บ่วงล้้อ
ยิ่งนับวันมันก็ยิ่งยาวนาน ที่ใช้ชีวิตทึ่มทื่อแบบวัวระบือ ถึงแม้ปัญญาชนยังมองไม่ถนัด ท่ามกลางป่าคอนกรีต เต็มไปด้วยเคี่ยวเล็บ เสือ สิงห์ กระทิง แรด นี้นะหรือชีวิตอิสระ ชีวิตที่ทุกคนเดินเสา่ะแสวงหา ชีวิตที่มีความสุขอย่างสมบูรณ์!..ชีวิตแบบจิ้งจก จับอยู่ที่ไหนก็คิดว่าที่นั้นเป็น อาณาจักรของตน แต่หารู้ไม่ว่าตามฝาเรือนนั้น มันเป็นคุกเป็นตะราง
เราจะแสวงหาสิ่งใดเหล่า จึงจะหลุดพ้นบ่วงล้อ (บ่วงแห่งการกระทำ) ที่หมุนเวียนเปลี่ยนมือไม่จบสิ้น แสงสว่างอันใดเหล่าที่จะส่องนำภาทำให้เราข้ามพ้นกับคำกล่าวที่ว่า "อาณาจักรของตน"
ความเห็น (2)
พูดเหมือนคนกำลังหลงทาง จะอยู่ที่ไหนก็อยู่เถอะคะ ถ้าที่นั้นเป็นที่เราสบายอกสบายใจ คับที่อยู่ได้คับใจอยู่ยาก ถ้าไปหลงอยู่ในป่าคอนกรีตแล้ว เหมือนคุกตะราง ก็เปลี่ยนบรรยากาศ ไปนอนตามวัดซิคะ ที่ตอบมานี่ ตรงประเด็นหรือเล่าหนอ จากกลุ่มนักศึกษาว่าที่บัณฑิต มหาวิทยาลัยชีวิต ศูนย์เรียนรู้อำเภอกระนวนจังหวัดขอนแก่น ขอบคุณมากที่มาเยี่ยมหลายครั้งหลายครา
คุกในที่นี้หมายถึงความอยากความต้องการที่อยู่
ในจิตในใจของคนเรา คุกแห่งตัณหาราคะ เราจะทำอย่างไรให้ถูกต้องกับคำว่า "พอเพียง"
ขอบคุณครับที่มาแสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก