"หัวปลา" ของชีวิต
ดิฉันตั้งใจเข้าไปฟังว่าเขาทำอะไร อย่างไรกันบ้าง ตามประสาคนอยากรู้อยากเห็น
ยินดีมากค่ะที่ขณะนี้หน่วยงานทางการศึกษา เห็นความสำคัญของการจัดการความรู้เพิ่มมากขึ้น ทั้งที่ในความเป็นจริงจะเป็นเพราะถูกบังคับให้เห็นความสำคัญหรือไม่ก็ตาม แต่ในขณะนี้ ตั้งแต่หน่วยงานเบื้องบนลงมาก็เห็นดีเห็นงามในเรื่องของการจัดการความรู้แล้ว
เมื่อวานนี้ดิฉันได้รับโอกาสพิเศษจากรุ่นพี่ ป.โทคนหนึ่งที่คบหากันมานานนับสิบปี ให้ได้เข้าไปสังเกตการณ์ในการประชุมปฏิบัติการสร้างความเข้าใจในแนวทางการขับเคลื่อนการคิดสู่ห้องเรียนให้ทีมแกนนำ ณ โรงแรมเอสดี อเวนิว กรุงเทพฯ โดยวิทยากรพิเศษซึ่งเป็นอาจารย์ของดิฉันและพี่สาว คือ รศ.ดร.อรจรีย์ ณ ตะกั่วทุ่ง จากคณะคุรุศาสตร์ จุฬาฯนั่นเอง
ดิฉันตั้งใจเข้าไปฟังว่าเขาทำอะไร อย่างไรกันบ้าง ตามประสาคนอยากรู้อยากเห็น เนื่องจากตัวดิฉันได้รับมอบหมายให้รับผิดชอบงานด้านการพัฒนาการคิดของผู้เรียน โดยในปีนี้ดิฉันได้เริ่มการวิจัยไปพร้อมกับหลาย ๆ ท่านบนสำนักงานเขตฯ โดยพาผู้บริหารและคุณครูดำเนินการวิจัยปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วมเพื่อพัฒนารูปแบบแนวการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญ เพื่อพัฒนาการคิดวิเคราะห์
เสียดายที่พลาดช่วงของการวิพากษ์แผนพัฒนาการคิดผู้ทรงคุณวุฒิด้านการพัฒนาการคิดในเมืองไทย 10 ท่าน ซึ่งนำโดย รศ.ดร.ทิศนา แขมมณี จากคณะคุรุศาสตร์ จุฬาฯ ซึ่งผ่านไปแล้วเมื่อบ่ายวันก่อน จึงได้แต่อาศัยพูดคุยขอข้อมูลจากกับพี่ศึกษานิเทศก์ท่านหนึ่งซึ่งได้เข้ามาเป็นคณะทำงานของชุดนี้
ในวันนี้อาจารย์อร (เป็นชื่อเรียกที่บรรดาลูกศิษย์ลูกหาเรียกกัน) ได้มาปูพื้นความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับการจัดการความรู้ให้กับทีมงาน ดิฉันเองได้มีโอกาสย้อนทบทวนความเข้าใจในเรื่องดังกล่าวอีกครั้ง มีตัวอย่างหนึ่งที่อาจารย์หยิบยกขึ้นมาแล้วทำให้ดิฉันนึกว่าที่ผ่านมายังไม่เคยคิดอย่างนี้เหมือนกัน คือ อาจารย์บอกว่าเวลาที่เราจะจัดการความรู้เราควรตั้งเป้าหมายว่าเราจัดการความรู้นี้ไปเพื่ออะไร ภาษาที่เราคุ้นเคยซึ่ง สคส.เป็นผู้เผยแพร่ก็คือ การกำหนด “หัวปลา” อันเป็นเป้าหมายความสำเร็จ ที่เราจะมุ่งไปสู่จุดนั้นร่วมกัน
