อาจารย์ขจิต ณ มุกดาหาร 

ส่งภาพและเสียงไปให้เม้งดาวเทียม

ผมไม่มั่นใจว่าชาวบล็อกมีคนชื่อขจิตสักกี่คน แต่ถ้าเป็นชาวบล็อกขนานแท้คนไหนไม่รู้จักอาจารย์ขจิต ฝอยทอง ผมว่าคนนั้นสติไม่ปกติ แต่เพื่อป้องกันความสับสน จึงขอให้ฉายาใหม่ว่า อ.ขจิต ณ.มุกดาหาร แทนกามนิตหนุ่ม เพราะดูเหมือนจะมีกามนิตคนใหม่จากเยอรมันไฟแรงเข้ามาในช่วงนี้  

อ.ขจิตเคยมาที่นี่หลายครั้ง เนื่องจากเป็นคนเสน่ห์ในตัวล้นเหลือ จึงสนิทคนง่าย เรื่องนี้พิสูจน์ได้ตัวท่านเอง ในระหว่างเราเสวนาหารือกัน แทบทุกคนสารภาพว่า ได้รู้จักอาจารย์ขจิตเป็นคนแรก เพราะจะเข้ามาทักทาย แนะนำ ให้กำลังใจ อ.ขจิตจะขยันติดตาม ตอบถ้อยร้อยกระทงความ ไปร่วมกิจกรรม ไปเสวนาสารพัดสาระพันกับคนอื่น โดยพฤติกรรมส่วนตัวไม่ว่าจะอยู่ที่ไหน จะมีจิตสารธารณะเผื่อแผ่ไปเสียหมด ใครๆจึงรุมรักและรู้จักบุคคลท่านนี้ 

ผมยังแปลกใจไม่หายว่า คนมุกดาหารเกิดอะไรขึ้น ทำไมสุดยอดทางสมานฉันท์จึงฝ่าฟันไปเชื่อมสัมพันธไมตรีได้ยากเย็นเหลือเกิน รำพึงรำพันออกมาแต่ละครั้งสะท้อนอาการเจียนอยู่เจียนไป กองเชียร์ทั่วประเทศพลอยลุ้นตามจนตัวโก่ง ถ้าไม่สำเร็จคราวนี้อาจจะมีการเดินขบวนจากชาวบล็อกแน่ แต่ถ้าสำเร็จ วันแต่งงานของแนะนำให้จองทุ่งกุลาร้องไห้ เพราะมีเนื้อที่ประมาณ2ล้านไร่ เพียงพอที่จะรองรับแขกเหรื่อของเจ้าบ่าวเจ้าสาว ได้เขียนกลอนบรรยายในPower Point ว่า

 ไม้ต้นนี้มีมากมุกดาหาร

เห็นกิ่งก้านแหลมคมแทบลมจับ

จีบจนเจ็บจนใจยังไม่รับ

ช่วยกันนับแผนใจได้หลายรู

ใครจัดงานอะไรถ้ามีอาจารย์ขจิตไปร่วมด้วย เชื่อขนมกินได้เลยว่าจะมีบรรยากาศที่เต็มไปด้วยความสนุกเป็นกันเอง เพราะท่านนี้จะทำหน้าที่สลายความเงียบเหงา หาเรื่องแซวได้ทุกคนทุกจังหวะทุกโอกาส สิ่งที่น่าสังเกต คือวิธีทำตัวให้คนอื่นชื่นชอบและชื่นชม ผมจึงยกให้เป็นผู้ที่ชวนคนอื่นสนุกสนานมากที่สุดในย่านเอเชียแปซิฟิก   

 อาจารย์ขจิตมีความสามารถทางด้านระบบสารสนเทศไอซีที ในงานนี้รับหน้าที่รายงานด่วนทั้งภาพและเสียง ตั้งคอมพิวเตอร์ เช็คระบบเสร็จสรรพชวนคนโน้นคนนี้คุยกับอีตาเม้งเยอรมัน ส่งภาพส่งเสียงกันกรี๊ตกร๊าด อีตาเม้งก็คงช็อคไปเหมือนกัน ไม่นึกฝันว่ากลุ่มเฮฮาศาสตร์ จะมีรถโมบายถ่ายทอดรายงานสดออกจากสวนป่าแห่งนี้ ทำให้ผมได้พลอยคุยกับท่านHandy และสมาชิกในก๊วนทยอยกันคุยกับเม้งดาวเทียมกันอย่างสนุก  

อีตาเม้งก็ธรรมดาที่ไหนเล่า เอาภาพสื่อไอซีที.ที่รับได้จากเรา ขึ้นดาวเทียมกระจายข่าวภาพและเสียงไปทั่วโลก ไม่ทราบว่าเป็นครั้งแรกในประเทศรึเปล่านะครับ ที่มีการรายงานประชุมของชาวบ้านผ่านระบบข่าวสารได้เองเช่นนี้ นี่แหละคือพลังการทำงานของอาจารย์ขจิต ที่เที่ยววิ่งเข้าวิ่งออกเอาจานอาหารวางหน้ากล้อง ส่งภาพและเสียงผ่านระบบคอมฟอเร้นท์

ไม่แน่ใจว่าผมเรียกผิดหรือเรียกถูก ถ้าเราทำได้อย่างนี้ทั่วประเทศ ญาติผมที่ไม่ได้มาร่วมก็บรรเทาอาการเซ็งแห่งชาติไปได้อักโข เฮ้อ นี่แหละพ่อนักสร้างปรากฏการณ์เรียนรู้ ถ้ามองในแง่ของKM. ในการจัดงานครั้งนี้ มีการขยับข่าวสารข้ามฟ้าไปสาระแนกับเพื่อนๆได้ทั้งโลก