ใจหึกเหิมเมื่อเห็นสวนครามใหญ่ ดังนั้นจึงถือโอกาสโทรมาหาแม่เพื่อถามถึงกล้าครามที่ผมเพาะเอาไว้คำตอบที่ได้น่าดีใจและน่าเสียใจไปในคราวเดียวกัน มีทั้งความสำเร็จและความล้มเหลว
ที่บอกว่าสำเร็จคือเมล็ดครามที่เพื่อนนำมาให้นั้นแม่บอกว่าเกิดเกือบทุกกะบะและเกิดดีมาก ดังนั้นการเพาะครามด้วยเมล็ดแบบเดิมยังคงใช้ได้ดีและมีอัตราการเกิดในระดับดีมาก
แต่ที่น่าผิดหวังและออกไปทางล้มเหลวคือ ต้นกล้าที่เพาะเอาไว้ไม่นานฝนตกชุกมีอาการใบเหลืองและตายในที่สุด นั้นแสดงว่าต้นกล้าของเราเหลือรอดมาได้น้อยมากคือรอดตายราว 5 % เท่านั้น
วันนี้ก่อนที่จะออกเดินทางมาสวนป่าครูบาฯ ที่สตึก ผมแวะเยี่ยมแม่ เยี่ยมกี่และเยี่ยมครามและก็เป็นจริงอย่างที่แม่เล่า คือกะบะเพาะครามมีต้นครามไม่กี่ต้น แต่ที่เหลือก็สุขภาพดีนะครับ ออกใบสีเขียวงามตา
การทดลองเพาะคราวนี้ถือว่าไม่ประสบความสำเร็จ คราวหน้าผมจะใช้วิธีหว่านเอาครับ ลองดูว่าจะได้ผลหรือเปล่า ผลออกมาเป็นอย่างไรจะเล่าให้ฟังอีกนะครับ ส่วนครามที่รอดตายจะทดลองเอาลงหลุมดูเผื่อมันรอดตายครับ
และจะถือโอกาสเอาไปฝากพี่อุบลที่อยากปลูกครามบ้าง แล้วจะเอามาเล่าใหม่นะครับกับการเรียนรู้การปลูกครามแบบที่สอง "หว่านนี้เพื่อเธอ"
สวัสดีค่ะคุณออต มาเป็นกำลังใจในการปลูกคราม ทำไปเรียนรู้ไป ได้อยู่ใกล้ปราชญ์ให้ได้ถามไถ่ ดีที่สุดค่ะ
ที่บ้านพี่มีต้นครามขึ้นอยู่ต้นหนึ่งเป็นกอ คิดว่าลูกน้องคนหนึ่งของคนข้างกายนำมาโปรยไว้ แบบไม่ได้ใส่ใจ ก็ขึ้นงอกงาม แต่ดี มีคุณภาพหรือเปล่านั้นไม่ทราบเลยค่ะ
ซำบายดีครับ บ่อู้ว่าว่าเป็น อ้ายออต น้องออต แต่ฮู้ว่าอีสานคือกัน เรียนจบหม่องเดียวกัน มอดินแดงคับ
แต่เด็กเคยเห็นแม่ใหญ่ย้อมคราม...บ่มักตอนหมักครามมันเหม็นแต่ทุกวันนี้ไม่พบแล้ว....