“อีกหนึ่งฟางฝัน : บันทึกแรมทางของชีวิต” : หนังสือที่ทำให้การเดินทางครั้งนี้ไม่แปลกเปลี่ยว !
หลังจากเผชิญกับความแปลกเปลี่ยวทั้งกลางวันและกลางคืนของกรุงเทพฯ อย่างเดียวดายอยู่ ๒ วัน ผมก็ชวนตัวเองหักลำหวนกลับบ้านอย่างเร่งด่วน –
<p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">ผมเลือกเดินทางในภาคกลางวันด้วยรถปรับอากาศ เพียงเพราะต้องการชมวิวทิวทัศน์ระหว่างเส้นทางที่ทอดยาวจากกรุงเทพฯ ถึงมหาสารคาม รวมถึงการลดภาวะความเสี่ยงจากอุบัติเหตุในยามค่ำคืนที่ยังหลอกหลอนผมอยู่อย่างไม่เปลี่ยนแปลง</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">ทุกครั้งที่ออกเดินทางทั้งใกล้และไกล สิ่งที่ผมพกพาติดตัวตลอดเวลาและไม่เคยขาดเลยก็คือ “หนังสือ” ซึ่งผมจะรู้สึกเสมอว่าหนังสือคือเพื่อนที่ดีอีกคนหนึ่งของการเดินทาง ห้วงยามที่เราพักวางจากการพูดคุยกับเพื่อนรายรอบตัว หรือพักวางชีวิตจากการดื่มเสพบรรยากาศตามรายทางแล้ว … การอ่านหนังสือ ก็ถือเป็นสิ่งอันวิเศษสุดที่ผมหลงใหลอย่างมหาศาล</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">ผมชอบอ่านหนังสือบนรถพอๆ กับการเขียนบันทึกบนรถ ทุกคราวครั้งที่ชีวิตต้องเดินทาง หัวสมองของผมจะเต็มไปด้วยเรื่องราวนานาชนิด ทั้งที่ผุดตัวขึ้นมาใหม่และทั้งที่ก่อตัวตกตะกอนอยู่ก่อนแล้ว -</p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">ครั้งนี้, ก่อนการเดินทางมายังชานชลาหมอชิต ผมแวะเดินเล่นที่แผงหนังสือจตุจักร คนที่สนิทชิดเชื้อกับผมจะรู้ดีว่า จตุจักรคือที่เดียวของกรุงเทพฯ ที่ผมสามารถขลุกอยู่ได้ทั้งวันโดยไม่บ่นเบื่อ ! </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">ผมใช้เวลาไม่มากมายอย่างที่ใจมุ่งหวัง การตระเวนหาหนังสือหลายเล่มที่ใจอยากได้ แต่ก็ดูเหมือนว่าห้วงเวลาไม่เป็นใจเอาเสียเลย หนังสือที่อยากได้หลายเล่มเร้นตัวอยู่อย่างลึกเร้น </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">ที่นี่, ผมสามารถซื้อหนังสือได้ในราคาพิเศษ ทั้งที่ลดราคาอยู่แล้วและทั้งสัมพันธภาพที่มีส่วนตัวกับเจ้าของร้าน ดังนั้น หนังสือใหม่ชนิดใหม่เอี่ยม ผมก็ซื้อได้ในราคาที่ลดเกินครึ่งหนึ่งของราคาปก</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">ครั้งนี้ ผมตั้งใจที่จะซื้อหนังสือเรื่อง “อีกหนึ่งฟางฝัน : บันทึกแรมทางของชีวิต” (จีระนันท์ พิตรปรีชา) และก็ถือว่าโชคดีมากที่ครั้งนี้ผมได้ถือครองหนังสือเล่มนี้ในราคาที่ไม่แพงนัก </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p>นานมากแล้ว ถ้าจำไม่ผิดน่าจะเป็นช่วงเดือนกันยายนของปี ๒๕๔๑ ผมเคยสร้างความฮือฮาให้นิสิตและครูบาอาจารย์ในแถบมหาสารคามมาแล้ว นั่นก็คือการเรียนเชิญ “พี่จิ๊ด” จีระนันท์ พิตรปรีชา มาเป็นวิทยากรบรรยายติดอาวุธทางปัญญาให้กับเหล่าขุนพลผู้นำนิสิต ไม่เพียงแต่พี่จิ๊ดเท่านั้นที่มาเยือนมหาสารคาม แต่ยังพ่วงอาจารย์เสกสรรค์ ประเสริฐกุล มาด้วย ! </p><p></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">ครั้งนั้นผู้คนแตกตื่นแห่มาร่วมฟังอย่างทะลักล้น หลายคนชื่นชมที่ผมสามารถเชิญท่านมายังที่นี่ได้ เพราะต่างก็เป็นที่รู้ดีว่า ทั้งสองท่าน โดยเฉพาะอาจารย์เสกสรรค์ฯ นั้น ระยะหลังท่านไม่ค่อยท่องทะยานออกสู่สังคมนัก</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">ครั้งนั้นท่าน อ.