Self AAR Dec 2006_3

          วันพฤหัสบดีที่ 21 ธันวาคม 2549

          สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาสยามบรมราชกุมารี เสด็จมาเป็นผู้แทนพระองค์ในการพระราชทานปริญญาบัตร แก่ผู้สำเร็จการศึกษา ของมหาวิทยาลัยนเรศวร ประจำปีพุทธศักราช 2549 ณ อาคารอเนกประสงค์ มหาวิทยาลัยนเรศวร

          สำหรับบัณฑิตคณะสหเวชศาสตร์ที่สำเร็จการศึกษาระดับปริญญาตรี ในปีการศึกษา 2548  มีจำนวนทั้งสิ้น 127 คน เป็นที่น่ายินดีเหลือเกินที่ในปีนี้ มีผู้ได้รับเกียรตินิยมอันดับหนึ่งถึง 10  คน และเกียรตินิยมอันดับ 2 ถึง 30 คน  เมื่อเทียบกับปีที่ผ่านๆ มา นับได้ว่ามากเป็นประวัติการณ์ทีเดียว

          สำหรับผู้ที่ได้เกียรตินิยมอันดับ 1 และยังได้รับคัดเลือกมาเป็นอาจารย์ (ผู้ช่วยสอน) ของคณะฯ มีถึง 3 ท่านด้วยกัน คือ

• อาจารย์ในสาขาเทคโนโลยีหัวใจและทรวงอก 2 ท่าน ได้แก่ อาจารย์ปิยะนุช  ฐิติวุฒิเกียรติ  และอาจารย์มันทนา  วาดไธสง
• อาจารย์ในสาขาเทคนิคการแพทย์ 1 ท่าน คือ อาจารย์จิรภาส  จงจิตวิมล

          นอกจากนี้  ยังมีนักวิชาการศึกษาของคณะฯ ที่สำเร็จการศึกษาระดับปริญญาโทเพิ่มขึ้นอีก 1 ท่าน คือ คุณกาญดา  คันศร โดยจบในสาขาประกันคุณภาพการศึกษา

***ขอแสดงความยินดีกับทุกๆ ท่านด้วยนะคะ***

          โดยส่วนตัว-ส่วนครอบครัวของดิฉันเอง ก็ต้องขออนุญาตบันทึกไว้สักหน่อย เพราะปีนี้เป็นปีที่ ลูกหนูทอง เถาใบใหญ่สุดของ 3 ใบเถาในตระกูลธนารุณ สำเร็จการศึกษากับเขาด้วยเช่นกัน

          ลูกหนูทอง : สุกฤตา  ธนารุณ  เรียนจบนิติศาสตร์ (นานาชาติ) ของวิทยาลัยนานาชาติ ม.นเรศวร เมื่อปีการศึกษา 2548   ได้เกียรตินิยมอันดับสอง และเป็นบัณฑิตรุ่นแรกของหลักสูตร ซึ่งรุ่นนี้จบเพียง 3 คนเท่านั้น จบปุ๊ป บัณฑิตสาวทั้ง 2  คนที่ได้เกียรตินิยมอันดับ 1 และ 2 ก็สมัครเข้าเป็นอาจารย์ประจำวิทยาลัยนานาชาติทันที ส่วนบัณฑิตคนที่ 3 เป็นชาย (รอดมาได้เพียงคนเดียว)

          ดิฉันเป็นกรรมการฝึกซ้อมรับปริญญาของมหาวิทยาลัย  อีกทั้งต้องซ้อมขานชื่อบัณฑิตของคณะตนเอง  ไม่มีเวลาที่จะได้เอาใจใส่ลูกของตัวเองเลย โชคดีที่ปีนี้  สมเด็จพระเทพฯ ท่านเสด็จมาพระราชทานปริญญาแต่เช้าตรู่  ทำให้พิธีเสร็จเร็วกว่าทุกปี  ดิฉันจึงได้ใช้โอกาสสุดท้ายในช่วงบ่ายของวันสำคัญนี้ ในขณะที่ยังมีแสงแดดพอให้ถ่ายรูปได้  รีบรวมพลคนครอบครัว ถ่ายรูปเก็บไว้เป็นที่ระลึก >>>และขอเก็บไว้ในอัลบั้ม Gotoknow แห่งนี้ด้วยนะคะ<<<<

 

[พญ รวิวรรณ หาญสุทธิเวชกุล]

ยินดีด้วย จริงๆค่ะ

[dhanarun]

คุณหมอขา...

          ตามมาให้กำลังใจแบบว่า...ขอบคุณไม่ทันเลยค่ะ  ขนาดว่าจะรีบตื่นมาตอบที่ค้างๆ ไว้แต่เช้าแล้วนะคะเนี่ย  คุณหมอยังตื่นเช้ากว่า อายจังเลย...  กรุณาให้อภัยด้วยนะคะ

          โดยปกติ กัลยณมิตร ที่มีฐานของความรู้จักมักคุ้นกันมาก่อน แม้วันใดที่เข้ามาทักทายใน Blog ดิฉันก็ยังอดที่จะยินดีปรีดาทุกครั้งไม่ได้

          ในกรณีของกัลยาณมิตรต่างถิ่น ที่สะดุดตอเข้ามาถึงบ้านโดยบังเอิญ  และยังแวะทักทายด้วยไมตรีจิตเช่นนี้  แหม!...มันยิ่งเป็นปลื้มไปหลายวันทีเดียวเจียวค่ะ