เสียดายหากใครไม่ได้ไปเยี่ยม "หลุมดำ"


เราตกหลุมไหน ก็หยิบไม้เซียมซีของกับดักจุดนั้นไป 1 อัน เมื่อตรวจสอบตนเองจนครบแล้ว ก็นำไม้ไปแลกใบทายผลว่าตกลงแล้ว เราสะดุดที่จุดไหน และควรจะไปเข้าร่วมเรียนรู้กับห้องไหน บูธไหน บุคคลใด หรือต้องไปหาหนังสือเล่มใดอ่านกัน

          มหกรรมการจัดการความรู้แห่งชาติ ครั้งที่ 3 ระหว่างวันที่ 1-2 ธันวาคม 2549 ในปีนี้ดิฉันได้มีโอกาสได้เข้าร่วมเป็นปีที่ 2 มีบรรยากาศต่างไปจาก มหกรรมฯ ครั้งที่ 2 ซึ่งดิฉันมีโอกาสเข้าร่วมเป็นครั้งแรกนั้น ตรงที่มีห้องให้เราเข้าแลกเปลี่ยนรู้เยอะมากถึง 16 ห้อง

          สำหรับคนคุ้นเคยคงพอจะตัดสินใจได้ว่าจะเข้าร่วมกิจกรรมในห้องใด แม้จะรักพี่เสียดายน้องก็ตาม แต่สำหรับผู้เข้าร่วมงานหน้าใหม่ ซึ่งดิฉันได้มีโอกาสพูดคุยด้วยนั้น ดูจะงง ๆ ว่าตัวเองควรจะเข้าห้องใดดีที่มีถึง 16 ห้อง ใน 4 โซน และการแสดงนิทรรศการอีก 42 บูท ซึ่งทาง สคส.จัดให้เป็นบุฟเฟ่ต์ KM ไว้สำหรับผู้เข้าร่วมงาน พื้นที่ดังกล่าวทั้งหมดมีชื่อสอดคล้องกันคือ

                    - แลกเปลี่ยนประสบการณ์ (KM Experience Sharing)
                    - สื่อสาร.....สร้างแรงบันดาลใจ (Inspiration-based Communication)
                    - ได้ทดลองปฏิบัติจริง (KM Workshop)
                    - ประเด็นปิ๊ง...สู่ลานเสวนา (Talk Show/Live Interview)
                    - พาทัวร์ KM (นิทรรศการ 42 บูธ)

      

          และยังมีกิจกรรมพิเศษอีก 2 กิจกรรม คือ รายการสด "วิทยุชุมชน" และกิจกรรม "หลุมดำ" ซึ่งกิจกรรมลำดับหลังนี้ ดิฉันไปเข้าร่วมแล้วพบว่าดีมาก ๆ เพราะได้มีการตรวจสุขภาพ KM ในหน่วยงานของเราเอง ซึ่งทางทีมงานจัดเป็นห้องนิทรรศการเชิงกิจกรรม คือ มีประเด็นให้เราตรวจสอบตัวเองบนบอร์ดที่สมมุติให้เป็นกับดัก 5 จุดด้วยกัน คือ

                    - People Trap
                    - Purpose Trap
                    - Process Trap
                    - Platform Trap
                    - Performance Trap

      

          เราตกหลุมไหน ก็หยิบไม้เซียมซีของกับดักจุดนั้นไป 1 อัน เมื่อตรวจสอบตนเองจนครบแล้ว ก็นำไม้ไปแลกใบทายผลว่าตกลงแล้ว เราสะดุดที่จุดไหน และควรจะไปเข้าร่วมเรียนรู้กับห้องไหน บูธไหน บุคคลใด หรือต้องไปหาหนังสือเล่มใดอ่านกัน

      

          เสียดายที่กิจกรรมพิเศษ "หลุมดำ" นี้ ไม่ได้ระบุหรือประชาสัมพันธ์ให้ผู้เข้าร่วมงานไปตรวจสอบสุขภาพ KM ของตัวเองก่อนเข้าร่วมกิจกรรมต่าง ๆ มากนัก จึงทำให้ผู้เข้าร่วมงานหน้าใหม่บางคนก็ไม่รู้สภาพความจำเป็นต้องการของตัวเอง และงง ๆ ที่จะเข้าร่วมกิจกรรมตรงส่วนใด ห้องใดก่อน

          ยิ่งไปกว่านั้นห้องกิจกรรมพิเศษ "หลุมดำ" นี้ยังไปจัดอยู่ที่ห้องในบริเวณลึกเข้าไป หากจัดไว้ในส่วนเปิดให้เห็นง่าย หรือในห้องต้น ๆ ที่คนจะมีโอกาสเดินไปพบก่อนก็จะดีมาก

         
การจัดงานใหญ่ในลักษณะนี้ที่มีผู้เข้าร่วมงานเป็นวิทยากรจำนวนมาก และมีผู้ลงทะเบียนเข้าร่วมงานอีกเป็นจำนวนมากเช่นกัน ผู้จัดและคณะทำงานจะเหน็ดเหนื่อยเป็นอย่างมากกับการประสานงาน และบริหารจัดการให้เป็นไปด้วยความราบรื่นเรียบร้อย ดิฉันขอเป็นกำลังใจให้แก่ผู้จัดและคณะทำงานทุกท่าน โดยเฉพาะคนของ สคส.ทุกท่านค่ะ มหกรรมฯ ปีหน้าคงยิ่งใหญ่และได้เต็มอิ่มกับการแลกเปลี่ยนเรียนรู้เช่นนี้อีกนะคะ....

หมายเลขบันทึก: 64912เขียนเมื่อ 2 ธันวาคม 2006 22:18 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 17:40 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (45)
เสียดายจังไม่ได้ขอลายเซ็นต์คุณปวีณา
ขอบคุณค่ะ  ความรู้และบรรยากาศ  ที่นำมาฝาก
  • สวัสดีคุณรัตติยาค่ะ
  • ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมและทักทายกันตรงนี้ แม้เราจะไม่ได้พบกันในงานนะคะ
  • เป็นไปได้ว่าเราอาจจะพลัดหลงไม่พบกับใครบางคนไปบ้าง เมื่ออยู่ในงาน เพราะคนเยอะเหลือเกิน แล้ววันที่ 2 ตัวเองก็ไม่ได้มีโอกาสไปไหนเพราะมีภาระรับผิดชอบอยู่ที่ห้อง MR 215 ค่ะ
  • เราไม่มีโอกาสสัมผัสกาย แต่เราสามารถสัมผัสใจกันได้เสมอบนบล็อกค่ะ
  • รับรองว่างานหน้า ถ้ามีโอกาสจะได้พบเจอกันอีก จะรีบไปรายงานตัวกับคุณรัตติยาเลยค่ะ
  • ครูอ้อยขา...ผิดหวังเป็นครั้งที่ 2 แล้วนะคะ ที่ไม่ได้พบครูอ้อย

  • มีแต่คนพูดถึงและถามถึงครูอ้อยทั้งนั้นเลย ในห้องของ EdKM นั้น อ.โอฬาร คำจีน ผู้ดูแลแพลนเน็ตของ EdKM ก็ทำ Powerpoint ปชส.โครงการฯ มาเปิดวน ๆ ก็มีภาพและข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับการเขียนบล็อก (รางวัลที่ได้รับ สถิติผู้เยี่ยมชม ฯลฯ) ของครูอ้อยด้วยนะคะ ในห้องรวมพลคนเขียนบล็อก ของ อ.จันทวรรณ และ อ.ธวัชชัย ก็มีแต่คนหาครูอ้อย ยิ่งทำให้คิดถึงกันใหญ่เลย

  • เฮ้อ....เสียดายไม่ได้เจอครูอ้อย

เมื่อกี๊คุยกับครูอ้อยอยู่แหม่บๆ...บอกว่าจะแวะมา"หลุมดำ"  "กฤษณา"ก็รีบแอบลูกตามมาค่ะ...เดี๋ยวคงมา

"คุณปวีณา" เหนื่อยไหมคะ...ตื่นเช้าได้ด้วย

  • เฮ้! คุณติ๋ว  ครูอ้อยมาก่อนนะคะ เพีงแต่ไปแวะบ้านคุณติ๋วก่อน

คุณกุ้ง 

  • ดีใจค่ะ  ที่มีคนคิดถึงครูอ้อย 
  • มิน่าเล่า อิอิ  เมื่อวานนี้อิ่มเชียว 
  • แล้วข้อมูลที่พาดพิง  พาดซบ  ถึงครูอ้อยน่ะ  จะหาอ่านได้ที่ไหนคะ 
  • ตอนนี้ครูอ้อย  หนังสือภาษาอังกฤษจะทับแบน อยู่แย้ว..ช่วยด้วย  KM จ๋า

มีคนหาครูอ้อยด้วยเหรอ  คุณกุ้ง  อุ๊ย! ตื่นเต้ว

แหม! คิดตึ๋งกันจริงๆ  เข้ามาใน G2K  พบครูอ้อยได้ 3เวลา  12 บล็อก  เลือกได้ตามนิสัยและอัธยาศัยค่ะ

ขอบคุณค่ะ  อ่านข้อความของคุณกุ้งที่เขียนถึงครูอ้อยแล้ว  เบิกบานเลยค่ะ  อิอิ  ยิ้มแฉง ยิ้มแฉ่ง

เดี๋ยวมาใหม่ค่ะ

  • มัวไปเที่ยวบ้านคนอื่น เลยไม่ทันดูว่าใครแอบย่องเข้าบ้านเรา
  • คุณกฤษณา มีชื่อเล่นว่าคุณติ๋ว...งั้นขอเรียกว่าคุณติ๋วด้วยคนนะคะ
  • หายเหนื่อยแล้วค่ะ...สุพรรณบุรีอยู่ใกล้แค่นี้ ไม่เหนื่อยมากหรอกค่ะ สงสารแต่คนที่เดินทางไกล ๆ ป่านนี้จะถึงบ้านหรือยังก็ไม่รู้
  • ขอบคุณคุณติ๋วมากนะคะที่แวะมาเยี่ยมค่ะ
  • ดีใจค่ะที่ครูอ้อย ที่มีส่วนทำให้ครูอ้อยเบิกบานได้ แอบเข้าไปอ่านบันทึกของครูอ้อย 2-3 วันนี้รู้สึกเหมือนเครียด ๆ ยังไงก็ไม่รู้
  • พอดียุ่ง ๆ ไม่ได้ขอ copy ไฟล์มาจาก อ.โอฬาร ครูอ้อยลองติดต่อ อ.โอฬาร ที่ [email protected] ดูนะคะ หรือเบอร์โทร.084-680-6234 ค่ะ คือที่พูดพาดพิงถึงครูอ้อยนั้นมีอยู่เฟรมหนึ่ง ส่วนใหญ่จะพูดถึงโครงการฯ ค่ะ
  • อย่าเครียดมากนะคะ เดี๋ยวไม่สวย เป็นกำลังใจให้ค่ะ
  • ว้าว!  ทำไมมองว่าครูอ้อยเครียดล่ะคะ

รวย..เครียด..กิน...อ้วน

  • เปล่าเลย  ครูอ้อยเขียนตามวาระ  ตามบทบาท  ครรลองแห่งความรู้สึกค่ะ
  • คงจะเครียดเพราะกลัวกองหนังสือภาษาอังกฤษทับแบนมากกว่าค่ะ
  • ขอบคุณ ...คุณกุ้งที่แชร์และเป็นห่วง
  • ครูอ้อยอ่านบันทึกของคุณกุ้ง  แต่ไม่กล้าแสดงความคิดเห็น......กลัวเปิ่น
  • สวยในใจของคนที่ชมว่าสวยค่ะ

 

คุณ ปวีณาคะ... ครูอ้อยหายเครียดแล้วค่ะ...เธอกลัวไม่สวย
  • เห็นไหม...คุณติ๋ว..เธอยังรู้ใจว่า  กลัวไม่สวยเลย  เดี๋ยวไปดูกระจกก่อน  โอ้ หลั่น ล้า  นี่หรือสวย อิอิ  ยิ้มยิ้ม
  • ยังเครียดอยู่เล้ย  เครียดว่า  คนมีลูก 3 แบบคุณติ๋ว  กินอะไรถึงสวย

ว้าว! ประเด็นใหม่  ห้ามแย่ง  ไปก่อนค่ะ

  • เช้านี้เราอยู่หน้าจอกันแค่ 3 คนหรือเปล่าคะ ... ช่วงนี้เป็นช่วง...สามสาวสวยช่วยกันเมาส์ในเช้านี้ค่ะ...

  • ที่งานมหกรรมฯ ตัวเองได้เข้าไปร่วมในห้อง Workshop กับกรมสุขภาพจิต ได้รู้จักกับเพื่อนใหม่ "พี่อุ้ย-อัญชิษฐา วงษ์บุญมี" เธอเปิดเผยว่าขณะนี้อายุ 47 ปี แต่ไม่น่าเชื่อ...เธอยังดูอ่นเยาว์ น่าละอ่อน ที่สำคัญ "สวย" ด้วยค่ะ เธอบอกมีสามี 1 คน ลูกชาย 1 คน เรียนอยู่มหาวิทยาลัยแล้ว

  • สังเกตว่าที่เธอสวยใสอย่างนี้ได้ น่าจะเป็นเพราะเธอมีสุขภาพจิตดีค่ะ...เธอเป็นคนสนุกสนาน ตลกดีค่ะ

  • รู้อย่างนี้แล้ว ก็เลยอยากจะสวยอย่างพี่เขาบ้าง...การได้พูดคุยกับคุณติ๋วและคุณครูอ้อยก็ช่วยทำให้ตัวเองอารมณ์ดี และมีสุขภาพจิตดีด้วยค่ะ โดยเฉพาะเรื่องขำ ๆ ของคุณติ๋ว...ชอบมาก...ก....ก

 

  • ยินดียิ่งค่ะ...ถ้าเชื่อว่ารอยยิ้มทำให้เราสวยไม่สร่าง(สวยก่อนฟ้าสางนะคะ)....เห็นแค่ในรูปอย่าเชื่ออะไรมากค่ะ...มันใช้comp.แต่งกันได้
  • เหตุที่มีลูก 3 แล้วยังผอมดี...เพราะที่บ้านเป็นแจ๋วค่ะ...ทำทุกอย่าง...ยอมทุกอย่าง...
  • ยังชื่นชมเด็กๆอยู่เลยว่า.."ลูกแม่..ลูกๆเป็นผู้ที่มีความพยายามอย่างยอดเยี่ยม..ลูกพยายามที่จะยัดขยะลงในถัง ..โดยไม่หก...และไม่ต้องเอาไปเท...และลูกมีความพยายามที่จะคว่ำจานหลังจากล้าง...โดยไม่ตกแตกทั้งๆที่มันพูนกระจาด..โดยไม่ตกแตกจริงๆ..ทำได้ไง ...ลูกแม่ต้องมีความสุขความเจริญแน่ๆเลย..."

สวัสดียามบ่าย 

  • ครูอ้อยมาแล้วค่ะ  อยู่ที่มหาวิทยาลัยค่ะ  สดชื่นจัง  มาพบเพื่อนพบฝูง  อิอิ 
  • คุยต่อไปถึงไหน  เรื่องสวยงามหรือเปล่า
  • ได้ยินว่า  ลูกโตแล้ว  อะไรนะ  เรียนมหาวิทยาลัยแล้ว  อืมมม
  • ของครูอ้อยจะออกเรือนแล้วค่ะ

อิอิ  อีกไม่นาน  ก็เป็นคุณยายแล้วค่ะ

ขอบคุณ 

อีกหน่อยก็จะได้เรียกว่า...คุณยายอ้อยคนสวยค่ะ

คุณปวีณาคะ

  • ไม่ได้ไปงานแต่ก็เข้าไปเยี่ยมในทุก blog
  • อ่าน 3 สาวคุยกันแล้ว ความอิจฉาโลดแล่น(ซึ่งมีอยู่มากในผู้หญิง)  จึงต้องเข้ามา ยิ่งเจอคนสวยแล้ว  ต้องไม่อยากน้อยหน้าเน๊าะ คุณปวีณาคนสวย (ที่เขียนเพราะอยากให้คุณปวีณาบอกว่าสมพร สวยบ้างค่ะ อิอิอิ
  • แต่ที่แน่ ๆ ชนะเลิศทั้ง 3 สาว เพราะสมพรเป็นคุณย่าแล้วค่ะ (คุณย่ายังโสด) ว้าว.........
ไม่มีโอกาสได้ไป แต่รู้ว่าจะต้องเก็บมาเล่าให้น้องๆฟังอยู่แล้ว  เจอหน้ากันวันใดเล่าให้ฟังบ้างนะคะ

สวัสดีค่ะพี่ปวีณา

     ขอโทษนะค่ะที่เงียบหายไป พอดีช่วงนี้เรียนค่อนข้างหนักและใกล้จะสอบกลางภาคแล้วด้วย เมื่อวานท่านอาจารย์พินิจ พันธ์ชื้น อาจารย์ที่สอนหนูท่านโทรศัพท์มาบอกว่าเจอพี่ปวีณาด้วย  หนูเองก็อยากเจอนะค่ะ พี่ปวีณาต้องสวยเหมือนในรูปแน่ ๆ เลย

ใกล้วันพ่อแล้วไม่ทราบว่าพี่ปวีณาจะพาคุณพ่อไปเที่ยวที่ไหนคะ ส่วนหนูวันพ่อคงไม่ได้กลับบ้าน แต่ก็คิดว่าจะส่งของขวัญไปให้ท่านแทนค่ะ เอาไว้วันหน้าหนูจะเข้ามาคุยอีกค่ะ ขอตัวกลับไปนอนก่อนนะคะ 

    สุดท้ายขอบคุณพี่มากค่ะที่เอาเรื่องดี ดี มีประโยชน์มาเล่าให้ฟัง  ฝันดีค่ะ

  • เห็นด้วยกะที่เสนอเลบครับ ที่จะให้มีการจัดชมหลุมดำก่อน
  • จริงๆ เขาก็แจ้งเตือนแล้วนะครับ ว่าห้ามพลาดแต่มีอันที่แต่ละคนสนใจอยู่แล้วมั้ง เลยไม่ได้เข้าไป+ในแผ่นก้ไม่บอกว่ามีกี่โมง กี่รอบ
  • ผมเลยเข้าไปวันสุดท้าย รอบสุดท้ายก่อนเลิกงาน ซึ่งมันแทบไม่มีประโยชน์แย้วอะครับ
  • ผมว่าน่าจะให้อยู่ห้องแรกหรือตรงทางเข้า(บังคับเข้า) เลยก็ดีครับ อิอิ

 

นาง กฤษณา สำเร็จ

  • ฟังแล้วเป็นชีวิตคุณแม่ลูกสามที่สนุกสนานเชียวนะคะ
  • เชื่อว่าคุณติ๋วต้องเป็นคนอารมณ์ดี และมีมุมมองในทางบวก จึงได้เห็นเรื่องราวต่าง ๆ ในชีวิตเป็นเรื่องตลกขำขันได้อยู่เสมอ
  • ที่ว่า "สวย" ตรงนี้ คงไม่ได้หมายรวมหน้าตาอย่างเดียว แต่ต้องเป็นความสวยจากข้างในด้วยค่ะ "สวยที่จิตใจ" ไงคะ

สิริพร กุ่ยกระโทก

  • นึกขึ้นได้ว่าครูอ้อยจะมีงาน (งานแต่งของลูกสาว)  ที่ต้องการจะเปลี่ยนทรงผมน่ะ เปลี่ยนหรือยังคะ เปลี่ยนเป็นทรงอะไร เอารูปมาโชว์กันบ้างนะคะ
  • ครูอ้อยก็เป็นคนสวยคนหนึ่งค่ะ สวยที่ความคิด สวยที่วาจาไงคะ
  • ต่อไปต้องเปลี่ยนสรรพนามเรียกว่า "คุณยายอ้อย" ด้วยหรือเปล่าคะ

Miss somporn poungpratoom

  • สวัสดีค่ะคุณสมพร
  • ดิฉันว่าคุณสมพรเป็นคนน่ารักค่ะ (รูปในบล็อกส่อแววว่าเป็นเช่นนั้น) สวยอาจไม่ทรง แต่น่ารักนี่อยู่นานนะคะ
  • ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมกันค่ะ....ตอนนี้ทางเหนือหนาวมากไหมคะ...ที่สุพรรณบุรี...ร้อนมาก
  • มีวิธีไหนที่ทำให้เป็น "คุณย่า" ยังโสดได้คะ ช่วยเฉลยหน่อยค่ะ

ครูตุ๊กแก

  • กำลังคิดว่าจะจัดเวลาเดินสายไปพบคุณครูใน 6 โรงเรียนที่อยู่ใน EdKM เพื่อให้คำปรึกษาและความช่วยเหลือ กรณีการแลกเปลี่ยนเรียนรู้บนพื้นที่ของบล็อกอยู่เชียว...เราคงได้พบกันในเวลาอันใกล้นี้แหละค่ะ
  • ครูตุ๊ก เล่าเรื่องได้สนุกสนานมีสาระ มีคนเข้าไปพูดคุยด้วยหลายคน...ขอชื่นชมค่ะ
  • เป็นกำลังใจให้เขียนบันทึกเรื่อย ๆ นะคะ
  • ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมกันค่ะ

วาสนา

  • ได้พบอาจารย์ของน้อง ก็คล้ายว่าจะได้พบกับน้องวาสนาไปด้วย เสียดายไม่มีโอกาสได้พูดคุยเรื่องราวเกี่ยวกับตัวน้องมากนัก

  • พี่ก็บอก อ.พินิจ ไปเหมือนกันว่าน้องเงียบหายไป...รู้ว่าเรียนหนักแบบนี้...ก็ยิ่งเป็นห่วงกันนะคะ...พี่เป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ...สู้...สู้...แต่อย่าเครียดนะคะ....เดี๋ยวไม่สบายใจ แล้วจะเป็นผลให้ทำอะไร..อะไรได้ไม่ดีค่ะ

  • ทุก ๆ ปี พี่ก็มีของให้ท่านเหมือนกัน เรื่องไปเที่ยวไหน ท่านไม่ค่อยยอมไป ไม่เหมือนแม่ ขานั้นชอบมาก ๆ คราวก่อนพามาดูลิเกได้ ถือว่าเป็นโอกาสเดียวในรอบปีเชียวนะคะนั่น

  • น้องจะเตรียมของขวัญให้พ่อ พี่ว่าดีมาก ๆ และชื่นชมที่น้องคิดถึงพ่ออยู่เสมอ โดยเฉพาะในโอกาสพิเศษเช่นนี้

  • ซึ่งที่จริงแล้วน้องก็สามารถเตรียมของขวัญพิเศษมอบให้พ่อได้ด้วยเช่นกัน ตั้งใจศึกษาเล่าเรียนเพื่ออนาคตที่ดีของตัวเอง ไม่ประพฤติตนไปในทางไม่ดีให้คุณพ่อห่วงใย หรืออะไรอื่น ๆ ที่เป็นเรื่องราวดี ๆ ระหว่างคุณพ่อกับเรา แล้วบอกท่านไปจะด้วยคำพูด หรือตัวอักษรก็ตาม อย่าลืมบอกท่านด้วยนะคะว่า "รักพ่อ" ถ้าถึงขนาดให้ความมั่นใจได้ว่าต่อไปหนูจะเลี้ยงพ่อเอง...รีบบอกเลยค่ะ...ท่านจะปลื้มมาก...มากกว่าได้รับสิ่งของใดเป็นของขวัญอีกค่ะ...ลองดูนะคะ...พี่ใช้มาแล้ว

จันทร์เมามาย

  • สวัสดีค่ะ...ขอเรียกว่าคุณหมอแล้วกันนะคะ...ดีใจค่ะที่แวะมาเยี่ยมกัน หลังจากที่เรามีโอกาสพบกันเป็นบางครั้งใน blog แต่ไม่ยังกะพบเจอพูดคุยกันที่งานนี้...น่าเสียดายค่ะ

  • และที่เสียดายอีกก็ตรงที่ตัวเองก้ไปเข้าห้องหลุมดำช้าเช่นกัน ไปวันแรกแต่เป็นตอนเย็นแล้ว ก็หมดประโยชน์เหมือนกัน เพราะวันรุ่งขึ้น ไม่สามารถไปที่ห้องไหนได้อีก เนื่องจากต้องทำหน้าที่วิทยากรอยู่ที่ห้อง MR 215 ตลอดทั้งวันค่ะ

  • ดิฉันก็ได้เขียนข้อคิดเห็นที่มีต่อห้องหลุมดำไว้ในแบบประเมินแล้วล่ะค่ะ เผื่อเขาจะปรับรูปแบบในปีหน้าได้ เพราะกิจกรรมที่มีประโยชน์ก่อนการเรียนรู้ในแต่ละห้องสำหรับทุกคนเช่นนี้ กลับไม่สามารถเข้าร่วมได้หลายคนนักในห้องเล็ก ๆ ถึงแม้จะมีการแจ้งเตือนก็เข้าไปไม่ได้เยอะหรอกค่ะ ต้องไปเรียนรู้ห้องอื่น ๆ ก่อนแล้วค่อยมาที่นี่ทีหลัง...

  • ก็เลยไม่ได้ตรวจสอบตัวเองก่อนการร่วมกิจกรรมให้ตรงกับจุดอ่อนของเราค่ะ...ได้แต่อาศัยว่าไปตามความสนใจ พวกเราไม่ค่อยมีปัญหา แต่อาจมีผลต่อผู้เข้าร่วมงานหน้าใหม่บางท่านค่ะ ที่ไม่รู้ว่าจะตัดสินใจไปทางไหนดี

  • ขอบคุณที่แวะมาแลกเปลี่ยนเรียนรู้กันค่ะ
  • สวัสดีครับ
  • ขยันจังเลย
  • ดีใจ+ประทับใจ ที่ได้เจอครับ
  • ฯลฯ

Handy

  • สวัสดีค่ะอาจารย์...สุขสันต์วันพ่อค่ะ....
  • ขอบพระคุณมากค่ะที่แวะมาชม...น้อมรับทุกคำชมค่ะ...ถือว่าผู้ใหญ่ให้พร เราก็ต้องรีบรับใช่ไหมคะ...
  • หลายคนมีความเห็นตรงกันนะคะว่า...บุคคลที่สร้างความประทับใจได้สุด ๆ ก็คือ อ.พินิจ นี่เอง....โดยเฉพาะกับปวีณาด้วยแล้ว....มีความประทับใจเป็นเท่าตัวค่ะ ที่อาจารย์ได้กรุณากล่าวถึงความสัมพันธ์ของพี่สาว-น้องสาว (น้องวาสนา) ในห้อง MR 222 เป็นความประทับใจไม่รู้ลืมค่ะ
  • ขอบพระคุณมากค่ะ
  • สวัสดีค่ะคุณปวีณา ธิติวรนันท์ นู๋ทิมก็เสียดายค่ะที่งานนี้ไม่ได้ไป ได้แต่เข้าไปเก็บเกี่ยวความดื่มด่ำ จากบันทึกของหลายๆท่าน...จะรออ่านต่อค่ะ 
  • อ้าว!....คุณนู๋ทิมไม่ได้ไปจริง ๆ หรือคะ เข้าไปอ่านบันทึกของพี่บัว เข้าใจว่าหาไม่เจอกันในงานซะอีก
  • มิน่า....ดิฉันจึงไม่พบคุณนู๋ทิมเลย....
  • ที่สำนักงานของดิฉันมีแต่คนชื่นชอบคุณนู๋ทิมทั้งนั้นเลยค่ะ ว่าเป็นคนที่สร้างลูกเล่นตกแต่งบล็อกได้สวยงามมาก ๆ ค่ะ
  • คราวหน้าเราคงมีโอกาสได้พบกันบ้างนะคะ
  • ขอบคุณที่แวะเข้ามาเยี่ยมกันเสมอ และเฝ้าติดตามกันตลอดมาค่ะ

มาขอบคุณอีกครั้งสำหรับการ์ดใบสวยนะค่ะ ดีใจที่ได้พบคุณปวีณาค่ะ คงมีโอกาสได้เจอกันอีกนะค่ะ

ปล. นู๋ทิมเจ๋งสุดๆ เรื่องแต่งบล็อก ยืนยันค่ะ :)

ขอบคุณที่นำทางมายังหลุมดำ ...เป็นห้องที่ดีมาก ๆ แต่ก็เสียดายที่อยู่ผิดที่ไปหน่อยนะคะ ไม่เป็นไรค่ะทาง.สคส.เขาต้องนำไปปรับปรุงปีหน้า...หลุมคงจะได้อยู่ตรงปากทางแน่นอน ....อิอิ :)
  • ขอบพระคุณ อ.ดร.จันทวรรณ เป็นอย่างมากค่ะ
  • ดิฉันเองก็เป็นปลื้มมาก ๆ ที่ได้พบอาจารย์และอาจารย์ธวัชชัย...นึกไม่ถึงว่าอาจารย์ทั้งสองท่านที่ดิฉันชื่นชมจะมีอัชฌาสัยที่เป็นกันเอง ทำให้พวกเราทุกคนประทับจิตประทับใจขนาดนี้
  • ขอบพระคุณที่อาจารย์ทุ่มเทพลังกายพลังใจสร้างและพัฒนาสิ่งที่ดีอย่างไม่หยุดนิ่งให้กับสมาชิกบนพื้นที่นี้เสมอมา....ขอเป็นกำลังใจให้อาจารย์ตลอดไปค่ะ
  • อ้อ! ส่วนเรื่องการ์ดนั้นเป็นกลวิธีที่ทำให้คนที่เราชื่นชอบเขานั้น คิดถึงเรานาน ๆ อย่างน้อยก็เป็นปี...เวลาที่เหลือบมองวันที่ในปฏิทินค่ะ....รู้สึกว่าจะเริ่มได้ผลแล้ว....ขอบคุณอาจารย์มากค่ะ
  • ขอบคุณพี่เล็ก-ศุภลักษณ์ สาวร่าเริงน่ารักตลอดกาล....
  • พี่เล็กเป็นบุคคลหนึ่งในห้อง 222 ที่สร้างสีสันความสุขให้กับสมาชิกได้อย่างสุดยอด....ประทับใจพี่เล็กมาก ๆ ค่ะ...(รู้สึกว่าจะหลงรักตะหงิด ๆ แล้วด้วยค่ะ)
  • ฟังสำนวนพี่เล็กแล้ว นึกถึง "ปากหลุม" ยังไงก็ไม่รู้ ไม่ว่าหลุมจะอยู่...ปาก...หรือ...ปลาย... ก็คงแพ้ "หลุมรัก" ที่หลาย ๆ คนหลงเสน่ห์พี่เล็กไปแล้ว....ว.....ว....
  • ขอบคุณพี่เล็กที่แวะมาค่ะ
คุณปวีณาเป็นบล็อกเกอร์ท่านแรก ที่พี่เม่ยได้พบในครั้งนี้ค่ะ เขียนความประทับใจไว้ใน ลำนำบล็อกเกอร์(1) ด้วยค่ะ

