เวลารถติดหล่ม เขาก็จะใช้แม่แรงมาดีดยกขึ้น ขุดหลุมวางแม่แรงลงด้านล่าง แล้วก็โยกด้ามโยกขึ้น-ลง ยกตัวถังรถขึ้นที่ละนิด
แต่แรงที่เราจะมาคุยกันวันนี้ เป็นแรงอีกประเภทหนึ่งที่ไม่รู้จะซื้อที่ไหน ราคาเท่าไหร่ถึงจะยอมขาย บางที่ต้องซื้อเหมายกชุดเอามาเลี้ยงดูข้าวปลาอาหาร เป็นสมาชิกร่วมชายคา
แล้วประเภทที่อยู่กันละที่ละทางอย่างญาติๆที่น่ารักของผมนี่ละ อยู่โน้นอำเภอปาย เชียงราย เชียงใหม่ หาดใหญ่ สงขลา ปัตตานี กาญจนบุรื อุดร หนองคาย ยังงี้ จะทำยังไง เวลาแรงบันดาลใจผมริบรี่ใครจะมาช่วยเติมให้วิธีไหน ใช้กระบวนการอย่างไร
นี่คือโจทย์
1. ท่านมีวิธีเสริมแรงบันดาลใจให้แก่กันได้อย่างไร
2. ท่านเปิดช่องให้แรงบันดาลใจ เข้ามาได้กี่สายทาง
3. ท่านเคยมีประสบการณ์เกี่ยวกับแรงบันดาลใจอย่างไรบ้าง
4. ท่านมีวิธีวัดแรงบันดาลใจของตนเองอย่างไร
5. ท่านเหมาะที่จะเป็นคุณแม่ห่าน หรือคุณลูกห่าน เพราะอะไร
กติกา
1. ตอบทุกข้อ
2. เลือกตอบบ้างข้อ
3. ขอปรับปรุงโจทย์
ที่มาของโจทย์ เมื่อเช้านี้ผมออกไปเดินอาบแดด ชมนกชมสวนไปตามเรื่อง เดินไปเดินมาไปเห็นแม่ห่านเลี้ยงลูกตัวเล็กๆหนึ่งตัว ทั้งแม่จริงแม่บุญธรรมรุมช่วยกันเลี้ยงแบบไม่เกี่ยวกติกา ถามหาใบสั่ง หรือคลั่งคุณธรรมอะไรทั้งสิ้น
ทำให้ผมนึกถึงวรรคทองของคุณเจนจิต ที่ว่าเงินซื้ออะไรไม่ได้ทั้งหมดหรอก โดยเฉพาะส่วนตัวของเธอ ถ้าให้ทำด้วยความ “ศรัทธา” เธอสู้ตายทำให้ได้สุดฝีมือ
ถ้ายังงี้! ก็แสดงว่าพลังศรัทธานั้นมีคุณค่าสูงมากกว่าเงินทองเสียอีก เอ! ในสภาวะที่เรากำลังยากจนขัดสนเงินทองเช่นนี้ ถ้าเรามาเพาะเชื้อจิตวิญญาณกำลังใจ กำลังศรัทธา ออกมาเป็นทางเลือกหนึ่งของระบบเศรษฐกิจพอเพียงดีไหมครับ ผมนะอยากได้คำตอบจากท่านจริงๆ ยิ่งกระเป๋าแห้งอยู่ตอนนี้ด้วย ช่วยผมหน่อยเถอะครับ ก่อนที่จะไม่เหลือใครมาขอร้องอย่างนี้อีก
DSS@MSU ( หนิง ) เมื่อ จ. 12 ก.พ. 2550 @ 15:59 จาก 202.28.35.2 ลบ |
นาย ขจิต ฝอยทอง เมื่อ จ. 12 ก.พ. 2550 @ 15:11 จาก 203.158.4.151 ลบ |
นางสาว จันเพ็ญ ศรีดาว เมื่อ จ. 12 ก.พ. 2550 @ 18:06 จาก 202.28.35.2 ลบ |
Miss somporn poungpratoom เมื่อ จ. 12 ก.พ. 2550 @ 18:11 จาก 202.28.27.3 ลบ |
เรียนท่านครูบา
ตอบข้อ 1. ให้กำลังใจตนเองว่าอย่าท้อ
2. มาได้จากหลายทาง ทางแรกตัวเอง ทางที่สองคือครอบครัว ทางที่สามคนใกล้ชิด ทางที่สี่ เพื่อน ๆ ทางที่ห้า คือเพื่อนร่วมงาน
ข้อ 3 ยาวมากวันหลังจะมาเล่าให้ฟังค่ะ
ข้อ4 และข้อ 5จะเข้ามาใหม่ค่ะ
วันไหน..เมื่อไหร่หนอ
ข้อที่ 3 จะมา
ข้อที่ 4 จะมา
ข้อที่ 5 จะมา บอกให้รอ ก็ขอบอก นานแค่ไหนก็จะรอ
DSS@MSU ( หนิง ) เมื่อ จ. 12 ก.พ. 2550 @ 20:27 จาก 202.28.35.2 ลบ |
เรียน อ.หนิง
จันทรรัตน์ เมื่อ จ. 12 ก.พ. 2550 @ 20:40 จาก 202.28.25.169 ลบ |
ครูบาถามตรงกับวันที่แรงใจอ่อนพอดีเล้ยค่ะ...เท่ากับได้ทบทวนตัวเองไปด้วย..ขอบพระคุณค่ะ
1.ท่านมีวิธีเสริมแรงบันดาลใจให้แก่กันได้อย่างไร
ถ้าให้คนอื่น อยู่ใกล้ก็ฟัง ฟัง ฟัง อยู่ไกลเช่นบล็อกก็เข้าไปอ่านและพยายามเข้าใจคนเขียนบล็อกและพิมพ์ความคิดทันที คิดอย่างไรเขียนทันที..(เอ..มันใช่การเสริมแรงไหม..ไม่ทราบเลยค่ะ...อาจจะไปลดกำลังใจเขาหรือเปล่าก็ไม่รู้) ยังใจดีไปห่วงข้างหน้าข้างหลังอีก ชอบมากที่คิดพร้อมเขียนทันที มันจะได้ความสดของความคิด
2. ท่านเปิดช่องให้แรงบันดาลใจ เข้ามาได้กี่สายทาง
ทุกทาง แต่ส่วนมากจะให้ตัวเองด้วยตัวเองเช่นดูหนังดีๆ หนังสือดีๆ ที่ให้คุณค่าของคน ถ้าเป็นเรื่องงานก็ไปหาอ่านหนังสือทำความเข้าใจ ถ้าผิดก็ยอมรับ..การยอมรับมันทำให้ผ่านพ้นช่วงที่ตกเหวได้เร็วค่ะ แล้วก็จะฮึด สู้ใหม่(โว้ย..ขอโทษค่ะพูดไม่สุภาพ..แต่จะพูดอย่างเนี้ย) ถ้าไม่ไหวจริงๆ ก็บอกล่ะค่ะ..บอกตรงๆว่า ช่วยอ่านหน่อย ช่วยฟังหน่อย อนุญาตให้ โว้ย! สู้ตายโว้ย!! เสื้อผ้าบางทีก็พบไว้ บางทีก็เอาออกมาสลัดบ้าง
3. ท่านเคยมีประสบการณ์เกี่ยวกับแรงบันดาลใจอย่างไรบ้าง
จากประสบการณ์ของอาปา ของแม่ ระยะนี้ก็อ่านงานของครูบาก็สร้างแรงบันดาลใจได้ดีค่ะ..ไม่ต้องยอคนกันเองก็ได้
4. ท่านมีวิธีวัดแรงบันดาลใจของตนเองอย่างไร
จากความสงบในใจ..เป็นอย่างนี้จริงๆค่ะ ถ้าช่วงไหนที่ร้อนรน แรงตก ใจมันจะเหนื่อยๆ ก็จะถามใจตัวเองว่า รู้สึกอย่างไร ชีวิตเกิดมาเพื่ออะไร ถ้าใจสงบ ก็จะเริ่มแก้ไขสิ่งที่ผิดค่ะ
5. ท่านเหมาะที่จะเป็นคุณแม่ห่าน หรือคุณลูกห่าน เพราะอะไร
อันนี้ไม่แน่ใจค่ะ เป็นคนกินห่าน...เอิ๊กๆ....
ส่วนมากมักจะมองว่าตัวเองเป็นหมูไม่กลัวน้ำร้อนค่ะ ถ้าเป็นเรื่องวิชาการ หรือสิ่งที่ไม่ถูกต้อง..บางทีก็ขนไหม้ หูแหว่ง (บ่อยๆด้วยค่ะ) แต่บางทีเจออัดมากๆ ก็เงียบเหมือนกันค่ะ...แบบว่าหมูหนาว...อิอิ ชอบอีกแล้ว ขีดเส้นใต้
ท่านครูบามีอะไรหรือคะ อะไรทำให้รู้สึกสิ้นแรงบันดาลใจละคะ...เฉลยผิดที่ ดร.จันทรวรรณ จะว่าได้ ต้องไปเฉลยในบล็อกความลับ
บางทีก็นึกนะคะว่า คนเป็นผู้นำที่ดี ก็เหมือนต้นไม้ใหญ่ที่ยอมให้นกมันมาทำรัง และยอมให้นกมันขี้รดบ้าง ยอมให้ต้นหญ้าได้กินน้ำง่ายๆ บนผิวดิน แต่ต้นไทรก็ต้องหากินเอง ต้องไชรากลึกเอง...ต้องทนรับแดดแรงเอง...ยอมให้กาฝากมาเกาะบ้าง ..แต่ก็มีเฉพาะต้นไม้ใหญ่ละค่ะ ที่จะมีคนเอาผ้าเหลืองไปพันและกราบไหว้....เขาไหว้ต้นไม้ หรือไหว้ผ้าที่ไปผูกก็ไม่รู้
พิมพ์ไปเรื่อยๆ ในเย็นวันจันทร์...ค่ะ อยากให้เรื่อยๆ บ่อยๆ
ทุกครั้งที่อ่าน สิ่งที่อาจารย์เขียนสะท้อน สะท้านใจ ดลใจ และโดนใจทุกครั้ง ไม่ว่าวันคู่หรือวันคี่ วันหนักๆ หรือวันเบาๆ
ข้อที่ 4 เป็นข้อวางยา อาจารย์ตอบได้ดีมาก
ข้อที่ 5 จะดูว่า ลังเลใจหรือเปล่า ปรากฎว่าโดนปังตอสับโครม! จะกินห่านพะโล้ โอ้ยโย!! แทบกระโดดตกเก้าอี้ มีแรงบัลดาลใจเหลือเฟือแบบฉับพลันจากแม่แรงยี่ห้อจันทรรัตน์นี่เอง
นี่คือโจทย์
1. ท่านมีวิธีเสริมแรงบันดาลใจให้แก่กันได้อย่างไร
คนค้นคน ค้นหาความเป็นตัวเอง
2. ท่านเปิดช่องให้แรงบันดาลใจ เข้ามาได้กี่สายทาง
6 ทาง ความรัก ความชอบ ความหวัง ความอ่อนแอ ความล้มเหลว ความพ่ายแพ้
3. ท่านเคยมีประสบการณ์เกี่ยวกับแรงบันดาลใจอย่างไรบ้าง
ตามรอยพ่อ "พ่อคือวีรบุรุษในดวงใจลูก"
4. ท่านมีวิธีวัดแรงบันดาลใจของตนเองอย่างไร
วัดจากผู้คนรอบข้าง
5. ท่านเหมาะที่จะเป็นคุณแม่ห่าน หรือคุณลูกห่าน เพราะอะไร
เหมาะที่จะเป็นลูกหมู เฮ้ย ลูกห่าน เพราะชอบให้ผู้ใหญ่ใจดีอย่างครูบาชื่นชม ชื่นชอบ ชื่นใจ และชื่นบานกับผลงานที่ได้สร้างจากแรงบันดาลใจ
เยี่ยมมากเลย ก้านแสด ขอให้รักษาฝีมือไว้ให้มั่นคง จะเป็นนักจัดการความคิดที่ดีมากคนหนึ่ง ในโจกโหลกบ้านเมืองเตาแต่เก่าก่อน
เมื่อมีหวัง อยากสมหวัง ดังตั้งจิต
เมื่อชีวิต มีปัญหา อยากแก้ไข
เมื่อชอกช้ำ พ่ายแพ้ อ่อนแอใจ
เมื่อใครใคร หนีหน้า ให้เดียวดาย
ฉันจะฮึด ฮัดสู้ ไม่อยู่สุข
ฉันจะบุก ฟันฝ่า เพื่อฟ้าใส
นี่กระมัง เขาเรียกแรง บันดาลใจ
ตอบไว้ไน บล๊อก "ครูบา" สวัสดี
เยี่ยมมากอาจารย์ วันพิชิต
" ฉันจะฮึดฮัดสู้ ไม่อยู่สุข " กลอนนี้อายุอยู่ในวัยจ๊าบจริงๆ
จันทรรัตน์ เมื่อ อ. 13 ก.พ. 2550 @ 10:45 จาก 202.28.25.169 ลบ |
ขำ ขำ
แม่แรงชื่อจันทรรัตน์ แรงน้อยค่ะ ครูบา แต่บางทีไปอยู่จุดหรือจังหวะ ที่ลงตัวแรงส่งเลยเยอะ....ที่เป็นบ่อยกว่าคือ ชอบเอาไม้ซีกไปงัดไม้ซุงค่ะ...เผลอๆ ลืมตัว เอาไม้จิ้มฟันไปงัดไม้ซุงที่เขาล่ามโซ่ไว้แน่นหนา...แล้วจะไปเหลืออะไร้....
แต่พูดจริงๆนะคะ...ว่าโชคดีสุด สุด ที่ตอนไม้จิ้มฟันหลุด มีเบาะครูบากับอาจารย์แสวงรับไว้ เลยแค่ร้าวๆ ...(รานใจ)....อิอิ.....
Ranee เมื่อ อ. 13 ก.พ. 2550 |
เรียนท่านครูบา
รอให้ครูบาคิดถึงค่ะ
ขอคิดถึง จึงได้คิด คิดจนถึง
นาทีหนึ่ง หนึ่งนาที ที่คิดถึง
ถึงไม่ทวง ไม่ถาม ความคำนึง
ระลึกถึง ราณี คนดีเอย.