ผู้เขียนกำลังวุ่นวายกับการแก้ไขวิทยานิพนธ์ อยู่ที่มหาวิทยาลัยเทคโนโลยี ที่นครราชสีมา คุยโทรศัพท์กับแม่และหลานๆๆที่อยู่ไร่ เลยเอาเรื่องเกี่ยวกับไร่ที่อำเภอพนมทวน จังหวัดกาญจนบุรีมาฝาก
ผู้เขียนพบว่าก่อนการสอนถ้าเราได้ปฏิบัติจริง เราจะสอนได้อย่างภูมิใจ ผู้เขียนได้ทดลองทำไร่ นานมากแล้ว ก่อนที่จะมาเรียน จนอยากเรียน ปริญญาเอกภาษาอังกฤษ โทเศรษฐกิจพอเพียง แต่ก็จนด้วยเกล้าไม่มีที่ใดเปิดสอน เลยต้องแสวงหาพระอาจารย์เอง พบที่มหาชีวาลัยอีสานของพ่อครูบาสุทธินันท์ นอกจากนี้ยังพบท่านเล่าฮูแสวง(เรียกตามพ่อครูบา) ว่าท่านลองทำนาของท่านเอง ตามไปดูนาของ ดร. แสวงได้ที่นี่ครับ
สมัยก่อนแถวบ้านผู้เขียน คงยังไม่มีใครใช้สารเคมีในนา แต่เมื่อมีหอยเชอร์รี่ระบาด ชาวบ้านเดือดร้อนมาก ชาวบ้านหันมาใช้สารเคมี ไม่เพียงแต่หอยเชอร์รี่จะตาย ปลาตาย ปูตาย หอยตาย ชาวบ้านไม่มีอาหารจากท้องนากิน ที่นา ดร. แสวง หอยระบาดใช้ปลาปราบ ตอนนี้ที่บ้านผู้เขียน ชาวบ้านไม่ต้องใช้สารเคมีปราบหอย เราใช้วิธีธรรมชาติ คือใช้นกปราบหอย เป็นนกพระราชทาน ไม่มีใครทำร้าย นกแบบในภาพครับ
เมื่อไม่มีการใช้สารเคมี ปู หอย ปลา ในนาก็กลับมาเหมือนเดิม เมื่อผู้เขียนกลับไปบ้านหลังจากงาน KM ที่เชียงใหม่ ก็สามารถหาปลาได้ทุกชนิดในคลองธรรมชาติ แบบว่าพออยู่พอกิน ชาวบ้านไม่เดือดร้อน อยากกินปลาก็หาปลา หรือเอาปลาที่เลี้ยงมากิน ภาพนี้เป็นปลาที่ผู้เขียนจับได้จากคลองธรรมชาติ เอามาให้พี่ๆที่ชอบหาปลาอิจฉาเล่น
<p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal"> </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal" align="justify"> ในไร่ผู้เขียน ปลูกทุกอย่างปนกัน ไม่ดายหญ้า ปล่อยให้มัน รก ปรากฏว่าดินดีกว่า ไร่ที่ดายหญ้า ว่างๆก็เอาขี้วัวใส่ต้นไม้ จึงมีต้นไม้และผลผลิตแบบในภาพ </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal"></p><p> </p><p> </p><p> </p><p> </p><p> ต้นนี้คนละพันธุ์กับพันธุ์ครูอ้อย </p><p></p><p align="justify"> สมัยก่อนมีไข้หวัดนกระบาด ผู้เขียนเลี้ยงไก่แบบธรรมชาติไม่เห็นไก่เป็นไข้หวัดนกสักตัว พอเขามาปราบไก่ ผู้เขียนเลยเอาไปซ่อน …อย่าไปบอกเจ้าหน้าที่เขานะครับ…ก็เขาเล่นเลี้ยงไก่แบบปิด อากาศไม่ถ่ายเท ทั้งอาหารและยาเร่ง ไก่มันคงแย่ คนที่กินไก่ คงแย่กว่า…. </p><p align="justify"></p><p align="justify"> </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal"> อันสุดท้ายนี้เอาดอกไม้ที่บ้านมาฝาก </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal"></p><p align="justify"> มีความสุขกับการอยู่ที่มีธรรมชาติ ไม่เหมือนกับตอนนี้เลย อยู่กับกรงขังทางวิชาการ การทดลองทำอะไรจริงๆๆตามที่เราต้องการ เมื่อเอาไปสอนผู้อื่นแล้วจะมีความสุข นอกจากนี้ยังควรมีเครือข่ายทางวิชาการให้แลกเปลี่ยน ความคิดเห็น ความรู้ เรื่องที่เราสอนจะได้ไม่ตายด้าน ยังสดอยู่เสมอ อยากฝากท่านที่เป็นนักวิชาการแล้วไม่ปฏิบัติจริง ระวังความรู้หมดอายุนะครับ…ฮ่าๆๆๆ เริ่มงงๆๆตัวเองว่าเรียนสาขาอะไรกันแน่ บอกแล้วไม่เชื่อว่าปริญญาเอกภาษาอังกฤษ โทเศรษฐกิจพอเพียง…</p>
