แก้ปัญหาเรื่องนาของชาวนาไม่ได้ ฝันไกลพัฒนาเรื่องอื่นได้ยาก
"เกษตรกรคือกระดูกสันหลังของชาติ" วลีอมตะที่อธิบายความเป็นประเทศไทยได้ถูกต้องและกระชับสั้นที่สุด
กระดูกสันหลังมีความสำคัญต่อร่างกายอย่างไร เกษตรกรไทยก็มีความสำคัญต่อประเทศไทยฉันนั้น
แต่วันนี้ กระดูกสันหลังของไทย กำลังอักเสบอย่างรุนแรง
พี่น้องชาวนาทำนาด้วยต้นทุนที่แพงเกินแพง แต่สุดท้ายกลับได้ข้าวไม่พอกิน
เกินกว่าครึ่งของชาวนาในเขตชนบทยากจน ต้องซื้อข้าวราคาแพงกินมากกว่า 3 เดือนต่อปี
และชาวนาที่ซื้อข้าวกิน ใช้วิธีกู้หนี้ยืมสินมาซื้อ
ส่งผลต่อสถานภาพทางครอบครัวที่ย่ำแย่อยู่แล้ว ให้แย่หนักลงไปอีก
เพราะท้ายที่สุด การสูญเสียที่ทำกิน ก็ตามมา
การสูญเสียที่ทำกิน เป็นความสูญเสียที่เลวร้ายที่สุดของชาวนา
เพราะ มันหมายถึงการสูญสิ้นทุกสิ่งทุกอย่าง ที่ยากจะฟื้นคืนได้
นี่คือหนึ่งในสาเหตุหลักของความล้มเหลวในการพัฒนาประเทศของไทย
ยกตัวอย่างเรื่องง่ายๆ ถ้าการศึกษาของไทยสร้างคนให้มีคุณภาพได้ "การขายเสียง" หรือ การเลือกตัวแทนเข้าสภา โดยให้ความสำคัญกับเงินกว่าความดี(แท้) คงไม่เกิดขึ้น
ที่จริงการแก้ปัญหาเรื่องไร่นา การทำนาให้ได้ข้าวพอกินตลอดปี ไม่ใช่เรื่องยาก เพราะปัจจัยเอื้อโดยธรรมชาติมีให้อยู่แล้วอย่างเหลือเฟือ
ตัวอย่างชาวนาที่ประสบความสำเร็จในการทำนาให้ได้ข้าวคุณภาพดี ผลผลิตต่อไร่สูง ภายใต้สภาพการณ์และปัจจัยพื้นฐานเดียวกัน มีให้ดูให้เห็นทั่วไปในทุกชุมชน ทุกหมู่บ้าน
หากแต่ชาวนาส่วนใหญ่ไม่ได้ใส่ใจที่จะคิด และลงมือแก้ปัญหาด้วยตัวเอง
เพราะการศึกษาสร้างให้เขาอ่อนแอ โดยสังเกตได้จาก....
- ไม่ชอบเรียนรู้เพิ่มเติม
- เชื่ออะไรง่ายๆโดยมิได้พิสูจน์หรือเห็นตัวอย่างจริง
- ติดในความสนุกสนานรื่นเริงบันเทิงใจแบบไร้สาระ
- ชอบเบียดเบียนกันและกันในเรื่องที่ก่อให้เกิดความสิ้นเปลือง
- หลงไหลในบุญกุศลจนลืมประมาณตน (มากจนเกินพอดี)
- ให้ความสำคัญกับชาติหน้าชนิดลืมไปว่า ชาตินี้ก็ต้องกินต้องอยู่ต้องใช้เหมือนกัน และ
- ......ฯลฯ .......
พวกเขาจึงลืมไปว่า แท้ที่จริงแล้ว "การใส่ใจในไร่นา ก็เป็นกุศลที่นำพาสู่ความสุขทั้งชาตินี้และชาติหน้า" ได้เหมือนกัน
แล้วเราจะจัดการศึกษากันไปทำไม เพราะเมื่อจัดไปๆ (ยิ่งบังคับหลายปีขึ้นเท่าใด) กระดูกสันหลังของไทยก็ยิ่งอักเสบๆๆๆ หนักเข้าไปอีก
เพราะชาวบ้านต้องขายไร่ขายนา หาเงินมาส่งลูกเรียนให้จบ "การศึกษาภาคบังคับ" ที่มีค่าใช้จ่ายมากมาย เพราะ
"ครูไทยกำลังกระหายผลงาน"
อันเป็นผลพวงจากการกำหนดให้ครูมี"วิทยฐานะ" ซึ่งหมายถึง ลาภ ยศ สรรเสริญ
เด็กไทยส่วนหนึ่ง กลายเป็น "เครื่องมือช่วยครูสร้างผลงาน" กันไปแล้ว...... (ไม่งั้นติด ร)
อีกหน่อยกระดูกสันหลังของไทย คงอักเสบหนัก จนกลายเป็นกระดูกสันหลังผุๆที่ไม่มีทางรักษาเยียวยาได้
แล้วเราลองหลับตานึกภาพกันเอาเองว่า ร่างกายที่กระดูกสันหลังผุๆ จะมีสภาพเป็นอย่างไร?
