อ่านหนังสือขนลุกขนชัน

ความประทับใจ และ แรงบันดาลใจ ซึ่งเกิดขึ้นจากการเดินทางในโลกแห่งหนังสือ สร้างคำถามและคำตอบมากมายในชีวิต มีมนต์มายาหลายประการซ่อนในเรื่องราว แลแถวบรรทัดของอักษร

อ่านหนังสือขนลุกขนชัน

 

อาการประหลาดมักเกิดขึ้นเสมอ

ในยามพบเจอและเดินทางไปในโลกแห่งการอ่าน

โลกอันประหลาดในชีวิตผม โลกที่ผมค้นพบด้วยตนเองว่าช่างมหัศจรรย์

โลกของการหนังสือเป็นโลกประหลาด ที่ได้รับการพิสูจน์จากชีวิต ตลอดระยะเวลาหลายสิบปีที่ผ่านมา ไม่นับกับเรื่องราวของชีวิต ซึ่งสัมพันธ์เกี่ยวโยงกันไปมา บางเรื่องก็นำต้นเค้าจากหนังสือ เป็นเข็มทิศและแผนที่ชีวิต ไว้คอยกำกับจังหวะก้าว บางทีก็นำเรื่องราวจากชีวิต ไว้คอยกำกับอารมณ์ความรู้สึกขณะอ่าน  <p></p><p></p><p>การอ่านหนังสือแล้วเกิดอาการขนลุกขนชัน </p><p></p>ไม่ใช่แค่เพียงอ่านหนังสือสยองขวัญ จึงจะเกิดอาการเช่นนี้ได้ <p></p>หรืออ่านไปอ่านมา กระทั่งเกิดปฏิกิริยาของร่างกายจนอยากเข้าห้องน้ำ ต้องการเดินทางไปเพียงลำพังในห้องน้ำ ซึ่งประเด็นนี้ก็ขนลุกเช่นกัน แต่ไม่ใช่ในอาการขนลุกขนชันเพราะการอ่าน หากแต่เป็นคำตอบของร่างกาย <p></p><p>สำหรับอาการขนลุกขนชันในการอ่านหนังสือ </p><p>ผมคิดว่าเป็นคำตอบของจิตวิญญาณ </p><p></p><p></p><p>เป็นคำตอบของชีวิตเรา และอาการของชีวิต เมื่อได้พบเห็นเรื่องราวจากการอ่าน </p><p></p>ครั้งหนึ่งขณะเปิดหนังสือภาพเดือนตุลา เปิดอ่านแต่ละบรรทัด แต่ละหน้ากระดาษ หนังสือภาพของโศกนาฏกรรมในวันที่ 6 ตุลาคม 2519 ผมรับรู้ได้ถึงพลังในแต่ละหน้ากระดาษ มีรอยน้ำตาที่ปริ่มเอ่อ จะล้นออกมาหากเพียงกระพริบตา ทุกหน้าที่ผมเปิดผ่านไป มีสิ่งสั่นไหวใจผมอยู่ตลอดเวลา <p></p><p></p><p>ไม่เพียงขนลุกขนชัน แต่ผมยังสำนึกถึงความรันทดของชีวิต </p><p></p>รับรู้ถึงความเจ็บแค้นในชีวิตและจิตวิญญาณ ว่ามนุษย์ได้กระทำต่อกันด้วยความรุนแรง ถึงเพียงนี้เชียวหรือ หรือเพราะเหตุใด เขาเหล่านั้นจึงกล้ากระทำต่อเพื่อนมนุษย์ ด้วยพฤติกรรมที่ตกต่ำกว่าสิ่งมีชีวิตใดจะพึงกระทำได้ หรือเพราะนั่นเป็นวิสัยอันแท้จริงของโลก <p></p><p></p><p>หลังจากนั้น หลายปีกว่าจะมีโอกาสค้นพบ ถึงข้อความอันงดงามว่า </p><p></p>หากท่านรู้สึกเจ็บแค้นและเจ็บปวด กับความอยุติธรรม เกิดอาการขนลุกขนชันกับความไม่เป็นธรรมในสังคม ท่านกับเราถือเป็นพี่น้องกัน <p></p>ช่างเป็นคำกล่าวที่งดงาม อาจดูเกินจริงแบบนวนิยายอุคมคติ ประโลกโลกย์แห่งการต่อสู้ไปบ้าง แต่ไม่เกินจริง จากสิ่งซึ่งควรจะเป็น <p></p>หนังสือยิ่งใหญ่มากมายหลายเล่ม การเปิดหน้ากระดาษของ แด่หนุ่มสาว ของกฤษณะมูรติ งานเขียนที่บอกเล่าถึงการโบยบินของนกนางนวล นาม โจนาทาน ลิฟวิงสตัน หนังสือบอกเล่าเรื่องราวของ ครูโกมล คีมทอง บทร้องไห้ในต้นส้มแสนรัก ความตื่นเต้นในการก้าวย่างในแต่ละผืนป่า ของ น้อย อินทนนท์ ความเจ็บแค้นรันทดในชีวิตของ ดอน คอร์เลโอเน ตำนานอันยิ่งใหญ่แห่งมหาภารตะยุทธ์ และบทสนทนาแห่งมนุษยชาติ เมื่อกฤษณะ สนทนากับ อรชุน และอีกมากมายอีกมากมาย <p></p><p></p><p>อีกมากมายของหน้าหนังสือ และอีกมากมายของเรื่องราวในการเดินทาง </p><p></p>โลกหนังสือช่างเป็นสิ่งมหัศจรรย์ และแปลกประหลาดขณะโลดแล่นท่ามกลางความครึกโครมสะเทือนเลื่อนลั่น แต่ผู้คนรอบข้างจะพบว่า เรานั่งนิ่งเงียบเพียงลำพัง <p></p><p> </p><p></p><p></p><p>ไม่มีสิ่งใดสำหรับชีวิตผม จะยิ่งใหญ่ไปกว่าหน้ากระดาษหนังสือ </p><p>ที่นำพาให้เราเดินทางนำพาเราให้โลดแล่นออกไป </p><p></p>ฉุดกระชากเราด้วยจิตวิญญาณบางอย่าง ถามย้ำและยั่วแย้งเราอยู่ตลอดเวลา จนกว่าเราจะตระหนักรับรู้ได้ถึงอารมณ์เหล่านั้น มีทั้งปีกมีทั้งเมฆ และมีในทุกสิ่งที่ตัวอักษรจะสามารถเสกสรรให้เราได้ ไม่มีสิ่งใดเป็นขีดจำกัดในโลกของหนังสือ โลกแห่งหนังสือล้วนไม่มีขีดจำกัด เมื่อเราเริ่มต้นอ่าน และพร้อมจะอ่านต่อไป กระทั่งเราจะปิดหน้าหนังสือไปแล้ว แต่จิตวิญญาณอันตื่นตระหนกของเรา อาจยังไม่นิ่งพอจะข่มตาได้ เพียงเพราะเรายังติดตาตรึงใจ ในเนื้อเรื่องเหล่านั้น  <p></p><p></p><p>ในท่ามกลางสายตาและจิตวิญญาณของเรากับหน้ากระดาษ มีเพียงการเดินทางของจิตวิญญาณเท่านั้น ที่พอจะอธิบายได้ถึงมนต์มายาแห่งการอ่าน </p><p></p>พฤติกรรมขนลุกขนชัน จากพลังของหนังสือแต่ละเล่ม ล้วนน่าสนใจมากขึ้นเพราะหนังสือที่ว่าดีว่างาม ว่าทรงคุณค่านั้น <p></p>ไม่อาจประเมินและเทียบเคียง เพื่อให้มีมาตรฐานของการรับรู้ซึ่งเท่าเทียมกันได้บอกกล่าวรับรู้ได้ แต่ไม่ใช่เทียบเคียงเพื่อทำเป็นมาตรฐานอันดีงาม <p></p><p></p><p>ผู้คนแต่ละคน ต่างมีหนังสือยิ่งใหญ่ในดวงใจที่แตกต่าง อาจคล้ายคลึงกันบ้าง แต่ไม่ใช่ทั้งหมด อาจมีเรื่องราวประทับใจ จนพูดคุยสนุกสนานว่าเป็นหนังสือในดวงใจ แต่ไม่ใช่ของคนทุกคน </p><p></p>สำหรับโลกของหนังสือ และการอ่านจังหวะเวลาและห้วงขณะในการนำพาของชีวิต ของสถานการณ์ในชีวิตผู้คนอันแตกต่างล้วนกำหนดโลกของการรับรู้ และเรื่องราวในหนังสือให้แตกต่างกันอย่างยิ่ง <p></p>ในบางห้วงบางขณะของอารมณ์ เราไม่อาจเปิดนิยายรักอมตะได้ หากข้ามคืนที่ผ่านมานั่งน้ำตานอง เพราะคิดถึงรักที่แตกสลาย หรือไม่อาจรับรู้เรื่องราวรันทดคับแค้น และพลังการต่อสู้อันยิ่งใหญ่ของมวลหมู่มหาประชาชนได้ หากเมื่อวาน เป็นรอยจูบครั้งแรกของชีวิต <p></p><p></p><p>ใช่และถูกต้องแบบกำปั้นทุบดิน สำหรับข้อจำกัดในการสื่อสาร </p><p></p>สำหรับห้วงอารมณ์อันแตกต่าง ที่จะนำพาเราไปพบเจอกับหนังสือ <p></p>เช่นเดียวกันกับโลกของการค้นหา ซึ่งผู้คนแต่ละคน ต่างต้องเป็นผู้คอยสดับเสียงหัวใจ และการเรียกร้องอันละเอียดอ่อนที่จะโบยบินออกมา มากกว่าจะตามเรื่องราวพื้นฐานทั่วไป ที่ใครสักคนจะกระซิบข้างหูแล้วบอกว่าดี <p></p><p></p><p></p><p>สำหรับผมมีมาตรฐานเดียว ที่จะกำหนดบางสิ่งบางอย่างสำหรับการอ่าน </p><p></p>เมื่อคุณอ่านหนังสือเล่มใดแล้วขนลุกขนชัน <p></p><p>ให้ถือว่าหนังสือเล่มนั้น มีพลังแห่งอักษร ที่ควรหลอกหลอนคุณ เป่ามนต์มายาใส่คุณได้เสมือนหนึ่งความสุขใจในการก้าวขาเข้าห้องน้ำ เป็นทั้งความงดงามและพลังผลักดันอันเย็นเยียบ</p><p></p><p></p><p>มีแต่คุณเท่านั้นที่จะรับรู้ได้ว่า อาการขนลุกขนชันเหล่านั้นเป็นเช่นใด</p><p>ที่สำคัญไม่มีใครจะมาบอกคุณได้ดี เท่ากับที่คุณได้อ่านเอง</p><p> </p>

[เบิร์ด]

สวัสดีค่ะคุณ kati

บันทึกนี้ทำให้เบิร์ดยิ้มและขอบคุณวันนี้ที่ทำให้เบิร์ืดได้มีเวลามาเพลิดเพลินกับการอ่านบันทึกของกัลยาณมิตรแต่ละท่านอีกครั้ง.. 

เพราะเบิร์ดมีความสุข และยิ้มให้กับวันเวลาดีๆในชีวิตเสมอเมื่อได้อ่าน..ไม่ว่าสิ่งที่อ่านนั้นจะชักจูงจินตนาการของเบิร์ดให้โลดแล่นไปในทิศทางใดก็ตาม..ทำให้เบิร์ดเข้าใจถึงคำที่คูร kati ว่า  

เมื่อคุณอ่านหนังสือเล่มใดแล้วขนลุกขนชัน

 

ให้ถือว่าหนังสือเล่มนั้น มีพลังแห่งอักษร ที่ควรหลอกหลอนคุณ เป่ามนต์มายาใส่คุณได้เสมือนหนึ่งความสุขใจในการก้าวขาเข้าห้องน้ำ เป็นทั้งความงดงามและพลังผลักดันอันเย็นเยียบ

 

 

มีแต่คุณเท่านั้นที่จะรับรู้ได้ว่า อาการขนลุกขนชันเหล่านั้นเป็นเช่นใด

ที่สำคัญไม่มีใครจะมาบอกคุณได้ดี เท่ากับที่คุณได้อ่านเอง..

เพราะมีหลายๆวรรณกรรมหรือบทความที่ทำให้เบิร์ืดน้ำตารื้น..คิ้วขมวดหรือหัวเราะออกมาดังๆได้จากความรู้สึกที่คุณ kati ให้นิยามไว้ ..

โลกแห่งการอ่านรื่นรมย์เสมอเลยนะคะ เพราะทำให้เราเปิดจิตวิญญาณของเราออกมาสัมผัสกับวิญญาณในอักษรได้อย่างไม่มีขีดจำกัดของเวลาหรือกำแพงใดๆมาขวางกั้น

ขอบคุูณมากค่ะที่ทำให้วันนี้ของเบิร์ดรื่นรมย์อีกครั้ง 

[Kati]

• สวัสดีครับ คุณเบิร์ด
• ยินดี และ รู้สึกดี อย่างยิ่งครับ
• สำหรับการได้มีโอกาสบอกกล่าว และร่วมรับรู้ ถึงความรู้สึกในขณะได้เดินทางท่องไป ท่ามกลางหนังสือ
• ท่ามกลางโลกแห่งหนังสือ
• ท่ามกลางเรื่องราวอันมากมาย
• วันนี้นึกอยาก ขอบคุณชีวิต
• ขอบคุณ พลัง และแรงใจมากมายที่ได้รับการจากการอ่านหนังสือ
• จนรู้สึกว่า อยากเขียนถึงห้วงขณะ และห้วงอารมณ์เมื่อได้ไต่ไปในแต่ละบรรทัด แต่ละตัวอักษร
• ผ่านโลก และเรื่องราวมากมายที่ทำให้เราเรียนรู้จริงๆครับ
• ขอบคุณ คุณเบิร์ด อย่างมากครับ
• ขอบคุณ เช่นกัน สำหรับการเยี่ยมเยือน และคำกล่าว
• รู้สึกยินดีมากครับ
• ขอบคุณมากครับ