เมื่อเช้าออกจากบ้านประมาณ 06.30 น. เพื่อที่จะไปเอาดอกไม้ที่น้องไหมสั่งไว้ เพราะผมอาสาจะไปเอาให้ตั้งแต่เมื่อวาน ด้วยบ้านผมอยู่ใกล้ร้านที่สุดกว่าใครเพื่อนในศูนย์
ขอมูลที่น้องไหมให้ไว้ คือ บริเวณที่ตั้งร้าน เบอร์โทรร้าน จำนวนดอกไม้ที่สั่งไว้
ก่อนกลับจากที่ทำงานเมื่อวาน ก็ไม่ได้สนใจอะไร เพราะอยู่มหาสารคามมาตั้งแต่เกิด รู้ทุกที่ และก็คุ้นๆว่าบริเวณที่น้องไหมบอก เคยเห็นแว๊บๆว่ามีร้านดอกไม่
จอดรถหน้าร้านดอกไม้ "คุณเอก" อย่างมั่นใจ เดินเข้าไปเจอผู้ชายอ้วนกลม อ้อนแอ้นอรชน ใส่กางเกงขาสั้น เสื้อก้าม
..พี่ๆผมมารับดอกไม้ ที่ศูนย์พัฒนาและประกันคุณภาพ มมส. สั่งไว้ครับ..
พี่แกก็หน้ามึนงง พร้อมทั้งเช็ครายการที่ติดไว้ข้างฝาหลายรอบ และตอบว่า "ไม่มี"
ผมยังมั่นใจไม่หาย ก็ถามอีกว่า "เบอร์โทรที่ร้านนี้ 043725152 รึเปล่าครับ" แล้วพี่ก็ตอบว่า "ไม่ใช่"
เอาหล่ะครับ ผมเริ่มรู้สึกแล้วว่า "มันไม่ใช่ร้านนี้แน่ๆ" ค่อยๆย่องเดินออกจากร้าน พร้อมบอกพี่ว่า "เดี๋ยวผมเช็คก่อนนะครับ"
แล้วก็โทรหาน้องไหม ก็เลยรู้ว่าร้านชื่อ "ฟอริดา" เลยถัดกันไปอีกประมาณ 200 เมตร
ต้องขออภัยร้านคุณเอกเป็นอย่างสูงครับ ขอชดใช้ด้วยการโฆษณาชื่อร้าน และให้เบอร์โทรในบันทึกนี้นะครับ วันหลังจะไปอุดหนุนครับ
สรุปบทเรียนวันนี้ : ความชัดเจนของข้อมูลคือสิ่งสำคัญ
เชื่อรึเปล่าครับถ้าเมื่อเช้านี้ผมไม่ได้ดอกไม้ไป จะเกิดอะไร กับงานที่จัดวันนี้ "ทิศทางการประกันคุณภาพตามแนวนโยบายของ สกอ." ที่กำลังจัดอยู่คณะวิศวกรรมศาสตร์ อยู่ขณะนี้ ส่วนผม stand by อยู่ที่ทำงาน เพื่อเตรียมความพร้อมเดินทางไป สปป.ลาว ต่อในช่วงบ่าย ในการสร้างทีมงาน QA มมส. ครับ
โชคดีที่มีเบอร์โทรติดมือไวนะครับ...
ขออย่างนี้เผลอกันได้ครับ
โฮ... น่าเห็นใจไม่ใช่น้อย ทั้งคนไปรับและเจ้าของร้านคุณเอก...
แต่ที่แปลกใจ ไม่ธรรมดาเลยนะที่ผู้ชายจะไปรับดอกไม้ด้วยตนเอง
....
ยังเป็นกำลังใจให้เสมอ ..นะครับ