้ยงกบ และกำลังอยากทำโรงเพาะเห็ดอยู่ กำลังศึกษาวิธีการอยู่คะ เห็นด้วยคะกับการภูมิปัญญาชาวบ้าน ของเราก็เน้นการใช้ปุ๋ยคอก และกำลังหมักปุ๋ย ( เก็บผลชมพู่ที่หล่นมาหมัก ) ถ้าเราใช้ธรรมชาติช่วยธรรมชาติ มนุษย์ไม่ทำลายธรรมชาติ ภาวะโลกร้อนก็คงเบาบาง โลกคงน่าอยู่และอภิรมย์กว่านี้นะคะ

PตอบคุณครูRAK-NA

 ขอบคุณมากค่ะ นอกจากคุณครูจะอ่านแล้ว ยังเข้ามาให้กำลังใจสม่ำเสมอ อีกทั้งยังนำ สิ่งดีๆ มาเสริมให้บล็อกนี้อีก เช่นแนะนำโครงการครูวุฒิ ถือเป็นผู้มีใจปรารถนาดี อย่างแท้จริง ถ้าโลกนี้เราต่างเกื้อหนุนกัน ความสงบร่มเย็นก็คงแผ่ไพศาลนะคะ เราลูกพ่อเดียวกันค่ะ

สวัสดีค่ะหนูจิ

  ขอมาเป็นลูกสาวได้ไหมเนี่ย เห็นภาพหนูทีไร นึกรักทุกที ขออวยพรวันเกิดวันนี้เลยได้ไหม รอถึงวันพรุ่งนี้ จะไม่ได้เป็นคนแรก ขอเอาสิ่งที่พี่ได้ทำไว้ดีแล้ว และมีอานุภาพดลบันดาลให้หนูจิ มีความสุข ความเจริญ เป็นผู้เข้มแข็งในการทำความดี และอ่อนแอต่อการทำความชั่ว(ทำไม่ได้เลย)  บุญรักษาตลอดไปค่ะ

 รักหนูจิ

คุณหญ้าบัวPมาเยี่ยมดีใจจัง

  เห็นด้วยค่ะ การได้ลงมือทำนี่แน่นอน เหมือนคนปรุงอาหาร เขาจะใส่โน่นนิดนี่หน่อย ก็อร่อยไปหมด สูตรมันเข้าไปในจิตวิญญาณค่ะ คุณหญ้าบัว นำจิ๊กซอในมือมาต่อเป็นการทำความดีให้พ่อหลวงด้วยกันซิคะ บอกงานมาเลย จะได้ประชาสัมพันธ์กันในนี้ค่ะ ขอบคุณที่ให้กำลังใจค่ะ

Pดอกอะไรเอ่ยงามจัง

สวัสดีค่ะคุณ SUSU

 ยินดีมากค่ะ ทีให้เกียรติเข้ามาทักทาย และยังนำจิ๊กซอ ที่ตั้งใจทำมานานแล้ว มาต่อกัน ร่วมถวายแด่พ่อหลวงของเรานะคะ และยังช่วยเสริมถึงประโยชน์ของปุ๋ยหมักอีก ชมพู่ที่หล่นนี่ สร้างแมลงหวี่ แมลงวัน ได้มากจริงๆค่ะ เอามาทำปุ๋ยก็ช่วยลดโรคได้ด้วยค่ะ

 สวัสดีครับ  น้องหมอ

  • พด.2 เป็นเชื้อจุลลินทรีย์ที่กรมพัฒนาที่ดินคิดค้นขึ้นมา เพื่อใช้กับ น้ำหมักชีวภาพ พด.แต่ละพด.ใข้แตกต่างกันไป
  • ส่วนกากน้ำตาลเป็นอาหารของเชื้อจุลิทรีย์ ซึ่งมีหน้าที่ย่อยสลายวัตถุดิบที่นำมาหมัก
  • ทิ้งไว้ประมาณ 7-10 วันกรองเอาน้ำหมักมาใช้ อัตราส่วน 1:100 ฉีดพ่น/รดผักขี่เร่ ลดค่าใช้จ่าย ปลอดสารพิษอีกต่างหาก
  • หนังสือเพิงยิบมาอ่านอย่างจริงจังเมือน้องโทรมาบอก อ่านแล้วตรงใจน้องหมอและตรงกับเรื่องเสื้อเหลืองที่กำลังพูดถึงอยู่ทุกวันนี้
  • ขอบคุณมาก
  • ชอบจริงๆ ค่ะ กับคำที่ว่า...ระยะเวลาไม่ต้องจำ....เมื่อหมักต่อไปจนมีกลิ่นเหม็นก็เติมน้ำตาล.....
  • ความเป็นธรรมชาติอยู่ตรงนี้นี่เอง.....
  • ส่วนคำที่ว่า "หมักต่อไปจนมีกลิ่นเหม็น" สาเหตุน่าจะเนื่องมาจากจุลินทรีย์หิวอาหารจนตาลาย..เพราะอาหารเริ่มหมดค่ะ....แล้วเริ่มจะล้มหายตายจากไปแล้วละค่ะ....กระบวนการย่อยสลายจึงลดลง...เศษพืชที่เหลืออยู่จึงเริ่มเน่า....(ส่งกลิ่นเตือน)
  • การเติมกากน้ำตาลจึงเหมือนเป็นการเติม PIZZA (อาหารเช้า) ให้กับจุลินทรีย์ให้มีแรงกลับมาย่อยสลายเศษพืชผักผลไม้อีกรอบหนึ่ง....แล้วกลิ่นหอมก็จะกลับมาเหมือนเดิมค่ะ

จะติดตามตอนต่อไปค่ะ....

สวัสดีค่ะ

  นี่ซิคะเกษตรตัวจริง ขอโทษฟังมาผิด พด.ไม่ใช่ ปด. นั่งอยู่ไกลวิทยากรมาก พยายามจำ เท่าที่จำได้ค่ะ ขอบคุณพี่มากค่ะ ผู้ที่เข้ามาอ่าน จะได้รับความรู้เพิ่มเติมไปด้วย อันนี้ไม่รู้รายละเอียดมากนัก ไม่เคยทำ แต่เห็นแบบสำเร็จรูปแล้ว พี่เกษตรยะลา ทำความดีให้แผ่นดินอีกแล้วค่ะ

สวัสดีค่ะคุณครูคนเก่ง

  อะไรกันนี่ อธิบายได้ละเอียดละออ ทำให้บล็อกนี้ กลายเป็นบล็อกแห่งการเรียนรู้ไปด้วย ผู้มีความรู้ด้านเกษตรนี่ เขาจึงยกย่องให้เป็นกระดูกสันหลังของชาติ ที่จะช่วยประคับประคอง พยุงร่าง(ประเทศ) ให้หยัดยีน เข้มแข็ง บวกกับความเป็นครูอีก สร้างความดีได้ไม่รู้จักจบเลยค่ะ ขอเป็นศิษย์ด้วยคนนะคะ

  • สวัสดีครับคุณหมอตันติราพันธ์
  • อ่านบันทึกของคุณหมอทีไรได้อะไรกลับเข้ามาให้คิด ได้ความรู้และข้อคิดหลายๆ อย่าง สามารถนำมาประยุกต์ใช้กับชีวิตของเราได้
  • ขอบคุณคุณหมอครับ

สวัสดีค่ะ

  ขอบคุณค่ะ ที่บทความเป็นประโยชน์ต่อผู้ได้อ่าน จะมากน้อย ก็ขอบอกให้ทราบว่า ตั้งใจเขียนทุกตัวอักษร และใส่ใจทุกข้อความ ก็ขอให้สิ่งดีๆที่บังเกิดขึ้น มอบแด่พ่อของแผ่นดิน นะคะ