อาจารย์ได้กรุณายกตัวอย่างในชีวิตจริงของท่าน คือท่านได้กำหนดความสำเร็จในชีวิตโดยระบุสิ่งเหล่านี้ตามลำดับ คือ
1. วิสัยทัศน์ของอรจรีย์ ว่าท่านมีเป้าหมายในชีวิตที่อยากจะมีความสำเร็จด้านใด ในข้อนี้ท่านระบุเป็นตัวอย่างว่า “อรจรีย์จะเป็นผู้นำทางวิชาการด้านการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ของประเทศไทยใน 5 ปี”
2. พันธกิจของอรจรีย์ กำหนดเพื่อให้เห็นภารกิจที่ท่านต้องทำมีอะไรบ้างจึงจะนำไปสู่ความสำเร็จนั้นได้
3. เ้ป้าประสงค์ของอรจรีย์ เป็นการบอกว่าเมื่อปฏิบัติภารกิจเหล่านั้นแล้ว จะเกิดผลสิ่งใดขึ้นในชีวิตของท่าน
4. ปัจจัยสำคัญของอรจรีย์ หรือปัจจัยแห่งความสำเร็จ หมายความว่าถ้าจะทำตามวิสัยทัศน์ พันธกิจ ให้บรรลุเป้าประสงค์ มีสิ่งใดที่จะช่วยส่งเสริม สนับสนุนได้บ้าง
5. นโยบายของอรจรีย์ เป็นการระบุแนวทางการปฏิบัติตนให้ชัดเจนมากขึ้นว่าจำเป็นต้องทำเรื่องใดบ้าง เพื่อให้ประสบความสำเร็จตามที่ตั้งใจไว้
6. กลวิธีของอรจรีย์ ท่านได้แจกแจงเป็นข้อ ๆ ไว้เหมือนกับการบ่งข้อเสนอพิเศษ หรือเทคนิค เคล็ดลับที่จะช่วยเสริมให้ท่านประสบความสำเร็จในเรื่องนี้ได้ง่ายขึ้น
7. แผนงานของอรจรีย์ ทำให้เราเห็นแผนการทำงานของท่านว่าต้องทำอะไรบ้าง เช่นแผนงานพัฒนาความรู้และทักษะ แผนงานผลิตผลงานตำราและหนังสือ ฯลฯ เป็นต้น
8. โครงการของอรจรีย์ เป็นการระบุรายละเอียดเพื่อให้สอดคล้องกับแผนงานที่วางไว้ โดยมีขั้นตอนกิจกรรมที่ละเอียดมากยิ่งขึ้น
ดิฉันฟังแล้วก็มานั่งนึกว่าสิ่งเหล่านี้ ก็ทำกันมาเยอะในการทำงานของตัวเอง แต่ไม่ยักเคยนึกว่าจะลองมากำหนดสิ่งเหล่านี้ในชีวิตของตัวเองดูบ้าง...คิดว่าเป็นเรื่องสนุกหากจะได้กำหนด “หัวปลา” ในชีวิตของตัวเองดูบ้าง ชีวิตการทำงานนั่นส่วนหนึ่ง ชีวิตส่วนตัวก็ด้วย มีเรื่องต้องคิดแล้วค่ะ
วันนี้และวันพรุ่งนี้ทีมงานยังคงประชุมอยู่ โดยทราบว่าในวันนี้จะมีการกำหนดแผนการจัดการความรู้เพื่อพัฒนาการคิดและในวันพรุ่งนี้จะมีคณะผู้ทรงคุณวุฒิร่วมสะท้อนความคิด ให้ข้อเสนอแนะเกี่ยวกับการจัดการความรู้และการนำไปสู่การปฏิบัติ โดยมีท่าน ดร.ประพนธ์ ผาสุขยืด จาก สคส. ท่าน อ.ทรงพล เจตนาวณิชย์ จาก สรส. ท่าน ผศ.ดร.เลขา ปิยะอัจฉริยะ จาก EdKM ท่าน อ.ธเนศ ขำเกิด ศึกษานิเทศก์ สพท.นนทบุรี เขต 1 และ ท่าน ผอ.ฉลวย วงษ์ขวัญเมือง จาก ร.ร.วัดท่าไชย สพท.สุพรรณบุรี เขต 2 คนเก่งของเราร่วมคณะอยู่ด้วย
