พี่น้อยไปอ่านพบบทความบทหนึ่งที่ประทับใจพี่น้อยมาก เลยหยิบยกมาเล่าสู่น้องๆฟัง ไม่ได้เปรียบเปรยกับหน่วยงานใด หรือผู้ใดทั้งสิ้นแต่พี่น้อยว่ามีประโยชน์เลยให้ดาบหนองลงบทความให้ 4 ม. ที่ทำให้ผู้บริหารน่ารังเกียจ
โดย ดร.ประสิทธิ์ เครือสิงห์ ศน. 9 สปจ.สกลนคร
(ประชากรศึกษา ปีที่ 51 ฉบับที่ 2 เดือนธันวาคม 2543-มกราคม 2544)
1. เมา เมา แบ่งออกเป็น 2 อย่าง คือ เมาสุราเมรัยและเมาอำนาจ คนเมานั้นขาดสติ ตั้งอยู่ในความไม่ประมาทและเดินอยู่บนเส้นด้ายแห่งความตาย ผู้บริหารบางคนประพฤติตนเป็นนักดื่ม ซื้อดื่มกินเองก็พอทำเนา บางคนชอบให้ผู้น้อยซื้อให้กิน ผู้จ่ายเงินอาจเป็นครูอาจารย์ในโรงเรียนหรือผู้ปกครองนักเรียน ซึ่งก็ล้วนแต่ไม่สมควร ยิ่งกินเหล้ากินเบียร์ในโรงเรียนและในเวลาราชการยิ่งน่ารังเกียจ เป็นการกระทำผิดวินัย บางคนเมาแล้วลวนลามหรือหาเศษหาเลยกับครูสตรี นี่คือเมาแรก เมาที่สองคือเมาอำนาจ ชอบใช้อำนาจเป็นธรรมไม่ใช่ใช้ธรรมเป็นอำนาจ คนเมาอำนาจไม่ต่างอะไรกับคนบ้า
2. มือสกปรก มือสกปรกแปดเปื้อนไปด้วยคราบไคลทุจริต ประพฤติปฏิบัติการคอรัปชั่นบังหลวงและฉ้อราษฎร์ ชอบหาโอกาสและวิถีทางที่จะกินตามน้ำบ้าง ทวนน้ำบ้าง ลืมคิดไปว่าการโกงกินหรือการหาผลประโยชน์โดยมิชอบนั้น ผิดศีลข้อ 2 เพราะเป็นการประทุษร้ายและเบียดบังทรัพย์ผู้อื่น
3. เมียเป็นใหญ่ เมียเป็นใหญ่ รวมทั้งปล่อยให้เมียก้าวก่ายในหน้าที่การงาน พวกนี้มีทั้งเมียอยู่นอกที่ทำงานและเมียอยู่ที่ทำงานเดียวกัน อาการกลัวเมียควรปรากฏเฉพาะที่บ้านไม่ควรให้เกิดขึ้นในที่ทำงาน เพราะจะทำให้เกิดความยุ่งยากลำบาก ผู้บริหารที่ปล่อยให้เมียเป็นใหญ่หรือก้าวก่ายหน้าที่ พังพินาศมาคนแล้วคนเล่า
4. มุทะลุ มุทะลุ นิสัยนิยมเผด็จการ ไม่เป็นประชาธิปไตย คิดว่าข้าเก่งคนเดียว คนอื่นควรเงียบให้หมด ใครจะเสนออะไรผิดทั้งนั้น ใครจะคัดค้านอะไรไม่ยอมฟังเสียง บางครั้งอาจใจดีบ้างจนเผลอไผลให้คนอื่นเสนอความคิดบ้าง แต่หลังจากฟังจนจบแล้วก็สรุปว่า ความคิดต่าง ๆ ที่เสนอกันมาก็ดีอยู่หรอก แต่อาจเกิดปัญหาได้ เพื่อไม่ให้เกิดปัญหา ขอให้เอาตามความคิดของผู้มีอำนาจก็แล้วกัน ผู้ช่างสังเกตบางคนกล่าวว่า มีผู้บริหารส่วนหนึ่งติดโรคระบาด โรคนี้แพร่หลายมาก เป็นโรคเกี่ยวกับความดันทุรัง
ท่านประธานหัวแดงกล่าวได้ถูกต้อง(ต้องเชื่อเมีย)
แต่ตอนนี้กระผมกำลังเมาคอมฯ...
(ทำงานหน้าคอมฯ...มาหลายชั่วโมงแล้ว)
ท่านดาบหนอง...เมาอะไรเอ่ย...วานบอกหน่อย
เป็นหัวหน้าค่ายมวย...สงสัยเมาหมัด..(ตอบให้)
สวัสดีครับ ดาบสนอง "กลุ่มพิทักษ์ภูธร"
ดร.ประสิทธิ์ เมาประเภทไหนล่ะ ที่ท่านเขียนบทความ"เจียงยี่หลง"2541ว่า"...พวกจบปริญญาตรีมักคิดว่าตนเองเป็นคนรู้หมด รู้มาก รู้ไม่มีใครเท่า...พฤติกรรมประจำพวกคือชอบเถียง ศิษย์ของผมเกือบทุกรายถ้าหากจบปริญญาตรีผมต้องทำใจและเตรียมใจไว้เลยว่าจะได้เจอศึกหนักกับนักเถียง ผมจำต้องบำราบความหลงผิด และรีดพิษความโง่เขลาของคนพวกนี้ให้หมด..." ดร.ประสิทธิ์คงเป็นพวกชอบดูถูกดูแคลนคนอื่นว่า"โง่"(รวมทั้งบุพการีของท่าน)ที่ไม่ได้เป็น ดร.อย่างท่านกระมัง