เรื่องนี้ตรงกันข้ามกับเพลงที่ร้อง..น้ำหยดลงหิน ทุกวันหินมันยังกร่อน แต่หัวใจอ่อนๆของเธอทำด้วยสิ่งใด แต่เรื่องน้ำใจจะเป็นพลังที่ทำให้หัวใจอ่อนๆมีความเข้มแข็งระดับหัวใจเสริมใยเหล็กทีเดียวละครับ เรื่องนี้เกิดขึ้นจากผมเอง แม้ขณะที่เขียนแต่ละตัวอักษร ผมเขียนออกมาได้อย่างสนุกเพราะใจวิ่งไปล่วงหน้าถึงคนอ่าน ตั้งความมุ่งหมายไว้ในใจแล้วว่า เรามีคนคอยให้กำลังใจ รออ่านด้วยความชื่นชอบใจ ยิ่งถ้าทำให้คนอ่านสบายใจได้ด้วย มันก็วิเศษที่สุดเลยละครับ
สำคัญที่ใจ คำๆนี้มีอานุภาพให้เห็นมากมายไม่ว่าจะไปค้นดูตัวอย่างในสมัยไหนๆ ถ้าดูจากประวัติศาสตร์สมัยกรุงศรีอยุธยาตอนปลาย จะเห็นรายการวัดใจ โดยที่พระเจ้าตากสินสั่งทุบหม้อข้าวหม้อแกงทิ้ง กะไปชิงเอาเมืองทุ่มเทใจตีเมืองจันทบุรีให้แตก ไม่งั้นอดข้าวหน้าเหลืองกันทั้งกองทัพ (ขอแวะคุยกับอาจารย์จันทรัตน์นิดหนึ่งว่า สมัยนั้นเขาให้หม้อดินจึงทุบทิ้งง่าย ตีโพล๊ะเดียวก็กระจายแล้ว)
ในยุคสงครามเวียตนาม จังหวัดที่มีกองบินต่างๆตั้งอยู่เช่น อุดร โคราช ลำปาง ตาก นครพนม จะมีฐานทัพของอเมริกันกระจายอยู่ สมัยนั้นบริการเอื้องหลวงใช้เครื่องบินด้าโกต้ามาบริการ เส้นทางบินจะแวะรับส่งผู้โดยสารตามฐานทัพรายทาง บินขึ้น-ลงทุกๆ20-30นาที ยังไม่ใช้ระเบียบการบินเหมือนสมัยนี้ พอปักหัวดิ่งลงปุบรับผู้โดยสารปับก็จะวิ่งขึ้นไปต่อทันที จำได้ว่าครั้งหนึ่งผมกลับจากไปเยี่ยมคนที่รู้ใจที่เชียงใหม่ ได้พบปะพูดคุยกับคนสวยสมใจนึกแล้ว ได้กลับเที่ยวบินที่แวะจอดรายทาง พอออกจากเชียงใหม่ ก็ปักหัวลงที่ลำปาง โผขึ้นไปแล้วไปแวะลงที่นครพนม จึงบินตรงเข้าดอนเมือง
คนที่มีความรักนี่นะครับ ระหว่างที่บินไปท่านรู้ไหมครับ หัวอกหนุ่มรุ่นกระเต๊าะนั้นเร่าร้อนอย่างไร กระวนกระวายใจว่าทำไมเจ้าใบพัดมันถึงบินช้านัก นั่งฟังเสียงหึ่งๆผ่านก่อนเมฆที่ละก้อนๆ ตรงนี้ไม่ทราบว่าจะตีความหมายระหว่างใจร้อน กับร้อนใจ นั้นแตกต่างกันอย่างไร จิตใจมันทะลุออกจากเครื่องบินไปหาหวานใจที่รอรับที่สนามบินตั้งตอนก้าวขึ้นเครื่องแล้ว