บังเอิญว่าพรุ่งนี้ดิฉันติดภารกิจสำคัญ ไม่สามารถขอไปร่วมสังเกตการณ์ได้ คงต้องติดตามความเคลื่อนไหวจากท่าน ผอ.ฉลวย และติดตามอ่านจากบล็อกของท่าน อ.ธเนศ ซึ่งคาดว่าท่านจะกรุณาเขียนถึงเรื่องราวเหล่านี้ เพราะปกติท่านไปทำอะไร อย่างไรมา ท่านมักจะมาบอกเล่าให้ฟังอยู่เสมอค่ะ
เมื่อวานดิฉันเดินทางกลับสุพรรณบุรีด้วยความชอบใจ ที่ได้มารับรู้ว่าต่อไปนี้เราจะได้ทำงานเรื่องการพัฒนาการคิดในรูปแบบของการจัดการความรู้ ซึ่งคนข้างบนจะเปิดใจรับฟังคนข้างล่างซึ่งเป็นผู้ปฏิบัติอยู่ที่โรงเรียนมากขึ้น หลังจากเห็นรายชื่อของคณะทำงานแล้ว ก็เชื่อมั่นว่าท่านทั้งหลายจะทำหน้าที่และบทบาทของ "คุณอำนวย" พาพวกเราไปได้ถูกทิศถูกทาง ยกระดับขับเคลื่อนการพัฒนาการคิดสู่ห้องเรียนได้เป็นผลสำเร็จในวันข้างหน้าได้
นับแต่นี้ "ระยะทางพิสูจน์ม้า กาลเวลาพิสูจน์คน" ต้องอาศัยทั้งเวลาและความร่วมมือของทุกฝ่ายที่เกี่ยวข้องที่จะช่วยให้การจัดการความรู้เพื่อพัฒนาการคิดไปสู่ความสำเร็จตามเป้าหมาย เกิดผลลัพธ์ให้ เด็ก ๆ สามารถคิดดีในการดำเนินชีวิตประจำวันและคิดดีจนเป็นนิสัย คุณครูมีทักษะความสามารถในการสอนคิด ห้องเรียนเอื้ออำนวยให้เกิดการสอนคิด และเป็นโรงเรียนที่เน้นการพัฒนาการสอนคิด
หมายเลขบันทึก: 72571เขียนเมื่อ 14 มกราคม 2007 10:59 น. ()แก้ไขเมื่อ 18 มิถุนายน 2012 11:29 น. () สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:
ความเห็น (22)
- มาให้กำลังใจและคอยติดตามงาน KM
- ทางการศึกษา ปัจจุบันเห็นงานKM อยู่บน website ของสำนักงานเขตฯแล้ว
- ขอบคุณมากครับที่เล่าให้ฟัง
- สู้ สู้ นะคะ คุณปวีณา
- ขอบคุณ อ.ขจิตค่ะ
- ตอนนี้วงการศึกษาเราเริ่มตื่นตัวในเรื่องการจัดการความรู้ (มาช้ากว่าวงการอื่นเขาเสมอ)
- เท่าที่ทราบมักเกิดจากการบังคับให้ทำก่อนเป็นเบื้องแรก เหมือนว่าถนัดทำตามคำสั่ง
- อีกอย่าง คือ เป็นองค์กรใหญ่ จะขยับเนื้อขยับตัวทำอะไร ก็ดูเหมือนจะอุ้ยอ้ายไปหมด
- แต่ก็ดีใจ ที่ได้เริ่มต้นแล้วค่ะ
- วันครูปีนี้ อาจารย์ไปร่วมพิธีที่ไหนคะ
- ขอบคุณคุณอรมากค่ะ
- คุณอรเป็นบุคคลที่มีพลังในการส่งมอบกำลังใจให้กับเพื่อน ๆ ได้เป็นอย่างดีอยู่เสมอนะคะ
- ดิฉันเป็นคนจำพวกลืมง่ายค่ะ รู้สึกดีก็ลุกขึ้นมาลุยได้ใหม่
