สวัสดีครับท่านผู้อ่าน...ผมพึ่งเห็นแสงตะวันส่องฟ้าจากยอดขุนเขาเมื่อกี้นี้เอง ขณะเสียงไก่ชนของคนชาวบ้านที่อยู่ตีนเขาส่งเสียงมาทักทายกันในยามนี้หลายตัว ...
วันนี้ที่ 4 กรกฎาคม 2550 ผมนึกย้อนไปเมื่อปีที่แล้วตรงกับวันนี้คือผมได้ยินคำว่า Gotoknow ครับ ซึ่งในตอนนั้นผมยังไม่รู้ว่าเป็นอะไร...
เรานี้ก็เชยใช้ได้นะครับ ขำตนเองอยู่พักใหญ่ ฮา ๆ เอิก ๆ คือ ผมได้ยินคำนี้จากท่านอาจารย์คือ ศาสตราจารย์วิจารณ์ พานิช
วันนั้นผมไปรับท่านที่สนามบินเมืองหาดใหญ่ ท่านมาเป็นอาจารย์พิเศษให้กับหลักสูตร ป. เอก สาขาวิชาวัฒนธรรมศึกษา ของมหาวิทยาลัยทักษิณ ...
ช่วงพักท่านอาจารย์ได้มีการพูดถึงการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ทาง Gotoknow ผมก็ยังงงอยู่ดี เพราะยังไม่รู้หน้าตาเป็นอย่างไร พร้อมกับท่านเสนอแนะให้พวกเราเข้ามาแลกเปลี่ยนเรียนดู
ก่อนหน้านี้ผมไม่ค่อยได้อยู่หน้าคอม ฯ เท่าไหร่ และหลงลืมการพิมพ์ไปแล้วเพราะงานพิมพ์ส่วนใหญ่เมื่อพิมพ์เสร็จแล้วก็ส่งให้เลขาของหน่วยงานดำเนินการต่อ ...
ความจริงสมัยเมื่อทำวิทยานิพนธ์ของ ป. โท นั้นผมยังพิมพ์สัมผัสได้อยู่เพราะคำนึงถึงเวลาไปเรียนต่อ ป. เอกในต่างแดน เราต้องเป็นตัวของตัวเองและพึ่งตนเองสูงมาก ...
แต่อย่างว่านะครับ สามวันจากการพิมพ์เป็นอื่น ตอนนี้เลยพิมพ์เป็นแบบนิ้วจิ้ม หาว่าตัวอักษรนั้นอยู่แถวไหนวะ เออ...ขำตัวเอง นี่ครบรอบหนึ่งปีที่ได้ยินชื่อนี้...
แต่ต้องขอชื่นชม ผู้แนะนำให้มาพบ Gotoknow เลยทำให้ผมมาเกาะก๊อกแก๊ก ๆ อยู่หน้าคอม ฯ อีกที และได้สื่อสารกับเพื่อน ๆ จริงไหมคุณ...ฮา ๆ เ อิก ๆ...
สวัสดีค่ะอาจารย์
ยังจำกันได้หรือเปล่าคะ
อาจารย์เคยไปทักทายและให้กำลังใจตอนที่ฉันเริ่มเขียน Blog ใหม่ๆไงคะ
ถามว่า รู้จัก Gotoknow มาตั้งแต่เมื่อไหร่ คงระบุวันเดือนปีไม่ได้เหมือนอาจารย์หรอกค่ะ รู้แต่ว่าน่าจะนานกว่า 1 ปี (Ha Ha)
ไม่ได้มีเจตนามาเกทับนะคะ แต่เจตนามาชื่นชมต่างหากว่า ถึงจะรู้จักทีหลังแต่ก็ได้เริ่มต้นเป็นสมาชิกนำหน้าไปก่อน และได้แลกเปลี่ยนเรียนรู้ไว้ไม่น้อยเลยทีเดียว
สำหรับฉันเองยังก๊อกๆแก๊กๆ อยู่ค่ะ เดือนที่แล้วแทบไม่มีเวลาเพราะต้องไปคลุกคลีอยู่กับนักศึกษาและผู้ป่วยที่ ward ก็เลยได้เขียนบ้าง แต่เว้นช่วงห่างนานไปหน่อย
แถวนี้...ไม่ได้มีเสียงไก่ชนให้ฟังหรอกนะคะ มีแต่เสียงผู้ป่วยร้องเพลงลูกทุ่ง....เพราะอย่าบอกใครเชียว!!!!
สวัสดีค่ะ
อาจารย์เขียนบันทึกสนุกดี และมีอารมณ์ขันด้วย E.Q.ดีจริงๆค่ะ
สวัสดีค่ะ อาจารย์ เพราะ gotoknow นี่หล่ะที่ทำให้หนูได้มีโอกาสติดต่อกับอาจารย์อีกครั้ง 10ปีพอดีที่เรียนจบมา แต่อาจารย์ของเราไม่เปลี่ยนเลย เมื่อวานได้คุยกับยอด (ไม่ทราบว่าอาจารย์ยังจำได้มั้ย) ตอนนี้เค้าสอนอยู่ที่ภูเก็ตค่ะ เค้าดีใจมากที่โอ๋ติดต่อกับอาจารย์ และยังถามเบอร์โทรของอาจารย์เพราะ ถ้ามีโอกาสคงต้องรบกวนขอความรู้จากอาจารย์เรื่อย ๆ ค่ะ
ด้วยความเคารพค่ะ
สวัสดีครับ...คุณ
ฮา ๆ เอิก ๆ (แอบขโมยเอกลักษณ์ในการเขียนของอาจารย์มาใช้คะ :) )
สาวสวยในตาคม...ผมยาวเรียวงาม...ไม่ต้องแอบขโมย...เอาไปได้เลยครับผม ฮา ๆ เอิก ๆ
ขอบคุณครับ
สวัสดีครับ คุณ
ตอบตรงๆว่ามีแต่สูญเสีย ทุกวันนี้สูญเสียจิตวิญญาณ ให้กับgotoknow ไปหมดแล้ว (นั่นแน่ะ ปากหวาน..ฮาฮา)
อ่านแล้ว...ขำ ๆ ๆ จงสูญเสียเถิด แต่อย่าเสียสูญก็แล้วกันนะครับผม...ฮา ๆ เอิก ๆ
ขอบคุณครับ
ผมว่า ระหว่างพิมพ์สัมผัส กับจิ้มดีดเนี๊ยะ ไม่ต่างกันเท่าไรหรอกครับ ขึ้นอยู่กับบุคคล
ครั้งหนึ่งในบ้านผมมีกิจกรรมการแข่งขันระหว่างการจิ้มดีด (ตัวแทนทีมนี้คือ คุณพ่อครับ พิมพ์ระบบนี้มามากกว่า 20 ปี) กับการพิมพ์สัมผัส (ตัวแทนทีมนี้คือ พี่สาวครับ)
คุณพ่อใช้เครื่องพิมพ์ดีด ส่วนพี่สาวใช้คอมพิวเตอร์ ปรากฏว่า คุณพ่อชนะครับ คุณพ่อเลยบอกว่า เป็นไงละ?
สวัสดีครับ คุณ
คุณพ่อใช้เครื่องพิมพ์ดีด ส่วนพี่สาวใช้คอมพิวเตอร์ ปรากฏว่า คุณพ่อชนะครับ คุณพ่อเลยบอกว่า เป็นไงละ?
ต้องชื่นชมคุณพ่อถือว่าเป็นผู้ชำนาญการพิเศษนะครับผม
ขอบคุณครับ
สวัสดีครับ คุณ เอกชน
ขอบคุณครับที่แวะเวียนเข้ามานะนี่ อิ อิ อิ