เมื่อวานนี้ (๙ กพ ๕๐) ผมได้มีโอกาสเข้าร่วม “สังเกตการณ์” อีกครั้งกับงาน UKM9 ที่ผมเพิ่งมีโอกาส “แสดง” และ “รับรู้” ความ “เชย” ของตนเอง (และยังไม่เรียนรู้) ในที่ประชุมว่า

นี่เป็นครั้งแรกของการเข้าร่วม “ประชุม” กับกลุ่ม UKM แต่ก็ยังโชคดีที่ผมไม่ได้เป็นเพียงคนเดียวในที่ประชุมที่ “เชย” กับ UKM

และผู้ร่วมประชุมส่วนใหญ่ที่ “เชย” น้อยกว่าผม ก็เคยเข้าร่วมประชุม ๒-๔ ครั้ง เท่านั้น มีน้อยมากที่ (ไม่นับกรรมการจัดงาน) ที่เคยเข้าร่วมถึงครึ่ง (๔.๕)ของการจัด

ผมก็เลยค่อนข้างสบายใจกับตัวเองที่มี “เพื่อน” บ้าง แต่ก็ไม่เข้าใจว่า “เรา” และ “UKM” กำลังทำอะไรกันอยู่ คงจะต้อง “สังเกตการณ์” ไปเรื่อยๆ มั้งครับ กว่าจะ “รับรู้” “เรียนรู้” และ “เข้าใจ” อีกสักหน่อย

ตอนเย็นในงานเลี้ยงที่ มข. ผมก็ใช้ลองเทคนิค “TL” (Total learning) ของท่าน “คนไร้กรอบ” ดร. วรภัทร์ ภู่เจริญ ในการทำ AAR (After action review) กับผู้เข้าร่วมการประชุมจากสถาบันต่างๆ ที่ศูนย์วัฒนธรรมภาคอีสาน ก็พบกับคำถามและคำตอบของนัก “KM” อย่างไม่น่าเชื่อครับ เริ่มตั้งแต่ คำถามว่า

·        KM แปลว่าอะไร

·        KM คืออะไร

·        ทำ KM ทำไม ไม่ทำได้ไหม

·        เข้า gotoknow ทำไม เสียเวลาทำงานเปล่าๆ

ผมฟังแค่นี้ก็เกิดอาการ “ช็อคซีนีมา” แล้ว กับระดับอาจารย์มหาวิทยาลัย เครือข่าย UKM

ผมก็เลยรีบถือโอกาส “สาธยาย” “วิชา KM”  เท่าที่ปัญญา “หางอึ่ง” จะ “เอื้อ” “อำนวย” ให้สามารถ “ประสาน” ให้เกิด ภาพของ “กิจ” “กรรม” และ “ผล” ที่จะเกิดในการจัดการจัดการความรู้ โดย “ลอก” และ “เลียน” คำพูดของท่านปรมาจารย์ KM มาใช้แบบ “SSFF” (งูและปลา อย่างละ ๒ ตัว) ว่า

·        Gotoknow และ KM เป็นเพียงเครื่องมือพัฒนาชีวิต องค์กร ชุมชน และ ประเทศ แต่ไม่ใช่เป้าหมายของชีวิตหรือการทำงาน (คำพูดของ “ท่านหนุ่มชุมพร”)

·        ถ้าเราไม่จัดการความรู้ เราก็จะมีความรู้ไม่พอใช้ ความไม่รู้ก็จะทำให้เรา “ทุกข์” นะซิ (เอ...คำพูดของใครหว่า)

·        ความรู้ ไม่รู้อยู่ในตัวเรา ที่ส่งออก เล่า เขียน ได้เป็นแค่ ‘ข้อมูล”  (Information) (อันนี้ ของ “คนไร้กรอบ” ครับ)

·         “การจัดการความรู้” ไม่ต่างจากการจัดบ้าน หรือที่ทำงาน ถ้าไม่จัด หรือปัดกวาดขยะ สิ่งที่ไม่ใช้งานออกไปเสียบ้าง เราจะอยู่อย่างต้อง

o        “ทน” กับความ “รก” “สกปรก”

o       “ไม่รู้ว่าเราขาดอะไร”

o       “ไม่รู้ว่ามีอะไรเกิน”เพราะรกไปหมด

o       เป็นบ่อเกิดของ “โรค” “ภัย” “ไข้” “เจ็บ” อย่างค่อนข้างแน่นอน และ

o       ยังเกิดความไม่สะดวกในการใช้งาน

o       หาอะไรก็ไม่เจอ มีมากก็เหมือนไม่มี

o       ใช้งานอะไรก็ไม่สะดวก เกะกะไปหมด ประมาณนั้นแหละครับ

แต่พอผมเสนอ “สาธยาย” จบ ผมก็ไม่เริ่มแน่ใจว่าได้แสดงความเชยอะไรออกไปอีกบ้าง พอได้โอกาส เช้านี้ ก็เลยรีบเอามาเล่าสู่กันฟังแบบ “หาเพื่อน หาที่พิง”  เพื่อ “สร้าง” และ “หา” “เครือข่าย” พัฒนาทักษะ TL ตามหลักของท่านอรหันต์ KM “คนไร้กรอบ” ครับ

แค่นี้ก่อนนะครับ ผมต้องรีบไป “สังเกตการณ์” ต่อแล้วครับ ขอบคุณมากครับ