กิ๋นเข้า เซาเฮือน :ผูกเสี่ยวแบบคนอีสานกับการท่องเที่ยวโดยชุมชน
ผมโชคดีที่มีเพื่อนเครือข่ายคนทำงานอยู่หลากหลายภาค และแต่ละภาคก็มีเอกลักษณ์ดีๆที่น่าสนใจครับ
เสี่ยวจากอีสาน ก็เป็นเสี่ยวที่ผมประทับใจ ด้วยบุคลิกที่จริงใจ ตรงไปตรงมา แบบ “เว้ากันซือๆ”
ตุ้มโฮมกันม่วนซื่นทีเดียวเชียวหละ
ผมเคยไปร่วมประชุมที่ มหาวิทยาลัยมหาสารคามครั้งโน้น เห็นบรรยากาศในที่ประชุมแบบคนพื้นบ้านแล้วสนุกดี เป็นการพบปะกันแบบพี่แบบน้อง การพบเจอกันก็ต้องมีคำถาม “อยู่ม่องใด??” พอตั้งต้นแค่นี้จากนั้นก็
ตุ้มโฮมกันได้แบบไม่มีเบรค
กระบวนการท่องเที่ยวโดยชุมชนทางโซนอีสาน ส่วนใหญ่ เกิดจากการศึกษาดูงาน แบบมหาชีวาลัย ไปกิน ไปนอน กินอยู่ ร่วมนอน “กิ๋นเข้า เซาเฮือน” ซึ่งก็แปลกไปจากภาคเหนือที่มาเที่ยวแบบสัมผัสธรรมชาติ วัฒนธรรมกันจริงๆ ด้วยทุนทางท่องเที่ยวของภาคนี้เป็นแบบการมาศึกษาดูงาน ชุมชนหลายๆแห่งที่มีชื่อเสียง เช่น กุดชุม ,มหาชีวาลัย ก็นับว่าเป็นการท่องเที่ยวโดยชุมชนอีกแบบหนึ่ง
การเกาะเกี่ยวของเครือข่ายการท่องเที่ยวโดยชุมชนภาคอีสานนี้ จึงเน้น “ฮักแพง แบ่งปัน” กระบวนการส่วนใหญ่ “ตุ้มโฮม” แลกเปลี่ยนเรียนรู้ ช่วยเหลือเกื้อกูล เป็นหัวใจหลักในการเชื่อมร้อยใจเครือข่ายฯ
มีการแบ่งโซนการพัฒนาออกเป็น ๓ โซน อีสานกลาง อีสานใต้ และอีสานเหนือ และทั้งสามส่วนก็รวมกันเป็น “ระดับภาค” เรียนรู้ร่วมกัน นำความรู้ กระบวนการที่หลากหลายมานำเสนอ ถอดบทเรียนและนำเสนอสู่สาธารณะ “เฮ็ดเวียก เฮ็ดงาน” ประสานเครือข่ายที่กำลังจะเป็นโครงสร้างรูปธรรมในเร็วๆนี้
การเคลื่อนตัวของเครือข่ายการท่องเที่ยวโดยชุมชนของคนอีสาน ด้วยการ “ผูกเสี่ยว” จึงน่าสนใจและน่าจับตามองอย่างยิ่ง
ปฐมบทเล่าเรื่อง การเชื่อมเครือข่ายการท่องเที่ยวโดยชุมชนอีสาน
ห้องไมเคิลฮอลล์ บ้านผู้หว่าน อ.สามพราน จ.นครปฐม
จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร
๖ ก.ย.๕๐
ความเห็น (7)
- สวัสดีครับ
- และเข้ามาอ่าน
- “ผูกเสี่ยว” คืออะไรพี่
“ผูกเสี่ยว” คือ ให้คำมั่นสัญญาในการเป็นมิตร เป็นเพื่อนกัน เพราะเสี่ยวมีความหมายถึง "เพื่อนที่สนิท"
เกาะเกี่ยว เหนียวแน่น ฮักแพง แบ่งปัน
เครือข่ายการท่องเที่ยวโดยชุมชนภาค อีสาน
ตอนเรียนมหาลัยผมก็เคยไปร่วมงานผูกเสี่ยวเหมือนกันครับที่ชมรมอีสานเขาจัด ม่วนซื่นจริงๆครับ เพราะโดยพื้นฐานแล้วคนอีสานมีจิตใจงาม รักสนุกสนาน ชอบเฮฮาและจริงใจ หากนำจุดนี้มาเติมเต็มความสุขให้แก่นักท่องเที่ยวคงจะดีนะครับ
