ขาดผัก
วันที่ 2 มิถุนายน 2550
วันนี้เป็นวันเสาร์ ผมไม่ต้องไปทำงาน ไม่ต้องไป round เลยตื่นสายโด่ง ประมาณเกือบ 9 โมง ที่จริงก็ตื่นตั้งแต่เช้านั่นแหละ เพราะว่านอกห้องเขาคุยกันเสียงดัง กอปรกับที่ตื่นเช้าอยู่หลายวันจนเริ่มชินแล้ว แต่อยากนอนต่อจึงไม่อยากลุกขึ้นมื้อเช้าที่ง่ายที่สุดคือนมสดกับขนมปังไส้ถั่วแดง กินกันตาย กินไปคุยกับลูกสาวไป เธอรู้สึกสบายขึ้น กำลังกินน้ำมะนาวที่คุณตาคั้นให้ มะนาวต้นนี้ปลูกอยู่หลังบ้าน ออกลูกดกจริงๆ มีคนแถวๆบ้านมาเด็ดไปบ่อย เพราะว่าช่วงนี้ราคาแพง เลยแซวกันกับภรรยาว่า (แซวกันเองนะครับ ไม่ได้พูดกับใคร) ว่า มะนาวบ้านเรา มีนกมาจิกไปกินบ่อยๆ ฮา นกที่บ้านเยอะครับ นกจริงๆ ที่เป็นเจ้าถิ่นก็คือ กางเขนบ้านที่ชอบปลุกเราแต่เช้า นกกระเต็น (ตัวนี้พี่แป้งชอบ เพราะสีจัดจ้านดี) นกปรอท นกเขา นกกระปูด นกโพระดก นกตีทอง นกกวักนั้นนานๆเห็นตัว แต่ได้ยินเสียงบ่อย ช่วงนี้เป็นนกบั้งรอกด้วย หางยาวสวยเชียว นี่ผมไม่นักรวมนกกระจอกและนกเอี้ยงนะครับ นกเหล่านี้บินเก่ง แต่นก 2 ขาที่ชอบมากินพริก มะนาว ตะไคร้โดยไม่ได้ขอนั้น คาดว่ามีตัวเดียวครับ ฮา ไม่ว่ากระไร แบ่งๆกันไปครับ
ตอนเที่ยงได้โอกาสนั่งรถไปกินข้าวแถว China town ตั้งใจเอาไว้แล้ว อยากนั่งรถเมล์เที่ยวบ้าง ครั้งนี้นั่งสาย 961 ซึ่งจะวิ่งออกไปทางถนน Farrer ออกไปย่าน common wealth, queen’s town แล้วออกข้างๆโรงพยาบาล SGH ผ่านวัดไทยที่ไปเมื่อวานซืนด้วย วันเสาร์อย่างวันนี้ รถไม่เยอะ คนไม่มาก ไม่ต้องยืนบนรถเมล์ ผมลงที่ย่าน China town แล้วเดินเล่น แถวนั้นมีห้างติดกัน 2 แห่ง คนเยอะแยะไปเสียหมด แต่ยังไม่ได้เดินไปในห้าง เพราะเริ่มหิว ไปเลิกกินอาหารใน food center เลือกกินซุปลูกชิ้นเนื้อกับข้าวหนึ่งจานจนอิ่ม ก็เดินเล่น เข้าไปในห้าง OG ก็แปลกใจ ว่าทำไมมีแต่ของผู้หญิงขาย หาสินค้าผู้ชายได้น้อยมาก คนเดินในห้างก็ผู้หญิงมากกว่าผู้ชาย (ไม่มีตุ๊ด เออ แปลกแฮะ มาที่นี่เห็นตุ๊ดน้อยมากเลย น้อยจนน่าฉงน เทียบกับไปเดินที่สยามสแควร์บ้านเรานี่มีมากกว่าเยอะ สงสัยรัฐบาลเขาห้ามเป็นตุ๊ดกันนะ ฮา เรื่องกำกับคนนี่ รัฐบาลสิงคโปร์เก่งที่สุดในโลกอยู่แล้ว) ก็นึกเล่นๆว่า เราคงเดินเข้ามาในห้างของสาวๆแล้วแน่เลย สงสัย OG คงจะแปลว่า Obstetrics and Gynaecology แน่ๆเลย ว่าแล้วก็รีบออกดีกว่า
ก่อนกลับก็ซื้อขนมปังก้อนใหญ่ติดมือไป กะว่าจะกินเป็นอาหารเย็นวันนี้ ระหว่างนั่งรถกลับก็เห็นโฆษณาที่ติดบนรถเมล์ เป็นรูปแฮมเบอร์เกอร์ มีเนื้อมันเยิ้มอยู่ข้างใน แล้วมีข้อความว่า “นี่คือสิ่งที่แพทย์ไม่แนะนำ” อ่านแล้วกิยากจะหัวเราะร่า เพราะว่าตอนที่เห็นนั้น รถคันนั้นกำลังขับผ่านร้าน McDonald พอดีครับ และที่นี่ร้าน McDonald เขาเปิด 24 ชั่วโมงเลยครับ นี่ถ้าผักราคาถูกสักหน่อยก็คงจะดี คนคงจะหากินง่ายกว่าที่เห็น ผมเองเฉาไปเลย จริงๆแล้ว ตัวเองเป็น meat lover ครับ ชอบมากๆ แต่ก็เป็นนักกินผักตัวยงเลย ถึงตอนนี้ 4 สัปดาห์ที่อยู่สิงคโปร์ ผมหมดเรี่ยวแรงไปเยอะ น่าจะเกิดจากการขาดวิตามินบางอย่าง มิน่าล่ะ ที่นี่วิตามินจึงขายได้ดิบดี
ความเห็น (10)
สวัสดีค่ะคุณหมอ...ธนพันธ์ ชูบุญ
- ที่นั่นมีเนื้อที่น้อย ก็เลยไม่ปลูกผักมั้งคะ ครูอ้อยเคยไปกินอาหารตามสั่ง ... ข้าวขาหมู สุดจะเอียน ต้องฝืนใจกิน เพราะเสียดายเงินค่ะ หากอยู่นานแบบคุณหมอต้องกินวิตามินแน่เลยค่ะ
- แต่มื้อเช้า ทางที่พักจัดอาหารให้เลือก 2 อย่างคือ ข้าวต้มกับอาหารฝรั่ง ครูอ้อยเลยมีโอกาสกินผักบุ้ง ผัดกาดดองเค็ม หรืออาหารกากบ้างค่ะ
- พอกลางวันก็ ต้มมาม่ากินค่ะ ประหยัดไปได้ค่ะ
ที่ขาดไม่ได้คือดื่มนมค่ะ
รักษาสุขภาพนะคะ อยู่ไกลบ้าน ต้องคิดถึงบ้านแน่เลย
เมื่อพูดถึงพื้นที่น้อยต้องเปรียบเทียบกับญี่ปุ่นครับ
ที่นู่นเขากินปลามาก และก็กินผักมากเช่นเดียวกัน เมื่อเดือนมีนาคมที่ผ่านมา ได้มีโอกาสไปญี่ปุ่น ผมเห็นว่า เพียงเนื้อที่อันน้อยนิด เขาก็ปลูกผักนะครับ แต่ที่นี่ไม่เคยเห็นแปลงปลูกผักเลย
มาม่าก็อยากกินครับ แต่กล่องละ 2 เหรียญขึ้นทั้งนั้น ผมว่ากลับไปกินมาม่าที่บ้านดีกว่า ฮา..
นมนั้นโดยส่วนตัวไม่ค่อยชอบ และไม่ค่อยสนับสนุนให้คนอื่นกินมากด้วย ลูกสาวก็วันละแก้วหรือไม่ดื่มเลย
เรื่องนมนี้มีข้อคิดหลายประการครับ
ทำไมเราต้องกินนมวัว โปรตีนที่มาจากวัวนั้น ก่อให้เกิดภูมิแพ้ได้อย่างมาก ดูเด็กๆเดี๋ยวนี้สิครับ เกิดมาก็ต้องกินนมแพงขึ้นทุกวัน ชนิดที่ไม่ก่อสารภูมิแพ้ หรือไม่ก็ต้องไปกินนมถั่วเหลืองไปเลย น่าสงสารมาก คันทั้งตัว นอนก็ไม่ค่อยหลับ เป็นหวัดง่าย เป็นแล้วหายยาก ผมว่าส่วนหนึ่งเป็นเพราะการกินนมมากนั่นเอง เรื่องอ้วนก็เช่นเดียวกันครับ
ลูกสาวคนเล็กของผมกินนมแม่อย่างเดียว 7 เดือนเลยครับ ภรรยาผมอึดจริงๆ ไปทำงานก็ปั๊มไว้ด้วย ตอนนี้เลยเก็บนมถุงสุดท้ายไว้เป็นขวัญถุง แช่แข็งเอาไว้ เอาไว้ให้ลูกดูตอนโต
- คุณหมอเล่าได้สนุกดีค่ะ ไม่อยากให้ข้อความหมดเลยค่ะ
- ก็ไม่รู้จะดื่มอะไรดีค่ะ เรื่องอ้วน ก็อ้วนแล้วค่ะ คงปล่อยแบบนี้ โดยแอบมองเพื่อนแล้วอิจฉา ที่ไม่อ้วนค่ะ
ขอบคุณค่ะคุณหมอ
ไม่รู้จะดื่มอะไรก็ไม่ต้องดื่มครับ
ผมมีหลักการอย่างนี้ครับ คนผอมตายช้าครับ
ตระกูลของภรรยาผม ตัวเล็กๆทั้งนั้น แต่ละคนอายุเกือบร้อย ไม่เห็นว่าเขาจะกินนมกันเลย ยายของเธอปีนี้ 100 ปีถ้วนครับ น้องปู่เย็นแค่ 7 ปีเท่านั้น
ผมเองนั้นอยากมีอายุสัก 90 ปี เพราะว่าในปีที่ 90 จะเป็นปีที่ดาวหางฮัลเล่ย์กลับมาอีกครั้ง เมื่อตอนที่มันมาครั้งล่าสุดไม่มีโอกาสได้ดู เพราะขึ้นเกียจตื่นไปขึ้นเขาท่าเพชร (ที่สุราษฎร์) มานึกเสียดายเมื่อมันไปแล้ว
แต่ไม่แน่ใจว่า หากอยู่ได้ถึงจริง คงจะดูไม่เห็นซะละกระมัง ตาอาจจะเป็นต้อกระจกไปเรียบร้อย หรือไม่ก็หอบสังขารไปไม่ไหว
ตอนนี้จึงต้องฟิตไว้ก่อนครับ
หวัดดีคับ พอดีผมก็จะไปทำงานเหมือนกัน แต่ยังหาที่พักไม่ได้เลย พอจะมีคนแนะนำไหมครับ
สวัสดีค่ะคุณหมอ....
ครูอ้อยเรียนเชิญที่นี่ค่ะ....เรียนรู้อนาคต...จากอดีต
เวลหั่นผัก...แล้วคิดถึงคุณหมอมากเลยค่ะ
คุณหยกคับ (ไม่ได้ตั้งใจเขียนผิดครับ ลอกมาเลย)
เรื่องที่พักนั้น ขึ้นกับว่า เราทำงานอะไร อยู่ที่ไหน มีรายได้เท่าไหร่ครับ และจะเริ่มงานเมื่อไหร่ เพศก็มีส่วนสำคัญมากเลยครับ เพราะว่าส่วนมากเขาอยากให้ผู้หญิงอยู่ร่วมห้องมากกว่าผู้ชาย
จากบันทึกเรื่องราวทั้งหมด จะเห็นว่าคนที่ช่วยผมมากที่สุดคือคนรอบข้าง การไปอยู่โรงแรมก่อนก็เพราะอาจารย์ผมช่วยเหลือ การได้อยู่หอขณะนี้ ก็เพราะเพื่อน fellow ด้วยกัน การที่จะย้ายไปอยู่ใกล้โรงพยาบาลก็เพราะเพื่อน fellow อีกคนจะออก
การหาทาง website ก็ได้ แต่ส่วนมากเราต้องเสียค่านายหน้าประมาณครึ่งเดือน
ครับ
เรื่องราวการกินผักผมเริ่มขึ้นเมื่อตอนอยู่ชั้นมัธยม (ไม่แนาใจว่าต้นหรือปลาย)
วันหนึ่งเวลาบ่ายๆ ผมนั่งอยู่ใต้ถุนบ้าน(น่าจะรู้ว่าบ้านนอกจริงๆ)ที่สุราษฎร์ธานี ที่หน้าบ้านมีหนองน้ำเล็กๆและมีกอผักบุ่งอยู่เต็ม
ฉับพลันก็มีวัวฝูงหนึ่งเดินมาลงในหนองนั้นและกินผักบุ้งอย่างอร่อย ผมก็นั่งมอง นอนมอง แล้วบังเกิดอาเพศ เห็นความงามของการเคี้ยวของมัน เวลาที่วัวมันค่อยๆเขยื้อนปากแล้วผักบุ้งค่อยๆหายเข้าไป หายเข้าไป มันทำให้ผมอยากกินผักบุ้งทันที
เลยบอกยายว่าอยากกินผักบุ้งลวกกับน้ำพริกเป็นมื้อเย็น เพียงไม่นานทุกอย่างก็ปรากฎ สารพัดผักทั้งลวกทั้งสด วางเรียงกันในถาด มีปลาทู 4-5 ตัว และน้ำพริก นั่งล้อมวงกัน พ่อ แม่ ลูกอีก 3 รวดเดียวหมด
ผมก็ประจักษ์ว่า การเคี้ยวแบบวัวนั้น ไม่สามารถทำให้ผมกินผักได้เหมือนมัน ผมคิดว่าส่วนหนึ่งเป็นเพราะลิ้นเราสั้นกว่ามันนะครับ
มองต่างมุมค่ะ
มานอกประเทศคราวนี้
กินนม และผลิตภัณฑ์ มากจริงๆ เพราะเป็นแหล่ง แคลเซียมใหญ่ที่จะหาได้ และตอนนี้ พยายามเลี่ยงเนื้อ เท่าที่ได้ เพราะอยากสุขภาพดี และลดการทำลายชีวิต
กินนม รู้สึก ดี กว่ากินเนื้อค่ะ
กินไป กินมาก็อร่อย เพราะเริ่มชิน
แต่ยังเห็นด้วยกับอาจารย์ นะคะ เรื่องนมแม่
ตัวเองก็ เลี้ยงลูกด้วยนมแม่ทั้ง สามคน( เป็นเรื่องหนึ่งที่ภูมิใจ เอาไว้คุย)
ระยะ ตั้งแต่ 3 เดือน(ด้วยความจำเป็น ต้องไปเรียนเฉพาะทางเด็ก) จนถึง 10 เดือน แบบ ไม่มีปลอมปน ในระหว่างเลี้ยง เพราะที่เขากินเหลือ ก้ เก็บใส่ขวด ไว้ให้ พี่เลี้ยงป้อน ตอนแม่ไปทำงาน
เป็นสิ่งดีๆ ที่ทำยาก แต่ทำได้สำหรับลูก
ดีใจด้วยกับน้องจิ๋มนะคะ คุณทำได้
ลูกน่ารักทุกคนค่ะ
ลูกสาวคนโต ยังบอกว่า เขายังรู้สึกไม่ค่อยดี เวลานึกถึงว่าได้กินนมแม่แค่ 3 เดือนเอง น่าจะได้มากกว่านี้
ก็เหมือนลูกสาวคนโตผมครับ น้องแป้งได้มีโอกาสกินนมแม่เพียง 2 เดือนครึ่งเท่านั้น เนื่องจากภรรยาผมต้องขึ้นกรุงเทพเพื่อเตรียมสอบบอร์ด