******
ช่างเป็นโชคดีของชีวิต
ที่รู้จักมิ่งมิตรแสนเสน่หา
ความปรารถนาดีปรากฏในแววตา
ขอบคุณฟ้าที่ส่งครูพี่อ้อยมา..ปรากฏตัว
ป.ล. ADSL หนูล่ม ฮือ ๆ ๆ
ว้าววววว....เนปาลี
เนปาลี พูดน้อย แต่ต่อยมาก
พี่ขอฝาก คำรัก สมัครมั่น
อีกทั้งร้อย ร้อยหมดใจ ในจำนรรจ์
จะขอรัก ขอฝัน ทุกวันคืน
สวัสดี ครูอ้อย ในตอนพัก
นานๆ ทัก คงไม่ลืม ผมใช่ไหม
นานๆ ที มีเวลา น่าเห็นใจ
แต่ยังไง ยังมาอ่าน ยังมาชม
เรียนปี ๔ การบ้านเยอะ ใกล้จะจบ
อยากจะหลบ อยากจะเที่ยว คงไม่ไหว
เดี๋ยวไม่จบ เดี๋ยวแม่ว่า เดี๋ยวนานไป
ต้องรีบจบ รีบไป รับใช้สังคม
เห็นครูอ้อย ทุ่มงานหนัก พักซักหน่อย
แล้วค่อยๆ เร่งกันไป ต้องได้ผล
คนดีดี พลังมาก ไม่อับจน
ขอกุศล ดลครูอ้อย สวยวันสวยคืน
มาสมัครเป็นนักกลอนอ้อนครูพี่
แม้นเดือนปีเปลี่ยนผันไม่หวั่นไหว
ฤา ตัวน้องจะอยู่ไกลแสนไกล
ก็จะส่งกำลังใจให้เสมอ
แม้นคนนับล้านบอก " คิดถึง "
หรือจะซาบซึ้งเท่าที่ครูพี่เอ่ย
น้องคิดมากจนใจคว้างไม่เหมือนเคย
จะทำไงดีให้กล้าเอ่ย ขอยืมกะตังค์
อิอิ ^_^
เมื่อคืนนี้ นั่งหน้าจอ สัพพะหงก
เมื่อเช้าเดิน เกือยตก บันไดนี่
เลยรีบกลับ มาเปิดบ้าน อ่านวจี
ของน้องพี่ ชาวเฮฮา ประสากลอน
*****กำลังจะหลับอยู่แล้ว ง่วงจังจะไม่ไหวแล้ว****
สวัสดีค่ะ คุณสะมะนึก
ทำไมนอนเสียดึกเลยนะนั่น
เอาน้ำเย็นลูบ ๆ หน้าเสียพลัน
ก็จะได้ตื่นจากฝัน..ทันใด
ตื๊นนนนนนน ๆ ๆ (( ตะโกนจากเชียงใหม่ อิอิ ))
หวัดดีจ๊ะ เนปาลี มีน้ำใจ
สิ่งมอบให้ นั้นถูกต้อง จ้องประสงค์
ของทำมือ เป็นบทเรียน อ่านเขียนเป็น
แต่ทำไม ไม่รอเข็น เซ็นต์กับมือ
หรือไม่ว่าง ที่จะมา พบพาพี่
เมื่อไหร่มี โอกาสหน้า ให้พาเห็น
ไปตั้งไกล อยู่ใกล้ ๆ น่าใจเย็น
อยากจะเห็น อยากจะพบ ประสพเจอ.....ตัวเป็นๆ
ไม่กล้าเซ็นต์ชื่อให้
เพราะไม่ใช่คนโด่งดังอย่างใครเขา
แถมยังถนัดวูบไปไหวมาอย่างกับเงา
ก็ขี้อายไงเล่า .. เจ้าพี่เอ๋ย
^_^ กระซิบ ๆ บอกให้ก็ได้ว่า วันนั้นที่ไปหา หนูก็นั่งเหงื่อแตก มือเย็นเฉียบ หัวใจจะวายแล้วเน้อ TT_TT
อันอายครู คนเขารู้ ขาดวิชชา
อายภรรยา ยังบอกว่า อดนะสู
แล้วใยเล่า เจ้าโฉมตรู ยังเขินอาย
นั่งเหงื่อตก ในห้องแอร์ แม่เจ้า เอ๋ย
ทำไม่เคย ได้รู้จัก มักพบเห็น
แล่นมาแอบ แนบกับเสา เช้าจดเย็น
เพียงอยากเห็น สาวๆเจ้า เฝ้าแง้มมอง .
..... อิอิ....มันเกี่ยวกันไหม .. เนี่ย แล้วเจ้าของบ้านนี้หายไปไหนแล้ว หลอกให้แขกมาดวลกันอยู่.. โป้ง ขี้โกง
นั่งง่วงนอน ตอนนี้ ที่เชียงใหม่
ง่วงทำไม ก็เพราะนอน ตอนตีสาม
แล้วยังตื่น ตีห้ากว่า พยายาม
เตรียมไปพูด ไปตอบถาม ขึ้นเวที
นั่งฟังเขาพรี เซ็นต์งาน นานมากแล้ว
คงไม่แคล้ว ฟังต่อไป ไม่คิดหนี
น้องน้องพูด ฉาดฉาน ทำงานดี
ทั้งเคเอ็ม ไอซีที ล้วนน่าฟัง.
หมายเหตุ :
ยืนเด่ ... มันเป็นอย่างไรล่ะครับ น้องครูอ้อย ?
ครูพี่อ้อย ปล่อยให้หนู สู้ดวลกลอน
จนเหนื่อยอ่อน รอนรอนไหว ให้รู้พลาด
แล้วไยพี่ ลี้หลบไป ในอากาศ
รู้ไหมหนูใจจะขาด ชะเอิงเอยยยยยยย
ป.ล. โป้งงงงงงงครูพี่อ้อยแล้วด้วย ฮึ!! เนอะ คุณสะมะฯ (( หาแนวร่วม อิอิ ))
เน็ตวันนี้ พี่แทบแย่ แพ้อยู่เรื่อย
มันแชเชือย เรื่อยเปื่อย ล็อกอินไม่ได้
แต่พี่นี่ เฝ้าถนอม ย้อมดวงใจ
เขาไม่ได้ ก็วนเวียน เพียรจ่อทาง
****อูย ****
อีกรอบครับ
อันอายครู บ่รู้วิชา
อายภรรยา บ่มีบุตร
หากได้ครู เป็นภรรยา
จะได้ทั้งวิชา ได้ทั้งบุตร
ใช่มั้ยครับพี่ สะ-มะ-นึ-กะ
นี่แหละน้อง นายสายลม อักษรสวย
เข้ามาช่วย พี่เติมต่อ ก็พอเห็น
คำว่า"ครู" แน่ละเจ้า พบเช้าเย็น
อยากจะเป็น เช่นนักเรียน อ่านเขียน ..เอย
********************************************
.....พอละนะ เขียนยาว เดี๋ยวครูตี...