  • ตามมาดู
  • ทำใช้บ่อยที่ไร่
  • ว่างๆจะเอารูปพืชผักที่ไร่มาฝากครับ
  • ขอบคุณครับ

สวัสดีค่ะ

 โธ่! กำลังหิว คิดว่าจะส่งผักปลอดสารพิษมาให้กิน กลับบอกจะส่งภาพมาให้ เนี่ยะน้า คนรักกันไม่จริง

  • ผมอีกคนหนึ่งล่ะครับ  ที่เห็นด้วยกับทุกท่านว่า มาที่บล้อกหมอรุ่งแล้ว  ได้อะไรๆกลับไปมากมาย
  • บังเอิญเป็นคนไม่กลัวเข็มฉีดยาด้วย  จึงชอบมาค้นๆๆๆๆ หาความรู้ ณ สอ.เฉลิมพระเกียรติฯแห่งนี้
  • แล้วจะมาใหม่ครับ  สวัสดีครับ

สวัสดีค่ะคุณครูวุฒิP

    คงเพราะเขียนเรื่องที่เรามีความสนใจเหมือนกัน ใช่ไหมคะ ดิฉันเองก็ดีใจ ทีได้มาพบพา ผู้มีความคิด แนวเดียวกัน ช่วยกันเถอะค่ะ ในขณะะที่มีผู้ทำร้ายแผ่นดิน แต่เราจะปกปักรักษา ในส่วนที่เราทำได้ เราจะกอดแผ่นดินเราไว้ จนนาทีสุดท้าย

 ดีใจอีกเรื่องค่ะ ที่คุณครูไม่กลัวเข็ม ถ้ามีโอกาสใช้บริการของ สถานีอนามัยแห่งนี้ ก็ตามระเบียบค่ะ จะฉีดเข็ม แถมเข็มค่ะคุณครู พาเด็กมาเที่ยวนะคะ

สวัสดีค่ะท่าน นม.

      __/\__   ด้วย ใจค่ะ ^- ^

                                      

สวัสดีครับคุณครู

สบายดีไหมครับ ดีมากๆ เลยครับ ในเรื่องเหล่านี้ ขอสนับสนุนการผลิตเองใช้เองครับผม

มีขนมจีนมาฝากครับผม พอเพียงตามประสา ตอน พืชผักไทยในต่างแดน ของน้องๆ

มีความสุขในการทำงานนะครับ 

สวัสดีค่ะคุณเม้ง

  ต่างประเทศอะไรกัน จะมีอาหารอร่อยๆแบบนี้ด้วย เห็นก็อิ่มแล้วค่ะ

สงสัยคุณเม้งนี่ จะมีความผูกพันกับคุณครูมากแน่ๆเลย ชอบทักผิด ให้หมอบ้านนอกเป็นครูไปด้วย เดี๋ยวก็สอนเรื่องกินยากันทั้งวัน แต่ที่จริงก็ชอบการเป็นครูเหมือนกัน แต่สอนใครไม่ค่อยได้ สอนไม่เป็นค่ะ มีความสุขกับต่างแดน แล้วรีบหลับมาบ้านเรานะคะ

มาเยี่ยม  คุณ

P
บทความนี้ก็จะถูกกลืนหาย ไปตามกาลเวลา ...
แต่ความจริงก็ยังเป็นความจริงนะครับผม

สวัสดีค่ะคุณUmiP

  ทุกสิ่งมีความเสื่อมสลายไปตามกาลเวลา คงเหลือแต่ความเป็นจริงเท่านั้นที่จะคงอยู่ ก็หวังเพียงว่า จะได้ ส่งผ่านความจริงที่ดีงามนี้ เข้าไปสู่หัวใจของทุกท่าน ซึ่งจะทำให้ดีที่สุด เพื่อให้การแตกดับนั้น ค่อยทะยอยดับไป จากคนต่อคน ก็คงจะทำให้สลายช้าลงหน่อยนะคะ ค่ะ ทำวันนี้ให้ดีที่สุดค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท