ความพอเพียง....เริ่มต้นที่ตัวเรา


หากเราจะไปพัฒนาคนอื่น เราต้องพัฒนาตัวเราเองก่อน

          วันนี้บันทึกในฐานะที่เป็นเกษตรกรคนหนึ่ง ซึ่งช่วงวันหยุดก็ต้องเข้าไปพักผ่อน ทำไร่ทำสวนตามประสาคนที่อยากอยู่กับธรรมชาติ หลังไม่มีอาชีพอื่นให้ทำแล้ว

          หากเรามีประสบการณ์ที่ใกล้เคียงกับชาวบ้าน(เกษตรกร)  เมื่อเราจะไปทำงานกับชาวบ้านเราย่อมมีความเข้าใจในบริบทของชาวบ้าน(เกษตรกร)ได้ดี  เพราะเรามีมุมมองในลักษณะของคนใน  เมื่อเรียนรู้จากชาวบ้าน ผมและครอบครัวก็ปลูกผักไว้บริโภคเองเช่นกัน คือเรียนรู้จากชาวบ้านนั่นเอง  ซึ่งบันทึกนี้มุ่งสื่อให้เห็นประสบการณ์ของตัวผมเอง ว่ายึดหลักอย่างไรในการทำงานพัฒนา/ส่งเสริมฯ ...

.........หากเราจะไปพัฒนาคนอื่น เราต้องพัฒนาตัวเราเองก่อน และหากจะนำแนวทางเศรษฐกิจพอเพียงไปส่งเสริมให้มีการใช้แนวทางนี้กันอย่างแพร่หลาย เราก็ต้องเรียนรู้และปฏิบัติแนวทางของความพอเพียงไปด้วยเช่นกัน..... 

                        

         ปลูกผักกินเอง...เพื่อความพอเพียงและปลอดภัยครับ  แต่ไม่จำเป็นต้องทำเหมือนครอบครัวของผมนะครับ   เพราะบริบทของเราอาจต่างกัน

วีรยุทธ  สมป่าสัก

หมายเลขบันทึก: 10789เขียนเมื่อ 29 ธันวาคม 2005 09:55 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 17:14 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (14)
ต้องการข้อมูลมากกว่านี้
ดีมากๆเเละให้ความรู้ที่ดีมาก

อยากมีมากกว่านี้

 

 

เรียน  คุณแก้วใส  น้องกำพล และคุณชาตรี

  • ขอบพระคุณมากครับที่แวะมา ลปรร.
  • โอกาสต่อไปจะนำรายละเอียดมาเสนอเพิ่มเติมนะครับ
อยากได้ความรู้มากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ข้อมูลน้อยจัง...??

ช่วยแต่งนิทานพอเพียงให้หน่อยได้ไหมคะ

ดีใช่เลย เห็นด้วย ทำดีต้องเริ่มที่ตัวเราก่อน ยังไม่เคย

ทำดีแล้วบอกว่าดีคงดีไม่จริง

  • ตอนนี้พูดได้เพียงคำเดียวครับ เยี่ยมมาก แล้วผมจะวิ่งไล่ตามเข้ากลุ่มให้ทันนะครับ

การที่จะพัฒนาตัวเราเองได้ สิ่งแรกที่ต้องยอมรับ คือ ยอมรับข้อเสียของตัวเองให้ได้ มีสักกี่คนที่ยอมรับว่าตัวเองมีอะไรที่ไม่ดี จริงมั๊ยค่ะ 

เกรงใจคับน้องเราชอบ Love

สวัสดีค่ะ คุณสิงห์ป่าสัก

เข้ามาทักทาย

พึงพอใจกับเศรษฐกิจพอเพียงค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท