บันทึกนกแอ่นกินรัง หน้าที่ 21 ตอนที่สอง
บันทึกแอ่นกินรัง หน้าที่ 21 ตอนที่สอง ทีเผลอแอบขึ้นหน้าใหม่ แต่ตัวเลขเหมือนเดิม
หน้านี้จะเน้นnet net ไปที่คู่ของนกอีแอ่นเจ้าเก่า
สองคู่แรก ก็มีการจู๋จี๋กัน มีการป้อนอาหารให้กัน จนครูเล็กอิจฉาไปแล้ว (ที่จริงมีนกพันธุ์อื่น ๆ อีก ที่ป้อนอาหารกัน)
นกอีแอ่นละ คุณมีหวานแหว๋วบ้างไหม
อย่างที่ถาม เวลาเจ็บไข้ได้ป่วย จะดูแลกันไหม จะจูงมือกันไหมเวลาแก่ชรา ตากะยาย จะยังคงเดินจูงมือ (เพราะยายมักหลงทางประจำ! ฮา) หรือเปล่า อ้าว อ้าว นั่นมันคนแล้วน่ะ
เอาเถอะ นกเองก็มีแหว๋ว ป้อนอาหารกัน ไซ้ขนให้กันก็มี ไม่ใช่เฉพาะคนหร๊อก
คู่นกอีแอ่นนะ (เรากล่าวถึงเฉพาะ นกที่จับคู่แล้ว มีการวางไข่ หรือเลี้ยงลูกแล้ว)
คู่นกอีแอ่น ขึ้นชื่อว่าเป็นนกที่ตื่นเช้าทีเดียว ก่อนพระอาทิตย์ขึ้น มันก็มีกรีดร้องอยู่ที่รังบ้างแล้ว
เวลามันนอนกันทั้งคู่บนตะกร้าขาวน้อยๆ ข้างผนังนั้น มันมักจะเอาหัวซุกลงไปในรัง หรือในคอ เรียกว่า พอตัวหนึ่งถีบเท้าออกไป ตัวที่เหลือเหมือนจะตกใจ โผล่หัวออกมา แล้วทำตาเหลือก เหมือนกับว่า.....
ว้าว วันนี้พลาดท่า ออกทีหลังอีกแล้ว..ฮา. (คู่ที่มีลูกอ่อน ตัวที่ออกทีหลัง มักจะต้องรอให้ตัวที่ออกไปก่อนมาเปลี่ยนเวรแตะมือกันกกลูก)
เราไม่เห็นว่า มันจะเกี่ยวก้อยกันออกไปหาอาหาร มันต่างตัวต่างถีบเท้า แล้วบินออกไปชนิดไม่เหลียวหลัง
แหม๋ครูเล็กก็ เขียนให้ดูน่ารักหน่อยซี่ เขียนว่า มันขยัน ขันแข็งเร็วรี่ รีบออกไปหาอาหารมาให้ลูกน้อย อย่างนี้ค่อยดูดีหน่อย
ซึ่งที่จริงตามทฤษฏีเขาก็ว่าอย่างนั้น เขากล่าวกันว่า มันอดอาหารมาทั้งคืน แถม --ขี้ทิ้งเป็นระยะ-- เช้ามาก็ต้องหิวจี๊ด ต้องรีบออก
แต่ติดภาระกิจที่ว่า ลูกน้อยนอนเปลือยกายอยู่ ต้องมีตัวหนึ่งคอยปกปิดให้
ใครลืมตาก่อน จึงได้เปรียบ รีบออกไปได้ก่อน ตัวที่เหลือก็ต้องคอยไป น่าน ตัวที่ออกทีหลังถึงตาเหลือก
แล้วมันกลับมา ป้อนอาหาร ให้กันไหม? ปาปารัสซี่คอยจ้องตาถลนว่าคู่รักคนดังจะแหว๋วไหม
ตามรายงานข่าว ก็บอกว่าไม่มี
(นักข่าวเซ็งเลย ไม่อยากเขียนต่อแล้ว) โธ่ เธอ มี ดี คือ
มีการป้อนให้ลูกน้อย แม้ว่า วันใดที่ลูกน้อยไม่กิน (เพราะอิ่มมาก วันนั้นอาหารสมบูรณ์มาก) มันก็ไม่ป้อนให้ใคร นอกจากจะกล้ำกลืนลงไปในคอตัวเอง
เฮ้อ..แข็งทื่อซะไม่มี ไม่กุกกิ๊กเล้ย
แต่เคยเห็นหวานกันอยู่ครั้งหนึ่ง คือการไซ้ขนให้กัน
ครั้งเดียวในจำนวนรัง อย่างน้อย 60 คู่เลย ! โห สรุปเถอะว่า
เขาเป็นคู่รักชนิดไม่เน้นน้ำ แต่เน้นเนื้อเนื้อ คือป้อนลูก เลี้ยงลูก ผูกพัน เน้นทำลูก ปีละ 8 ตัว !
แล้วก็แปล็ก แปลก เนอะ ไม่หวานอยู่ด้วยกันไปตลอดกาล ทนกันได้ดีจริงนิ
กลับบ้านพร้อมกันหรือเปล่า นักข่าวไม่ยอมลดละ
ชนิดว่า"ฉันจะนอนไม่หลับ ถ้าไม่กลับพร้อมเธอ"...มีอะเปล่า อ้อนแบบเนี้ย
ไม่มีการอ้อน แต่กลับมาในเวลาไล่เรี่ยกัน
กลับมาแล้วก็เกาะนิ่ง ๆ เคียงคู่กัน ทำตาแป๋ว
คู่ที่สร้างรังยังไม่เสร็จ ก็มีการต่อเติมรังไป
เฮ้อ แล้วมีอะไร หวานมั่งเนี่ย
มันก็บอกว่า ไม่ต้องป้อนอาหารให้กัน ไม่ต้องไปไหนด้วยกัน ไม่ต้องกลับมาพร้อมกัน เพราะฉันรู้ว่า "รักจะนำทางให้เรา"
โห โอ- เลย..
ฉบับหน้า พบกับการเปรียบมวยระหว่างลูกนกด้วยกัน
ครูเล็ก
ความเห็น (4)
ครูเล็ก ช่างทรมานคนตามอ่านเรื่องนี้จริงๆ เข้าใจว่าครูเล็กติดภาระกิจมาก งานเขียนครูเล็กหรรษาเชิงวิชาการ อ่านง่ายไม่เครียด ครูเล็กมีแต่หนังสือเรื่องนกแอ่นบ้างม้ยครับ จะไหอ่านครับ
คุณสะโตย
ขอบคุณที่ติดตามอ่านและเขียนมาถึงบ่อย ๆ นะ
เรื่องหนังสือนกแอ่น ที่เขียนแบบ "ไร้สาระ+วิชาการ" เป็นภาษาไทย แบบที่ครูเล็กเขียนอยู่เนี่ย ไม่มีใครเขียนค่ะ
แต่ครูเล็กเขียนเรื่องนกนี้ไว้นานแล้ว ก่อนที่จะเขียนใน blog เนื้อหาต่างกันเล็กน้อย กำลังจะเอาต้นฉบับมายื่นข้อเสนอให้โรงพิมพ์บางแห่งที่ใจกล้าบ้าดีเดือด พิมพ์ให้น่ะ ก็ยังไม่ได้เสนอโรงพิมพ์สักที ต้นฉบับก็ยังไม่เสร็จ รอใส่รูปวาด รูปจริง
แต่ดูเหมือนว่าคุณสะโตยจะมีหนังสือนกแอ่นใช่ไหมคะ
ก็ขอขอบคุณล่วงหน้าค่ะ ที่จะจัดส่งให้ ...อิอิ
(พร้อมแจ้งค่าส่งและค่าถ่ายเอกสาร..... อุ๊บ เดี๋ยวกรมทรัพย์สินทางปัญญา.....ค้อนเอา)
ครูเล็ก
ปีละ 8 หรือ 6 ตัว
จากหนังสือที่เคยอ่านหนังสือของมาเลย์ บอกว่า นกแอ่นถ้ำรังขาว ออกลูก ปีละ หก ตัว หรือ ปีละ สามครั้ง
แต่อัตราการรอด เหลือเพียง ปีละ เฉลี่ย 2.73 ตัว
นกแอ่นถ้ำรังดำ ออกลูก ปีละ หก ตัว หรือ ปีละ สามครั้ง
แต่อัตราการรอด เหลือ ปีละ เฉลี่ย 3.52 ตัว
ปีละ 8 หรือ 6 ตัว
จากหนังสือที่เคยอ่านหนังสือของมาเลย์ บอกว่า นกแอ่นถ้ำรังขาว ออกลูก ปีละ หก ตัว หรือ ปีละ สามครั้ง
แต่อัตราการรอด เหลือเพียง ปีละ เฉลี่ย 2.73 ตัว
นกแอ่นถ้ำรังดำ ออกลูก ปีละ หก ตัว หรือ ปีละ สามครั้ง
แต่อัตราการรอด เหลือ ปีละ เฉลี่ย 3.52 ตัว