ในบันทึกของผมเรื่อง "200 แล้วครับ" ท่าน JJ ได้แสดงความคิดเห็นเข้ามาอยาก ลปรร เรื่องเกี่ยวกับการได้รับข้อคิดเห็น เรื่องนี้ผมค่อยข้างมีประสบการณ์เพราะขณะนี้ blog beenamNUKM ของผมมีข้อคิดเห็นถึง 214 ข้อคิดเห็น (เป็นอันดับสองรองจากท่านอาจารย์หมอวิจารณ์ซึ่งมี 383 ข้อคิดเห็น) ซึ่งพอจะแยกข้อคิดเห็นได้เป็นดังนี้ (จัดโดยยึดกลุ่มบุคคลเป็นหลัก)
- เป็นบุคคลที่ผมรู้จัก และเป็นบุคคลในมน. (เรียงจากน้อยไปมาก) เช่น คุณบอย 9 ครั้ง, ท่านอาจารย์มาลินี 8 ครั้ง, ท่านอาจารย์วิบูลย์ 6 ครั้ง และท่านอื่นๆ ที่ไม่ได้กล่าวนาม รวมๆ แล้วน่าจะอยู่ประมาณ 30 กว่าข้อคิดเห็น
- เป็นบุคคลที่เขียนบล็อก (B2B) แต่อยู่นอกมหาวิทยาลัยนเรศวร เช่น อาจารย์จันทวรรณ 22 ครั้ง, คุณชายขอบ 15 ครั้ง, ท่าน JJ 6 ครั้ง, อาจารย์ธวัชชัย 5 ครั้ง, ท่านอาจารย์Thawat 3 ครั้ง, ท่านอาจารย์หมอวิจารณ์ 2 ครั้ง รวมๆ แล้ว มากกว่า 50 ข้อคิดเห็น
- เป็นข้อคิดเห็นของผมซึ่งตอบท่านอื่นๆ ประมาณ 73 ครั้ง
- เป็นข้อคิดเห็นที่เป็นบุคคลทั่วไปที่เข้ามาอ่านและอยากแสดงข้อคิดเห็นมากว่า 50 ข้อคิดเห็น
ในบันทึกของผมที่ได้รับข้อคิดเห็นมากที่สุดเห็นจะเป็นเรื่อง มีภาพจาก "สามก๊ก" มาฝาก มี 15 ข้อคิดเห็น เรื่อง วันเกิด beeman มี 11 ข้อคิดเห็น ครับ
มาถึงเรื่อง "เขียนบันทึกอย่างไร จึงได้รับข้อคิดเห็น" ผมขอเสนอเป็นข้อๆ ดังนี้ครับ
- ชื่อบันทึกน่าสนใจและไม่ยาวเกินไปนัก และเป็นเรื่องที่อยู่ในกระแส เช่น "สามก๊ก" "แดจังกึม"
- ชื่อบันทึกเกี่ยวกับเหตุการณ์สำคัญของผู้เขียน เช่น "วันเกิด beeman"
- ชื่อบันทึกเกี่ยวข้องกับการพัฒนาระบบ gotoknow เช่น "ประโยชน์ที่ได้จากบล็อกลิงค์/เว็บลิงค์"
- ชื่อบันทึกเป็นประโยคคำถามหรือเชิงถาม เช่น "ถ้าไม่อยากอารมณ์เสีย"
- แนวการเขียนเรื่องออกมาจากจิตใจ คิดอย่างไรเขียนมาอย่างนั้น (ต้องเขียน Positive ด้วย) ใช้ภาษาพูดหรือสำนวนพูดในการเขียน
- หยอดคำถามทิ้งท้ายไว้ที่บันทึกเพื่อให้คนอื่นช่วยแสดงความคิดเห็น (เปิดโอกาสให้แสดงความคิดเห็น)
- เรื่องที่เขียนไม่ยาวเกินไปนักประมาณ 10-30 บรรทัด (ตัวเล็ก-ตัวใหญ่)
- เรื่องที่เขียนเปิดประเด็นใหม่ๆ ที่ยังไม่มีใครเขียน (ต้องอ่านบันทึกคนอื่นบ่อยๆ)
- เขียนพาดพิงถึงคนอื่น (ในทางที่ดี) บ้าง ก็อาจจะได้รับข้อคิดเห็นกลับมา หรือหมั่นไปแสดงความคิดเห็นกับคนอื่นบ้าง
- ดีที่สุดคือเขียนใน "สไตล์ที่ตัวเองถนัด" เพราะความแตกต่างของแต่ละบุคคลนี่ถือว่าเป็นพลังและมี "เสน่ห์" ในตัวเองแล้วครับ......
(ปล. ท่านที่เขียนบันทึกเพื่อเผยแพร่เป็นสาธารณะ พยายามตรวจสอบคำผิด ให้มีน้อยที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้นะครับ)