( โปรดสังเกต ยี่ห้อรถเป็นตรา ร. ร. งานนี้ออกแบบโดย รอง. ธวัช ส่วนรูปภาพทั้งหมดฝีมือน้องจอย พรสวรรค์ ไพรินทร์ ตอนนี้อยู่ ม. ๖ แล้วจ้า ขอบอกหล่อนไม่ธรรมดานะจ้ะ มีงานเรียกใช้ได้ราคาตกลงกับคุณพ่อเอง ส่วนคนสวยนั่งแอบคมอยู่ลองหาดุนะคะ)
มาแล้วจ้า ปลาร้าแซบ ๆ ของดีอีสานไทยกลางจ้า ปลาร้าสับของโรงเรียนบ้านสองคอน อ. หว้านใหญ่ จ. มุกดาหาร โน่นเลยข่าวว่าปลาร้าโกอินเตอร์ท่าน ผ.อ. พยัพ ทรงวิจิตร ฝากเพื่อน ๆ ไปขายไกลถึงมาเลเซีย แถมแถบประเทศตะวันออกกลางบรูไน ก็ไปมาแล่ว อเมริกาก็ไปแม่ยาย ผ. อ. เอาไปขายซะเองกินกำไรหลายต่อ ประเทศเกาหลีก็ไปนะ เสียดายแดจังกึมกลับบ้านไปแล้ว ไม่แน่อาจต้องหาไหปลาร้าที่ซ่อนไว้ งานนี้ก็กลุ่มน้องข้าวฟ่าง ไหม แก้ว เจมส์ ฯลฯ ช่วยกันลุ้นการ์ตูนเรื่อง ไหบิน และ เฮือนไหปลาร้า เป็นการผสมผสานระหว่างเด็ก ภาคกลาง อีสาน( แม่ไหม ) และสาวเชียงรายข้าวฟ่าง ปลาร้าการ์ตูนเล่มนี้เลย แซบหลาย แซบหลายปลาร้าบองอีสานแซบหลาย ตอนนี้ขอกลับมาเล่าที่มาของปลาร้าการ์ตูนก่อนละกันนะ คืองี้พอโครงการแรกผ่านมันก็ชักดัง ( โม้ไป ) เขาก็มีการสรุปผลงานของโครงการที่ผ่านมา และ ท่าน ผ. อ. ร.ร. บ้านสองคอน ก็เข้าร่วมประชุมด้วยท่านเห็นหนังสือการ์ตูนของเราท่านเลยขอเป็นการส่วนตัวว่าช่วยบ้านสองคอนหน่อยได้ไหมเด็ก ๆ จะได้ขยันอ่านหนังสือกัน เราเป็นคนใจเหลว ก็โอเคนะแต่ขอท่านช่วยสนับสนุนด้วยงานนี้ นักเรียนโรงเรียนบางลี่วิทยาเท่านั้นเป็นวิทยากรนันทนาการ พี่เลี้ยงในค่าย พี่ดูแลน้อง พี่จัดค่ายรวมทั้งพี่แทบจะฆ่าน้อง ( โม้เกือบเกินจริง ก็น้องมันดื้อจร๊ง ไม่เชื่อถามพวกพี่บิวดูสิ ก่อนกลับก็ร้องไห้กันยกใหญ่ ทุกวันี้วันน้อง ๆ ก็เขียนจดหมาย โทร. มาคุยไม่ขาดทุกเช้าครูพรรณา ก็คอยฟังรายงานจากพี่ ๆ ว่า เจ้านั่นเจ้านี่ ส่งข่าวมา ) พี่สอนน้องทำการ์ตูน อ้าวเลยเถิดอีแล้ว แหม้มันน่า ... เราก็เลยคิดชื่อโครงการสองประสานว่าปลาร้าการ์ตูน อ๊ะ อ๊ะ อย่าเพิ่ง... มันมีกิจกรรมเกียวเนื่อง พบกันวันแรกก็ม่วนซื่นโอแซวปลาร้าการ์ตูน ตื่นขึ้นมาก็การ์ตูนแย้มไหปลาร้า ( เรียนรู้ท้องถิ่น ) บ่ายมาก็การ์ตูนขย้ำปลาร้า ฟังน่ากลัว เนอะ ( ช่วยกันทำปลาร้าสับแล้วบรรจุภัณฑ์ งานนี้เด็กบางลี่บอก สบม. ก็ปลาร้าบ้านฉันนี่นา ( ปลากระดี่ บ่ แม่นซิวอ้าวนะยะ มิน่ามันเลยโกอินเตอร์ ) เล่าไปนำลายชักสอ ไปกินข้าวก่อนนะ.........ตกเย็นกินข้าวกับไข่มดแดงทอดแสนอร่อย ( ครูแอบกินคนเดียว ) เด็ก ๆ ก็เป็นปลาร้าการ์ตูนหรรษา ( กีฬายามย็น ) ตกคำเริ่มปลาร้าการ์ตูนดุ๊กดิ๊ก ( เริมทำหนังสือการ์ตูน ) อย่าคิดไปนะว่าดุ๊กดิ๊กจะถูกยุงกัด ยุงที่นี่เป็นยุ่งเด็ก ๆ บ้านน้อก... บ้านนอก พอหกโมงเย็นมากันเพียบตัวใหญ่หยั่ง.... ( ตัวที่ถูกต้อนกลับบ้านเวลาเลิกนา ) พอสองทุ่มหลับกันหมดนอนไม่ต้องกางมุ้งยุงไม่มี ......เป็นไง ต่อไป ปลาร้าการ์ตูนชื่นมื่น ( เสร็จแล้วมีการชื่นชมผลงาน ) และแล้วปลาร้าการ์ตูนก็ร่ำไห้หัวใจสลาย ( ทีแรกก็ตั้งชื่อกิจกรรมไปหยั่งงั้นเองแหละ ไหงเวลาอำลามันออกเป็นโอ่ง ๆ เลย โดยเฉพาะเจ้าพวกตัวแสบ ยามเช้าอุตส่าห์ไปเด็ดดอกไม้สวย ๆ และดอกไม้ประจำถิ่นคือดอกจำปา ( ลีลาวดี ) มามอบแก่พี่ ๆ งานนี้พี่ ๆ ซึ้งนำตาไหลอีกแหละ .......................วีรกรรมปลาร้าการ์ตูนครั้งนี้ขอบอกว่าความฝัน ความเก่งกล้าสามารถ ความมีน้ำใจ ความเมตตา การเป็นผู้รู้จักให้ และ ..............................ฯลฯ มีอยู่ในตัวเด็กนักเรียนโรงเรียนบางลี่วิทยาทุกคน ...............ครูไก่โรงเรียนบ้านสองคอนฝากมาชมว่า ครูโรงเรียนบางลี่วิทยาเก่งนะคะไม่ต้องทำอะไรเลยเด็ก ๆ ทำโหม้ด............. ชมใครบ้างอ่านเองนะคะ .............................ไชโยดังดังทุกครั้งที่เราทำดี โห่เราโห่พร้อมกันทันทีโห่อีกทีไชโย ไชโย
ได้พยายามมาอีกขั้นแล้วนะคะ ภาพปลาร้าการืตูนขึ้นแล้วค่ะ ถ้ามีเวลาตัวหนังสือการ์ตูนคงได้ยลโฉมเร็ว ๆ นี้คะ