ผ่านพ้นไปเป็นที่เรียบร้อยสำหรับวาระแห่งชาติในการลงประชามติรับร่างรัฐธรรมนูญ –
สำหรับผมแล้วก็ทำหน้าที่ด้วย “ใจ” อย่างครบครัน เดินเข้าคูหากากบาทอย่างไม่ลังเล ประหนึ่งการพก “ใจ” ไปสัมมนาที่ “เชียงใหม่” ก็ไม่ปาน !
อย่างไรก็ดีก่อนการลงประชามติร่วมสัปดาห์ผมเห็นแวดวงสื่อมวลชนโหมโรงอันยกใหญ่เกี่ยวกับกระแสเงินอันแพร่สะบัดและร้อนฉ่าทั้งด้านการแจก (ซื้อ) เพื่อให้มติประชามติว่า “รับ” หรือ “ไม่รับ”
กระแสอันแพร่สะพัดและร้อนฉ่าทั้งฝ่ายต้านรัฐธรรมนูญและฝ่ายสนับสนุนให้รับร่างนั้นก็ดูจะอยู่ราว ๆ 200 – 300 บาทกันแทบทั้งสิ้น !
แต่ที่แน่ ๆ ก็คือ เงินภาษีของประชาชนได้กลายเป็นส่วนหนึ่งของการยกร่างรัฐธรรมนูญฉบับนี้อย่างมหาศาล หลายคนอาวรณ์ต่อรัฐธรรมฉบับปี 2540 เพราะเชื่อว่านั่นคือรัฐธรรมนูญที่ดีที่สุดเท่าที่เราเคยมีมา
ก่อนหน้านี้ร่วมเดือนเศษ, ผมและน้อง ๆ ทีมงาน หรือแม้แต่นิสิตได้ร่วมกันประชาสัมพันธ์รณรงค์กันอย่างยกใหญ่เพื่อให้นิสิตและบุคลากรตระหนักในการทำหน้าที่ของตนเอง ...
เราไม่ได้ชี้นำว่าต้อง “รับ” หรือ “ไม่รับ” ร่างรัฐธรรมนูญฉบับนี้ แต่อยากให้ทั้งหลายได้รับผิดชอบต่อหน้าที่ของการเป็นพลเมืองดี และทำหน้าที่ของการเป็น “คนของชาติ” อย่างไม่อิดออด
กิจกรรมรณรงค์เราได้จัดขึ้นอย่างหลากหลาย ทั้งเปิดเวทีเสวนา, ประกวดคำขวัญ และเรียงความ, สาธิตการเข้าคูหา, นิทรรศการ แจกจ่ายเอกสารที่เกี่ยวข้องเป็นหลักเกือบหมื่น เฉพาะแต่คู่มือเล่มเหลืองนั้นเราก็แจกจ่ายร่วม 4 พันเล่มเลยทีเดียว
ขณะเดียวกัน ก่อนที่รัฐบาลจะประกาศให้มีวันหยุดเพื่อส่งเสริมและสนับสนุนให้ผู้คนเดินทางกลับไปใช้สิทธิ์ในครั้งนี้ ผมก็เป็นคนทำเรื่องเสนอมหาวิทยาลัยให้หยุดการเรียนในวันที่ 19 สิงหาคมด้วยตนเอง และเสนออนุมัติก่อนหน้านี้เป็นแรมเดือน
และเมื่อถึงวันจริง ๆ ผมจึงไม่ลังเลที่จะไปทำหน้าที่ของตนเอง ! ....
ย้อนกลับไปดูประวัติศาสตร์การเมืองไทย, ไม่ว่ายุคสมัยใดเราก็มักได้ยินวาทกรรมอันสวยหรูว่า “ประชาชน” คือผู้กำหนดทิศทางการเมืองไทย แต่ผมกลับมองว่าปัจจัยอันสำคัญที่เกี่ยวโยงชี้เป็นชี้ตายนั้นกลับเป็น “รัฐประการ” หรือไม่ก็การ “ทุ่มซื้อเสียง” ของนักการเมืองต่างหากที่กำหนดทิศทางอันแท้จริง
ผมไม่มีเจตนาที่จะหมิ่นแคลนประชาชนชาวไทย, เพียงแต่สังเคราะห์และวิพากษ์ตามปรากฏการณ์ที่พานพบมาด้วยตนเองเป็นหลักสำคัญ
ล่าสุดมีบางห้วงกระแสที่พยายามพูดคุยกับชาวบ้านว่าให้แสดงความ “กตัญญู” ต่อนักการเมืองด้วยการคว่ำบาตรไม่รับร่าง ฯ ด้วยการไม่ออกไปใช้สิทธิ์ หรือไม่ก็ออกไปกากบาทในช่องของการ “ไม่รับ” ...