- ขอบคุณมากๆครับ
- ได้รับความรู้เพิ่มเติมเรื่องการผูกเสี่ยว
- การเชื่อมประสานงานท่องเที่ยวโดยเฉพาะอีสาน
- ต้องร่วมมือกันครับ เพราะเรามีแหล่งท่องเที่ยวมาก แต่ระยะก็มากตามด้วย
- พี่ขออนุญาตเพิ่มเติม คำว่าเสี่ยว หน่อยครับ การมองคำว่าเสี่ยวผ่านอาชีพนายฮ้อย ตอนที่พี่ศึกษาเรื่อง "นายฮ้อย" นั้น ก็ทึ่งในวัฒนธรรมท้องถิ่นดีดีเช่นนี้มาก นายฮ้อยคือคนที่มีอาชีพซื้อวัวควายไปขายยังภาคกลาง คราวละมากๆ ในอดีตอาจถึงพันตัว หรือหลายร้อยตัว โดยนายฮ้อยใหญ่จะไปรวบรวมวัวควายมาจากหมู่บ้านต่างๆ บางทีก็ข้ามจังหวัด เช่น นายฮ้อยใหญ่อยู่มหาสารคามก็ไปเอาวัวควายจากยโสธร อุบล เป็นต้น โดยการไปหาคนที่มีอาชีพนายฮ้อยเหมือนกัน แล้วขอความร่วมมือให้ช่วยรวบรวมวัวควายให้ เมื่อถึงเวลาก็มาเอาไป จ่ายเงินจ่ายทองกัน แต่หากไม่มีเงินก็เอาวัวควายไปก่อน เมื่อขายได้ก็ค่อยเอามามอบให้ เพราะเชื่อใจกัน
- "คนที่มีอาชีพนายฮ้อย ในอีสาน เหมือนเป็นเสี่ยวกัน" แม้ว่าจะไม่เคยรู้จักกันมาก่อน แต่การมีอาชีพนี้รับประกันได้ว่า เป็นผู้ใจถึง พูดคำไหนเป็นคำนั้น ซื่อสัตย์ ตรงไปตรงมา โดยเฉพาะเมื่อมีอาชีพเหมือนกัน ก็รักใคร่ดั่งญาติสนิท เรียกว่า "ถึงกัน" เมื่อเพื่อนเดือดร้อน เราก็เดือดร้อนด้วย เมื่อเพื่อนมีความสุข ก็แบ่งสุขมาด้วย
- ดังนั้นคนที่มีอาชีพนายฮ้อยด้วยกันไม่จำเป็นต้องผูกเสี่ยวก็เหมือนเสี่ยว
- น่าสนใจการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมเป็นมิติแห่งการเรียนรู้ซึ่งกันและกัน ดีมาก มากเลยน้องเอก
สวัสดีครับพี่กบข้ามสีทันดร
วัฒนธรรมอีสานนั้นมีสิ่งดีงดงามตามวิถีมากมายและไม่ห่างจากคนล้านนาอย่างผมมากนัก ผมมีเพื่อนโซนนั้นเยอะครับ ผมชอบหมอลำ โปงลาง มันสนุกดี จังหวะเร้าใจ
น้อง จ๊อดMr_Jod
อ่านเพิ่มเติมความหมายได้ที่ พี่บางทรายด้านบนนี้ครับ
คุณออตออต
ออตเป็นตัวเชื่อมเรื่อง วัฒนธรรมไทบ้านในอีสานได้เป็นอย่างดี ในที่สุดเครือข่ายอีสาน(ท่องเที่ยว) น่าจะเน้น เรื่องศิลปวัฒนธรรมที่ดีงามหลากหลายที่เป็นจุดแข็งอยู่แล้ว
สวัสดีครับพี่บางทรายบางทราย (คนเข็นครก ขึ้นภูเขา)
แสดงว่า "เสี่ยว" เป็นคำแทนของคำว่า "ซื่อสัตย์" - "จริงใจ" และก็เป็นนิยามของคำว่าเพื่อนตาย
ต้องขอบคุณพี่บางทรายมากครับสำหรับนิยามที่มาที่ไป ชัดเจนและได้ความรู้เพิ่มมากขึ้น
ขอบคุณมากครับ