อย่าลืมนะครับ โรคแทรกซ้อนก็กำลังรุมเร้าเข้ามาทุกทิศทางเลย
เอาแค่โรค "ยาบ้า"อย่างเดียว เราก็ไม่รู้จะรับมือยังไงแล้วล่ะครับ!
ความเห็น (17)
- ทำอย่างไรให้ชาวนาสนใจการแก้ปัญหาของตนเอง
- ผมมีความคิดเห็นว่าคงต้องช่วยเหลือกันให้ความรู้
- ที่ผ่านมา การศึกษาไปปรับทัศนคติให้เขาลืมคุณค่าของความเป็นชาวนา ในขณะเดียวกันพวกเขาก็ทิ้งความเป็นชาวนาไม่ได้ เพราะตะกายแข่งคนอื่นไม่ไหว
- ผมเห็นด้วยที่จะต้องให้การศึกษาเป็นตัวแก้ แต่ความรู้เป็นเรื่องหลัง เรื่องแรกสุดที่การศึกษาต้องเร่งทำก่อนคือ ต้องปรับเปลี่ยนจุดหมายและโครงสร้างของหลักสูตร ให้สร้างจิตสำนึกพึ่งตนเอง แทนการรอและขอความช่วยเหลือ ปรับทัศนคติให้เห็นคุณค่าของตนเองและปัจจัยพื้นฐานที่ตนเองมีอยู่ หันมาปรับเปลี่ยนพฤติกรรมการทำนาแบบประณีตและเอาใจใส่มากขึ้น เรื่องนี้ผมนำเสนอไว้ที่ http://www.khokpet.thaifix.com/ เรื่องล่าสุดครับ (เรื่องที่ 45)
- ผมเชื่อว่าถ้าพี่น้องชาวนาทำนาได้ข้าวพอกินตลอดปี (ซึ่งทำได้ไม่ยากเลย) อะไรๆก็จะดีขึ้นเองครับ
- ขอบคุณ อ.ขจิต ที่แวะมาร่วมด้วยช่วยกันเร่งปฏิกิริยาครับ
- ครูค่ะ.....ก็เขามีนโยบายการจัดการศึกษา..ให้เท่าเทียมกันนี่ค่ะ.............จึงมีโรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษาเกิดขึ้นมากมาย จนบางโรงเรียนมีเด็กมัธยมไม่กี่คนก็ยังเปิดสอนอยู่เลยค่ะ......เอ๊ะ.....งง..งง..ค่ะ เกี่ยวอะไรกันนี่........
- ครูค่ะ....เดี๋ยวไปตามหัวหน้าห้องมาคุยกับครูดีกว่าค่ะ....เด็กหญิงนารี คุยเก่งค่ะ เด็กหญิงหญ้าบัวจะได้ฟังเวลาครูวุฒิกับหัวหน้าห้อง ป. 1/1 คุยกัน.นะ..นะ....ไปหละค่ะ
สวัสดีค่ะ...
ขยายโอกาสในการรับการศึกษาน่ะดีครับ แต่บางส่วนเห็นเป็นการขยายโอกาสในการหนีนาแบบมีข้ออ้างซะมากกว่า สุดท้ายก็ไม่จบ ม.3 ทำอะไรก็ไม่เป็น อ๋อ...เป็นอยู่บ้างสักสี่ซ้าห้าอย่างเท่านั้น คือ
- แบมือขอเงิน
- กินเหล้าเบียร์และสูบบุหรี่(เก่งด้วย และบางทีเขากล้าขอเงินครูซื้อเลยนะ)
- แต่งตัวเกินฐานะ
- ขี่มอไซค์โฉบไปเฉี่ยวมา .... แค่เนี๊ย
- ทำ....... (เติมข้อความเอง ผมไม่กล้าเติมให้ครับ)
แถวๆที่ผมอยู่เป็นอย่างนี้เยอะ ที่อื่นก็คงไม่ต่างกัน สังเกตได้จากข่าวตามสื่อมวลชนน่ะครับ
อ้อ.... ขยายโอกาสการเพิ่มหนี้ของพ่อแม่ด้วยครับ เพราะบางทีเด็กๆต้องเสียค่าใช้จ่ายเพิ่มเยอะแยะ เช่น ค่าอินเตอร์เน็ต ค่าทำรายงาน ค่าทำโครงงาน ค่าเข้าร่วมกิจกรรมต่างๆ และค่าอื่นๆที่ตามาอีกเพียบจากการสั่งงานของครู ทั้งนี้ เพื่อแลกกับองค์ความรู้และประสบการณ์ที่ได้รับเพียงนิดเดียว (ซึ่งถ้าดูจริงๆ ก็คือการผลิตชิ้นงานให้ครูซะมากกว่า) ผู้ปกครองหลายคนจึงส่งลูกไม่ไหว เพราะต้องจ่ายทุกวัน เด็กระดับมัธยมจึงออกกลางครันกันเยอะ
เฮ้อ.... พูดไปก็ห่อเหี่ยวใจครับ.....
- ตามมาจากบันทึกน้องอออต
- เห็นบอกว่าอยากเห็น
- เลยเอามาให้ดู
- ไม่ทราบชอบไหม
- อิอิอิๆๆ
- ขอบคุณ อ.ขจิต มากครับที่ให้การอนุเคราะห์ ถูกใจมากครับ จะเอาขึ้นหน้าเว็ปโคกเพชรน่ะครับ
- อยู่บ้านพ่อครูบาถึงวันไหนครับเนี่ย
สวัสดีคะคุณครูวุฒิ…หัวหน้าห้องป.1 ,มาแล้วคะ...ขอบคุณนะคะที่คุณครู...กับคุณครูขจิตที่แวะไปตามหนูถึงบ้าน...หนูมัวแต่ไปสร้าง ห้องแห่งความสุข อยู่คะ...เชิญคุณครู แวะไปปลดปล่อยความทุกข์ได้ฟรีคะ...ไม่ต้องอาย...ไม่ต้องเกรงใจด้วยคะครู
-
ไม่ได้มาหลายวัน...เอ...ห้องเรียนดูเรียบร้อยจังคะแสดงว่ารองหัวหน้าดูแลน้องๆดีสิคะนี่
คนอะไรไม่รู้นะครู...ทั้งสวยทั้งใจดี...แถมเรียบร้อยอีกด้วย...ต้องยกตำแหน่งนักเรียนดีเด่นให้รองหัวหน้าห้องแล้วคะครู
ช่วงนี้มีสอบเกือบทุกวันคะ...อ่านหนังสือไม่ทันเลยคะโดนคุมประพฤติด้วย...ที่แอบหนีเที่ยวบ่อยๆ
-
คุณครูขา...หนูเอาดอกไม้มาฝากคะ...เดี๋ยวหนูเอาไปวางที่โต๊ะนะครู...ไม่ใช่คะครู...ไม่ใช่ดอกผักบุ้งคะนี่เขาเรียก Morning glory นะคะ ใบมันกินไม่ได้คะ...ออกดอกเป็นช่อ แต่บานวันเดียวคะ ที่จิงมีหลายสีคะแต่หนูมีพันธุ์เดียว...เป็นไม้เลื้อยปลูกโดยใช้เมล็ดคะ...แต่ของหนูตั้งนานแล้วไม่เห็นมีเมล็ด…สงสัยถูกตัดแต่งพันธุกรรม GMO นะคะ...ตอนเช้า สีฟ้าเข้ม...สายหน่อยออกสีฟ้าจางๆ...ตกบ่ายเป็นสีชมพูอมม่วงคะ
-
-
และอีกอย่างที่ภูมิใจเสนอ...ปลูกเองเหมือนกันคะ...คะน้าคะ เป็นผักอยู่ในตระกูล Cruciferae มีชื่อวิทยาศาสตร์ว่า Brassica alboglabra คะครู...วันนี้เวรห้องหนูทำอาหารกลางวันคะหนูยกแปลงปลูกด้วยละคะ...ตอนปลูกข้างบ้านมาถามว่า พี่ๆ...ทำอะไร...หนูเลยบอกไว้รอดูผลงานละกันน้อง...อิอิ...ขนาด เมตรคูณเมตร คะ ได้ผลผลิต ตั้ง 5 ขันแน่ะครู...แหมครูขา...อย่างงกับมาตรา ชั่ง ตวง วัด ของหนูสิคะ...หนูเป็นพวกชอบบู๊...เอ๋ย...ชอบบรูณาการนะคะครูเห็นเขาฮิตกันนี่คะ...
คุณครูพิจารณา...ความดีความชอบเสร็จแล้วหรือคะ..มีเหลือสัก ครึ่งขั้นไหมคะครู...แบ่งมาให้หนูบ้างสิคะ…
ครูขา..หนูยังเป็นคนของพระราชาอยู่คะ...บ่ได้เป็นพนักงานเน้อ..เงินเดือนหย่อนแสนตั้ง แปดหมื่นกว่านะคะครู
เห็นด้วยกับครูคะ...ที่ว่าเด็กสมัยนี้จบ ม.3 แล้วทำอะไรไม่เป็น...แถมจะให้ไปทำนาก็จะอาย...สาวๆ...และเพิ่มค่าใช้จ่ายให้พ่อแม่ที่เป็นชาวไร่ชาวนาอีกคะ
เรียนฟรี...ฟรีเฉพาะค่าเทอมนี่คะ...ค่าคอม..ค่าชุดพละ..ค่ากิจกรรมมันแพงขึ้นตามอายุของนักเรียน...หนูว่ากลับไปเรียนจบ แค่ป.4 แต่อ่านออกเขียนได้ประกอบอาชีพได้ทุกอย่างโดยไม่เกี่ยงงานจะดีกว่านะคะครู…
- มาชวนคุณครูโม้ซะยาวเลยต้องรับไปเข้าห้องเรียนแล้วคะ...แล้วมื้อกลางวันหนูจะเอาคะน้าผัดน้ำมันหอยไปให้นะคะ...สวัสดีคะคุณครู
- ขอบใจจ้ะ สำหรับดอกไม้สวยๆ และผักปลอดสารพิษงามๆ...
- รู้ไปโหม้ด....ว่าครูชอบดอกไม้และผัก เนี่ย...ถ้าเป็นครูที่โรงเรียนนะ อย่างนี้เอาไปเล้ย...2 ขั้น(บันได)
- สมาชิกห้อง ป.1/1 รุ่นนี้โอเคทุกคน เพราะเป็นรุ่นที่เกิดในปีที่ฝนชุก น้ำใจจึงล้นหลั่ง หัวหน้าห้องหนีเที่ยว ก็ดูแลห้องแทนได้
- เหรอ... ครูก็เข้าใจว่า Baby sister เนี่ย... คงเป็นครู(พนักงานเอกชน)ของโรงเรียนเอกชน(หญ่ายๆ) ใน กทม. แต่ที่เห็นพูดเรื่องครูได้เป็นเรื่องเป็นราวเนี่ย คงเป็นเพราะเป็นลูกครู และน่าจะเคยเป็นครู(ตอนที่ไปอยู่เสิงสาง)
- เด็กจบ ม.3 ทำอะไรไม่เป็น..แถวบ้านครูเป็นอย่างนั้นจริงๆ เยอะมากด้วย โตไปกว่านั้นก็ยังไม่เห็นทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน พอมีครอบครัวก็มีแบบมักง่าย สุดท้ายอยู่กันไม่ยืด ทิ้งกันไป ทิ้งลูก(แคระๆ)ไว้ให้คนแก่เลี้ยง ครูก็รับกรรมตอนที่เด็กเข้าเรียน...เฮ้อ.... ประเทศไทย....
- เรื่องเรียน(ไม่)ฟรี ปัญหามันอยู่ที่คำพูดนี้เป็นคำพูด"หาเสียง"ของนักการเมือง เป็นคำพูดที่สร้างความอ่อนแอให้กับผู้คน(ที่ขาดวิจารณญาณ) ทำให้คนหวังพึ่งพิงผู้อื่นอยู่ตลอดเวลา เอะอะก็รัฐต้องช่วย ฝนแล้ง น้ำท่วม (นิดๆหน่อย) ต้องร้องแล้วคอยให้รัฐช่วยร่ำไป เพราะที่จริงการหาเงินส่งเสียลูกเรียน ควรเป็นหน้าที่ของพ่อแม่ แต่รัฐก็ควรรับภาระในส่วนที่พยายามอย่าให้การเรียนมีค่าใช้จ่ายสูงเกินไป เพราะคนบ้านนอกจะเสียค่าใช้จ่ายสูงกว่าคนในเมือง
- ที่เด็กออกกลางครันในช่วง ม.4 ม.5 มากผิดปกติในทุกวันนี มีสาเหตุ 2 ประการหลักๆคือ 1. เด็กสู้เนื้อหาวิชาการและรับภาระในการทำรายงานและชิ้นงานอื่นๆไม่ไหว 2. ผู้ปกครองสู้ภาระค่าใช้จ่ายประจำวันเกี่ยวกับเรื่องเรียนของลูกไม่ได้ (ค่าใช้จ่ายเรื่องอื่นก็มากขึ้น ในขณะที่ช่องทางเข้าของรายได้กลับลีบเล็กลง)
- พูดเรื่องนี้แล้ว....ครูเศร้านะ.... แต่ครูว่าการศึกษาที่จะเหมาะกับสังคมชนบท(โดยเฉพาะที่อีสาน) ควรจะเน้นทักษะชีวิตในช่วง ป.5- ม.3 อย่างเข้มข้น และให้โอกาสเด็กได้ฝึกทักษะความสามารถที่ชอบเฉพาะตัวอย่างเต็มที่ แทนการสอนเนื้อหาเชิงวิชาการหนักๆอย่างทุกวันนี้ ส่วนใครที่ถูกจริตกับวิชาการ ก็ค่อยเข้าเรียนในโรงเรียนที่เน้นวิชาการโดยเฉพาะไป เธอว่าไม๊...
