วันอาสาฬหบูชา แปลว่า การบูชาในวันเพ็ญ เดือน ๘
วันนี้เป็นวันอาสาฬหบูชาได้ไปเวียนเทียนที่วัดประสาทนิกรซึ่งเป็นวัดที่มีการจัดการแบบ บวร (บ้าน วัด โรงเรียน)เห็นแล้วน่าชื่นชม ก่อนที่จะมีการเวียนเทียน ท่านเจ้าอ่วาสได้มีการเทศนาที่มาของวันอาสาฬหบูชาให้พุทธศาสนิกชนฟังจับใจความได้ดังนี้จึงขออนุญาตินำมาเผยแพร่ต่อ
วันอาสาฬหบูชา แปลว่า การบูชาในวันเพ็ญ เดือน ๘ หรือ การบูชาเพื่อระลึกถึงเหตุการณ์สำคัญในวันเพ็ญ เดือน ๘ คือ๑. เป็นวันที่พระพุทธเจ้าทรงแสดงปฐมเทศนา
๒. เป็นวันที่พระพุทธเจ้าเริ่มประกาศพระศาสนา
๓. เป็นวันที่เกิดอริยสงฆ์ครั้งแรกคือการที่ท่านโกณฑัญญะรู้แจ้งเห็นธรรม เป็นพระโสดาบัน จัดเป็นอริยบุคคลท่านแรกในอริยสงฆ์
๔. เป็นวันที่เกิดพระภิกษุรูปแรกในพระพุทธศาสนา คือ การที่ท่านโกณฑัญญะขอบรรพชาและ ได้บวชเป็นพระภิกษุ หลังจากฟังปฐมเทศนาและบรรลุธรรมแล้ว
๕. เป็นวันที่พระพุทธเจ้าทรงได้ปฐมสาวกคือ การที่ท่านโกณฑัญญะนั้น ได้บรรลุธรรม และบวชเป็นพระภิกษุ จึงเป็นสาวกรูปแรกของพระพุทธเจ้า
พิธีกรรมที่กระทำในวันนี้ โดยทั่วไป คือ ทำบุญ ตักบาตร รักษาศีล เวียนเทียน ฟังพระธรรมเทศนา (ธัมมจักกัปปวัตตนสูตร) และสวดมนต์ ดังนั้นในวันนี้จึงถือว่า พุทธศาสนิกชนควรได้รับประโยชน์ ที่เป็นสาระสำคัญจากอาสาฬหบูชา กล่าวคือ ควรทบทวนระลึกเตือนใจสำรวจตนว่า ชีวิตเราได้เจริญงอกงามขึ้นด้วยความเป็นอยู่อย่างผู้รู้เท่าทันโลกและชีวิตนี้บ้างแล้วเพียงใด เรายังดำเนินชีวิตอยู่อย่างลุ่มหลงมัวเมา หรือมีจิตใจอิสระปลอดโปร่งผ่องใสบ้างแล้วเพียงใดใ จ ค ว า ม ส ำ คั ญ ข อ ง ป ฐ ม เ ท ศ น า
ในการแสดงแสดงปฐมเทศนาครั้งแรกของพระพุทธเจ้าทรงแสดงหลักธรรม ๒ ประการคือ
มัชฌิมาปฏิปทาหรือทางสายกลาง เป็นข้อปฏิบัติที่เป็นกลาง ๆ ถูกต้องและเหมาะสมที่จะให้บรรลุถึงจุดหมายได้ มิใช่การดำเนินชีวิตที่เอียงสุด ๒ อย่าง หรืออย่างหนึ่งอย่างใด คือ
๑. การหมกหมุ่นในความสุขทางกาย มัวเมาในรูป รส กลิ่น เสียง รวมความเรียกว่า เป็นการหลงเพลิดเพลินหมกหมุ่นในกามสุข หรือ กามสุขัลลิกานุโยค
๒. การสร้างความลำบากแก่ตนดำเนินชีวิตอย่างเลื่อนลอย เช่น บำเพ็ญตบะการทรมานตน คอยพึ่งอำนาจสิ่งศักดิ์สิทธิ์ เป็นต้น การดำเนินชีวิตแบบที่ก่อความทุกข์ให้ตนเหนื่อยแรงกาย แรงสมอง แรงความคิด รวมเรียกว่า อัตตกิลมถานุโยค
ดังนั้นเพื่อละเว้นห่างจากการปฏิบัติทางสุดเหล่านี้ ต้องใช้ทางสายกลาง ซึ่งเป็นการดำเนินชีวิตด้วยปัญญา โดยมีหลักปฏิบัติเป็นองค์ประกอบ ๘ ประการ เรียกว่า อริยอัฏฐังคิกมัคค์ หรือ มรรคมีองค์ ๘ ได้แก่
๑. สัมมาทิฏฐิ เห็นชอบ คือ รู้เข้าใจถูกต้อง เห็นตามที่เป็นจริง
๒. สัมมาสังกัปปะ ดำริชอบ คือ คิดสุจริตตั้งใจทำสิ่งที่ดีงาม
๓. สัมมาวาจา เจรจาชอบ คือ กล่าวคำสุจริต
๔. สัมมากัมมันตะ กระทำชอบ คือ ทำการที่สุจริต
๕. สัมมาอาชีวะ อาชีพชอบ คือ ประกอบสัมมาชีพหรืออาชีพที่สุจริต
๖. สัมมาวายามะ พยายามชอบ คือ เพียรละชั่วบำเพ็ญดี
๗. สัมมาสติ ระลึกชอบ คือ ทำการด้วยจิตสำนึกเสมอ ไม่เผลอพลาด
๘. สัมมาสมาธิ ตั้งจิตมั่นชอบ คือ คุมจิตให้แน่วแน่มั่นคงไม่ฟุ้งซ่าน
ข. อริยสัจ ๔ แปลว่า ความจริงอันประเสริฐของอริยะ ซึ่งคือ บุคคลที่ห่างไกลจากกิเลส ได้แก่
๑. ทุกข์ ได้แก่ ปัญหาทั้งหลายที่เกิดขึ้นกับมนุษย์ บุคคลต้องกำหนดรู้ให้เท่าทันตามความเป็นจริงว่ามันคืออะไร ต้องยอมรับรู้กล้าสู้หน้าปัญหา กล้าเผชิญความจริง ต้องเข้าใจในสภาวะโลกว่าทุกสิ่งไม่เที่ยง มีการเปลี่ยนแปลงไปเป็นอย่างอื่น ไม่ยึดติด
๒. สมุทัย ได้แก่ เหตุเกิดแห่งทุกข์ หรือสาเหตุของปัญหา ตัวการสำคัญของทุกข์ คือ ตัณหาหรือเส้นเชือกแห่งความอยากซึ่งสัมพันธ์กับปัจจัยอื่น ๆ
๓. นิโรธ ได้แก่ ความดับทุกข์ เริ่มด้วยชีวิตที่อิสระ อยู่อย่างรู้เท่าทันโลกและชีวิต ดำเนินชีวิตด้วยการใช้ปัญญา
๔. มรรค ได้แก่ กระบวนวิธีแห่งการแก้ปัญหา อันได้แก่ มรรคมีองค์ ๘ ประการ
อย่าลืมว่าศาสนาพุทธเป็นคำสั่งสอนที่ไม่เคยล้าสมัยเลยถึงอย่างไรเราควรจะช่วยกันทำนุบำรุงให้ดีที่สุด
ความเห็น (4)
ขอชื่นชมกับการเผยแพร่ธรรม ขอให้ธรรมคุ้มครองผู้ประพฤติธรรม ครับ
- อาสาฬหบูชา ปีนี้ ได้รับเชิญไปบรรยาย เรื่อง "บริหารชีวิต-บริหารคุณธรรม" ให้กับคณะผู้มาปฏิบัติธรรมที่วัดทุ่งไผ่ อ.เมือง 2 คณะ จากโรงพยาบาลยุพราชพระแสง สุราษฎร์ธานี และคณะนักเรียนชั้น ม.3 รร.ศรียาภัย ชุมพร ได้มอบประสบการณ์ความรู้เป็นวิทยาทาน รู้สึกอิ่มอกอิ่มใจดีครับ
- ตอนบ่ายถือเป็นโอกาสดี ช่วยกันในครอบครัวทำความสะอาดและจัดห้องพระกันใหม่ ปีนี้ไม่ได้ไปเข้าวัดเวียนเทียนในช่วงค่ำ ใช้วิธีนั่งอ่านหนังสือร่วมกันจนจบเล่ม สวดมนต์ไหว้พระ แล้วนั่งสมาธิกันตามสมควร..ครับ.
ขอบคุณคะท่าน ผอ. ดิศกุล เกษมสวัสดิ์
ถ้าพวกเราคิดว่าธุระไม่ใช่แล้วเราจะปล่อยให้เป็นธุระของใครละ ทำได้แค่ไหนก็ตองพยายามทำน่าจะดีกว่าการไม่ลงมือทำ คนที่มีธรรมในใจย่อมเป็นคนดีและย่อมได้รับผลดีที่อิ่มเอิบใจคะ
คุณไอศูรย์คะการมีธรรมในใจ การยึดมั่นในคุณงามความดี การปฏิบัติธรรมไม่ใช่ทางเลือกเดียวที่ต้องเข้าไปปฏิบัติในวัด แต่การเข้าไปปฏิบัติร่วมกับผู้อื่นในวัดจะทำให้เรายิ่งมีความเชื่อมั่นเพิ่มขึ้นว่า คนที่ทำดี ประพฤติดี และคิดดีไม่ใช่มีเพียงเรา มีหลายคนที่เห็นความสำคัญของพระพุทธศาสนาว่าจะช่วยจรรโลงให้สังคมดีขึ้น