ว้าว...ปลาบ้านคุณท่าทางจะยังไม่หมดอายุนะคะ..เห็นสดๆแบบนั้น...ว่าแต่ว่าคุณเอาไปทำอะไรทานคะนั่น
สวัสดีจ้า
สวัสดีครับพี่บ่าว
ดีจัง คนไทยมีทรัพยากรที่มีค่า ทรัพย์อยู่ในดิน สินอยู่ในน้ำ แต่จะมีสักกี่คนที่เห็นคุณค่าในสิ่งที่เรามีอยู่
ปิ๊กก็เคยทำนานะ คิดถึงท้องนาจัง ^_^
บ้านไร่ชายคลองอันแสนสุข *ชอบชีวิตบ้านไร่จังค่ะ *เคยมีเพื่อนเรียนที่ม.สุรนารีด้วยค่ะแต่จบไปแล้ว..รุ่นที่ 1 มั้งคะ... *ตอนนี้ลองปลูกผักสวนครัวที่บ้านเอง ปลูกแบบบ้านกทม. ในกระถางค่ะ แต่ก็มีความสุขมากเลยค่ะ *ไว้จะเอาภาพมาฝากนะคะ |
สวัสดีค่ะ
สงสัยต้องส่งเกลือทะเล ไปให้หมักปลา ทำปลาร้าเสียแล้ว
นี่แหละค่ะ เศรษฐกิจพอเพียง อิ่มท้อง อิ่มตา และเรียนรู้ ขอบคุณค่ะ
เมืองไทยเรานี้ แสนดีหนักหนา ในน้ำมีปลา ในนามีข้าว ทำมาหากิน บนแผ่นดินของเรา
ชีวิตที่มีความสุข ต้องไม่ห่างจากธรรมชาติ
สวัสดีครับพี่
หวัด..ไม่ดี ครับ
สวัสดีครับอาจารย์
สวัสดีค่ะ อาจารย์ขจิต
เข้ามาเยี่ยมบ้านไร่...สมบูรณ์พูนสุข...น่าอยู่จังเลยอ่ะ...
สวัสดีค่ะ อ ขจิต
มาเยี่ยมค่ะ จริง ๆ อยากไปเยี่ยมถึงบ้านไร่ชายคลอง ไร่น่าอยู่ดีค่ะ อยู่กับธรรมชาติ เห็นสีเขียว เป็นความสุขอย่างดีเยี่ยม :)
เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่งค่ะว่านักวิชาการไม่ปฏิบัติ ก็ไม่รู้จริง จะพยายามหาทางปฏิบัติในเรื่องต่าง ๆ ก่อนจะนำไปสอนค่ะ
ขออวยพรให้ทำวิทยานิพนธ์เสร็จเร็วไวนะค่ะ และขอให้มีความสุขกับหลักการเศรษฐกิจพอเพียงต่อไปค่ะ
ผมอ่านแล้ว
รู้สึกว่าสังคมไทยทางวิชาการมัก นิยมยกย่องคนที่มีความรู้โดยยึดถือปริญญาและสาขาวิชาเป็นหลัก จะฟังใครพูดต้องดูก่อนว่ามีอะไรห้อยท้ายหรือนำหน้ายาวๆไหม?
หรือพูดเรื่องนี้ ต้องจบมาจากสาขานี้ จึงจะถ่างหูฟัง
ทั้งๆรู้ว่ารู้แต่ทฤษฏีและในชีวีนี้ ไม่เคยปฏิบัติ
จึงเกิดความรู้สึกอยากเสนอปริญญาบัณฑิตกิตติมศักดิ์ สาขาวิชาภาษาอังกฤษ ด้านการดำเนินชีวิตตามแนวพระราชดำริ ให้อ.ขจิตกามนิตหนุ่มของเรา
ใครเห็นด้วยยกมือขึ้นครับ :)
สวัสดีครับพี่ขจิต
สบายดีไหมครับ เดินทางบ่อยน่าดูเลยนะครับ รู้มาว่าพี่เช็คดูแล้วไม่มีไฝที่เท้า แต่ทำไมถึงเดินทางมากขนาดนี้....แล้วขี้แมลงวันล่ะมีรึเปล่าครับ อิอิ
เดินทางไกลเมื่อไหร่ครับ
สวัสดีครับ อ.ขจิต
ได้มีโอกาสรู้จักเกษตรกรตัวจริง ผู้มี KM อย่างพอเพียงใน G2K แล้วหลายท่าน อ.ขจิต นี่ก็เป็นอีกท่านหนึ่งที่สุดยอดเลยครับ ทำให้รู้สึกว่า สังคมชนบทบ้านเรายังพอมีความหวังอยู่บ้าง ต่อไปเห็นทีจะต้องรบกวนเรื่องการเกษตรบ่อยๆแล้วอะครับ
สวัสดีครับ อ.ขจิต
เห็นด้วย พนมทวน ห้วยกระเจา ดินแห้งแล้ง อาจารย์ปรับดินอย่างไรให้ดีขึ้น ผมมีที่อยู่ห้วยกระเจา กำลังพยายามปลูกป่าและฟื้นฟูดินอยู่ครับ
ขอบคุณคุณเมธา มากครับ ปลูกต้นกล้วย ใส่ขี้วัว ปลูกไผ่ครับ