วิถีของปุถุชน ดำเนินไปตามครรลอง แบ่งปันสาระ ค้นหาเงื่อนไข มองหน้ามองหลัง ก้มเงยแหงนมอง แสวงหาสิ่งใหม่ ย้อนรอยสิ่งเก่า ค้นพบส่วนว่าใช่แบบไม่ชัด เล็งเห็นคุณค่า เข้าใจยอมรับ เปิดใจให้กว้าง บอกกับตัวเองเสมอว่าวันนี้ดีแล้ว แล้ววันพรุ่งนี้ไม่ต้องพูดถึงเพราะมันคือวันนี้เช่นกัน โลกใบเล็กไม่ไช่มันคือโลกกว้าง ที่เราไม่ได้ค้นหาแต่เราค้นพบ พบแล้วพบอีก พบไปเรื่อยๆ ไม่มีวันจบ เพราะว่าโลกมันกว้างใหญ่เหลือเกิน มองไปบนฟ้าดูว่าฟ้ากว้างใหญ่มองลงดินเห็นแค่ปลายเท้าตัวเอง แล้วจะมองอะไรอีกเล่า เรายังมองตัวเองเห็นไม่หมดเลย ส่วนสัดสัดส่วนที่เราว่าของคนอื่นดีลองมาเปรียบเทียบกับเรามันไม่ใช่มันคนละองค์ประกอบกัน บอกว่าเรายืมร่างเขามา แล้วถ้าเรายืมเขามาเราต้องคืนใช่หรือ แล้วยืมมาทำไมเราน่าคิดภูมิใจว่านี่แหละคือส่วนประกอบของเราที่เราควรถนุถนอมดูแลอย่างดีเพราะเราไม่ได้ยืมเขามาเราสร้างมาด้วยตัวเราเอง อันว่าส่วนความรู้สึกมันขึ้นอยู่กับบุคคลนั้นมันเป็นประเด็นที่ถูกต้องและแน่นอน แม้นเป็นส่วนความรู้สึกแตกต่างแต่จะมีความเหมือนในตัวของมันเอง ค่อยต่อนะ
ตามมาอ่านคมความคิดครับ
หากแบ่งวรรคตอน และมีรูปภาพสวยๆประกอบด้วยน่าจะดีนะครับ
เขียนอีกครับ ผมอยากอ่าน