- คะน้าผัดน้ำมันหอย อา...หย่อย...จัง ขอบใจนะจ๊ะ วันหลังจะเอาหนมมาฝากจ้ะ...
- หวัดดีนะจ๊ะ
สวัสดีค่ะคุณครูวุฒิ
- มาตามกลิ่นคะน้าน้ำมันหอย...หอมจังค่ะ ห้อมหอมตั้งแต่กลางวันแล้วค่ะ....มัวแต่จะเข้าเน็ตเข้าได้แป๊บ......พอดีมีงานด่วนๆ เกี่ยวกับระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนมาให้ทำเพิ่มอีก ก็เลยยังไม่ได้ทานกลางวันค่ะ.........หิ้ว..หิวค่ะ คะน้ำมันหอยของโปรด ยังเหลือไม๊ค่ะ? ..........
- พรุ่งนี้เวรใครทำอาหารกลางวันค่ะเนี่ย......คงไม่ใช่เวรหนูนะค่ะครู....คือจะหนูไม่อยู่ค่ะ มีธุระไป สพท. ค่ะ ..เอางานของโรงเรียนไปอวดกันค่ะครู.......เกี่ยวกับระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนนั่นแหละค่ะ.......อวดกันว่าโรงเรียนใดทำได้แค่ไหน.......โรงเรียนใดทำดีแล้ว........โรงเรียนใดแต่งแต้มได้ดีกว่ากัน......นำเสนอให้ดีเถอะ....แล้วกรอกแบบให้สอดคล้องด้วยนะ.....แล้วทุกอย่างจะดีเอง........ ฝากหัวหน้าห้องทำเวรไปก่อนนะค่ะ.......
- ว่าจะคุยแต่เรื่องโรงเรียนโคกเพชรแล้วเชียวนา.........ไม่เอาดีกว่าค่ะ....จุ๊!..จุ๊!..
สวัสดีจ้ะครูหญ้าบัว
- นี่แหละงานครู ทำเอาอดมื้อกลางวันเลยนะวันนี้น่ะ ขนาดหัวหน้าห้องคนสวยอุตส่าห์ตั้งใจบรรจงลงมือผัดคะน้าน้ำมันหอยของโปรด เรายังไม่มีเวลากิน ระวังเป็นลมเน้อ....(คะน้าน้ำมันหอย ตอนนี้เกลี้ยงแล้ว...อิอิ...พุงกางเลย...ที่จริงแบ่งไว้ให้ แต่ไม่เห็นมา กลัวบูดเลยยกให้น้องลูกเต๋าเอาไปทานที่บ้านน่ะ อย่าน้อยใจนะคะ...)
- ทุกเวลาเป็นเวลางาน ๆ ๆ และงานแบบนี้ ระวังได้คานทองเป็นรางวัลเกียรติยศเน้อ...เป็นห่วงจ้ะเป็นห่วง
- หัวหน้าห้องนะ นอกจากคะน้าน้ำมันหอยแล้ว แว้บมาห้องคราวนี้มาพร้อมม่านดอก Morning glory vine ที่แปลงสีสันตามเวลาได้ (มีแบบ GMO ด้วย) มาฝากครูและเพื่อนๆด้วย นั่งคุยเรื่องดอกไม้ซะเพื่อนๆในห้องอ้าปากหวอเลย ครูก็พลอยได้ความรู้ไปด้วย น้ำใจงามจริงๆ (นี่แหละบรรยากาศการเรียนแบบห้อง ป.1/1 ซึ่งไม่เหมือนห้อง ป1/2 นะ ที่มีแต่เสียงแว้ดๆของใครก็ไม่รู้ สลับกับเสียงเพียะๆอีกต่างหาก อึ๋ย...น่ากลัว....)
