แต่ละวันผ่านไป...สิ้นปีงบประมาณ...งานไม่เสร็จ

ช่วงบ่ายแก่ๆ วันนี้ดิฉั้น...หยิบเอาแฟ้มแผนงานต้นปีมาดูว่าอะไรค้าง....อะไรสำเร็จ...อะไรสืบเนื่อง...แผนปีหน้ารูปร่างหน้าตาจะเป็นอย่างไร
.....พระเจ้าช่วยงานใน KPI  ของตัวเองทำท่าผ่านเส้นยาแดงผ่าแปด...ทำไมงานที่ได้รับมอบหมายพิเศษจึงดูดีกว่างานประจำ...หรือว่างานประจำไม่เหมาะกับเราเสียแล้วในวันนี้....ให้สะท้อนย้อนคิด

ทำให้มาย้อนคิดว่า...วัน วันนึงเราทำอะไร..นึกไม่ออกหล่ะซิ...เอาตัวอย่างวันนี้ก็แล้วกัน

             ตื่นเช้ามาจัดแจงเรื่องลูก...ส่งโรงเรียนอนุบาล...คิดในใจว่าวันนี้จะไปบริจาคเลือดที่ พยา-ธิ

          เข้าที่ทำงาน 08.30 น.เปิดอีเมล...ระบบไม่อำนวยวันนี้....เดินไปซื้อกาแฟเย็น....เจ้าโปรดที่คณะแพทย์...นี่แน่ะ! ระบบอยากไม่เอื้ออำนวยนัก...ไปซื้อกาแฟซะเลย...15 นาทีไป-กลับ.
          08.45 น.  ระหว่างเตรียมอ่านวาระ จะไปประชุม มีเสียงใส...โทรมาเตือน....อย่าลืมประชุมนะคะ...09.30-12.00 น. ที่ห้อง.......วันนี้มีประชุม QMR.........พี่น่ะไม่เข้าหลายครั้งแล้วเขามีทวงข้อมูลด้วยนะวันนี้....ทำยังจ๊ะ......เออยังไม่ได้ตามงานเลย....เริ่มสับสนเอกสารที่จะใช้นำเสนอในทีประชุมพรุ่งนี้ของเจ้านายยังไม่เรียบร้อย...ทำไงดี...ไม่เป็นไร...ประชุมพลางทำพลาง....บ่ายคงเสร็จพอดี
          12.30 น. เลิกจากห้องประชุมมา กินข้าวพลางทักทายเพื่อนทาง MSN  พลาง...เธอบ่นเรื่องเหน็ดเหนื่อยจากการทำงานไม่ทัน...บรรยากาศเดียวกันเลย...เลิกคุยดีกว่า......
          13.00 น. เริ่มทำงานอีกครั้งเปิดอีเมล เช็คงาน..ที่คั่งค้าง..ตอบอีเมลส่งเมลให้คนที่เกี่ยวข้อง...ทาบทามกรรมการประเมิน กบศ. (มีอีเมลทวงงานจาก สคส.ด้วย...)

          14.00 น. เปิดดูแฟ้มแผนงานประจำปีอีกที....งานไหนบรรลุ...งานไหนต้องเก็บตก ตามงานจากทีม....พี่อันนั้นไม่เสร็จ...ทำไม....น้องทำเรื่องนั้นด้วย.....น้องทำอันนี้แล้วยัง....พรุ่งนี้นัดทีมได้หรือเปล่า...ขออาหารแล้วยัง..เตรียมคุยอะไรบ้าง
          15.00 น. เจ้านายเดินมาถามประชุมเมื่อเช้ามีอะไรบ้าง  มีซิคะ...งานของดิฉั้นไม่ได้ทำอะไรเลย...ข้อมูลอีก 5 ตัวบ่งชี้..ต้องส่งให้มหาวิทยาลัย...วันศุกร์นี้... ...ทำหน่อยนะ...ฝากผู้รับผิดชอบให้ช่วยทำให้ทันเวลา...ที่กำหนด
          15.30 น.ตั้งหลักดูแผนจริงๆ จังๆ...เห็นแผนกับผลงานแล้วเกิดอาการกดดัน...บ่น..บ่น...บ่น...บังเอิญเสียงคนข้างโต๊ะ...คุยมาว่ายังไม่ทำ TOR เลยจะประเมินกันสัปดาห์หน้าแล้ว ....กำลังเข้าอารมณ์ดิฉั้นพอดีไม่รู้หล่ะ..ปีนี้ใครไม่ส่ง TOR ก็ประเมินตกกันทั้งงาน...พี่ไม่ทวงแล้ว..ให้ตกกันทั้งงาน.....รวมทั้งหัวหน้างานด้วย...
          ว่าแล้วก็ตั้งหน้าตั้งตา ผ่านงาน...ห้อยงานนั่นเอง....สลับอารมณ์แม่เสือขี้บ่น...
          16.00 น. ถึงเวลาออกกำลังกายไปขยับกายให้สบายใจ...ก่อนดีกว่า...ว่าแล้วก็ไปเปลี่ยนชุด...ก่อนออกจากห้องหันไปบอกเจ้านาย...ยังไม่รีบกลับใช่มั้ยคะ.....เดี๋ยวออกกำลังกายเสร็จ...มีไฟล์ที่ต้องใช้ในการประชุมพรุ่งนี้จะฝากไปด้วยนะคะ
          16.45 น. กลับเข้ามาทำงานต่อ...อธิบายไฟล์ให้เจ้านาย....ต้องใช้ intremet นะคะไฟล์มันจึงจะเชื่อมโยงกัน...เปิดอ่าน gotoknow
          17.00 น. คุยโทรศัพท์กับโรงพิมพ์ได้เอกสารแล้วยัง...ประเมินราคาให้ถูกๆ นะ..ของหลวง...เตรียมทำโปสเตอร์ไปร่วมงาน km ภาคเหนือ...
          17.30 น....เสียงพี่สาวจากนราธิวาสโผล่มาทางโทรศัพท์....เฮ่ยทำไมไม่รับสาย....กดจนมือหงิกแล้ว....ไปรับหลานออกจากหอพักหน่อย....หอปิด 6 โมงเย็น....รีบพรวดออกจากที่ทำงาน
           ไปรับลูกก่อนดีกว่าค่อยไปรับหลาน....ระหว่างขับรถ โทร.."วันนี้เหนื่อยจัง...คิดถึงมั้ย....ยังมีเวลาบริหารเสน่ห์...กับเพื่อนฝูง"

           ในแต่ละวันมีเหตุปัจจัยให้เรา สบายใจ...กดดัน...ได้เพื่อน..เสียงาน.....ได้งาน...เสียเพื่อนได้ตลอดเวลา...หากเราไม่ระมัดระวังคำพูด...อารมณ์ของเรา เช่นวันนี้ของดิฉั้น
           15.30 น.ตั้งหลักดูแผนจริงๆ จังๆ...เห็นแผนกับผลงานแล้วเกิดอาการกดดัน...บ่น..บ่น...บ่น..กับตัวเอง....บังเอิญเสียงคนข้างโต๊ะ...คุยมาว่ายังไม่ทำ TOR เลยจะประเมินกันสัปดาห์หน้าแล้ว ....กำลังเข้าอารมณ์ดิฉั้นพอดีไม่รู้หล่ะ..ปีนี้ใครไม่ส่ง TOR ก็ประเมินตกกันทั้งงาน...พี่ไม่ทวงแล้ว..ให้ตกกันทั้งงาน.....รวมทั้งหัวหน้างานด้วย.....ป่านฉะนี้เจ้าคนข้างโต๊ะคนนั้น...คง งง!พูดหน่อยเดียวพี่แก ลากซะยาวเลย....ขอโทษนะคะ คนดี..ว่าแล้ววันนี้ก้ไม่ได้ไปบริจาคเลือด...พรุ่งนี้ก็ไม่ได้อีก...เนื่องจากคืนนี้นอนดึก...

[ครูอ้อย แซ่เฮ]

สวัสดีค่ะคุณจิ๊บ...

• ครูอ้อยมาทักทายและเป็นกำลังใจส่งไปให้เสมอค่ะ
• เมื่อวานนี้  ครูอ้อยก็เคลียร์เอกสารใส่แฟ้มเสร็จไปแล้ว  นำงานขึ้นกระดานว่า  ยังเหลืออะไร
• พอสายๆ  ก็มีงานมาใหม่อีกค่ะ  ครูอ้อยก็วางไว้เหมือนเดิมค่ะ  เพราะสอนทั้งวัน
• วันนี้ครูอ้อย...ต้องเลือก  ว่างานใดควรจะทำก่อน และหลัง
• แต่ถ้ามีงานจรมาอีก  ครูอ้อย น็อคแน่นอนค่ะ

เป็นเข่ง..นะคะ  กำลังที่ส่งไปให้  รับด้วยค่ะ

[Mitochondria]

อรุณสวัสดิ์ครับ คุณเมตตา

• ย้อนกลับไปดู คุณเมตตา ทำงานตอน 9โมงถึงเที่ยงไปประชุม  แล้วก็หลังบ่าย สามโมงครึ่งเอง ที่เหลือ...คิดเอง
• พูดถึงกาแฟ ชักรู้สึกอยากแล้วซิ แถวนี้ไม่มีกาแฟให้ซดซะด้วย
• KPI เป็นเพียงตัวชี้วัด เพื่อใช้ในการประเมินผลงาน ซึ่งส่วนใหญ่มักใช้วัดในด้านปริมาณ และวัดด้านคุณภาพได้ค่อนข้างยาก   การทำงานให้สำเร็จอยู่ที่การวางแผนงาน แล้วก็ทำตามแผนงานซะมากกว่า 
• คุณเมตตา ลองเปลี่ยนจากการให้ความสนใจ KPI มาเป็นการให้ความสำคัญกับการวางแผนงาน และทำตามแผนงานที่วางไว้ แล้วลองดูความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นซิครับ พอถึงเวลาประเมิน จะไม่ต้องมานั่งปวดหัวกับ KPI อีก
• ผมก็ว่าตามประสาผมไปเรื่อยๆนะ อย่าซีเรียส
• ขอให้มีความสุขกับการทำงาน
• ขอพระเจ้าอวยพระพร
• อาเมน

[s o m p o r n p]

คุณเมตตา

ช่วงนี้ใกล้สิ้นปีงบประมาณ เหมือนทำงานอยู่ในโรงน้ำแข็ง บวกกับห้อง ICU  หมายความว่าไงเหรอคะ(ต้องโดนคำถามนี้แน่ ๆ )

หมายความว่า ทำงานโรงน้ำแข็ง หนาว ๆ ทั้งวันไง ไม่รู้วันนี้จะมีอะไรสั่งการลงมา เตรียมหนาวไว้ก่อน

ICU ก็หมายความพร้อมพร้อมจะไปได้ทุกเมื่อ ดังนั้นต้องเตรียมการไว้เผื่อต้องปั๊มหัวใจ  กิ๊ก ๆ (เพราะไม่มีคนเม๊าส์ 2 เม๊าส์ ...อิอิ)

อย่างไรก็ตาม ทำทุกอย่างให้มีความสุข  การบ่นให้กันฟังคือการ ระบาย"ความสุข" ให้กันฟัง (ฮา....)

ส่งกำลังใจข้ามฟ้า ถึงแม้ว่าจะใกล้กว่าคนบางคน ก็คงถึงประมาณกันค่ะ

อิอิ

อาเมน

[จันทรรัตน์ เจริญสันติ]

อ่านแล้ว ขำ ค่ะ

งานหลวงไม่ขาด

งานราษฎร์ไม่เสีย

เจ้านายรออยู่เคลียงาน

คนทางบ้านก็ได้รับกิจครบ

เพื่อนที่เคารพก็เข้าใจ

อ่านแล้วยกมือจบไหว้ ว่า อาเมน

 

[แผ่นดิน]

สวัสดีครับ

แวะมาขอโทษขอโพยเมื่อวานพลิกหลับเร็วไปหน่อย เลยไม่ค่อยได้คุยกัน

ช่วงนี้กำลังสงสัยว่า ทำไมร่างกายตัวเองโรยลงหนัก  ขณะที่พลังใจกลับมีเหลือเฟือที่จะทำงาน ...

.....

มีความสุขกับชีวิตนะครับ

[โอ๋-อโณ]

ตามมาอาเมน กับอะไรไม่รู้ด้วยคนค่ะ อ้อ....รู้แล้ว ปีงบประมาณไงคะ ต้องถึงกาลแน่ๆแต่อย่างอื่นๆไม่รู้ เกี่ยวกันไหมนี่ แต่จริงๆจะมาบอกว่า เป็นกำลังใจให้นะคะ สงสัยด้วยว่า KPI นี่เปลี่ยนไม่ได้เหรอคะ เอาไอ้ที่ทำจริงๆมาชดกับไอ้ที่ตั้งไว้แล้วยังทำไม่ถึงได้หรือเปล่า (เป็นโรคไม่ถูกกับ KPI เหมือนกันค่ะ นิสัยไม่ดีไม่อยากเข้าใจด้วย)