..ท่านที่อยู่ในเมืองคงไม่รู้สึกกระไรนักกับความเปลี่ยนแปลงของอุณหภูมิ ช่วงนี้ทำท่าจะหนาวเหมือนกัน มีช่วงเย็นๆมาแบบวับๆแวบๆให้ดีใจได้ใส่เสื้อหนาว อยู่ได้สักครึ่งเดือนได้มั๊ง สะบัดร้อนสะบัดหนาวทำเอาเด็กป่วยไข้ไปตามๆกัน เมื่อเช้านี้ไปหาหมอ เห็นเด็กๆไม่สบายหายใจลำบาก หมอใช้เครื่องช่วยหายใจแบบเล็กๆครอบที่จมูก (ไม่แน่ใจว่าเข้าใจถูกหรือเปล่า) ถ้าใช่ก็ต้องขอบคุณคนต้นคิด ที่ประดิษฐ์อะไรมาช่วยมนุษย์แบบจิ๋วแต่แจ๋ว
คลินิกเด็ก ก็ต้องมีเด็กอย่าสงสัยเลยนะครับ แล้วตาแก่อย่างผมไปป้วนเปี้ยนอะไรที่คลินิกหมอเด็ก พาใครไปหาหมอหรือ ก็เปล่านะ ..ผมเองนี่แหละตั้งใจไปขอยาหมอมารับประทานแก้โรคบล็อกขึ้นสมอง ไปถึงเห็นคุณแม่อุ้มคุณลูกนั่งเรียงเต็มแถวเก้าอี้ เห็นแล้วน่าสงสารมาก เหตุผลที่ผมชอบไปหาหมอเด็ก ไม่มีอะไรมาก ผมตั้งสมมุติฐานเอาเองว่า หมอเด็กน่าจะมือเบาฉีดยาไม่เจ็บ เพราะหมอเด็กน่าจะถูกฝึกให้ฉีดยานิ่มนวลที่สุด
เรื่องมันต้องพิสูจน์ วันนี้ผมขอให้หมอฉีดยาแก้แพ้ให้ หมอให้อ้าปากเอาไฟส่อง ใช้หูฟังจิ้มหน้าหลังแล้วก็บอกให้ไปขึ้นเขียง ..หม้ายช่าย..ไปขึ้นเตียงเตรียมตัวทำใจยุบหนอพองหนอ..ใจเต้นติ๊กตั๊กๆๆ พลางคิดในใจว่าเมื่อชาติปางก่อนไปทำบาปอะไรไว้หนอ ถึงต้องมานอนเปิดก้นรับเข็มปลายแหลมเปี๊ยบจิ้มฉึก!..
อากาศผันผวนอย่างนี้ ต้องระวังสุขภาพกันอย่างมาก ขนาดว่าผมดื่มน้ำชาจิงกุ๋ยหลานเป็นประจำ อาบน้ำอุ่น คุยแต่เรื่องอุ่นใจอุ่นกายก็ไม่วายไอค๊อกๆแคร๊ก ชาวบ้านเรียกว่าไข้หัวลม ชวนให้กินแกงเลียง แกงส้ม แกงขี้เหล็ก เป็นช่วงที่ผักสดเยอะ เก็บมายำมาจิ้มน้ำพริกก็อร่อยดีนะครับ
เดือนมกราคมแท้ๆ ลมแล้งเริ่มพัดเข้ามาแล้ว ใบไม้ปลิวว่อน ต้นไม้บางชนิดผลัดใบเพื่อลดภาระดูดน้ำขึ้นมาหล่อเลี้ยง สงสัยว่าบริษัทต่างๆอาจจะแอบเอาพฤติกรรมนี่แหละไปปลดคนงาน ในช่วงที่บริษัทวิกฤติขาดทุน ช่วงฟองสบู่แตกมนุษย์เงินเดือนถูกปลด ให้ไปวิจัยฝุ่นกันจนว่างโหวงทั้งโรงงาน การทำงานลักษณะนี้ไม่มีบุญมีคุณหรอก เขาเอาตัวเลขขาดทุน-กำไรมาเป็นตัวชี้วัด ยากที่จะมีเรื่องน้ำจิตน้ำใจ เรื่องที่ทำคุณประโยชน์มาประกอบการพิจารณา บางบริษัทโหดร้ายกว่านี้อีก พวกที่ทำงานเงินเดือนเยอะก็จะถูกบีบให้ออก เพื่อที่เขาจะได้รับพนักงานใหม่ เริ่มจ่ายเงินเดือนให้คนใหม่ จ่ายน้อยลง จ้างคนได้มากขึ้น บริษัทผลัดใบพวกนี้ไม่มีคุณธรรม
ต้นไม้ที่ผลัดใบถ้าไม่จำเป็นอย่าเลือกมาปลูกใกล้บ้านนะครับ นอกจากต้องกวาดใบทิ้งแล้ว ใต้ใบยังเป็นที่อาศัยตะเข็บตะขาบ ไม่ระวังเป็นได้ครางโอดโอยต้อนรับลมแล้ง แล้วจะไม่สนุก ที่แย่อีกอย่างคือ เราจะอาศัยร่มเงาใบป้องแดดสักหน่อย พี่แกก็ทิ้งใบเสียโกร๋น ตั้งต้นยืนโล่งโจ้งเหมือนชีเปลือย บางวันแดดแผดเผาระอุเห็นแล้วก็สงสาร เพราะต้นไม้ไม่มีขาเดินขยับตัวเองเข้าร่มได้ ตั้งแต่เกิดจนตายถ้าไม่มีใครไปล้อมมาขาย ก็จะทำมาหากินตั้งแต่เกิดจนตายอยู่ตรงนั้น
บันทึกฉบับนี้มีแต่เรื่องเครียดๆ อ่านเจอเรื่องเบาขอเอามาแถมท้าย..
ลูกสาวโทรหาแม่
โทรถึงแม่ “ขอเงินซื้อชุดใหม่
ชุดทีมีใส่เที่ยวกับแฟนครบหมดแล้ว”
จากลูก
ไม่นาน แม่โทรตอบกลับมาว่า
โทรเลขถึงลูก“หาแฟนใหม่ ใส่ชุดเดิม
”จากแม่
ตอบ อ.ลูกหว้า
อาจารย์น้ำใจงาม เลือดงาม ขอให้ความงดงามจงอยู่กับอาจารย์หมื่นปี
แวะมาเยี่ยมค่ะ ครูบาสบายดีหรือยังคะ
เวลาดูใบไม้ร่วง เคยสงสัยอยู่บ่อยๆว่า
ต้นไม้สลัดใบแก่เพื่อรักษาเผ่าพันธุ์
หรือว่า
ใบไม้สละอุทิศตนปลิดปลิวเพื่อรักษาต้นกำเนิดและหน่ออ่อน
ส่งกำลังใจให้ครู สุขภาพดี
จากลูกศิษย์ค่ะ
ตอบ อ.จันทรรัตน์
ไม่มีใครรู้หรอกว่าหัวอกวิทยากรเป็นอย่างไร
เมื่อตกปากรับคำแล้ว ถึงจะป่วยเหนื่อยโซเซอย่างไร ถ้าพอที่จะลุกเดินได้ ก็เก็บเสื้อผ้าใส่กระเป๋า ไปให้เขาเห็นหน้า รายการนี้ต้องวิ่งไปขึ้นเครื่องที่ร้อยเอ็ด ห่างบ้าน100กว่ากิโล เครื่องบินก็เปลี่ยนเวลาอยู่เรื่อย บินบ้างไม่บินบ้าง เสียเวลา 2 วันทุกรายการเป็นอย่างน้อย
เรื่องธรรมชาติคงเป็นไปอย่างที่อาจารย์คิด
เรื่องสุขภาพ เหนื่อยได้ แต่ยังหยุดไม่ได้ครับอาจารย์
ต้องทำหน้าที่มนุษย์ต่อๆไป พวกเราก็อย่างนี้แหละ