และแทบไม่น่าเชื่อว่าชาวบ้านบางกลุ่มสั่นไหวและคล้อยตามวาทกรรมแห่งการตอบแทนบุญคุณนั้นอย่างน่าเศร้าสลด !
ขณะที่อีกฟากฝ่ายก็โหมแรงกระพือข่าวทุกวิถีทางสู่เพื่อผลักดันให้ร่างรัฐธรรมนูญฉบับนี้ผ่านฉลุย เพื่อจะได้มีการเลือกตั้งครั้งใหม่เกิดขึ้นในเร็ววัน (บ้านเมืองและการเมืองไทยจะได้เข้ารูปเข้ารอยกันเสียที)
ผมปรารถนาอยากที่จะเห็นชาวบ้านได้ไปใช้สิทธิ์ตามครรลองของการเป็นพลเมืองของชาติ ส่วนจะรับหรือไม่รับนั้น เป็นสิทธิส่วนบุคคล เป็นสิทธิอันเกิดจากการวินิจฉัยของตนเองเป็นหลักสำคัญ ... โดยที่ผมไม่หยั่งลึกลงไปว่า การวินิจฉันนั้นเกิดจากการเข้าใจอันถ่องแท้หรือไม่ ขอเพียงชาวบ้านตัดสินใจโดยปราศจากการครอบงำ เท่านั้นก็ถือว่า “เยี่ยม” แล้ว
บัดนี้พันธกิจแห่งความเป็นชาติในการแสดงประชามติก็ได้ผ่านพ้นไปแล้ว หลายท่านก็คงทราบผลว่าเป็นฉันใดบ้าง
และโดยส่วนตัวแล้ว ผมก็ได้ทำหน้าที่พลเมืองของชาติอย่างครบถ้วนและสมบูรณ์ ... ไปด้วย “ใจ” และใช้สิทธินั้นด้วย “ใจ” โดยปราศจากการครอบงำ หรือรู้สึกติดหนี้บุญคุณใครสักคน ทั้งในระดับนักการเมือง หรือรัฐบาล ...
แต่ที่แน่ ๆ ... ผมติดหนี้บุญคุณผืนแผ่นดินไทยของตนเอง และไม่มีวันที่จะชดใช้ได้หมด
กระนั้นก็อดที่จะสะท้อนใจและขบคิดไม่ได้ว่า ระหว่าง “ชาวบ้าน” กับ “นักการเมือง” พวกเขามีบุญคุณต่อกันด้วยเหรอ ? และบุญคุณนั้นต้องทดแทนด้วยการ “รับ” หรือ “ไม่รับ” ร่างรัฐธรรมนูญฉบับนี้อย่างไร
จะว่าไปแล้ว, พวกเขาต่างหาก คือ ผู้ที่ติดหนี้บุญคุณแผ่นดินไทย ... และไม่ควรย่ำยีความเป็นชาติด้วยกระบวนการเช่นนั้น
ที่สุดแล้ว, ผมควรจะต้องสงสารใคร ระหว่าง ชาวบ้าน, นักการเมือง หรือแม้แต่ ประเทศชาติ !
สวัสดีครับพี่แผ่นดิน
ไม่ได้แลกเปลี่ยนกับพี่เสียนานแต่ก็เห็นพี่ในหลาย ๆ บันทึกครับ
ผมขอมองในมุมของผู้ชนะครับ ผมว่า ก่อนเหตุการณ์ 19 กันยายน 49 ถึง 19 กันยา และถึงวันที่ 19 สิงหาคม 50 ผมว่ามีนัยของชัยชนะแห่งการปฏิวัติของ ประชาชนครับ
ผมเขียนไว้ในบันทึกล่าสุดหากมีเวลาลองอ่านความคิดผมดูนะครับ
ขอบคุณมากครับ
ผมติดหนี้โลก หรือจักรวาลแทนได้ไหมครับ มันใหญ่ดี :-). หนี้บุญคุณระหว่างบุคคลก็คงมีอยู่เหมือนกันครับ.
ที่ผ่านมาอาจจะเป็นไปได้ว่าการ vote ไม่ได้ส่งผลกระทบต่อ ประชาชน มากๆ. ถ้ามีผลกระทบมากๆชัดเจน คนที่ vote จะเลือกได้เอง โดยเห็นว่าเงินซื้อเสียงหรือบุญคุณเป็นเรื่องเล็กน้อย. ... แต่ถ้าตัวเลือกไหนเลือกไปก็งั้นๆ ก็ ...