อีตอนขากลับสิครับ..ตอนบินผ่านระหว่างลำปางไปยังจังหวัดนครพนม เครื่องบินฝ่าเข้าไปในพายุฝน มองออกหน้าต่างไม่เห็นอะไรเลย ท้องฟ้ามืดมิด เสียงลมพายุฟาดกระแทกเข้ามาที่เครื่องบินอย่างรุนแรง สั่นสะเทือนไปทั้งลำ ที่นั่งโคลงเคลงไปมาราวกับเราถูกจับโยน เครื่องบินตกหลุมอากาศ เสียงวืดๆลงเบื้องล่าง รู้สึกคล้ายๆเสียงเร่งดึงลำตัวเครื่องบินขึ้นมา ผมมองหน้าผู้โดยสาร ซึ่งส่วนใหญ่เป็นทหารฝรั่งเดินทางกับภรรยาคนไทย พวกนี้จะคุ้นเคยเรื่องการเดินทางอยู่แล้ว เห็นนั่งหน้าซีดกุมมือที่รักไว้แน่น คู่ควงคนไทยหวานใจนักรบ หลายคนควักเอาพระที่ห้อยคอออกมายกมือไหว้ทำปากขมุบขมิบ คงจะไหว้วอนให้คุณพระช่วยให้ตลอดปลอดภัย มันเป็นสถานการณ์ที่ไม่รู้จะทำอะไรได้มากกว่านั้น
ผมเองก็นั่งตุ๊บๆต้อมๆ คนที่นั่งข้างๆเป็นฝรั่งตัวโตแกก็นั่งเกร็งเงียบ ผมคิดว่าถ้าตกมันก็ตกทั้งลำด้วยกันละว้า..คนอื่นสวดมนต์เราก็พลอยได้รับอานิสงส์ไปด้วย เพราะอยู่ในสภาพ ไปด้วยกัน มาด้วยกัน เลือดสุพรรณเอ๋ย.. แต่มันไม่ใช่แค่นั้นสิครับ เสียงลมตีกระแทก ปัง ปัง ตัวเครื่องบินเหมือนถูกมือยักษ์จับโยนเป๋ไปเป๋มา เสียงเครื่องบินก็ดูเหมือนจะดังขึ้นๆ
ความกลัวบังคับให้ผมต้องล้วงเข้าไปที่หน้าอก ทำเหมือนกับจะเอามือไปจับพระที่ห้อยคอ ทั้งๆที่ผมไม่มีทั้งสร้อยและพระ เพราะไม่ชอบห้อยพระเครื่อง จึงนิมนต์ท่านไว้ที่บ้าน คลำไปก็เจอแต่หัวใจเต้นตึ้กตั้ก..ตึ้กตั้ก..ยังนึกว่า..
..ถ้าเรานิมนต์หลวงปู่ทวด หรือหลวงปู่แหวน มาด้วยสักองค์ก็น่าจะดี
.. สุดท้ายก็เข่าอ่อนหน้าซีดเป็นไก่ต้ม เดินลงมานั่งพักระโหยละเหี่ยหมดแรงที่ดอนเมือง กว่าจะโผเผไปขึ้นรถแท๊กซี่ได้ก็หลายสิบนาที ผมรอดมาได้คราวนั้นเพราะหลวงพ่อใจแท้ๆ ผมจึงเชื่อในอานุภาพและอภินิหารของหลวงพ่อใจมาเท่าทุกวันนี้
การที่ก๊วนลูกสาวคนสวยจากพิษณุโลกบอกว่า..
· หว้ากับราณีกำลังใช้ความสามารถพิเศษ เพื่อให้สามารถมาร่วมงานบ้านคุณพ่อให้ได้ค่ะ
· ทำอย่างไร ไม่บอกค่ะ
ผมรู้สึกอย่างไรรู้ไหมครับ ขอตั้งเป็นประเด็นให้ทายก็แล้วกัน
1. ดีใจ
2. เอาใจช่วย
3. เผื่อใจ
4. ทำใจ
5. นึกถึงหลวงพ่อใจ
6. พวกเธอกำลังเรียนวิธีสร้างพลังจิตไปหนุนพลังใจ
· ข้อละ 10 คะแนน
· เลือกได้ท่านละ1ข้อ
· อ.Paew อ.หนิง อ.แป๊ด เป็นกรรมการนับ และรวบรวมคะแนน
· ตกลงตามนี้ดีไหมครับ
หมู่นี้พวกเราออกความเห็นเรื่องการเขียนกันมาก
พ่อครูคะ
ความรักจากก๊วนบ้ายอ กำลังกลั่น ๆ ๆ ๆ ที่บอกว่าต้องกลั่น เพราะทีละหยดมันต้องหยดและหยอด อย่างมี คุณภาพ เชื่อถือได้ มีการยอมรับ มีการอ้างอิง ถึงสิ่งที่มา เช้า ๆ อย่างนี้ ลูกพ่อครูยังงัวเงีย ๆ อยู่เกรงว่า ถ้าบทความ(ที่พ่อว่าดีดี) อาจเป็นบทความ(แกล้งดู)ดี.....เป็นไปได้
ความรักจากก๊วนบ้ายอ เรียกน้ำจิ้มที่บันทึกนี้ก่อน
http://gotoknow.org/blog/sompornp/78852
แล้วฉบับ(อ้อล้อ) จะตามมานะคะ
ด้วยความเคารพอย่างสูง (คำนี้คุ้น ๆ นะพ่อ เขียนตอนส่งขออนุญาตคุณครูสมัยเด็ก ๆ)
อ้อ! รางวัลมีให้แน่นอน
ชั้นแรกนี้รับไปก่อน
อาจารย์ตอบว่า สำคัญที่ใจ ยกใจให้เอาไปเล๊ย! อิๆ
คุณ รัตติยา เขียวแป้น เมื่อ ศ. 02 มี.ค. 2550 @ 08:46 จาก 202.12.74.6 ลบ |
ครูบา สุทธินันท์ ปรัชญพฤทธิ์ เมื่อ ศ. 02 มี.ค. 2550 @ 10:05 จาก 203.170.150.103 ลบ |
ขอคุณพระเจ้า ! ที่ประทานความคิดดีๆให้แป๊ด
เรียนพ่อครูฯ ค่ะ
ก๊วนใต้ ขอนำเมนูเด็ด "ข้าวยำ" ค่ะ
ส่วนผักที่ใช้ประกอบกับข้าวยำนั้น จะไปหาแถวสวนพ่อครูฯ นะคะ มีอะไร ก็ใส่อันนั้น
เลือกข้อ ๑ และ ข้อ ๔ ครับ :)
ขอเสนอชื่อเมนู
ข้าวยำรวมมิตรชาวบล็อก
ลูก ๆ ไม่หายแต่รอคุณพ่อมาอ่ะค่ะ
รอจะจะง่วงแล้ว
กะให้คุณพ่อไปเยี่ยมสาวเหนือซะหน่อย
http://gotoknow.org/blog/sompornp/81676
เผื่อพ่อเปลี่ยนใจให้ถือป้าย
คิดได้ไง ให้ถือป้าย
แอบไปดูคนสวยแล้ว
ชอบรอยยิ้มแบบสบายๆ ไม่มีแววขำขัน แสดงว่าถ้าจะตั้งใจสวยก็สวยได้สบายมาก อิอิๆ
หนุ่มตาค้างไปหลายคน อิอิๆ
กรรมการต้องทำตารางแล้วมั๊ง
ข้อไหนได้คะแนนเท่าไหร่
ส่วนมากยังไม่เข้าใจไปคุยเรื่องอื่น
คุณพ่อขา
หนูขอตัวไปเฝ้าพระอินทร์สัก แว้บใหญ่ ๆ นะคะ
คืนนี้ คงปล่อยให้ ตะละแม่จันทรา เธออยู่เฝ้าอาศรมไปก่อน
คงต้องรับแขกไม่หวาดไหว
ราตรีสวัสดิ์ แป๊บเดียวค่ะ เดี๋ยวมาอรุณสวัสดิ์ต่อ
เอ่อ คุณพ่อค่ะ
ก้อทุกข้อ มีคะแนนเท่ากันหมด คือ 10 คะแนน
ฉะนั้น ไม่มีใครแพ้ใครชนะ ถูกต้องไหมค่ะ
ตอบข้อไหน ก็ถูก
นาย ขจิต ฝอยทอง เมื่อ ศ. 02 มี.ค. 2550 @ 11:18 จาก 203.158.4.151 ลบ |
-อย่าไปอบรมเลยค๊อมน่ะ มาสอนค๊อมที่นี่ร้องเพลงดีกว่า สนุกกว่ากันเยอะเลย
-ถ้า อ.มา ค่ายนี้จะรื่นเริง
-ประกวดร้องเพลงใครจะตัดสิน
-จะมาเป็นกรรมการ หรือเป็นผู้เข้าประกวด ได้ทั้งนั้น
พ่อคะ
อยากจะ(โทร)มาราตรีสวัสด์
พูดชัด ๆ สักคำว่า "ร๊าก"
คงไม่ลำบากที่จะฟัง.....นะพ่อนะ
ขอกลับบ้านก่อนนะคะ
คนที่บ้าน(คุณแม่..และลูก ๆ )จะรอค่ะ
ด้วยความเคารพค่ะ
อ่านเรื่องเครื่องบินก็หวั่นไหวไปด้วย นอกจากหลวงพ่อใจแล้ว ก็คงต้องเป็นกลอนนี้
ไม่ถึงที่ตายก็ไม่วายชีวาวาท ใครเข่นฆ่าอาฆาตไม่อาสัญ พอถึงที่ตายวายชีวัน ไม้จิ้มฟันแทงเหงือก.........มาตาย ฮา... |
แวะมากราบสวัสดีท่านครูบาค่ะ : )
สวัสดีตอนดึกๆค่ะครูบาขา
มายกมือสนับสนุนทำรวมเล่ม...ความรักจากแก้งบ้ายอค่ะ......รับรองขายได้ไม่น้อยกว่า 100 เล่มค่ะ.....เพราะพวกเราจะซื้อกันเอง เอาไว้แจกญาติ ๆ......
พูดจริงๆ ค่ะ บันทึกของครูบาอ่านไปยิ้มไป ข้อคิดเห็นขอก๊วนก็อ่านไปหัวเราะไป......หากรวมเล่มได้จะดีมากๆค่ะ....ได้ทั้งความรู้ ความสุข ความสนุก มิตรภาพและความรักค่ะ
ราตรีสวัสดิ์ค่ะ เดินทางกลับบ้านด้วยความปลอดภัยนะคะ.....ด้วยความเคารพค่ะ
อือฮือ มาแต่ละที่สวยสดใสด้วยดอกไม้
และกลอนเด็ด
ไม้จิ้มฟันแทงตาย ดังกว่าตกเครื่องบินอีก
Miss somporn poungpratoom เมื่อ ส. 03 มี.ค. 2550 @ 00:35 จาก 202.28.27.3 ลบ |
อยากจะ(โทร)มาราตรีสวัสด์
พูดชัด ๆ สักคำว่า "ร๊าก"
paew เมื่อ ส. 03 มี.ค. 2550 @ 01:27 จาก 203.113.60.10 ลบ |
สวัสดีตอนดึกๆค่ะครูบาขา
มายกมือสนับสนุนทำรวมเล่ม...ความรักจากแก้งบ้ายอค่ะ......รับรองขายได้ไม่น้อยกว่า 100 เล่มค่ะ.....เพราะพวกเราจะซื้อกันเอง เอาไว้แจกญาติ ๆ......
พูดจริงๆ ค่ะ บันทึกของครูบาอ่านไปยิ้มไป ข้อคิดเห็นขอก๊วนก็อ่านไปหัวเราะไป......หากรวมเล่มได้จะดีมากๆค่ะ....ได้ทั้งความรู้ ความสุข ความสนุก มิตรภาพและความรักค่ะ
เรียน อ.แป๋ว
ชอบมากเลย อาโนแน๊ะ เมื่องไทยดดนจราจรหยุ่นขู่..เอาเรื่องนี้ หรือมีเรื่องเด็ดๆ อีก ชอบมากๆๆ เขียนไปเรื่อย แล้วค่อยเอาของแต่ละท่านมาให้เพื่อนโหวต จึงรวบรวมพิมพ์
ขายไม่ได้ก็ซื้อกันเอง มันก็คุ้มค่าพิมพ์เอง ดีไม่ดีมาคนเอาไปแปลเป็นภาษาหยุ่นปี่ก็ได้น๊า เอ๊ะรึอ.paew จะแปลเอง
มาชูจั๊กกะแร้ค๊า... อิอิ
เรียน พ่อครูฯ ค่ะ
งานนี้ มีคุณเมตตา กับก๊วนลูก ๆ 2 คน ติดตามไปด้วยค่ะ
ขอเพิ่มรายการค่ะ
สามกิจกรรมแรก สำหรับเด็ก ๆ ค่ะ