เสกสรรค์ ประเสริฐกุล บอกกับผมว่า นี่คือครั้งแรกในรอบ ๑๐ ปีที่ท่านและคู่ชีวิตปรากฏตัวบนเวทีพร้อมกัน – และจากนั้นในปี ๒๕๕๕ ผมก็ได้เรียนเชิญอาจารย์เสกสรรค์ฯ มาเป็นวิทยากรอีกครั้ง ซึ่งหลายคนก็แห่ทะลักมาร่วมฟังเหมือนเคย</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p> </p><p>ในฐานะที่ผมเคยเป็นคนทำกิจกรรมมาในสมัยที่เป็นนิสิต , สองท่านนี้คือวีรบุรุษในทางสังคมของผม และผมก็ชื่นชม หลงใหลในตัวอักษรในทางวรรณกรรมของท่านทั้งสองอย่างมหาศาล ผมชื่นชมท่าน ประหนึ่งกับเด็กวัยรุ่นที่คลั่งไคล้ดารา และผมก็ศรัทธาในท่านทั้งสองอย่างไม่เคยแคลงใจต่อประวัติศาสตร์ทางสังคมของท่าน !</p><p></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p> 
</p><p> </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">“อีกหนึ่งฟางฝัน : บันทึกแรมทางของชีวิต” … เป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของการเดินทางในวันนี้ หนังสือเล่มหนาขนาด ๓๐๓ หน้าอัดแน่นด้วยอรรถรสเล่มนี้ช่วยให้การเดินทางครั้งนี้ของผมดูรื่นรมย์และน่าพิสมัยเป็นที่สุด </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p>ผมถือหนังสือขึ้นไปนั่งอ่านบนรถ ๓ เล่ม และไม่ลืมที่จะแบ่งปันให้ชายหนุ่มหนวดเครารุงรังที่นั่งข้าง ๆ ได้ร่วมอ่าน, - </p><p></p><p>แต่กว่าที่ผมจะอ่านหนังสือเล่มนี้ได้ การเดินทางก็ล่วงเข้าสู่ตัวเมืองโคราชเข้าแล้ว ทันทีที่ออกจากกรุงเทพฯ ผมก็ให้เสรีต่อชีวิตกับการนอนพักอย่างเงียบสงบ หลังจากที่เมื่อคืนขับเคี่ยวกับความ “แปลกเปลี่ยว” มาอย่างแสนสาหัส </p><p> </p><p>ผมอ่านหนังสือเล่มนี้ได้ยังไม่ถึง ๑๐๐ หน้า ทั้งที่โดยปกติผมเป็นคนอ่านหนังสือได้เร็วอยู่พอสมควร หากแต่ครั้งนี้ ผมไม่ต้องการให้รายละเอียดอันเป็นเนื้อคำและเนื้อความของหนังสือหล่นหายไปจากการอ่านอันขลาดเขลาของตนเอง </p><p></p><p>ผมเพลิดเพลินราวกับได้ท่องทะยานเล่นอยู่ในสวนบุปผชาติอันหลากล้นด้วยพันธุ์ไม้ เรื่องราวของผู้เขียนร้อยเรียงภาพประวัติศาสตร์ทางสังคมผ่านกระแสห้วงชีวิตของผู้เขียนได้อย่างงดงามและมีชีวิต ! </p><p></p><p>นี่คือปากคำประวัติศาสตร์ในมิติของวรรณกรรมที่อัดแน่นด้วยความบันเทิงและเริงปัญญาอันเพียบล้น </p><p> </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">ห้วงหนึ่งของการอ่านในระยะสั้น ๆ ถ้อยคำเพียงไม่กี่บรรทัดแต่ทรงพลังอย่างมหาศาลต่อการสะกิดให้ผมสะเทือนหวั่นไปกับอารมณ์ของตัวหนังสือ นั่นก็คือ ห้วงเวลาที่ผู้เขียนได้ยืนอยู่บนเวทีแห่งการ “ไฮปาร์ก” และเรียกขานให้ผู้ชุมนุมถอยกลับมารวมกันอย่างเงียบสงบ เพื่อมิให้ฝ่ายตรงข้ามได้กราดยิงอย่างบ้าคลั่ง พร้อมกับเปล่งเสียงร้องบทเพลงอันเป็นศูนย์รวมจิตใจอย่างกระหึ่มดัง – </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">“เมื่อพิจารณาดูเหตุการณ์แล้วเห็นว่าคนบนตึกจะยิงกราดเมื่อมีใครบนท้องถนนพยายามปาระเบิดขวด หรือวิ่งเข้าไปทำอะไรที่เป็น “วินาศกรรม” ฉันจึงประกาศซ้ำ ๆ ให้ทุกคนมารวมกันอย่างสงบ และยืนขึ้นร้องเพลงสรรเสริญพระบารมีทุกครั้งที่เสียงปืนเริ่มดังมาจากยอดตึก และมันก็ได้ผลไม่น้อยในการหยุดยั้งความรุนแรงที่เกิดขึ้น” </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"> </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">หรือแม้แต่ตอนหนึ่งที่ผู้เขียนกล่าวเปรียบเปรยการตัดสินใจของตนเองอย่างเด็ดเดี่ยวในการที่จะพลิกชีวิตจากเมืองใหญ่ไปสู่วิถีใหม่ที่ไกลบ้านและต่างเมือง โดยไม่หวาดหวั่นต่อสิ่งที่มองไม่เห็นในเบื้องหน้า หากแต่มั่นใจและอุ่นใจว่า เส้นทางสายที่เลือกนั้น อย่างน้อยก็มี “คนรัก” ยืนหยัดอยู่เคียงข้าง </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">และนี่คือถ้อยความที่ผมประทับใจอย่างมหาศาล –</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">“ขนุนลูกใหญ่ปลิดผลจากลำต้นเมื่อถึงเวลาอันควร แต่ก้านของเจ้าลูกเล็กยังคงสดเหนียว เหมือนมือเด็กที่เหนี่ยวแน่นอยู่กับชายผ้านุ่งของมารดา ฉันสูดหายใจลึก บางทีการปลิดก้านจากลำต้นดั้งเดิมของคนเราก็ไม่อาจรอคอยการเติบใหญ่สุกงอม เมื่อถึงเวลาที่จะต้องยอมเสี่ยงและเจ็บปวดเพื่ออะไรบางอย่างที่สำคัญสำหรับเรา การปลดปลิดตัวเองออกจากพันธะดั้งเดิมก็กลายเป็นเรื่องจำเป็น </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"> “ตกลงค่ะ….ไปด้วยกัน” </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">นี่เป็นเพียงส่วนเสี้ยวเล็ก ๆ ที่ผมอ่านพบและสัมผัสซึ้งกับตัวอักษรในหนังสือเล่มหนา และเชื่อว่าในอีกหลายร้อยหน้าที่ผมยังอ่านไม่ถึง จะยังคงทรงคุณค่าทั้งคำและความหมายต่อผมอย่างที่สุด ซึ่งผมก็เชื่ออย่างไม่แคลงใจว่าหนังสือเล่มนี้จะเป็นเช่นนั้นอย่างแน่นอน </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"> </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">ขอบคุณหนังสือเล่มนี้ที่ช่วยให้การเดินทางในครั้งนี้ไม่แปลกเปลี่ยวและเดียวดาย …</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">ขอบคุณหนังสือเล่มนี้ที่เป็นเพื่อนที่ดีในการเดินทาง และช่วยให้การเดินทางครั้งนี้ - รื่นรมย์อย่างมหาศาล !</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">…..</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">๓๐ มิถุนา..</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">มหาสารคาม, บ้านที่ไม่เคยแปลกเปลี่ยว</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p>
ความเห็น (10)
แตะมือกันนะคะ อาทิตย์หน้าพี่ก็จะไป กทม.(อีกแล้ว) คราวนี้ไปหลายวันค่ะ (3-6 กค) ยังมีอะไรที่อยากได้หรือป่าว ฝากได้นะคะ
- เข้ามาสวัสดีตอนบ่ายแบบเร่งรีบก่อนไปทำธุระค่ะ
- เมื่อเช้าไปเดินเล่นในสวนแล้วเลยเก็บดอกไม้มาฝากค่ะ
- สีขาวสะอาดตา ให้ความสดชื่นกับชีวิตดีไม่น้อย...ขอให้มีความสุขมากๆนะคะ..แล้วจะมาติดตามอ่านบันทึกในวันหลังนะคะ
- ขอบคุณนะครับที่เก็บดอกไม้มากฝาก
- สีขาวสวยใส , บริสุทธิ์ และงดงามเสมอ
- ดีครับ, การได้พาตนเองออกมาเที่ยวชมอะไรต่อมิอะไรนอกห้องหับเสียบ้าง จะช่วยให้ทั้งกาย, ใจ หรือแม้แต่สายตามีอิสระที่จะเที่ยวท่องไปยังที่ต่าง ๆ
- โชคดีกับการทำธุระนะครับ...
