- ผมยังไม่แน่ใจว่าจะได้ไปไหนหรือเปล่า
- ตัวเล็กไม่สบาย..คนโตหายแล้ว แต่เจ้าจุกก็มาเป็นไข้อีกคน
- แต่ที่แน่ ๆ มีราชการ 29 ก.ค. ... อยากพานิสิตไปเวียนเทียนที่พระธาตุนาดูน ครับ
- รู้สึกไม่ดีที่จะปล่อยลูกน้องไปกับนิสิต ...
- ผมควรต้องไปเบิ่ง - ไปแนม... กับเขาด้วย
โลกและชีวิต (25) : บ้านอยู่ไม่ไกล : (หรือ หัวใจอยู่ไกลบ้าน)
(๑)
บ้าน, อยู่ไม่ไกล
หากแต่ใจอยู่ไกลบ้าน
นานและนาน
ที่การงานเคี่ยวเข็ญเป็นเจ้าชีวิต
กลับบ้านกันไหม
ไปให้หัวใจได้หลับสนิท
หนุนตัก, และจุมพิต
ให้หัวใจได้แนบชิด.. "หัวใจบ้าน”
(๒)
คิดดูสิ, หลังคาบ้านแต่กาลก่อน
เคยดับร้อน – ต้านลมฝนจนสะท้าน
บัดนี้, ยังอยู่เย็นเป็นสำราญ
หรือร้าวรานโทรมทรุด - ทุกข์ท้อใจ
คิดดูสิ, กระถิน ริมรั้วบ้าน
เคยกิ่งก้านเขียวชะอุ่มเป็นพุ่มใหญ่
บัดนี้, ยังชูช่อล้อลมไกว
หรือหักโค่นกิ่งใบไม่เหลือรอย
คิดดูสิ, แคร่ไม้ไผ่ใต้ถุนบ้าน
เคยสำราญเอนกายยามบ่ายคล้อย
บัดนี้, ผุพัง หรือยังคอย
ให้เราคืนเท้าถอย - รอยเวลา
คิดดูสิ, รองเท้าเก่าเราเคยใส่
แม่เก็บไว้ “เป็นของเจ้า” เฝ้ารอท่า
ประตูบ้านรอขานรับวันกลับมา -
ชานบ้านอันแก่ชรา... รอปลอบใจ
(๓)
กลับบ้าน, ครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่หนอ ?
บ้านยังรอ! จำได้ ใช่หรือไม่
ฟังสิ, นั่นเสียงเพรียก - เรียกมาไกล !
เสียงนั้น, คุ้นใช่ไหม.. เสียง “หัวใจบ้าน” !
เปล่าหรอกครับ..
ผมเพียงแต่อยากกลับบ้าน
หากแต่มีราชการ... ที่ "บ้าน" ยังต้อง "รอ"
คำสำคัญ (Tags): #บ้าน#ลำนำโลกและชีวิต
หมายเลขบันทึก: 115158เขียนเมื่อ 27 กรกฎาคม 2007 20:18 น. ()ความเห็น (26)
สวัสดีค่ะ
หยุดหลายวัน ไม่กลับบ้านหรือคะ
เรียน ท่านแผ่นดิน
- ตอนนี้บ้าน JJ กลายเป็นที่โรงพยาบาลครับ
- เพราะแม่มานีมานอนเป็นปี
- เทียวมาเช้า เย็น แถมกลางวันบางครั้งครับ
สวัสดีครับ 
- ขอส่งกระแสใจ.. ใส..เย็น...ไปเป็นยาใจคลายร้อนจากพิษไข้... ให้เจ้าจุก
- ขอส่งกำลังใจในรักที่อิ่มอุ่น ไปเพิ่มพูนให้กับพ่อกับแม่ ที่ดูแลลูกรักดั่งดวงใจ...นะคะ...
อ่านแล้วคิดถึงบ้านครับ...
นานแล้วเหมือนกันครับที่ไม่ได้กลับบ้าน...
...บ้านอยู่ไม่ไกลหรือหัวใจอยู่ไกลบ้าน...
...คิดถึงวันวานความผูกพันครั้งเยาว์วัย...
..."บ้าน" ที่ ๆ มีทั้งความรักความห่วงใย...
...แม้กายอยู่ห่างไกลแต่หัวใจอยู่ใกล้กัน...
ขอบคุณมากครับ...
เมื่อก่อน พอได้ยินเพื่อนบอกจะกลับบ้านพร้อมรอยยิ้ม กระดี้กระด้า ส่วนเรา บ้านอยู่ไม่ไกลอย่างคนอื่น เคยอยากกลับบ้านไกลๆบ้าง
สวัสดีครับ อ. JJ
- ขอบพระคุณนะครับที่แวะมาเยี่ยม
- ขอให้มีความสุขกับบ้านที่ไม่เคยเงียบเหงา
- ยาวนาน และตลอดไป
- ขอบคุณครับ
สวัสดีครับ พี่ศศินันท์
- ผมยังไม่แน่ใจว่าจะไปไหนดีในช่วงวันหยุด
- ลูกไม่สบาย เลยไม่อยากเดินทาง
- กอรปกับวันอาทิตย์มีราชการ
- เต็มที่ก็คงพาลูกกลับบ้านที่กาฬสินธุ์
- ...
- มีความสุขกับวันหยุด นะครับ
สวัสดีครับ คุณแหวว
ขอบคุณในความปรารถนาดีที่มีต่อผมและครอบครัว
เช่นกันนะครับ, ขอให้มีความสุขและอิ่มอุ่นกับความรักตลอดไป
วันหยุดนี้... ขอให้เป็นวันหยุดที่เต็มไปด้วยคุณค่าทั้งต่อตนเองและคนรอบข้าง
...
โชคดีครับ -
บันทึกนี้กินใจคนแก่เหลือเกิน ....ที่มีแม่แก่ๆกับพ่อแก่ๆเฝ้าบ้าน...ที่คอยวันลูกๆหลานๆมาเยี่ยมเยียน ....ย้อนนึกถึงอดีตแล้วอยากกลับเป้นเด็ก ได้นอนหนุนตักแม่อีกค่ะ....ขอบคุณค่ะ
ตกลงวันนี้ได้ไปส่งไอ้หัวจุกที่กาฬสินธุ์หรือเปล่าคะ เพราะไปหาที่คอนกะว่าจะเอาโทรศัพท์ไปให้ ไ่ม่เห็นรถอยู่ที่คอนโดเลยค่ะ
- อืม...บ้านอยู่ไกล หรือหัวใจอยู่ไกลบ้าน
- .....บรรยากาศเหงาๆ...ประกอบกับอ่านบันทึกนี้แล้วรู้สึกเศร้าจัง...แต่ก็เป็นเพียงแต่เศร้าในความรู้สึกเท่านั้นนะคะ...
- คิดถึงแม่จัง....ไกลแสนไกล สุดโค้งขอบฟ้า ไกลสุดตา ฟ้ามิอาจกั้นใจ
สวัสดีครับ
วันหยุดติดต่อหลายวัน, ไปเที่ยวพักผ่อนที่ไหนหรือเปล่าครับ
ดูเหมือนช่วงหลังเห็นทักษะด้านการแต่งกลอนที่ดีขึ้นเรื่อย ๆ อย่างน่าชื่นชม
บ้านอยู่ไม่ไกลหรือหัวใจอยู่ไกลบ้าน...
...คิดถึงวันวานความผูกพันครั้งเยาว์วัย...
..."บ้าน" ที่ ๆ มีทั้งความรักความห่วงใย...
...แม้กายอยู่ห่างไกลแต่หัวใจอยู่ใกล้กัน...
ขอบคุณครับ -
สวัสดีครับ
หลายคนรู้สึกเสมอว่าบ้านอยู่ใกล้ ๆ จะกลับเมื่อไหร่ก็ได้เสมอ แต่ท้ายที่สุดก็ล่วงไปหลายเดือน หรือแม้แต่เป็นปีค่อยได้กลับเลยก็มี ..
ใกล้ใกล้... เดี๋ยวคืนกลับ
สุดท้ายเลยลับไปแสนไกล
บ้าน ... อยู่ใกล้ "ใจ"
ไกล - ใกล้ .. หัวใจอยู่ที่บ้าน !
...
ขอบคุณครับ
สวัสดีครับ อ.ติ๋ว
ไม่เห็นจะแก่เลยครับ... ยังสาวสวยและอารมณ์ขันอยู่เสมอเลยนี่ครับ -
โลกคงน่าอยู่ขึ้นเยอะหากคนเรานึกถึง "บ้าน" เป็นอันดับแรกและเลือกที่จะกลับบ้านก่อนอย่างอื่น ....
ขอบพระคุณครับ
กำลังจะร่วมมือกับเพือนๆ เปิด blog ที่นำเสนอภาพถ่ายจากกาฬสินธุ์ update ทุกวันพอดีครับ สำหรับคนกาฬสินธุ์ที่อยู่ไกลบ้าน เวลาคิดถึงก็แวะเวียนเข้ามาเปิดชมภาพได้ทุกวัน
คงจะเข้ามาขออนุญาตินำ ลำนำ บทกวีของพี่พนัสไปใส่ไว้ใน blog ใหม่ ที่จะมีแต่ภาพ ภาพ และภาพ จากกาฬสินธุ์ไว้ด้วยนะครับ
คุณเจ้านุ้ย ..
ช่วงบ่ายคล้อย พากันออกไปสวนสาธารณะในตัวเมือง, แต่ลมฝนโหมกระหน่ำหนักนัก กลับคอนโดน้ำเจิ่งท่วมถนน ...
ไม่รู้จริง ๆ เลยว่า "โทรศัพท์" หล่นหาย
ขอบคุณมากที่ช่วยเก็บไว้ให้
สวัสดีครับ ..
บทกลอนนี้ผมเขียนหลังกลับจากที่ทำงาน .. คิดเห็นวันหยุดยาวหลายวัน และอดสะท้อนใจไม่ได้ที่ตนเองกลับมีภาระกิจราชการที่ต้องปฏิบัติ จึงทำให้ไม่สามารถกลับบ้านได้
บทกลอนนี้คงไม่ถึงกลับเศร้า...
แต่ก็คงสะท้อนอะไรได้บ้าง กระมังครับ
สวัสดีครับ นายบอน
ดีใจหลาย..
และยินดีครับหากบทกลอนเหล่านี้จะเป็นประโยชน์ -
มีอะไรให้ช่วยก็ยินดีเช่นกัน ..
กาฬสินธุ์ ดินดำน้ำชุ่ม ..
สวัสดีครับอาจารย์แผ่นดิน
มาเป็นเพื่อนครับ ไม่ได้กลับบ้านเหมือนกัน ยังต้องพัวพันกับงานที่มีข้อผูกพันด้านเวลา
สวัสดีครับ ท่าน ผอ.ดิศกุล
เพียงเพราะงานราชการเพียงวันเดียวที่กั้นกลางวันหยุดหลาย ๆ วันก็ทำให้ผมไม่สามารถ หรือสะดวกที่จะต้องสัญจรไปที่ไหนสักแห่ง
การงานยังคงมีชีวิต, เลยจำต้องอยู่กับการงาน ครับ
... ปูเพิ่งกลับมาจากบ้านค่ะ
... ไม่ว่าตัวอยู่ไหน หัวใจยังอยู่ที่บ้าน ... ก็พอค่ะ
ขอให้คุณแผ่นดินได้มีเวลากลับบ้านในเร็ววันนี้
... ช่วงวันแม่ไงค่ะ ฤกษ์ดีเลย ..
ขอให้มีความสุขกับทุกวันค่ะ
สวัสดีครับ คุณปู
ช่วงนี้โปรแกรมงานอัดแน่นมากทีเดียวครับ
วันที่ 2 ลงพื้นที่ประสานความพร้อมเรื่องค่ายในชุมชน, วันที่ 4 ไปเป็นวิทยากรที่ขอนแก่น
12 - 15 ไปเป็นวิทยากรที่เชียงใหม่..
คงยากกระมังครับ...
กระนั้นก็ยืนยันได้ว่า - หัวใจอยู่ที่บ้านเสมอ...
ขอบคุณครับ
- ราชการ ที่บ้าน ต้อง รอ
- โอย ผมไม่มีราชการที่บ้านต้อง รอ
- แต่มีภารกิจชีวิตที่ทำให้ บ้าน รอผมอยู่
สวัสดีครับ ตาเหลิม
ผมเห็นด้วยอย่างยิ่งนะครับ
คนจำนวนไม่น้อยเลยแหละที่พลัดบ้านมาสร้างเนื้อสร้างตัว..
จึงได้แต่บอกกับบ้านว่า "ให้รอไปก่อน..สักวันจะกลับบ้าน" อย่างแน่นอน
พูดแล้วก็คิดถึงบ้านขึ้นมาจับใจ ทั้งๆ ที่เพิ่งกลับจากบ้านมาไม่ถึงสองวันด้วยซ้ำ..
ขอบคุณครับ