หาดูยากกก...
อาทิตย์ก่อนผมได้รับโจทย์ใหญ่มาหนึ่งข้อคือให้อบรมนักเรียนชั้น ป.6ถึง ม.3 ร.ร.บ้านสวนขวัญ ซึ่งเป็น ร.ร.ขยายโอกาสฯ ในหัวข้อเรื่อง "การใช้สื่อและเทคโนโลยีในชีวิตประจำวัน" ลูกค้าที่เข้าอบรมมีจำนวน 110 คน ไม่มีเครื่องมือโสตอะไรมากนอกจากทีวีตั้งตามจุดติดตั้งต่อพ่วงกับคอมพิวเตอร์ 1 เครื่อง
ผมเปิดฉากด้วยเรื่องเล่าเร้าพลังซึ่งเกิดขึ้นกับผมสดๆร้อนๆ คือผมได้รับโทรศัพท์ลึกลับที่ไม่โชว์เบอร์แต่มีตัวหนังสือว่า เบอร์ส่วนตัว ผมรับสายก็มีเสียงพูดจากเทปบอกว่าคุณหมายเลขโทรศัพท์xxxxxคุณได้รับรางวัลโปรโมชั่นจากบริษัทxxxx ให้คุณติดต่อกลับโดยกดหมายเลข 9 ...จะให้บอกหมายเลขบัญชีธนาคาร...ผมเล่าไปก็เริ่มมีเสียงฮือฮา บ้างก็ว่ามาจากพวก 19-1 มงกุฎ ผมปล่อยช่วงเวลาให้นักเรียนได้เม้าท์กันสักพักก็ต่อด้วยการเล่นเกม ผู้สื่อข่าว ให้ น.ร. แต่ละแถว แข่งขันกันส่งข่าว ซึ่งมีข้อความดังนี้
ยายเช้าปากกว้างชอบหัวเราะโดยไม่ปิดปาก วันหนึ่งตั๊กแตนตัวหนึ่งบินเข้าไปในปากของแก มันดิ้นกระดุ๊กกระดิ๊ก ยายเช้าตกใจมากรีบไปปรึกษายายสายๆ แนะนำให้ยายเช้ากลืนนกเข้าไป นกจะได้จิกตั๊กแตน ยายเช้าทำตามคำแนะนำของเพื่อน แต่นกไม่จิกตั๊กแตน ตั๊กแตนก็ไม่ตาย ทั้งนกและตั๊กแตน พากันดิ้นกระดุ๊กกระดิ๊ก ยายสายแนะนำให้กลืนแมวอีกตัว มันจะได้กัดนก นกจะได้จิกตั๊กแตน ตั๊กแตนจะได้ตาย ยายเช้ารีบทำตาม แต่แมวก็ไม่กัดนก นกไม่จิกตั๊กแตน ตั๊กแตนก็ไม่ตาย ทั้งแมว นก และตั๊กแตน ดิ้นกระดุ๊กกระดิ๊ก อยู่ในท้องของยายเช้า…
ให้นักเรียนที่นั่งแถวหลังแต่ละแถวอ่านเมื่ออ่านแล้วให้บอกต่อกับเพื่อนคนที่นั่งหน้าบอกต่อไปจนถึงคนที่นั่งหน้าสุดซึ่งจะต้องเขียนข่าวที่ได้รับมาผลก็คือ...แถวที่ 1 บอกว่า "แมวจิกนก นกไม่ตาย" แถวที่สอง "ยายปากกว้างกินตั๊กแตนกับนก" ...สนุกสนานกันพอสมควร
วันนั้นผมปิดฉากด้วยการให้ น.ร.ดูรายการทีวีที่ผมบันทึกไว้ ประมาณ 10 นาที ดูแล้วเข้ากลุ่มตอบคำถาม ใคร ทำอะไร ที่ไหน อย่างไร ...และได้คุณธรรม ข้อคิดอะไรจากรายการ...สุดท้ายให้ระดมสมองช่วยกันคิดว่า รายการโทรทัศน์ที่ดีควรจะต้องมีลักษณะอย่างไร น.ร. ต่างช่วยกันคิดระดมออกมาหลายสิบอย่าง ใช้เวลามานำเสนอพอสมควร บางกลุ่มก็ว่า มีแต่ "น" "น้ำเน่า" "ท" "ตุ๊เรศ" ประมาณนั้น ให้ลองระดมสมองหาดูซิว่ามีรายการทีวีอะไรที่เข้าข่ายบ้าง ข้อสรุปสุดท้าย ได้มา 3 คำคือ "หา-ดู-ยาก"
ความเห็น (2)
- อ่านตอนเช้า ผมก็เลยได้ความรู้คิดตอนเช้าครับ
- ขอบคุณครับ