- ขอบคุณที่เป็นกำลังใจให้เสมอมาค่ะ
ไม่ได้ไปครับ ผมอยู่มหาวิทยาลัย ไม่มีวันครู งง งง อยู่เหมือนกันครับ ว่าทำไม ขอบคุณมากครับที่แวะไป ขออนุญาตเรียกว่าพี่กุ้งได้ไหมครับ
- เมื่อก่อนมีน้องชายร่วมโลกคนหนึ่งเรียกพี่ว่า "เจ๊กุ้ง" หน้าตาคล้าย ๆ อ.ขจิตค่ะ ตอนนี้ไม่ได้เจอกันนานมากแล้ว ไม่รู้เป็นอย่างไรบ้าง
- อ.ขจิตเป็นน้องชายคนที่สองของที่นี่ค่ะ คนแรกคือ คุณเอก-จตุพร ขอเรียกพี่ได้ไหม.... เป็นน้องชายคนแรกค่ะ
- แค่เป็นพี่ทำไมจะไม่ได้ล่ะคะ เป็นถึงป้า ก็เป็นมาแล้วตั้ง 14 ปีค่ะ (หลานชายคนโตอายุ 14 ปีค่ะ)
- ขอบคุณสำหรับการให้เกียรตินับญาติในครั้งนี้ และขอต้อนรับน้องชายคนเก่งด้วยความยินดียิ่งค่ะ
ขอคุณมากครับพี่กุ้ง พี่กุ้งใจดีจัง รอกลับไปทำงานที่ ม.เกษตรศาสตร์ กำแพงแสน จะไปทักทายถึงที่ทำงานครับ
- กำแพงแสนเป็นบ้านของตัวเองค่ะ
- ที่ทำงานอยู่จังหวัดสุพรรณบุรี
- ปกติพักอยู่สุพรรณบุรีค่ะ เสาร์-อาทิตย์ที่ไม่ติดงานอะไร จะกลับบ้านที่กำแพงแสน
- เอาเป็นว่าหากได้ผ่านมาไม่ว่าจะเป็นที่ไหน ก็ส่งข่าวบอกนะคะ จะได้พบกันอีกค่ะ
- ขอบคุณมากนะคะ
ตามมาให้กำลังใจคุณป้ากุ้ง
ชอบอ่านงานที่คุณป้ากุ้งเขียนค่ะ คนที่เป็นครูนี้เขียนเก่ง อธิบายเก่ง เข้าใจได้ง่าย ทุกคนเลยนะคะ
สมพรเป็นคุณอามีหลานคนโตอายุ 26 แล้วค่ะ อิอิ (ไม่ได้แก่....อ่ะนะ)
- สวัสดีค่ะคุณสมพร...
- คุณครูที่สอนเก่ง ๆ แต่ยังเขียนไม่เก่งก็ยังมีค่ะ ครูกลุ่มนี้จะมีผลงานการสอนดี แต่พวกเขาไม่ค่อยรู้ตัว และเป็นกลุ่มที่ไม่ค่อยเขียนหรือบันทึกผลงานที่ตัวเองทำ ด้วยเข้าใจว่าต้องเขียนเป็นเรื่องเป็นราวเหมือนกับวิจัย 5 บท เพราะเราเรียกกันว่า วิจัยในชั้นเรียน
- ที่จริงแล้วคุณครูทำอะไร พัฒนานักเรียนอย่างไร ควรเขียนบันทึกไว้ด้วยภาษาของตัวเองไปก่อน ยิ่งเขียนเราก็จะยิ่งมีทักษะในการถ่ายทอดมากขึ้น ส่วนเรื่องจะนำเสนอแบบการวิจัย ค่อยศึกษากัน
- ฝึกให้คนเขียน...ไม่ยากค่ะ แต่ฝึกให้คนเริ่มเขียน....และเขียนอย่างต่อเนื่อง....ก็ยากอยู่เหมือนกันนะคะ
- ส่วนตัวของป้ากุ้งเอง ที่เขียนเก่ง อธิบายเก่ง ก็เพราะเหตุผลนี้ค่ะ
- ดูท่าทางว่าคุณอาสมพรจะมีเหลนก่อนป้ากุ้งนะคะ
- ขอบคุณที่มาให้กำลังใจกันอยู่เสมอค่ะ
- 8ขั้นนี้มีประโยชน์มากเลย ใช้ได้ทั้งKMชีวิต ในการทำงาน และ ในองค์กร
- ไม่เสียแรงที่เป็นคนขับรถให้
