เรื่องของสังคมกับ "การให้โอกาส" และ "ความรับผิดชอบ"
ประเด็นของบันทึกนี้ค่อนข้างจะ Sensitive สักนิดหนึ่งนะครับ แต่ก็มีผลกระทบกับสังคมมาแล้วในหลาย ๆ กรณีที่ผ่านมา...
"ผู้ป่วยทางจิต" คือ ผู้ที่มีปัญหาในการควบคุมอารมณ์และพฤติกรรมของตัวเอง...
การให้โอกาสกับผู้ป่วยทางจิตได้อยู่ร่วมในสังคม ย่อมช่วยให้ผู้ป่วยได้ปรับตัวและเรียนรู้การใช้ชีวิตกับคนปกติ และสามารถช่วยให้ผู้ป่วยหายจากอาการป่วยได้เร็วขึ้น...
แต่เนื่องจากปัญหาในการควบคุมอารมณ์และพฤติกรรมของผู้ป่วยนั้น อาจสร้างความเสียหายและสูญเสียให้กับผู้คนในสังคมที่ไม่มีส่วนเกี่ยวข้อง...
ดังเช่น หลาย ๆ เหตุการณ์ที่ผ่านมา....
ความรับผิดชอบต่อสังคมตรงนี้ ควรจะเป็นหน้าที่ของใคร ตัวของผู้ป่วย ครอบครัวของผู้ป่วย หรือควรได้รับการให้อภัยจากสังคม เนื่องจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเกิดจากอาการป่วย...
หากการสูญเสียที่เกิดขึ้นมีเพียงเล็กน้อย คงไม่เป็นการยากที่จะให้อภัยได้ แต่หากการสูญเสียที่เกิดขึ้นเป็นการสูญเสียชีวิตของผู้บริสุทธิ์ ผลกระทบที่เกิดขึ้นมันยิ่งใหญ่นัก ใครจะรับผิดชอบความสูญเสียของครอบครัวผู้ที่เคราะห์ร้ายได้...
ตรงไหนคือความลงตัวของสังคมระหว่าง "การให้โอกาสจากสังคม" กับ "ความรับผิดชอบต่อสังคม" ....
ความเห็น (15)
ครับ...คุณแจ็ค 
...
เห็นด้วยครับว่าสาเหตุหลักน่าจะมาจากครอบครัว โดยเฉพาะการเลี้ยงดูเอาใจใส่ แต่เมื่อเกิดปัญหาขึ้นแล้ว ครอบครัวจะรับผิดชอบในเรื่องที่เกิดขึ้นได้มากน้อยแค่ไหนครับ...
ขอบคุณมากครับ...
ครอบครัวควรน่าจะ.....มีส่วนรับผิดชอบ จากกรณีนี้ครับ เพราะผู้ป่วยโรคจิต ต้องได้รับการเอาใจใส่ดูแลจากผู้ใกล้ชิด เนื่องจากควบคุมตัวเองไม่ได้
ส่วนการให้โอกาส จากสังคม คิดว่า...... สังคมต้องให้โอกาสผู้ป่วยโรคจิต อยู่ร่วมกับคนปกติ ครับ แต่ปัญหาคือ การที่สังคมตราหน้าผู้ป่วยคนนั้นว่า เป็นโรคจิต ซึ่งเป็นปัญหาส่งผลต่อการปรับตัวผู้ป่วย ในสังคมปกติอย่างมาก ....
ข้อสำคัญ ผมคิดว่า คนไทยส่วนใหญ่ควรจะมีการพบปรึกษา จิตแพทย์ ประจำตัว ทุกคนครับ เป็นการตรวจเช็คสุขภาพจิต ไปในตัว เป็นการป้องกันอาการทางจิต ไว้ล่วงหน้า ครับ
คำถาม
แล้วใครจะกล้าพอไปพบจิตแพทย์ล่ะ ครับ ???
ครับ...คุณ nanana 
...
เห็นด้วยทั้งสองกรณีครับ...
ครอบครัว...ต้องมีส่วนรับผิดชอบโดยตรง เพราะครอบครัวมีส่วนในการเลี้ยงดูและอบรมเอาใจใส่...
สังคม...ควรให้โอกาสและให้การยอมรับมากกว่า การตราหน้าผู้ป่วยว่าเป็นโรคจิต...
ส่วนการพบจิตแพทย์ของคนไทย เป็นการตั้งข้อสังเกตุที่น่าสนใจครับ เพราะคนไทยเราไม่ค่อยกล้าไปพบจิตแพทย์ ทั้งที่เป็นเรื่องปกติและเป็นเรื่องจำเป็นเวลาเรามีปัญหา...
ขอบคุณมาก ๆ ครับ...
สวัสดีครับ
คุณค่าของชีวิต..มีเท่ากันคนและสัตว์
สูบบุหรี่ตามป้ายรถเมล์ <<< ขาด?
ครับ...คุณเอกชน 
...
ผมเห็นด้วยครับว่าทุก ๆ ชีวิตบนโลกใบนี้ล้วนมีคุณค่าด้วยกันทั้งสิ้นครับ...
เราในฐานะที่ได้เกิดเป็นมนุษย์ควรจะมีจิตสำนึกครับว่าอะไรควรไม่ควรทำครับ...
ขอบคุณมากครับ...
การให้โอกาสจากสังคมที่มากเกินไป ก็ทำให้เกิดความเสียหายได้
การให้โอกาสที่น้อย เกินไป ก็ อาจทำให้สูญเสียโอกาส ที่จะเกิดการเปลี่ยนแปลงในทางที่ดี
ทุกคน ควรมีส่วนร่วม ในความรับผิดชอบต่อสังคม ส่วนรวม เพื่อให้เกิด สิ่งดีงาม
แต่ หลายๆ สถานการณ์....ก็ยากยิ่ง ที่จะตัดสิน
ครับ...คุณสายธาร 
...
ความสมดุลย์และความลงตัวในการตัดสินสถานการณ์ต่าง ๆ หรือแม้แต่เรื่องเล็ก ๆ ก็ตาม อาจจะทำได้ยาก...
ขอเพียงเราพยายามทำใจและวางตัวเราให้เป็นกลาง และพยายามตัดสินมันอย่างเป็นธรรมที่สุด...
แค่นี้ก็ดีที่สุดแล้วครับ...
ขอบคุณครับผม...
การให้โอกาสเป็นสิ่งที่ดีค่ะ ตอนนี้การเรียนการสอนในโรงเรียนก็ให้โอกาสเด็กพิการ มาเรียนร่วม ทั้งความบกพร่องทุกทาง ที่ห้องก็มีคนนึงค่ะ
- ผู้ป่วยทางจิตหากไม่ถึงขั้นไม่รู้ตัวขณะกระทำผิด ก็ยังต้องรับผิด ไม่มีข้อยกเว้นค่ะ
- อย่างเช่นกรณีหมูแฮมค่ะ ไม่มีภาพมาประกอบขอเป็นน้องหมาแฮมไปก่อนนะคะ
- เรื่องนี้ sensitive ก็เลยช่วยลดดีนิดหนึ่งกรีค่ะ แต่สรุปว่าไม่มีข้อแก้ตัวสำหรับผู้ป่วยทางจิตที่ระดับไม่มากพอถึงขั้น "ไม่รู้ตัว" ค่ะ
- เปิดประเด็นได้ Hot เหมาะสมกับฤดูดีค่ะ (ชอบ)
- ผู้ป่วยทางจิตหากไม่ถึงขั้นไม่รู้ตัวขณะกระทำผิด ก็ยังต้องรับผิด ไม่มีข้อยกเว้นค่ะ
- อย่างเช่นกรณีหมูแฮมค่ะ ไม่มีภาพมาประกอบขอเป็นน้องหมาแฮมไปก่อนนะคะ
- เรื่องนี้ sensitive ก็เลยช่วยลดดีนิดหนึ่งกรี ลดดีกรีค่ะ แต่สรุปว่าไม่มีข้อแก้ตัวสำหรับผู้ป่วยทางจิตที่ระดับไม่มากพอถึงขั้น "ไม่รู้ตัว" ค่ะ
- เปิดประเด็นได้ Hot เหมาะสมกับฤดูดีค่ะ (ชอบ)
สวัสดีค่ะ คุณไดเรค
การให้โอกาส + ความรับผิดชอบต้องควบคู่กัน
ครับ...คุณ ทรายชล
การให้โอกาสเด็กพิการมาร่วมเรียนกับเด้กปกติเป็นสิ่งที่ดีครับผม...
เป็นการเปิดโอกาสให้พวกเขาได้เรียนรู้การใช้ชีวิตในสังคมนะครับผม...
ขอบคุณมากครับ...
ครับ...คุณ Sila Phu-Chaya
ประเด็นนี้หากให้น้ำหนักในมุมที่ต่างกัน ผลลัพธ์ก็ต่างกันนะครับ...
ขอบคุณสำหรับข้อมูลเพิ่มเติม (แบบฟันธง) นะครับ...
และผมก็เห็นด้วยกับประเด็นนี้ครับ...
ขอบคุณครับผม...
ครับ...คุณ berger0123
ทั้งการให้โอกาสและความรับผิดชอบต้องควบคู่กันครับ...
และคงต้องหาความพอดีและลงตัวของทั้งสองส่วนนะครับ...
ขอบคุณครับผม...