สวัสดีคะ
สวัสดีคะ
สถานที่สวยงามครับ และเป็นท้องถิ่นดีครับผมว่า ชอบที่มีชาวบ้านเข้ามามีส่วนร่วมบริหารจัดการด้วย เขารับได้ 60-70 คนครับ แต่ต้องติดต่อล่วงหน้านะครับ เพราะว่าเขาจะมีแขกมาพักตลอดครับ
สวัสดีครับผม
ไม่ทราบว่าว่างหรือเปล่าครับ ขอชวนเชิญมาแอ่วเจียงใหม่ครับ
"ความเห็นและความเป็นมา" ของงานสัมมนาการจัดการความรู้ ที่เชียงใหม่
ผมขอแสดงความเห็น หน่อยนะครับ../ ความจริงเกาะสี่เกาะห้าเป็นสมบัติของชาติ
เป็นสมบัติของแผ่นดิน ผู้หนึ่งผู้ใดจะเป็นเจ้าของก็หาได้ไม่ แต่บังเอิน..สถานที่แห่งนี้ มันขุมทรัพย์ ธรรมชาติอันมหาสาร ที่ มีสัตร์ชนิดหนึ่งเข้าอาศัย นั่นก็คือ นกนางแอ่น
ซึ่งจริงๆแล้วสัตว์ ชนิดนี้แหละ ที่ทำให้คนตายกันเป็นร้อยเป็นพัน เวลาเข้าแอบไปเก็บรังนกซึ่งมีเจ้าของคอยเฝ้าดูแล โดยการสัมปทานในการเก็บ ในงานนี้ ฆาตกร คือ ภาครัฐ..
จริงๆแล้ว อำเภอปากพะยูน โดยเฉพาะเกาะสี่เกาะห้า เปป็นเมืองที่น่าท่องเที่ยวมาตั้งนานแล้ว เป็นทะเลสาบน้ำกร่อยที่มีกุ้ง ปลา รสชาติ อร่อยที่สุดแงหนึ่งของประเทศไทย
โดยเฉพาะกุ้งก้ามกราม เป็นกุ้งที่มีขนาดใหญ่ เนื่องจากสภาพธรรมชาติอำนวย เมื่อก่อนมีระบบนิเวศน์ ที่ดีมากๆ เนื่องจากทะสาบแห่งนี้ ในหนึ่งปี จะมีทั้งน้ำจืด เค็ม กร่อย สลับเปลี่ยน หมุนเวียนไปมา ตามะรรมชาติ ต่อมาทะเลสาบตื้นเขิน น้ำเค็มจะไม่สามารถขึ้นมาถึง ทำให้ระบบนิเวศ เปลี่ยนไป ทำให้ไม่มีน้ำกร่อย มีแต่น้ำจีด ชาวบ้านปากพะยูนไม่รู้จะเอาไปทำอะไร เพราะไม่มีนาให้ทำ ความยากจนจึงเกิดขี้น กับพี่น้องชาวประมงในพื้นที่
อำเภอปากพะยูน ทุกวันนี้ภาครัฐ เคยเข้าไปสนใจดูแลเค้าเหล่านี้บ้างมั๊ย../อีกประการหนึ่ง สภาพน้ำในปัจจุบัน ก็ไม่สามารถเลี้ยงกุ้งเลี้ยงปลาได้ เหมือนเมื่อก่อน ก็ด้วยเหตผลที่กล่าวมาข้างต้น คือทะเลสาบตื้น เขิน ต่อมาได้มีคนปากพะยูนที่ไปอาศัยอยู่ต่างจังหวัด ได้เล็งเห็นถึงความสำคัญของทะเลสาบ จึงเป็นบ่อเกิดแห่งความคิดที่จะส่งเสริมการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ ฉนั้นบางท่านหรือบางคณะที่เดินทางไปเที่ยวที่ เกาะสี่เกาะห้า ท่านอย่าหวังเลยครับ ว่าจะได้ดูนก ดูรังนก ดูการสร้างรังหรือวิถีชีวิต วงจรชีวิตของนก เพราะว่าเกาะสี่เกาะห้าไม่ใช่สมบัติของแผ่นดิน แต่เป็นสมบัติของผู้ได้รับสัมปทาน ซึ่งเค้า เป็นเจ้าของตามกฏหมาย ฉนั้นการไปเที่ยวเกาะสี่เกาะห้าเพียงแค่ได้นั่งเรือรอบเกาะก็หรูแล้วครับ
ท่านได้นั่งชมธรรมชาต มองดูทิวทัศน์ไปรอบๆเกาะ ก็ทำให้มีความสุขดีครับ / ค่อยรอจนภาครัฐของไทย เข้าใจในระบบนิเวศน์ เข้าใจธรรมชาติ และมองปัญหาของชุมชนรากหญ้า ของพี่น้อง ผู้ประกอบอาชีพอันสุดจริต โดยเฉพาะชาวประมงพื้นบ้าน ซึ่งกำลังประสบปัญหาความยากจนอยูในขณะนี้ ข้อเสนอของเราในขณะนี้ก็คือ..เว้นเกาะบางเกาะไว้ให้ลูกหลาน หรือนักท่องเที่ยว ให้เค้าได้ชม ได้ศึกษา ขอเป็นสมบัติของชาวปากพะยูน หรือสมบัติของแผ่นดิน เพื่ออนุรักษ์ไว้ เพื่อให้ชาวบ้านได้ภูมใจ ว่า บ้านเรามีเกาะสี่เกาะห้าที่ทุกคน สามารถเข้าเที่ยวชมได้ หรือท่าน..คิดเหมือนเรามั๊ย ..ช่วยแสดงความเห็นหน่อย เราจะรออ่านความเห็นของท่าน ..นะครับฟ