สวัสดีครับทุก ๆ ท่าน...
คืนวันย่อมล่วงเลยผ่านไปบัดนี้เราทำอะไรอยู่
จงอยู่อย่างมีชีวิตที่พอเพียงเถิดจะเกิดเบาสบาย...สองกลุ่มคำนี้ยังค้างคาจิตใจยูมิอยู่ตลอดช่วงเวลาขับรถแล้วฟังวิทยุ...มาเกาะยอในเช้าวันนี้
พอเข้าไปที่สำนักงานทักทายเพื่อน ๆ รับไหว้แล้วไปที่ฝากลายเซ็นลงวันเวลา...อาจารย์...มีของฝากอยู่ที่รังนกกระจอก...ครับผม...
เหลียวมองหน้าคนพูดแล้วยิ้มตอบ...อย่างมีไมตรีจิตต่อกัน...แล้วผมก็เดินไปจุดนั้น...
ว้าว...เป็นกล่องไปรษณีย์ขนาดกลางยกขึ้นมีเสียงโกรกเกรก..ๆ เมื่อมาถึงยอดเขาที่ทำงานแล้วเปิดออกดู...มีจดหมายน้อยอยู่ข้างบน...
เรื่อง กราบขอบพระคุณและมอบหนังสือเรื่อง...เพราะศิลปิน...จึงสิ้นหมอง หนังสือเพิ่งจะเสร็จ ทางคณะผู้จัดทำ
มีคุณหมอบัญชา พงษ์พานิช เป็นหัวหน้าคณะได้พิจารณานำคำนิยมของท่านอาจารย์มาไว้เป็นอันดับแรก คงเพราะโดนใจในบางคำ
ขอกราบขอบพระคุณท่านอาจารย์เป็นอย่างสูงอีกครั้ง ที่กรุณาเขียนคำนิยมให้
ขอให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์จงคุ้มครอง ขอให้ท่านจงมีสุขภาวะที่ดีตลอดไป ชั่วกาลนาน...ด้วยความเคารพรักนับถืออย่างสูง
ลงชื่อ...นายหนังบุญธรรม เทอดเกียรติชาติ...อธิการบดีมหาวิชชาลัยชุมชนศิลปินพื้นบ้านศรีวิชัย...จังหวัดนครศรีธรรมราช.
ขอฝากคำขอบคุณตรงหัวใจที่งดงามของอาจารย์บุญธรรม เทอดเกียรติชาติ...เช่นกันทางนี้...เมื่อใจถึงใจทุกสิ่งคงถึงนะครับ....
ด้วยไมตรีจิตมิตรภาพ...ฮา ๆ เอิก ๆ...
แวะมาทักทายสวัสดีค่ะ อาจารย์
ดีใจที่เห็นบันทึกของอาจารย์อีกค่ะ
สวัสดีค่ะอาจารย์
อยากบอกว่า คิดถึงมาก ถึงมากที่สุด แต่ไม่ทราบว่าจะติดต่ออาจารย์ได้อย่างไร เลยขอเจอกันในฝันก็แล้วกัน
ดีใจค่ะ ที่อาจารย์กลับมา ฮา ๆ เอิ๊ก อีกครั้งหนึ่ง
สวัสดีหลังทานข้าวเที่ยงเสร็จค่ะ อาจารย์
ลูกสาวสองคนสบายดีค่ะ คนโต ก็เริ่มจะเถียงเก่ง ตามวัยที่โตขึ้น (ไม่รู้เหมือนใครสิเนี่ย)
ส่วนคนเล็ก ก็พยายามทำตัวเหมือนเป็นพี่สาว มากกว่าน้องสาว
อ.อย่าลืมนำเรื่องหนุ่มน้อยทั้งสองคนมาเล่าให้ฟังอีกนะคะ
สวัสดีครับอาจารย์
ดีใจที่เห็นบันทึกของอาจารย์ครับ อาจารย์ได้รับหนังสือธรรมะเล่มน้อยหรือยังครับ
สวัสดีค่ะ อาจารย์
ดิฉันเป็นน้องใหม่ขอมาทักทายอาจารย์ เพราะคำโดดใจ อยู่อย่างพอเพียง นี่แหล่ะค่ะ
สวัสดีครับ คุณ
สวัสดีครับ คุณ