สวัสดีค่ะน้อง..บีเวอร์
น้องไม่ค่อย เข้ามาทัก เพราะเรียนหนัก
อยู่ปีสี่ อีกปีเดียว รีบเร่งนัก
เดี๋ยวได้พัก หนักเป็นเบา ต้องเข้าใจ
ต้องเจือจาน น้องพี่ ไม่หวาดไหว
ทุกค่ำเช้า เข้ามาทัก รักด้วยใจ
รักน้ำใจ ในบีเวอร์ เธอน่าชม
ได้ A ครบ ทุกวิชา พาสุขสม
อีกคนรัก พักจิต นิยมชม
ไม่ช้ำตรม ภิรมย์รื่น ชื่นกมล
****ครูอ้อย*****
สวัสดีค่ะน้องต้อม...เนปาลี
จนก้าวย่าง พลางเดิน ไม่หวาดไหว
ห้าชั่วโมง สอนไปได้ ใจหนอใจ
ต้องทำไป ทำไงได้ เราคนดี
เนปาลี มีรัก ไม่ถอยหนี
ด้วยฝากรัก พักใจ ในไมตรี
ครูอ้อยนี้ มีแต่ให้ ไมคืนคำ
ครูอ้อยบอก รักหมดจิต จิตถลำ
ด้วยใจนี้ หมดใจ ไม่ลืมคำ
ด้วยสองคำ รักมั่น ฉันกับเธอ
*****ครูอ้อย********
รอคอยรัก จากพี่นี้ ไม่ไปหา
นั่งนับวัน นับคืน ทั้งน้ำตา
โอ้พี่จ๋า ลืมน้องแล้ว หรืออย่างไร
จิตอ้างว้าง ที่ห่วงหา พาอ่อนไหว
เมื่อรักแล้ว ก็ขอรัก หมดหัวใจ
โปรดแวะไป หาสักนิด จะติดใจ
แวะไปที่ลิ้งค์นี้ค่ะ
http://gotoknow.org/blog/kulkanit/120642
สวัสดีค่ะน้องต้อม...เนปาลี
มีหนึ่งใจ เดียวนั้น พร่ำเพรียกหา
หนึ่งเดียวนั้น นั่นคือ รักพี่ยา
น้องต้อมมา หาสู่ เป็นคู่ใจ
สวัสดีค่ะน้องลูกหว้า
มาวิงวอน อ้อนวอน ให้คิดถึง
พี่คิดถึง รำพึงรัก ทุกคำนึง
ระลึกถึง คนึงหา เรื่อยเรื่อยมา
นัยน์ตาซึ้ง คนึงถึง ใฝ่ฝันหา
พี่ไปแล้ว น้องแก้ว แคล้วเคลื่อนมา
จะบอกว่า..ยังรักอยู่ ทุกวันคืน
******ครูอ้อย*******
ร้อยเรียงรายร่ายรำเริงระริก
แพรวพรายพลิกผกผันพันอักษร
บ่งบอกถึงความสุขทุกข์จากจร
ฝากคำกลอน วอนว่ายในวงวรรณ
แวะมาทัก แวะมาชม สมเสกสรร
ช่างจำนรรจ์ แบ่งปัน นั้นสุขสม
ให้หายโศก หายโรค หายระทม
เลื่อนลอยลมล่วงลับลางเลือนลา
สุข สงบ เย็น
สวัสดีค่ะท่านพี่สมนึก..สะ-มะ-นึ-กะ
ที่ตรงนี้ ยินดี ต้อนรับพี่
นอกจากพี่ จะรัก และภักดี
มอบให้พี่ ทุกวัน และทุกคืน.
ขอเพียงวาด ฝันหวาน สุขสดชื่น
จะเมียงมอง ปองรัก ปักทุกคืน
มาชื่นใจ ด้วยคำกลอน วอนวจี
*****ครูอ้อย******
สวัสดีค่ะท่านพี่...Handy
ที่พี่เรา มาเว้า มาวอนสอน
โอท่านพี่ มาสอน เป็นคำกลอน
ทั้งต้องจร ไปสอน ที่ใกล้ไกล
ต้องรีบรุด สุดจะเขียน เวียนไม่ไหว
ต้องรีบไป รีบสอน ที่ไกลไกล
ด่วนเขียนไว ยืนเด่ เป็นที่มา
***** อิอิ ****ครูอ้อย.....*****
สวัสดีค่ะน้องสายลม...นายสายลม อักษรสุนทรีย์
รู้สึกชัก ปักจิต คิดหวั่นไหว
หากไม่รู้ โฉมตรู คู่ยอดชาย
ต้องปักใจ รักเธอ เพ้อทุกเวลา
ต้องรีบงัด มุมเด่น เห็นสง่า
หากยืนเฉย เลยไป กลุ้มอุรา
ต้องทำท่า ยืนเด่ เท่จริงจริง
***** คิดถึงค่ะ*****ครูอ้อย *****