ไม่ว่ายุคใด สมัยใด วิถีทางแห่งการเมือง ย่อมต้องมีเรื่องอย่างนี้เข้ามาเกี่ยวข้องอยู่เสมอ ไม่สามารถที่จะหมดไปได้ง่ายดายนัก
ตราบใดที่ชนชั้นล่าง ไม่เรียนรู้ที่จะพัฒนาตนเอง เสาะแสวงหาความรู้ ในด้านการเมืองให้มาก และ พยายามที่จะปรับตัว ให้ทันเล่ห์การเมือง แล้วไซร้
ตราบนั้น "บุญคุณ" ก็จะถูกหยิบยกมาเป็นข้ออ้างเสมอ ในทุกที่ ทุกเวลา
พึงทำหน้าที่พลเมืองที่ดี นับว่าดีแล้ว
สุข สงบ เย็น
เดียวดายในสายฝน
สวัสดีค่ะ
เราต่างก็ทำหน้าที่ของเราดีที่สุดแล้วค่ะ.....แต่นักการเมืองท่านทำหน้าที่ที่ดีของท่านหรือยัง? ..เป็นคำถามที่รู้คำตอบอยู่แล้วแต่ก็อดถามไม่ได้.....สงสาร?
ข่าวระยะที่ผ่านมาทำให้อดคิดไม่ได้ว่า ผู้นำทางความคิดด้านการเมืองทั้งหลาย....ท่านคิดถึงบ้านเมืองกันแค่ไหน....หรือคิดแต่เรื่องต้องชนะ......เพื่อศักดิ์ศรี.....เพื่อฯลฯ........(เอ๊ะ...เช้านี้จริงจังไปรึเปล่าเนี่ย..)
ขอบคุณค่ะอาจารย์
วันอาทิตย์ที่ผ่านมา..ได้ทำหน้าที่พลเมืองด้วยการไปลงใช้สิทธิ์ด้วยเช่นกันค่ะ
รับ หรือ ไม่รับ .. มักถูกนำมาเป็นหัวข้อสนทนาและบางครั้งก็ลุกลามไปสู่การวิวาทอยู่เนือง ๆ นะคะ
ทุกคนมีสิทธิ์มีเสียงเท่ากัน ไม่ว่าจะชนชั้นล่างหรือชนชั้นไหน ที่ใคร ๆ คิดว่าเป็น..
สวัสดีครับ
ฟังแล้วก็อดคิดถึงวรรคทองของวิสา คัญทัพ ไม่ได้ว่า
"เมื่อท้องฟ้าสีทองผ่องอำไพ ประชาชนจะเป็นใหญ่ในแผ่นดิน.."
ผมดีใจมากเลยนะครับที่ยังได้ยินความเชื่อมั่นว่า นี่คือ นัยอันสำคัญของการเป็นชัยชนะของประชาชน ..
ผมเป็นกำลังใจให้, ขอบคุณครับ,
สวัสดีครับ บ่าววีร์
เห็นหายเงียบไปหลายวัน ก็สงสัยอยู่เหมือนกันว่า "ไปไหนนะ.."
แต่กลับมาก็ไม่วายทิ้งข้อสังเกตอันแหลมคมให้ได้คิดได้สะดุดทุกครั้งไป ...ดังว่า
ที่ผ่านมาอาจจะเป็นไปได้ว่าการ vote ไม่ได้ส่งผลกระทบต่อ ประชาชน มากๆ. ถ้ามีผลกระทบมากๆชัดเจน คนที่ vote จะเลือกได้เอง โดยเห็นว่าเงินซื้อเสียงหรือบุญคุณเป็นเรื่องเล็กน้อย
ขอบคุณครับ
สวัสดีครับ
ไม่ว่ายุคใด สมัยใด วิถีทางแห่งการเมือง ย่อมต้องมีเรื่องอย่างนี้เข้ามาเกี่ยวข้องอยู่เสมอ ไม่สามารถที่จะหมดไปได้ง่ายดายนัก
ตราบใดที่ชนชั้นล่าง ไม่เรียนรู้ที่จะพัฒนาตนเอง เสาะแสวงหาความรู้ ในด้านการเมืองให้มาก และ พยายามที่จะปรับตัว ให้ทันเล่ห์การเมือง แล้วไซร้
ตราบนั้น "บุญคุณ" ก็จะถูกหยิบยกมาเป็นข้ออ้างเสมอ ในทุกที่ ทุกเวลา
พึงทำหน้าที่พลเมืองที่ดี นับว่าดีแล้ว
.....
ผมเข้าใจปราการณ์อันฝังลึกเช่นนี้ดี จึงได้แต่สะท้อนใจและเปรยออกมา แต่ก็ไม่เคยสิ้นหวังต่อการสร้างประเทศโดยผ่านกระบวนการของการเลือกตั้ง
และประชาชนชั้นล่างก็ยังขาดความเข้าใจอันแท้จริง หรือการไม่ตระหนักถึงความสำคัญของตนเองที่มีต่อการกำหนดทิศทางของการเป็นส่วนหนึ่งในระบบการเมือง
หลายคนบอกกับตนเองว่า หน้าที่ของตนเองคือการเลือกตั้ง เดินเข้าคูหากาบัตรแค่นั้นก็สิ้นสุดบทบาทและหน้าที่ของตนเอง โดยไม่คิดว่า กระบวนการติดตามนั้นต้องเป็นประการใด ดังนั้น จึงยิ่งทำให้นักการเมืองผู้ซึ่งเรียกตนเองอย่างชอบธรรมตามกระบวนการว่าเป็นผู้แทนของประชาชนได้ใช้เวทีอันทรงเกียรตินั้นสร้างช่องทางที่นำไปสู่ผลประโยชน์ของตนเองและพรรคพวก ...
ดังนั้น ... ผมจึงพยายามทำหน้าที่ในส่วนที่เกี่ยวข้องกับการเมืองการปกครองอย่างเต็มที่ ...
สวัสดีครับ อ.ลูกหว้า
ภาระกิจนี้ยังไม่สิ้นสุด
ในตอนเด็ก เราไม่เคยคิดว่าการเมืองจะมีอิทธิพลต่อเราได้
มาให้กำลังใจ ช่วยกันทำภาระกิจต่อไปค่ะ
สวัสดีครับ พี่สมนึก
...ไม่มีอะไรเป็นไปไม่ได้...
ประเทศไทย ยังเป็นของคนไทยทุกคน ..ขอบคุณครับ
สวัสดีครับ
เราต่างก็ทำหน้าที่ของเราดีที่สุดแล้วค่ะ.....แต่นักการเมืองท่านทำหน้าที่ที่ดีของท่านหรือยัง? ..เป็นคำถามที่รู้คำตอบอยู่แล้วแต่ก็อดถามไม่ได้.....สงสาร?
ข่าวระยะที่ผ่านมาทำให้อดคิดไม่ได้ว่า ผู้นำทางความคิดด้านการเมืองทั้งหลาย....ท่านคิดถึงบ้านเมืองกันแค่ไหน....หรือคิดแต่เรื่องต้องชนะ......เพื่อศักดิ์ศรี.....เพื่อฯลฯ
.....
อ่านข้อความของอาจรย์แล้ว, ทำให้อดคิดถึงถ้อยคำที่พ่อครูบาฯ ที่กล่าวไว้ในเวทีการสัมมนาที่เชียงใหม่ไม่ได้ ซึ่งครั้งนั้น พ่อฯ พูดว่า ขณะนี้ประเทศไทยกำลังแยกแตก แบ่งก๊ก แบ่งเหล่า หาออกที่พอจะเยียวยาปัญหานี้ได้ มี 2 ประการหลัก ๆ คือ การทำหน้าที่ให้ดีที่สุด และการก้าวออกมาช่วยสังคม
ขอบคุณครับ
สวัสดีครับ คุณเปิ้ล
ขอชื่นชมกับการทำหน้าที่พลเมืองของชาตินะครับ
ผมเชื่อว่าหากแต่ละคนสามารถรับผิดชอบต่อหน้าที่ของตนเองอย่างเต็มที่ โดยไม่มีการละเลย หรือแท้แต่ปฏิบัติอย่างเต็มที่และมีคุณธรรม
สิ่งเหล่านี้น่าจะเป็นรากฐานที่ดีในการสร้างสังคม หรือชาติให้เข้มแข็ง เป็นปึกแผ่นได้
และถึงแม้ชาติกำลังเผชิญกับความแตกแยกและแปลกแยกอยู่บ้าง แต่เราก็ยังต้องศรัทธาต่อความเป็นชาติอยู่เสมอ และไม่ฝากความหวังความเป็นชาติไว้กับใครคนใดคนหนึ่ง เพราะชาติ คือ คนไทยทุกคน
ขอบคุณครับ -
สวัสดีครับ
เช่นกันครับ...
ชื่นชมการทำหน้าที่ในการไปใช้สิทธิ์
ต่อไป, หรือที่เหลือก็คงต้องเกาะติดสถานการณ์ต่อไปว่าการเมืองไทยจะคลี่คลายไปในจุดใด หรือเกิดวิกฤตมากขึ้นกว่าเดิม
ขอบคุณครับ
สวัสดีครับ
ขอบคุณนะครับที่แวะมาให้กำลังใจ
ผมเองก็ตระหนักในทำนองเดียวกัน นั่นคือ นี่เป็นเพียงการเริ่มต้นใหม่ และทันทีที่การเลือกตั้งมีขึ้น ทุกอย่างก็จะกลายเป็นหนังชีวิตกันอีกครั้ง
