may it be

วันนี้งานไม่ยุ่งสักเท่าไหร่  คนเขียนก็เลยมีเวลานั่งคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย    นั่งฟังเพลง may it be ซึ่งเป็นเพลงโปรดอีกเพลง    และแล้วก็กลับไปอ่านงานเขียนประเด็นหญิงรักหญิงที่เคยหัดเขียนทิ้งไว้ในเวบ ๆ หนึ่ง    ดีใจมากที่วันนี้ได้พบว่าเรื่องที่เราเขียนเป็นที่นิยมอ่านในอันดับต้น ๆ ของเวบ    เวลาใครเปิดหน้าเวบนี้ขึ้นมาอ่าน    เสียงเพลง may it be ของนักร้องสาวชาวไอริชนาม  Enya ก็จะดังขึ้นมาคลอเบา ๆ ให้ได้ฟังไปด้วย    แต่จนเวลาผ่านมาหลายปีแล้วก็ยังไม่สามารถแต่งให้จบได้    เพราะอะไรกันนะ?    คำตอบง่าย ๆ ก็เพราะไม่มีแรงบันดาลใจไงล่ะ  TT_TT    แรงบันดาลใจฉันหายไปไหนหมด    ฮือ ๆ ๆ   ทำไมแรงบันดาลใจไม่มีขายใน 7 - 11  หรือตามตลาดสดนะ    เรื่องต่าง ๆ ที่เคยเขียนไว้แต่ไม่จบจะได้ถึงวาระเขียนต่อให้จบเสียที    เนอะ

 

may it be

 เสียงน้ำปายไหลเอื่อยระเรื่อยอยู่นอกหน้าต่างห้องพัก ละอองหมอกขาวโปรยปรายลงหนาทึบ ดวงดาวระยิบกลุ่มสุดท้ายก็ยังไม่อำลาจากผืนฟ้า สายลมหนาวโชยพัดพาไอกลิ่นดินอ่อนๆลูบไล้ผิวกาย นลินดึงผ้าห่มเนื้อบางพันตัวให้กระชับยิ่งขึ้นเพื่อเพิ่มไออุ่นให้กับเรือนกายพร้อมรอยยิ้มที่เปี่ยมไปด้วยความสุข ในมือมีโปสการ์ด 1 ใบ รูปกระท่อมริมน้ำที่สิบสองปันนา และกระดาษ A4 ที่ใครบางคนพกนำพาติดตัวมาด้วย แสงไฟวูบไหวจากแสงเทียนส่องให้เห็นเนื้อความในกระดาษแผ่นนั้น

……………………………………………………………………………………………………………………….

From: [email protected]
To: [email protected]
Subject: ได้ค่ะ..
Date: Mon,15 Mar 1999

ลินจ๋า….

วันนี้วันแรกของการทำงาน เหมือนที่บอกเมื่อวาน ไม่รู้สิ..พี่ไม่อยากทำงานเลย เบื่อค่ะ ตอนนี้ความรักในงานที่มีอยู่มันหดหายไปไหนก็ไม่รู้

วันนี้..ตื่นแต่เช้าขึ้นมาอากาศซึมๆมัวๆเหมือนฝนจะตกและร้อนเหมือนเดิม แต่ค่อยยังชั่วหน่อยที่พี่ทำงานในห้องแอร์ก็เลยร้อนไม่มากค่ะ

พี่พิมพ์จดหมายฉบับนี้เก็บไว้ในบันทึกแล้วนะ..ที่เอาแปะไว้พร้อมๆกับโปสการ์ดใบนั้น เพราะวันที่ 1 ธ.ค. 2547 พี่ต้องเอาไปเป็นตั๋วเดินทางนี่นา พี่จะเก็บรักษาไว้อย่างดีนะ ไม่รู้เหมือนกันว่าเมื่อถึงวันนั้นเราสองคนจะไปอยู่ตรงไหนบ้าง ..5 ปี นานเหลือเกิน นานจนไม่สามารถเดาได้ว่าอะไรจะเกิดขึ้นกับเราสองคนบ้าง แต่ช่างเถอะนะ นั่นเป็นเรื่องของวันข้างหน้า เราทำวันนี้ให้ดีที่สุด มีความสุขที่สุดดีกว่าเนอะ ไปแร่ะๆ พี่ไปทำงานก่อนนะคะ

คิดถึงนะคะ
พี่แพร

 

From: [email protected]
To: [email protected]
Subject: ..ไม่รู้..
Date: Mon, 15 Mar 1999

พี่แพรที่รัก….

สวัสดียามเช้าวันจันทร์ค่ะ วันจันทร์ที่เริ่มต้นการทำงานของพี่ในสัปดาห์ใหม่ วันนี้..เช้าๆ..ที่นี่อากาศเย็นสบายค่ะ แต่ลินว่าอีกสักพักอากาศคงเริ่มร้อนแร่ะ

พี่แพรคะ ตอนนี้ลินฟังเพลง “ คนในนิยาย ” อยู่ค่ะ ฟังซ้ำไปซ้ำมาหลายรอบแล้ว ไม่รู้สิ! พี่แพร..พี่เหมือนคนในฝัน..คนในนิยาย..ที่ลินปั้นแต่งขึ้นมาจากจินตนาการ จนบางที..ลินกลัวว่าพี่จะไม่ได้มีตัวตนจริงๆ พี่ที่รักของลินเป็นอะไรที่ไม่จริง..ไม่มีตัวตน แล้วลิน “ รอ ” ใคร

นี่..ลินรักพี่มากมายขนาดนี้เชียวหรือ ไม่ดีเลยใช่ไหม เหมือน..เหมือน..ไม่รู้สิ บอกไม่ถูกน่ะค่ะ ได้แต่ถามตัวเองว่าเพราะอะไร แต่มาถึงจุดๆหนึ่ง..ลินอยากใช้หัวใจสัมผัสน่ะค่ะ ไม่อยากจะยึดติดกะความถูกต้อง ใช่หรือไม่ใช่ จะถูกจะผิดก็ช่าง แต่ก็นั่นแหล่ะ เฮ้อ! ไม่รู้สิ วันนี้ลินคงไม่ปกติ คงฟุ้งซ่าน ha – ha

วันที่ 1 ธันวาคม 2547 เราสองคนมีนัดกันนะคะพี่ที่รัก กะเหรี่ยงคนนี้จะไปรอรับพี่สาวคนนี้ที่สนามบินเชียงใหม่ จะไปรอ – ร้อ – รอ someone special แล้วเราจะไปเที่ยวด้วยกันนะคะ

เที่ยวกะลินอาจจะไม่สนุกเหมือนที่พี่ไปเที่ยวกับใครๆนะคะ ไม่รู้สิ..กลัวพี่เบื่อน่ะค่ะ ลินจะพาพี่ขับรถไปเรื่อยๆ อยากพาพี่ไปค้างคืนในกระท่อมริมน้ำที่สิบสองปันนา ให้ลืมตาตื่นขึ้นมาตอนเช้าแล้วมีพี่นอนอยู่ข้างๆ ได้ยินเสียงลำธารไหลเอื่อยข้างกระท่อม เห็นน้ำค้างเกาะพราวอยู่บนยอดหญ้าริมหน้าต่างนั่น ได้ยินเสียงนกตัวจ้อยร้องเพลง อยากจะเอื้อมมือคว้าละอองหมอกยามเช้าด้วยกัน อยากให้ถึงวันนั้นเร็วๆจังเลยค่ะ ถ้าถึงวันนั้นพี่จะยอมให้ลินเดินจูงมือเดินไปทายทักกับแสงแดดอ่อนยามเช้าไหมคะ

พี่แพรคะ เราได้ “ สัญญา “ กันแล้วนะคะ ว่า ไม่ว่าวันนั้นเราจะอยู่ส่วนใดของโลกใบนี้ เราจะกลับมา..เราจะกลับมาพบกัน ลินจะ “ รอ “ พี่ที่รัก ซึ่งต้องหมายถึง..ถ้าวันนั้นลินมีชีวิตอยู่นะคะ หาก 24 ชั่วโมงของวันนั้นพี่แพรไม่เจอลินแล้วหล่ะก็คงไม่มีลินคนนี้ให้พี่ที่รักได้เจอแล้วหล่ะ

เออนะ เหมือนที่ลินเคยอ่านหนังสือเรื่อง Blu และ Rosso เลย เป็นพ็อกเก็ตบุ๊คแปลจากนวนิยายของญี่ปุ่นแน่ะ เป็นเรื่องราวของคนสองคน คนละเล่มจากคนละมุมมอง ที่เคยใช้ชิวิตอยู่ร่วมกันและมีอันให้ต้องแยกจากกัน แต่เขาและเธอสัญญากันว่าอีก 10 ปีกลับมาพบกันที่เมืองฟลอเรนซ์ เมืองแห่งความรักของคนทั้งคู่

ไม่รู้สินะคะ ว่าพี่จะมาไหม แต่ยังไงๆวันนั้นลินจะไป “ รอ “ พี่นะคะ

รักค่ะ
ลิน..

………………………………………………………………………………………………………………………

ณ ท่าอากาศยานเชียงใหม่

นลินเฝ้ารอคอยแพรวาหญิงสาวผู้ซึ่งรู้จักกันผ่านโลกอินเตอร์เน็ตอย่างกระวนกระวายใจ วันนี้เป็นวันที่ทั้งคู่สัญญาว่าจะมาเจอตัวจริงของกันและกัน นัดเจอกันที่นี่ในเวลาที่ทั้งคู่ต่างก็ได้ปลดเปลื้องพันธนาการที่รัดรั้งชีวิตของทั้งคู่เอาไว้ไม่ให้ทำอย่างที่ใจปรารถนา

นลินเห็นผู้หญิงหน้าตาสวยคมเข้มที่คุ้นเคยในโลกไซเบอร์เดินมาแต่ไกล นลินทำอะไรไม่ถูกเมื่อหญิงสาวคนนั้นเดินมายืนอยู่ตรงหน้า เธอมองหญิงสาวที่ยืนอยู่ตรงหน้าด้วยความรู้สึกคล้ายลมหายใจจะสะดุดและขาดห้วง ก่อนที่ต่างฝ่ายต่างก็สวมกอดกันแน่นิ่งโดยปราศจากถ้อยคำใดๆ

……………………………………………………………………………………………………………………….

 

ที่พักริมน้ำปายบนถนนชัยสงคราม แม่ฮ่องสอน

ทันใดที่ประตูห้องพักปิดลงทั้งสองต่างผลัดเปลี่ยนกันพูดถึงชีวิตของตัวเอง เมื่อความมืดโรยตัวปกคลุมทั่วผืนบริเวณ แสงไฟสลัวกระพริบวูบไหวอยู่นอกห้องพักโดยรอบ

สองคนโผเข้ากอดกันด้วยไม่อาจอดใจได้อีกต่อไป เมื่ออาภรณ์ทุกชิ้นถูกถอดออกจากเรือนร่าง ร่างกายเปล่าเปลือยของคนทั้งคู่ได้สัมผัสกันอย่างที่ใจโหยหา นลินบรรจงจูบแพรวาไปทั่วเรือนร่าง จูบเส้นผมหยักศกที่ยาวระบ่า จูบลำคอ จูบหัวไหล่เรื่อยละจนถึงหน้าอกอวบอิ่มที่ชูชันตั้งรับริมฝีปากอุ่น พร้อมกันนั้นนลินได้ลากไล้ปลายนิ้วไปตามแผ่นหลังเปลือยเปล่า....และเมื่อเวลาผ่านไป    แพรวาก็ปล่อยลมหายใจยาวแล้วหลับตาพริ้ม ใบหน้าอิ่มเอมไปด้วยความสุข

………………………………………………………………………………………………………………………

“ คิดอะไรอยู่คะลิน บอกพี่ได้ไหม ” เสียงหวานแผ่วแทรกผ่านไออากาศเย็นเยียบของหน้าหนาวที่ลอยอ้อยอิ่งอยู่ทั่วห้องมากระทบโสต

นลินหันมามองต้นเสียงที่นอนทอดยาวภายใต้ผ้าห่มอุ่นผืนหนาบนที่นอน แสงไฟวูบไหวจากแสงเทียนอาบไล้ไปทั่วเรือนร่างขาวนวลทำให้ร่างนั้นงามแปลกตากว่าเคย ดวงตาสวยเข้มส่งประกายแพรวพราวไปด้วยชีวิตชีวาและเชื้อชวนให้น่าค้นหา

เธอดับแสงเทียนบนโต๊ะเล็กๆที่อยู่ใกล้หน้าต่างตรงมุมห้องและขยับลุกจากพื้นห้องเข้าไปสวมกอดแพรวาอย่างแสนรักและลูบไล้เรือนกายเปล่าเปลือยนั้นอย่างอ่อนโยน ความอิ่มเอมที่ซ่านในทุกจังหวะของลมหายใจของคนทั้งคู่ขับไล่ความหนาวเย็นยะเยียบได้ดียิ่งนัก ไออุ่นจากเรือนกายยังคงอวลอยู่ในห้องนั้น นลินขยับอ้อมกอดกระชับแน่นพร้อมกับบอกตัวเองว่า..ตั้งแต่วินาทีที่เรือนร่างนี้ได้กลายเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตเธอแล้ว เธอจะไม่ยอมสูญเสียหญิงสาวผู้เป็นที่รักคนนี้อีกต่อไปไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น

 

<< โปรดติดตามตอนต่อไปค่ะ >>    <<  ประโยคนี้พิมพ์ไว้เมื่อคิดอะไรไม่ออก  haha 

ป.ล.  ที่เว้นว่างเอาไว้นั้น เป็นฉากอีโรติก   เว้นเอาไว้เถอะเนอะ  เนอะ  ^_^  

 

[naree suwan]

อ้าวคุณต้อมขา...ทำไมไม่มีรูปประกอบด้วยละคะ...

• ตกลงคือพรหมลิขิตใช่ไหม...(บิกเอสคะ)
• อิอิ....ฉันก็มี ดีวีดี

  Sarah Brightman(เธอมีเพลงใหม่แล้วคะตามลิ้งนี้ไปนะคะมีเพลงให้ฟังทันทีเลย..ตอนนี้ฉันก็กำลังฟังไปคุยกับคุณไปด้วย) ชุด LA LUNA LIVE IN CONCERT เหมือนกัน..โอ้ซาร่าไม่น่าเชื่อเลย(แผ่นแท้ด้วยนะคุณ หิ้วมาจาก US เชียวนะคะ...ของน้องคะแต่ฉันยึดไว้นานแล้ว...ไม่ต้องลงทุน...ฮ่าๆ) เมื่อคืนฉันเอามาดูอีกครั้งจนจบ...แล้วคิดถึงคุณไปด้วย...คุณชอบเพลงไหนคะ...คุยกับคุณทีไร..ฉันมีการบ้านทุกที...แต่ฉันชอบ...สนุกคะเพราะตั้งแต่ย้ายบ้านมา 1 ปี ของส่วนใหญ่ยังถูกลืม...อยู่ในกล่อง...มันทำให้ฉันได้ทบทวนความจำว่าโลกส่วนตัวที่ฉันหลงลืมไปมีอะไรบ้าง

•  
• ชอบงานเขียนของคุณจัง...วันหลังคุณเขียนให้ฉันเป็นตัวร้ายบ้างสิคะ...แต่ร้ายแบบเด็กนรกของคุณไม่เอานะคะ
• อ้อฉันพบว่าฉันมี ซีดีละครเพลงเรื่อง

  CATS  ที่จะมาเล่นบ้านเราเดือนหน้าด้วย

• ฉันเอาเนื้อเพลง Only Time มาฝากด้วยคะถ้าคุณอยากได้เนื้อเพลงอื่นก็คีย์ชื่อเพลงลงไป

• Who Can Say
  If Your Love Grows
  As Your Heart Chose
  - Only Time
  And Who Can Say
  Where The Road Goes
  Where The Day Flows
  - Only Time

• KITARO...เจ้าของทางสายไหมฉันมีเกือบทุกชุดคะ

• ขอแนะนำหนุ่มมีหนวดคนนี้ด้วยคะ

  YANNI

  ชอบดูการแสดงสดของเขา ฉันมี ดีวีดีชุดนี้

•  

• และมีอีก 1 หนุ่ม ไม่ทราบคุณรู้จักไหม

  Jean michel jarre

• 

[จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร]

ตามมาอ่านครับ เป็นนิยายรักที่โรแมนติคดีครับ ฉากก็คุ้นๆครับ ผมเชื่ออย่างหนึ่งบรรยากาศกับความรู้สึกครับ ไปด้วยกันได้แบบแปรผันตรง

[สะ-มะ-นึก]

• ฮั่นแน่ๆ ...เล่นเอานิยายเรตอาร์ มาให้อ่านแล้ววาบหวิวอีกแล้ว น้องต้อม

[nisachol]

น้องต้อมขา หนูเล่นเว้นวรรค ฉากสำมะคัญแบบนี้  ชาวพาราพี่ ป้า เขาก็อารมณ์ขาดห้วงไปสิคะ  ไม่เป็นการทรมานใจ เกินไปรึคะ?  ^ - ^

[naree suwan]

Oh…ซาร่า..มันยอดมากคิกๆ...คุณต้อมขา...ฉันพบความลับแล้วคะ

•  รับรองจะไม่บอกลุงๆป้าๆในนี้หรอกคะ..เดี๋ยวแกหัวใจวาย...ทำให้คุณถูกปิดบล็อกละแย่เลย

• เห็นไหมคะฉันเหมาะเป็นตัวร้ายที่สุด…ก็มีนางเอกสวยๆตั้ง 2 คน นิ…น่าแค่ได้ปล้ำนางเอกแล้วถูกพระเอกยิงตายก็ ยอม...

• อ้าวแล้วเรื่องนี้มีพระเอกด้วยหรือปล่าว...ฮ่าๆ...(ใครอยากรู้ความลับถามฉันหลังไมค์ได้นะคะ...น่านยังกวนไม่เลิก)

• วันนี้มีประชุมทั้งวันเดี๋ยวจะแอบมาดูตอนเย็นว่า...มีใครฉลาดแกมโกงเหมือนฉันหรือปล่าวฮ่าๆ

[เนปาลี]

•  สวัสดีค่ะ  คุณ naree ..

 จะเอารูปประกอบแบบไหนล่ะคะ?  แหม แหม๊   และต้อมไม่มีเพลงของบิ้กแอสหรอกค่ะ  ปกติไม่ค่อยจะได้ฟัง  เพราะทำอะไรวุ่นวายยุ่งเหยิงไปหมด  แฮ่ะ ๆ ๆ

 ต้อมมี Sarah  Brightman ชุดที่คุณโชว์นี่ล่ะค่ะ  แต่เธอไม่ได้บินมาไกลอย่างของคุณหรอกนะ  haha  ให้เดาว่าต้อมชอบเพลงอะไรในชุดนี้?  มีหลายเพลงนะคะที่ชอบ  ติ้กต่อก ๆ ๆ     

ต้อมไม่ถนัดเขียนร้าย ๆ ค่ะ  แม้ว่าในชีวิตมักจะได้พบเห็น และได้เจออะไรในด้านนั้นมาเยอะโดยที่ไม่ตั้งใจ      แต่ก็ช่างเถอะค่ะ  ชีวิตคือละคร   อะไร ๆ ที่เราเคยพบเจอในละครน้ำเน่าช่วงหลังข่าว (( โอ้ .. ต้อมไม่ชอบดูละครทีวีเสียด้วยสิ )) อาจจะเกิดในชีวิตจริงก็ได้นิ   ใครจะไปรู้  เนอะ    ว่าแต่เด็กนรกที่คุณว่านี่คือผู้ใดหรือคะ?     

ขอบคุณสำหรับเนื้อเพลงนะคะ   ต้อมมีอยู่แล้วค่ะ  ^_^   

Yanni .. และ  Jean michel jarre    ก็โอค่ะ  แต่ต้อมชอบ 2 สาว กับ 1 หนุ่ม ที่เคยกล่าวถึงมากกว่า      

[เนปาลี]

• สวัสดีค่ะ  คุณเอก ..

 ต้อมชอบปายค่ะ คุณเอก  ^_^   ชอบเขียนอะไรที่มีฉากหลังเป็นบรรยากาศของปายเหลือเกิน      ค่ะ  บรรยากาศและความรู้สึกเป็นปัจจัยที่สำคัญนะคะ  

 

ขอบคุณค่า  ที่ตามมาอ่าน

[เนปาลี]

• สวัสดีค่ะ คุณสะมะฯ .. 

อ่ะ ๆ ๆ  จุ๊ ๆ  ๆ เลย   ก็หัดเขียนน่ะค่ะ    อยากเขียนให้สวย ๆ   อิอิ โอ๊ยยย  มาแซวววววววต้อมหง่ะ  ได้ไง ๆ  จะไปฟ้องครูพี่นะ  แฮ่ะ ๆ ๆ   ป.ล. ครูพี่อยู่ไหนน๊า  มาอ่านแล้วคอมเม้นท์หนูหน่อย

[เนปาลี]

• คุณพี่นิศาชล ขา ..

 ฉากอีโรติก   คุณพี่อ่านไปกี่รอบแล้วล่ะคะ?  Haha  วันนี้งานยุ่งไหมคะ?   ต้อมนั่งหม่ำขนมหน้าจอคอมพ์จนอิ่มแปล้แน่ะค่ะ   อ๋อ  หม่ำเผื่อพี่ไงล่ะคะ 

[ขจิต ฝอยทอง]

• โห อึ้งๆๆๆ น้ำลายไหล
• หิวข้าวจ้า
• อย่าคิดมาก
• คุ้นๆๆเนอะ
• ชอบๆๆอยากอ่านต่อครับ

[เนปาลี]

• คุณ naree ..

 จุ๊ ๆ ๆ  อย่าเอ็ดไปนะคุณ  แหม.. ไม่ต้องตกอกตกใจซะขนาดนั้น  มันขึ้นอยู่กับความคิดและจินตนาการของผู้อ่านน่ะค่ะ  หน่า..อย่าคิดมาก นี่คุณ .. หลังไมค์ น่ะ  ระวังระเบิดลงนะ  จะบอกให้    ขอให้มีความสุขกับวันทำงานนะคะ

[ขจิต ฝอยทอง]

• ความคิดเห็นหายไป งง
• โห บรรยายชัดเจนเกินไป
• น้ำลายไหล
• กำลังหิวข้าว
• อย่าคิดมากๆ
• อยากอ่านต่ออีก
• เขียนต่ออีกๆๆๆๆชอบๆๆ

[เนปาลี]

• ท่านพี่ขจิต โจ บา เอ ..

 แซวอีกแร่ะ ๆ ๆ  ประเดี๋ยวก็.. ฮึ่มมม ๆ ๆ  ทานไหมค๊า?   ขนมจีนน้ำเงี้ยวน่ะ  เมนูมื้อกลางวันของต้อม  รสชาติสู้ต้อมทำเองไม่ได้   hahaอยากอ่านต่อก็วิจารณ์อันเดิมมาก่อนสิ  แหม๊..

[เนปาลี]

• ท่านพี่ขจิต โจ บา เอ ..

ต้อมว่าวันนี้สัญญานอินเตอร์เน็ตเกเรพิกลค่ะ   TT_TT

 

ของต้อมก็ติด ๆ หาย ๆ นะ

[naree suwan]

อ้าว...คุณต้อมเจ้าขา...ลบฉาก....ไปซะแล้ว

• ฮ่าๆ...คุณต้อมขาไม่ทันแล้วคะฉัน save ไว้แล้ว...
• ใครมาช้า...เลยอดอ่านผลงานระดับ Best ของคุณต้อมซะแล้ว
• อิอิก็ G2K รวนบ่อยฉันเลย save...ไว้อ่านตอนเน็ตหลุด...(รับรองคะจะเก็บไว้อ่านคนเดียวไม่ให้ใคร...ใครห้ามมาขอก็อบนะคะ...อิอิ)
• งานนี้ต้องมีค่าปิดปากเป็นอาหารอร่อยๆฝีมือคุณสักมื้อแล้วละคะ
• คุณต้อมเปลี่ยนรูปหรือปล่าวคะ...เห็นรูปคุณนั่งชิงช้าสีขาวในรวมบันทึก...แต่ในตัวบันทึกไม่เปลี่ยนเป็นรูปใส่แว่นอันเดิม...
• ถ้าคุณจะเปลี่ยนรูปพอรูปตัวคุณขึ้นแล้วต้องกด F5 ด้วยนะคะให้เครื่องหมายถูกหายไปด้วย...รูปใหม่จะแทนรูปเก่านะคะคุณ
• อ้อ  เด็กนรกที่พูดถึงนะเป็นคุณสมบัติของ บันทึกเด็กมีปัญหาของคุณไงคะ...แต่อิอิฉันร้ายกว่าเป็นกองเลย

[หญ้าบัว]

คุณต้อม....คุณต้อม....ได้ยินใครเรียกรึเปล่า?....

• มาเขียนต่อให้จบซะดีดี....นะ...นะ...รออ่านอยู่ค่ะ....

 

[เนปาลี]

• ท่านพี่ กับครูหญ้าบัว คะ..

แอบมาตั้งแต่เมื่อไหร่กันนะเนี่ย? 

[pa_daeng]

ป้าแดง ยังอ่อนหัด อีโรติก แนวนี้ก็ไม่ค่อยถนัดค่ะ อิอิอิ

[เนปาลี]

• ธุ ป้าแดงค่ะ..

ก็..หัดเขียนเตาะแตะน่ะค่ะ  haha

ขอบคุณนะคะ