- อ๋อ...พรึ่งนี้... ไปอวดงานกันหรือคะ... น่าหนุกนะ ฝนก็คงพรำๆ ครูและเด็กก็หอบข้าวของพะรุงพะลังขึ้นรถ เอาไปจัดๆๆๆๆๆ แล้วก็ดูกันเอง ถึงเวลาเจ้านายใหญ่ก็มาเดินเฉียดแบบแว้บๆ เจ้านายที่โรงเรียนก็นำคณะต้อนรับ 5-6 นาทีก็ผ่านไปบู๊ทต่อไป เราก็นั่งเล่นอยู่อีกสักครึ่งวันก็ขนกลับ หลังจากนั้น... 1.5 ขั้น ต.ค.นี้ ก็เป็นของเจ้านาย....เอ๊ย ! ...ขอโทษ...ไม่ใช่ ๆ ๆ ๆ นั่นมันบรรยากาศของทางนี้เมื่อเร็วๆนี้นี่เอง ทางเพชรบูรณ์คงไม่เป็นอย่างนั้นหรอกเน้าะ...
- ที่นี่นะ มีเม็ดเงินเลื่อนขั้นเงินเดือนเหลือมาจากส่วนรวมทั้งประเทศมาให้ 229,500 บาท เขาเอามาจัดสรรค์ให้ครูหัวละ 73.17 บาท ส่วน จนท.ใน สพท.และผู้บริหาร รร. ได้หัวละ 280.13 บาท ต่างกันถึง 4 เท่า แบ่งไว้ส่วนกลางให้ ผอ เขตใช้คนเดียวอีก 5 % เจ๋งไหมครับ เวลางานเป็นของครู.... แต่ความชอบเป็นของใคร?... ตค.ที่แล้วก็ปล้นสัดส่วนของครูที่ควรได้ไปกว่า 70 คน... นี่ไงครับน้ำใจจากเจ้านาย....
- ครูหญ้าบัวคุยเรื่องทางโน้นแหละ ผมจะได้รู้มั่ง ส่วนเรื่องโคกเพชร ผมจะโม้เอง....อิอิ..
- คราวหน้าแวะมาคุยอีกนะครับ สวัสดีครับ
- สวัสดีคะคุณครู..อิอิหนูล้างส้วมเสร็จหมดทุกห้องแล้วค่า...ทั้งห้องน้ำ ชาย - หญิง -ห้องน้ำครู..ห้องน้ำบ้านพักครู...อิอิ..ครูขาทำไมห้องน้ำบ้านพักครูผู้หญิงถึงมีรูพรุนเลยคะ...ใครมาเจาะไว้แอบดู...น้อ
ครูขาเขาอุตส่าห์ให้ตั้ง 73 บาทแล้ว..อย่างนี้ต้องฉลองค่า...ต้องๆไปถาม กพร. ว่าให้แบ่งกันตามใจฉันได้ไงคะ 60 - 40 ( ที่เคยบอกไงคะ..พวกหนูได้โบนัส 3 พัน แต่นายใหญ่ได้ 7 แสน มันต่างกันกี่ร้อยเท่าคะครู..หนูอ่อนเลขคะคิดยังไงก็คิดไม่ออก...เทียบบัญญัติไตรยางศ์ก็ม่ายได้...อึ้งคะ...)
ส่งการบ้านคะครู...เรื่อง จีเอ็มโอไงคะ หนูหาเจอแล้วนี่เลยคะครูจีเอ็มโอ หรือ GMOs ย่อมาจากคำว่า Genetically Modified Organisms หมายถึงสิ่งมีชีวิตดัดแปลงพันธุกรรม ที่เกิดจากการตัดเอายีนของสิ่งมีชีวิตชนิดหนึ่งมายิงเข้าไปในยีนของสิ่งมีชีวิตอีกชนิดหนึ่ง ซึ่งปกติไม่เคยผสมพันธุ์กันได้ในธรรมชาติ เพื่อให้เกิดสิ่งมีชีวิตชนิดใหม่ที่มีคุณลักษณะตามต้องการ เช่น นำยีนทนความหนาวเย็นจากปลาขั้วโลกมาผสมกับมะเขือเทศ เพื่อให้มะเขือเทศปลูกในที่ที่อากาศหนาวได้
...นอกจากเป็นคนของพระราชาแล้ว...หนูอยู่ยังบ้านพักคะ..ฟรีค่าเช่า..น้ำไฟ-จ่ายเอง..ฮ่าๆ แต่โอ้โห..เก่ามากๆ..ซ่อมไปหลายอย่างแล้วคะ..โดยเฉพาะห้องน้ำคะ....อิอิ..ห้องสำคัญ...อ้อหนูทาสีในบ้านเองด้วยนะ...กว่าจะทาครบทุกห้อง ปาไป 2 อาทิตย์...แหมครูอย่าหัวเราะเยาะสิคะ...หนูทำให้มันมีมิติไงคะ...เป็นลูกคลื่นด้วย...ถ้าทาเรียบสวยสีเท่ากันหมด..กลัวโดนบ้านข้างๆ จ้างไปทาสิคะ...หนูเป็นช่างด้วยนะจะบอกให้...ไม่โม้คะ...นอกจากเป็นพวกช่างเถอะแล้วยังเป็น ช่างไม้ ช่างประปา..ช่างไฟฟ้า ด้วยนา...หนูรับซ่อมทั่วราชอณาจักรคะครู...ค่าจ้างหรือคะ..คิดไม่แพงคะ..เลี้ยงข้าวมื้อนึงคะ
- วันนี้มีดอกไม้ไทยมาฝากคะ...คนเก่าเขาปลูกไว้ตอนนี้มันขึ้นเป็นดงเลยคะ นางแย้ม คะ ชื่อสามัญ: Rose Clerodendrum; lerodendrum ชื่อวิทยาศาสตร์: Clerodendrum fragrans ทั้งสวยทั้งหอมคะครู...
นางแย้มแย้มยิ้มอยู่ริมไพร
เหมือนที่ไร่ฝ้ายพิมเจ้าแย้มยิ้ม
----------------------------------
ท่าน สุนทรภู่ แต่งไว้ในเรื่อง ขุนช้างขุนแผน คะครู...ให้น้องๆคลิกเข้าไปอ่านได้นะคะ..ครูขาหนูเอาไปปักแจกันที่โต๊ะครูนะคะ...เป็นช่อสวย..อยู่ได้หลายวันด้วยนะคะครูจะได้อารมณ์ดีนะคะ...- ว้าเย็นแล้วต้องกลับไปรดน้ำต้นไม้แล้วคะ...จะไปติดตามข่าว แผ่นดินไหว ต่อด้วย....สวัสดีนะคะคุณครู
ครูขา ขอแก้ลิ้ง นางแย้ม อันบนคะ...
- แล้วของ สุนทรภู่ ด้วยคะ
- อิอิ...ลิ้งไปลิ้งมาเลยมั่ว...แถม ปลาจีเอ็มโอด้วยคะ..หนูว่ามันน่ารัก..น่ากินคะ เป็นมื้อเย็นของหนูคะ
- หวัดดีจ้ะเด็กซนคนขยันของครู
- ให้มันได้ยังงี้สิ.... สมกับเป็นหัวหน้าห้องจริงๆ ส่งการบ้านครูแต่ละชิ้น ทำเอาครูเพลินไปเลย ทั้งดอกไม้เอย ทั้งอมตะวรรณกรรมของท่านครูกวีเอกของโลกที่หามานาน ยันเรื่องGMOs ที่ถกกันไม่จบไม่สิ้น โห...น่าตรวจกว่าการบ้านแบบเดิมๆเป็นไหนๆ..เนอะ...
- ต่อไปนี้เพื่อนๆในห้องคงต้องหาการบ้านที่หลากหลายมาต่อยอดให้กันและกันแล้ว ขอบใจมากๆเลยนะจ้ะ ที่ช่วยจุดประกายรูปแบบการให้การบ้านเด็กแก่ครู (เชิงการค้นคว้าอิสระ..นะ)
- ครูเองก็อยากให้น้องๆที่โรงเรียนได้เรียนรู้ผ่านระบบ Internet แต่จนด้วยเกล้าจริงๆ เพราะระบบฯที่โรงเรียนถูกใครก็ไม่รู้กลืนหายไปตั้งแต่ตอนมาวางระบบแล้ว ทำหนังสือแจ้งไปก็แล้ว โทรไปก็แล้ว ล่าสุดมาบอกว่ามีมือดีมาขโมยสายโทรศัพท์ไปหมด เอ้อ... เนอะ...ช่วยผสมโรงกันดีแท้ ทั้งพันธุ์กระจอกยันพันธุ์ใส่สูทเลย
- พูดเล่นน่ะ..7 แสน กับ 3 พัน เนี่ย...นะ... มีด้วยเหรอในโลกนี้ ถ้าเป็นจริง ก็คงต้องร้องโอ้โห...ที่นี่.... ปา เท้ก ทาย....อาย...ซี..เลี้ยว...หวา... มิน่า....เด็กๆจึงตกคณิตศาสตร์กันเยอะ... คงเป็นเพราะช่องว่างทางสมองมันห่างกันมาก มากซะจนมองไม่เห็นกัน...แบบนี้นี่...เอ้งงงงงงง....
