บันทึกบริหาร (2) อย่าคิดคนเดียว อย่าคิดว่ามันเป็นไปไม่ได้
วันพุธที่ 30 พฤษภาคม ได้เข้าไปร่วมผู้คุยผู้สนใจ R2R จากหน่วย sero ซึ่ง อ.หมอสินิจธร คุณฟา (facilitator) ประจำหน่วยนี้ เป็นหัวเรี่ยวหัวแรง เนื่องจากเธอต้องไปเรียนต่อเมืองนอกในอีก 2-3 สัปดาห์ข้างหน้า เกรงจะไม่ได้ทำงานที่ได้รับมอบหมาย เลยนัดคุยอย่างเร่งด่วน
พูดคุยกัน คนพูด ก็ปลดปล่อยคำถามคาใจที่มีในงานออกมา คนฟังช่วยเสริม ให้ความเห็นโน่นนี่มากมาย.....
- ฮื่อ ปัญหานี้ เป็นคำถามวิจัยที่น่าสนใจมากเลยนะ…
- คำถามนี้ เพียงเก็บรวบรวมข้อมูลที่มีอยู่แล้ว ก็เขียนรายงานได้เลยนะ
- ข้อมูลอยู่ไหนหละ ต้องติดต่อใคร
- ข้อมูลอยู่ที่แฟนผมเองครับ โอ๊ย สบายเลย...
- คำถามนี้ คงต้องมีข้อมูลทางคลินิคด้วยนะ น่าจะ co กับ clinician นะ
- ปัญหาคือ เขียนรายงานวิจัยไม่เป็น สรุปไม่เป็น
- โอย.. คุณ คิดไปถึงโน่น ทำไปก่อนเหอะ ถึงตอนนี้ มีคนช่วย
- และ อีกหลายหลายคำถาม อีกหลายทางเลือก…..
การพูดคุย อย่างเปิดใจ เปิดหู เปิดตา ทำให้....
ได้ คำถามวิจัย ที่ชัดเจนขึ้น
ได้ เห็นความเป็นไปได้ ทั้งที่แต่ก่อนคิดว่า ทำไม่ได้ เพราะจริงๆ แล้วมีทางเลือกอื่นอีกมากมาย
คิดว่า คนที่พูดคุยกันในวันนั้น คงได้เสริมพลัง (บวก) ซึ่งกันและกัน
ดังที่ท่าน ศ.นพ.ปรีดา มาลาสิทธิ์ บอกไว้เมื่อวันจันทร์ที่ 28 ว่า
“หาเพื่อนเถอะ อย่าคิดคนเดียว ”
“ในโลกนี้ มีคนที่จะแก้ปัญหาของคุณได้”
ให้เวลามากๆ ในการตกผลึกคำถาม
มานั่งคุยกัน
และ คิดไปให้ไกล และ ให้ใหญ่กว่าตัวเรา
ความเห็น (5)
- ตามมาให้ความคิดเห็นครั้งที่สอง
- ที่มหาวิยาลัย internet ล่มครับ
- การแก้ปัญหาหลายๆๆคนจะแก้ได้ดีกว่าครับ
- ที่ญี่ปุ่นจึงส่งเสริมการทำงานเป็นทีม
- หลายคนมองประเด็นปัญหาได้หลากหลายกว่าครับผม
- ขอบคุณครับ
lสวัสดีค่ะ อาจารย์
ชอบประโยคว่า
“หาเพื่อนเถอะ อย่าคิดคนเดียว ”
“ในโลกนี้ มีคนที่จะแก้ปัญหาของคุณได้”
นึกถึงดร. ...ที่ทำงานวิจัยเมล็ดพันธ์พืชให้บริษัทฯค่ะ
ท่านเล่าว่า ท่านต้องมีนักวิจัยด้วยกัน มาปรึกษาหารือกัน การวิจัยแบบท่าน เขาไม่ทำคนเดียว เพราะความคิดไม่แตกยอด บางอย่างท่านต้องเลิกวิจัยต่อ เพราะ ไม่มีใครcommentให้เลย
คนcommentอยู่ที่ฮาวายกันนะคะ คนละประเทศเลยค่ะ
อาจารย์ขจิตคะ ขอบคุณค่ะ ที่กลับมาให้ความเห็น การทำงานเป็นกลุ่มเป็นทีมสำคัญมากค่ะ แต่วิธีการทำงานเป็นทีมแล้วให้เกิดประสิทธิผลจริงๆ นั้น สำคัญยิ่งกว่า ที่ภาควิชาพยา-ธิ เราเห็นความสำคัญเรื่องนี้ และพยายามสร้างบรรยากาศและเงื่อนไขให้เกิดการทำงานเป็นทีมเสมอค่ะ
คุณ sasinanda
ชอบประโยคนี้เช่นกันค่ะ เพิ่งได้ยินมาหมาดๆ จาก ศ.นพ.ปรีดา มาลาสิทธิ์ค่ะ
ชอบประโยคนี้เช่นกัน เป็นการช่วยให้เกิดมุมมองเชิงบวก และก็ชอบคำว่าpatho OTOP ด้วยกิ๊บเก๋มาก หวังว่าR2Rคงเดินหน้าไปอีกนะคะ ดิฉันมีหน้าที่กำกับดูแลการจัดการศึกษาของหลักสูตรคงจะต้องคิดทำR2Rด้านการศึกษาเช่นกัน