คณะสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์จัดการประชุม 'km เชียงใหม่' ที่นอร์เทิร์น เฮอริเทจ อำเภอบ้านธิ ลำพูน ในระหว่างวันที่ 13-15 สิงหาคม 2550
งานนี้ทางราชภัฏเชียงใหม่จัดได้แบบอลังการสุดๆ เริ่มจากงานเปิดมีการเปิดหม้อมหาสมบัติ... หม้ออะไรก็ไม่รู้ลืมชื่อไปแล้ว
หม้อที่ว่านี่ใส่ 'dry ice' หรือน้ำแข็งแห้ง (อาจารย์เอก / จตุพรรท่านเล่าให้ฟัง) ให้ประธานเทน้ำลงไป เกิดเป็นควันขึ้นมา...
นี่เป็นนัยว่า การประชุมครั้งนี้จะกระตุ้นให้พวกเรา... พี่ๆ น้องๆ เพื่อนๆ และญาติสนิทมิตรสหายบน Go2know มาร่วมกันสร้างสรรค์เครือข่ายแห่งการเรียนรู้ในภาคเหนือขึ้นมาให้ได้
กลางคืนมีงานเลี้ยงต้อนรับทั้งแบบนิ่ม (ฟ้อนงามๆ) แบบแข็ง (กลองสะบัดไชยที่ตีแรงจนคนที่อยู่ใกล้ๆ รู้สึกได้ถึงความสั่นสะเทือน) และแบบฝังลึกเข้าไปในห้วงแห่งความทรงจำ (พวกนอนดึกจะได้จุดโคมลอย ส่งข่าวไปยังฟากฟ้าด้วย)
งานนี้เขาและเธอ "กอดกัน {huck ออกเสียงคล้าย "ฮัก (คำเมือง = รัก)}" ทั้งแบบคู่ และแบบกลุ่ม นัยว่า เป็นมิตรภาพแบบไม่มีพรมแดน
มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่กำลังจะ "ก้าวไปไกล" เพราะมีวิสัยทัศน์ และลงมือทำจริงๆ เช่น ให้ทุนการศึกษาชาวแขมร์(ขะ-แมร์ / กัมพูชา)ใกล้เมืองตราดไปเรียนเชียงใหม่ เพื่อมิตรภาพ และเพื่อส่งเสริมความสัมพันธ์กัมพูชา-ไทย
ผู้เขียนมีโอกาสเรียนท่านอธิการบดีไปว่า ที่วัดท่ามะโอ ลำปางมีพระ-เณรแขมร์ไปเรียนหลายรูปทีเดียว
ชาวแขมร์คงจะอยากไปกราบพระ-เณรแขมร์บ้าง คล้ายๆ คนไทยที่ไปเมืองนอกก็มักจะแวะไปวัดไทย
งานนี้จะว่า 'Made in Rajaput' หรือ 'Made by Rajaput' ก็ได้ครับ เพราะทางราชภัฏเชียงใหม่โชว์ฝีไม้ลายมือเต็มที่ สมที่เป็นมหาวิทยาลัยชั้นนำของประเทศจริงๆ...
ขอขอบคุณอาจารย์แผ่นดิน...
ทางอีสาน...
ทางใต้...
ภาคกลาง...