- ขอบคุณสำหรับการแวะมาส่งการบ้าน แถมยังตามแก้ให้เรียบร้อยอีกต่างหาก
- หวัดดีนะจ๊ะ
สวัสดีค่ะคุณครู
คุณครูทราบปัญหาดี ที่ว่า...
การศึกษาสร้างให้เขาอ่อนแอ โดยสังเกตได้จาก....
- ไม่ชอบเรียนรู้เพิ่มเติม
- เชื่ออะไรง่ายๆโดยมิได้พิสูจน์หรือเห็นตัวอย่างจริง
- ติดในความสนุกสนานรื่นเริงบันเทิงใจแบบไร้สาระ
- ชอบเบียดเบียนกันและกันในเรื่องที่ก่อให้เกิดความสิ้นเปลือง
- หลงไหลในบุญกุศลจนลืมประมาณตน (มากจนเกินพอดี)
- ให้ความสำคัญกับชาติหน้าชนิดลืมไปว่า ชาตินี้ก็ต้องกินต้องอยู่ต้องใช้เหมือนกัน และ
- ......ฯลฯ .......
แต่คุณครู พอมีทางแก้ไขไหมคะ
- ประเด็นที่คุณพี่ศศินันท์กล่าวถึง กระผมนำเสนอค่อนข้างแรง ต้องขออภัยเป็นอย่างสูงนะครับ
- ต่อกรณีดังกล่าว ที่โรงเรียนบ้านโคกเพชรกำลังปฏิบัติการอย่างเอาจริงเอาจัง เพราะเห็นชัดเจนว่า "โทษลักษณะ"ดังกล่าวนี้นั้น ส่งผลถึงความสูญเสีย "ที่ทำกิน" ซึ่งเป็นความสูญเสียที่สูญสิ้นอนาคตของพวกเด็กๆผู้ไม่รู้อิโหน่อิเหน่ด้วย เกรงว่าในอนาคตพวกเขาเหล่านี้จะไม่มีที่ยืนในสังคมครับ
- ภารกิจหรือทางแก้ที่โรงเรียนกำลังปฏิบัติการก็คือการให้ "การศึกษาเพื่อชีวิต" ที่ "มุ่งเสริมสร้างความตระหนักและปลูกจิตสำนึกดี" ให้เขารับรู้และเข้าใจสรรพสิ่งทั้งใกล้ไกล ที่มีผลต่อชีวิตของพวกเขาในลักษณะต่างๆตามสภาพความเป็นจริงแท้ โดยใช้เหตุและผลเป็นตัวแยกแยะครับ ที่สำคัญอยากให้พวกเขาได้ตระหนักในคุณค่าของทรัพยากรดิน น้ำ ต้นไม้ ไร่นา ลมฟ้าอากาศ หรือแม้แต่ความสงบร่มเย็นของสังคม ซึ่งเป็นปัจจัยพื้นฐานอันอุดมสมบูรณ์ที่สุดที่พวกเขามีอยู่ ไม่ใช่ทำแบบทิ้งๆขว้างอย่างที่เห็นและเป็นอยู่ ครับ
- ตัวอย่างหนึ่งของนวัตกรรมที่ใช้อยู่ก็พอดีสอดคล้องกับเรื่อง เรารักกรุงเทพฯ.......เมืองที่เรารัก ....กรุงเทพฯมหานคร ฯ The City of Angels ที่คุณพี่ศศินันท์เขียนในบล้อกพอดีเลยครับ คือกำลังพัฒนาและใช้สื่อนวัตกรรมชุด "กรุงเทพฯสวรรค์ของใคร?" ซึ่งจุดประสงค์ต้องการให้เขาเข้าใจความเป็นกรุงเทพฯตามสภาพที่เป็นจริงในทุกมิติ เพื่อให้เขาฝันถึงกรุงเทพฯในแบบที่ควร ไม่ใช่เข้ากรุงเทพฯในฐานะคนขายแรงงานเพียงอย่างเดียวเหมือนที่ผ่านมา (อยากให้เขาขยันทำกินที่บ้านนอก เมื่อมีเงินหรือรวยแล้ว ค่อยเข้าไปเที่ยวกรุงเทพฯ แทนการไปรับจ้างหาเงินที่กรุงเทพฯ แล้วกลับมาขายนาที่บ้านใช้หนี้) ครับ
- เนื้อหาวิชาในลักษณะนี้ ไม่มีในหลักสูตรแกนกลางของกระทรวงจริงๆครับ
- หวังว่าคงมีโอกาสได้ต้อนรับคุณพี่ศศินันท์ ที่บล้อกครูวุฒินี้อีก ในโอกาสต่อไปครับ
- สวัสดีครับ