- ...
- ขอบคุณอีกครั้ง ครับ !
- พี่ก็ชอบอ่านหนังสือ อ่านได้ทุกชนิด ทุกประเภทค่ะ ชอบบทกวีหลายบทของคุณจิ๊ดค่ะ
สวัสดีครับ พี่อัมพร
สวัสดีครับ...เข้ามาเยี่ยมคุณแผ่นดิน
และทึ่งมากครับที่สามารถอ่านหนังสือได้เร็วจริงๆ ผมชอบซื้อหนังสือ แต่ไม่ชอบอ่าน เลยหาวิธีให้รักการอ่านมากขึ้น
พบแล้วครับ ก็ที่ G2K นี่แหละครับ เพราะเป็นตัวหนังสือที่มีชีวิตชีวา
สวัสดีครับ
-
ดอกไม้ ดอกไม้จะบานบริสุทธิ์กล้าหาญ จะบานในใจ ....
- ชอบมากเช่นกัน สมัยพี่เป็นนักศึกษาเปิดเสียงตามสายทุกวันก่อนที่ข่าวและเพลงอื่นค่ะ
- ใช่ค่ะบ่างครั้งเราตั้งใจช่วยคนแดนไกลมากกว่าคนใกล้ตัว จนทำให้คนใกล้ตัวน้อยใจ เหมือนม.อ.พี่ขอยกตัวอย่างนะ นักศึกษาไปออกค่ายจังหวัดโน้น จังหวัดนี้ แต่ที่อบต.ในพื้นที่กลับไม่ได้ดูแลถามสารทุกข์สุขดิบทั้งที่นักศึกษาพักอยู่จำนวนมาก จากการประเมินมหาวิทยาลัยรอบที่ผ่านมา กรรมการได้สัมภาษณ์ชุมชนใกล้เคียง ได้ข้อมูลสะกิดให้เราตื่นได้เหมือนกันนะ
- สวัสดีครับ
- ไม่ว่ายุคสมัยใด นิสิตนักศึกษา หรือคนหนุ่มสาว ยังคงเป็นเสมือนดอกไม้ของสังคมเสมอ
- ...
- ที่ มมส เองก็เช่นกันครับ
- เวลาไปชวน อบต. ทำกิจกรรมก็ลำบากไม่น้อย ทั้ง ๆ ที่จำนวนนิสิตที่ย้ายบ้านเลขที่มาอาศัยในชุมชนก็มีมาก แต่ อบต. ก็ไม่ได้เข้ามามีส่วนต่อการจัดกิจกรรม หรือให้การสนับสนุนกิจกรรมของนิสิต
- ตรงกันข้ามกับนิสิตที่อย่างไรก็แล้วแต่ก็ยังคงทำกิจกรรมกับชุมชนอยู่อย่างไม่ลดละ
- สำหรับผมแล้ว... ผมตรงดิ่งลงชุมชนเอง ...
- เพื่อให้ได้ข้อมูลและสถานการณ์ที่เป็นจริง
- และไม่ลืมที่จะชวนให้นิสิตจัดกิจกรรมรายรอบมหาวิทยาลัยอย่างสม่ำเสมอ
- นี่ก็ได้รับไฟเขียวให้ได้ทำอะไรหลายอย่างบ้างแล้ว
- ผมก็เลยงงว่า ...
- ทั้งบริหาร และทั้งงานปฏิบัติ ไฉนยุ่งเหยิงตีกันอย่างน่าชังเช่นนี้
- ....
- ขอบพระคุณครับ