สวัสดีค่ะอาจารย์หมอวัลลภ
ดีใจที่ได้พบอาจารย์ค่ะ อาจารย์น่ารักมาค่ะ คล่องแคล่วมาก (ในภาพดูขรึม) ถ้ามีการอบรม 3 ปี จะเกิดอะไรขึ้นน้อ ไม่อยากคิดเลยค่ะ เพราะ 3 วัน เมื่อจากกันก็ใจหายขนาดนี้ ขนาดทุกคนก็ทราบว่าเรายังพบกันผ่านบล็อกได้ แต่ก็น้ำตาร่วงท่วมท้นโรงแรมเขาไปแล้วค่ะ
หวังว่าคงจะได้พบอาจารย์อีกนะค่ะ
ตั้งใจไว้ว่าจะมาพบคุณหมอ ที่ผมแอบบบริโภคอาหารสมองจากคุณหมอไปมากมายครับ เสียดายที่ไม่สามารถมาร่วมงานได้
แต่ก็ขอขอบคุณครับ
สวัสดีค่ะ อ.หมอวัลลภ
หวังไว้ลึก ๆ ว่าคงมีโอกาสได้พบเจออาจารย์สักครั้ง แต่เสียดายที่ไม่มีโอกาสได้ไปในงานนี้ ไม่ใช่เพราะปัญหา 3 จว.ชายแดนใต้หรอกนะคะ แต่เพราะติดภาระงานในหน้าที่ แต่ก็ติดตามอ่านจากหลาย ๆ บันทึก ทราบว่า หลาย ๆ ท่านประทับใจในงานครั้งนี้ และโดยเฉพาะอย่างยิ่งประทับใจในตัวอาจารย์เองด้วย
แต่วันนี้ ได้มีโอกาสแสดงความคิดเห็นผ่านบันทึกของอาจารย์ก็รู้สึกดีใจแล้วค่ะ เพราะเป็นผู้อ่านอย่างเดียวมาหลายบันทึกแล้วค่ะ
สวัสดีครับ ... อาจารย์หมอวัลลภ
ขอบคุณคุณหมอมากครับ
พอดีคุณหมอไม่ทันมาตอนพิธีเปิด
เรื่องแนวความคิดของการใช้สัญลักษณ์ หม้อปูรณฆฏะ (วัดปงยางคกหลวง จ.ลำปาง) มาใช้เป็นธีมเปิดงาน
คุณหมอดูรายละเอียดเพิ่มได้ที่นี่ครับ
สวัสดีครับ อ.หมอวัลลภ
ผมเห็นด้วยเป็นอย่างยิ่งกับสถานะและรูปลักษณ์ด้านวัฒนธรรมของชาวเหนือ ซึ่งเป็นผืนแผ่นดินที่มีประวัติศาสตร์อันรุ่งเรืองมายาวนาน และอาจารย์หมอฯ ก็นิยามได้อย่างรัดกุม กระชับ และฉายชัดเป็นที่สุด ..
ทางเหนือมีต้นทุนทางด้านความโอ่อ่า ภูมิฐาน และสงบมากเป็นพิเศษ
ส่วนตัวผมสัมผัสความสงบงามนั้นชัดเจนจากอุปนิสัยของคนเหนือ...
งดงามและประทับใจมากทีเดียวครับ
ขอขอบคุณอาจารย์ paew, sasinanda, บางทราย, รัตติยา, ลูกหว้า, บอย, พิชัย,
อาจารย์ขจิตท่านถามบนโต๊ะกินข้าวเที่ยงมื้อสุดท้ายว่า มี Go2know แล้ว เมืองไทยจะเปลี่ยนไปอย่างไร
ตอนนี้ลำปางมีนักเรียนพยาบาล...
หม้อ "บูรณะฆฏะ" จากวัดปงยางคง...
ขอขอบคุณอาจารย์แผ่นดิน...
สวัสดีครับอาจารย์หมอวัลลภ
สาหวัดดีค่ะ อาจารย์หมอ อยากเห็นรูปบรรยากาศเยอะๆ จังเลยค่ะ :)
ขอขอบคุณ... คุณข้ามสีทันดร, คุณหนู ubin...
ส่วนบรรยากาศแห่งความเป็นพี่เป็นน้องนี่...
รูปบรรยากาศวันงาน...
คุณหมอวัลลภ ครับ
ผมเข้ามาในงานวันสุดท้าย เสียดายมากที่วันแรกกับวันที่สองติดงานสำคัญอยู่ต่างจังหวัด ผมไม่ได้เข้าไปทักทายกับคุณหมอในงานเลยครับ เพราะฉะนั้นขอเป็นแฟนบันทึกของคุณหมออีกคนนะครับ
ขอขอบคุณอาจารย์กรเพชร...
ชีวิตบนโลกที่มีโอกาสพบปะพี่ๆ น้องๆ เพื่อนๆ Go2know ตัวจริง (เช่น ในงาน km เชียงใหม่ ฯลฯ) ทำให้ผมเชื่อมั่นว่า เมืองไทยมีสังคมของคนทำงาน และสังคมของคนดีในโลกของความเป็นจริง