- วันหลังกุ้ง ลปรร.ให้พวกเราฟังบ้างนะ
- ขอบคุณค่ะ
- ขอบคุณหัวหน้าลำดวนค่ะ
- หัวหน้าตัวอย่างแห่งปี....ขอแสดงความยินดีกับรางวัลข้าราชการดีเด่น ที่ได้รับในวันครู 2550 ปีนี้....รางวัลที่คู่ควรกับบุคคลดีมีผลงานเด่น เช่นหัวหน้าลำดวนค่ะ
- ไปไหน-มาไหน หัวหน้าจะเป็นห่วงเสมอ ทำหน้าที่เป็นสารถีขับรถพาเราไปไหนต่อไหนเสมอ จนกระทั่งเมื่อคืนกลับจากงาน ถ้าไม่ได้ไป-กลับกับหัวหน้าคงแย่ ขนาดขับรถออกจากบ้านหัวหน้า กลับบ้านพักของตัวเอง ระยะทางใกล้ ๆ ยังรู้สึกว่าเราจะหลับในอยู่หลายครั้ง ฤทธิ์ยาแก้เวียนหัวนี่ ทำให้ง่วงมาก ๆ เลยค่ะ
- ขอบคุณสำหรับเมตตาจิตและความปรารถนาดีต่อลูกน้องเสมอมาค่ะ
- เรื่องนี้ถ้าเห็นดี เอาไว้ ลปรร.กันตอนทำ KM กลุ่มนิเทศฯ ดีไหมคะ
มาลงชื่อให้กำลังใจนะค่ะ ได้แง่คิดดีๆเกี่ยวกKMเพิ่มด้วยค่ะ ขอบคุณที่ไปเยี่ยมนะค่ะ
- สวัสดีคุณ
ค่ะ - ยินดีที่ได้รู้จักกัลยาณมิตรใหม่
- เราคงได้ ลปรร. กันต่อไปเรื่อย ๆ นะคะ
- ขอบคุณมากค่ะ
- ขอบคุณค่ะ เป็นบันทึกทีมีประโยชน์ค่ะ
ข้อคิดหัวปลาแห่งชีวิตเป็นประโยชน์มาก..ขอคัดลอกนำไปค้นหาคำตอบให้กับตนเองด้วยค่ะ..คิดถึงคุณกุ้งเสมอค่ะ
ชิวิตต้องสู้ค่ะ
- ขอบคุณคุณ
ค่ะ - ประโยชน์จะเกิดขึ้นได้มาก หากเราลองกำหนดหัวปลาชีวิตของเราดูเองบ้าง
- จะยิ่งทำให้เรามีแนวทางในการพัฒนาตัวเองตามเป้าหมายชีวิตของเรามากยิ่งขึ้นค่ะ
- ขอบคุณที่แวะมา ลปรร. กันค่ะ
- สวัสดีค่ะคุณขวัญ
- คิดถึงคุณขวัญมาก ๆ เช่นกัน ช่วงนี้ไม่ค่อยได้บันทึกเรื่องใหม่ ๆ บ่อยนัก
- มีเรื่องรบกวนจิตใจอยู่บ้างค่ะ ไม่ค่อยมีอารมณ์ในการเขียนเท่าที่ควร
- สัญญาณ Net ก็ไม่ค่อยดี พอถึงช่วงประมาณ 2 ทุ่ม จะล่มตลอดเลย บางทีก็เซ็ง เช้า ๆ และช่วงกลางวันก็ยุ่ง ๆ ได้แต่เข้าไปแวะแสดงความเห็นกับท่านโน้นท่านนี้ ไม่ค่อยมีเวลาเขียนเรื่องของตัวเองเท่าไร
- แล้วจะแวะไปเยี่ยมคุณขวัญบ้างนะคะ
- ขอบคุณมากค่ะ
- สวัสดีจ้ะน้องแป้น
- ขอบคุณที่มาเชียร์กันนะคะ...
- ซู่...ซู่...เอ๊ย! ...สู้...สู้... เช่นกันค่ะ
- แล้วพี่จะแวะไปอ่านเรื่องดี ๆ จากน้องแป้นอีกนะคะ
- ขอบคุณค่ะ
แวะมาเป็นแรงใจค่ะ...อ่านบันทึกคุณกุ้งเสมอๆ ค่ะ
- ขอบคุณพี่เมตตามากค่ะ
- พักนี้ไม่ค่อยได้บันทึกเรื่องใหม่ ๆ ค่ะ
- จะพยายามบันทึกให้บ่อยขึ้นนะคะ
- ขอบพระคุณสำหรับแรงใจค่ะ