สวัสดีค่ะคุณครูกุ้ง

ดีใจที่ได้มีโอกาสพบกันในงาน..ขอยืนยันตามที่ท่านอจ.จันทวรรณและพี่เม่ยบอกไว้..ตัวจริงของคุณกุ้งน่ารักมากๆ..

เสียดายเหมือนกันที่ไม่ได้ไปเข้าชมหลุมดำเสียก่อนในวันแรก..ในงานมหกรรมKMครั้งนี้เป็นครั้งแรกของตัวเองที่มีโอกาสได้เข้ามาเรียนรู้สนุกมากกับการทำกิจกรรมค่ะ..เดี๋ยวจะเอารูปมาที่งานบางส่วนมาลงให้ดูเล่นพอหายคิดถึงกันนะคะ..

  • เสียดายค่ะ ที่ไม่ได้ไปร่วมงานมหกรรมฯ แต่ไม่เสียใจนะคะ  เพราะมีเพื่อนๆ bloger มาถ่ายทอดดีดีแบบนี้แหละค่ะ
  • ขอบคุณค่ะ
  • ขอบคุณพี่เม่ยค่ะ
  • ตามไปเก็บเกี่ยวบรรยากาศแล้ว....ประทับใจที่สุด จนอดต่อลำนำกับพี่เม่ยไม่ได้
  • พบกันปีหน้า...ขอแก้ตัวใหม่...จะขอกอดพี่เม่ยก่อนเป็นคนแรกค่ะ
  • สวัสดีคุณขวัญค่ะ....
  • คุณขวัญเป็นคนแรกและคนสุดท้ายในงานนี้ ที่ตัวเองได้มีโอกาสสวมกอด....สุขใจทุกครั้งที่นึกถึงช่วงเวลานั้น
  • คนน่ารัก...กับคนน่ารัก...มาเจอกัน ก็ต้องโดดกอดกันเป็นธรรมดาล่ะค่ะ
  • แล้วจะคอยตามดูรูปนะคะ เพราะงานนี้ตัวเองไม่ค่อยได้ถ่ายไว้เลย...
  • ขอบคุณมากค่ะ
  • ขอบคุณคุณหนิงมากค่ะ
  • เราคงได้มีโอกาสพบกันบ้างนะคะ...

เห็นด้วยค่ะพี่ปวีณา เพราะ ห้องหลุมดำควรเป็นห้องแรกที่เราจะเข้าก่อนห้องอื่นๆเลยล่ะ

PAN

  • หลาย ๆ เสียงสนับสนุนสาระดี ๆ ที่ได้จากห้อง "หลุมดำ" เพราะทำให้เราได้ตรวจสอบตัวเองก่อนเข้าร่วมการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ได้เป็นอย่างดี
  • น้องแป้นก็ด้วย...ที่จริงแล้วถึงน้องแป้นจะเห็นเหมือนหรือเห็นต่าง พี่ก็ยังเชียร์เสมอนะคะ เพราะคนน่ารัก จะพูดอะไรก็ถูกใจพี่ไปหมดละค่ะ....อิ..อิ...อิ....
มาอ่านหลายรอบแล้ว...ขอทิ้งรอยค่ะ...
  • ขอบคุณพี่เมตตามาก ๆ ค่ะ ที่แวะมาแอบดูหลาย ๆ ครั้งแล้ว
  • ไหงเราพลาดไม่ได้พบกันไปก็ไม่ทราบ...สงสัยไบเทคเขามีห้องย่อยหลายห้องเกินไป หรือเอวาน่ามีห้องพักเยอะจนเราหากันไม่เจอ หรือเราจะตัวเล็กไป จึงรอดกันไปรอดกันมาไม่ได้พบกันเลย
  • เฮ้อ!....เสียดาย...จัง!...
บันทึกภาพได้น่าสนใจมากเลยค่ะ ขออนุญาติ link ไว้ที่นี่ด้วยนะคะ http://gotoknow.org/blog/kmanamai-nonta/66774
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท