อำเภอเชียงคาน เป็นอำเภอเล็กๆที่น่าอยู่ สงบ และมีความเป็นตัวตนในการที่อนุรักษ์วัฒนธรรมดั้งเดิมเอาไว้
![]() |
มีโอกาสได้ไปสัมมนานอกสถานที่อำเภอเชียงคาน มาถึงอำเภอนี้แล้วทำให้นึกถึงหลวงพระบาง ประเทศลาว ที่มีบ้านไม้ริมฝั่งโขง ตอนเช้ามีพระออกบิณฑบาตรแถวยาว ผู้เฒ่าผู้แก่มานั่งคอยใส่บาตรกันที่หน้าบ้าน เสียดายที่ไปเจอฝนได้ไม่มีรูปงามๆเอามาเก็บไว้ดูเล่น ได้ยินจากพี่ที่รู้จักบอกว่า ที่นี่จะจัดการการท่องเที่ยวให้เหมือนเมืองหลวงพระบาง เพราะคาดว่าเป็นกลุ่มชนที่มาจากแหล่งเดียวกัน ไม่ว่าจะเป็นน้ำเสียง ความเป็นอยู่ วัฒนธรรมที่คล้ายคลึงกัน
ต่อไปคงไม่ต้องเดินทางไปถึงหลวงพระบาง ก็มีเมืองแฝดให้เราได้ท่องเที่ยวเก็บบรรยากาศวัฒนธรรมอันเก่าแก่ อีกทั้งไม่ต้องไปเจอสภาพที่เป็นเมืองธรุกิจมากกว่าเมืองวัฒนธรรม ที่สำคัญคือ เที่ยวเมืองไทย ไม่ไปไม่รู้
สวัสดีค่ะน้อง...pa_daeng
เมื่อไรหนอ...ครูอ้อยจะได้ไปนอน..ชมธรรมชาติ และอยู่ในอ้อมกอดเพื่อน...อย่าชวน...โอ๊ะ..อย่าชวน
ขอบคุณค่ะ..
....สวยงามมากค่ะ ป้าแดง....
สวัสดีค่ะ นู๋รักษ์
เอาไว้ว่างๆแล้วกลับมาเยี่ยมละกันค่ะ
ขอบคุณที่แวะมาค่ะ
ป้าแดง
เสียงแคนไผ๋เป่า แคนผู้บ่าวจีบสาวเชียงคาน
หน้าออกพรรษา ล้วนพร้อมหน้าสนุกสนาน
คะเจ้า แข่งเรือกัน เสียงร้องลั่น ก้องริมโขง
ร่วมออกพรรษา .. ที่เชียงคาน.....
เพลงนี้ติดหูผมตั้งแต่เด็กครับ ออกพรรษาที่เชียงคาน
ขอบคุณครับ
สวัสดีครับ ป้าแดง
ผมเคยไปสัมมนาที่เชียงคานเมื่อปี 2535 แต่เป็นการสัมมนาในโรงเรียนเล้ก ๆ แห่งหนึ่ง และครั้งนั้นก็เป็นแรงบันดาลใจให้ตนเองมุ่งมั่นทำกิจกรรมมาจนปัจจุบัน ...
เชียงคาน, เป็นเมืองที่มีหาดริมโขงที่สวยงาม เรียบง่ายและดูจะไม่ศิวิไลซ์มากนัก แต่ไม่รู้นะครับว่าทุกวันนี้สภาพเปลี่ยนแปลงไปมากน้อยอย่างไรบ้าง..
สวัสดีค่ะ อ.แผ่นดิน
ป้าแดงชอบมาก เชียงคาน เดี๋ยวนี้คงจะเปลี่ยนไปปี 2535 มากเหมือนกันค่ะ
เจอโรงเรียนหนึ่ง ชื่อ มูลมัง หลวงพ่ออะไรนะคะ จำไม่ได้ค่ะ อิอิอิ ชอบคำว่า มูลมังค่ะ
ชอบมากเลยเชียงคานอยากไปมากหนาวนี้ไปแน้
ไปเถอะค่ะ เดี๋ยวมีอะไรให้ชมมากมาย เกสท์เฮาร์ก็เยอะ