ต้องขอขอบคุณพี่ธวัชมากที่เข้ามาก กระตุ้นให้ทบทวนและคิดต่อ นึกถึงภาพที่เกิดขึ้นจริง...ความมั่นใจในตนเองในการทำงานให้เกิดประสิทธิภาพ เกิดขึ้นเป็นทวีคูณเมื่อ
1. ตนเองได้เรียนรู้เมื่อสัมผัส KM ในครั้งแรก (KM รุ่นที่ 1) ที่มหาวิทยาลัยจัดให้ โดยใช้กระบวนการจัดการความรู้ที่ได้ลองปฏิบัติเอง...ความมั่นใจในตนเองก่อตัวในขณะที่เล่าสิ่งที่เราประทับใจหรือภาคภูมิใจแล้วมีคนฟังเรื่องที่เราทำ ที่เรามุ่งมั่นและทุ่มเท เรื่องที่เล่าครั้งนั้นยังจำได้อย่างแม้ยำ "ตนเองในขณะนั้นปฏิบัติงานอยู่กับส่วนกิจการนักศึกษา และมีนักศึกษามาขออนุญาตย้ายห้องพักเนื่องจากสมาชิกในห้องเป็นคนมุสลิม ในฐานะที่ต้องให้คำปรึกษานักศึกษาต้องสำรวจข้อมูล สอบถามเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ชวนพูดคุยให้นักศึกษาเข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้นตามสภาพที่เป็นจริง พูดคุยกันอย่างต่อเนื่องหลายครั้ง นักศึกษาทดลองปฏิบัติ ปรับตัวที่จะอยู่ร่วมกัน จนนักศึกษาสามารถปรับตัวอยู่ร่วมกับนักศึกษาที่นับถือต่างศาสนาได้" และทุกคนในกลุ่มได้ feedback ตอบสนองด้วยความชื่นชม ว่าเราเป็นคนที่รู้จักบทบาทและปฏิบัติตามบทบาทและหน้าที่อย่างเต็มที่ วันนั้นทำให้เรารู้สึกมั่นใจในศักยภาพ มีความสุขและอยากจะทำให้สิ่งนั้นคงอยู่และเพิ่มพูนขึ้นเรื่อยๆ จนถึงปัจจุบัน ถึงแม้ว่าวันนี้ได้มาทำงานในหน่วยพัฒนาองค์กร แต่ความเต็มที่ในการจะปฏิบัติตามบทบาทหน้าที่ก็ยังคงอยู่กับเรา และคิดว่าจะติดตัวเราตลอด
นอกจากนั้น KM ยังทำให้เราฝึกการฟังและเคารพในบริบทการทำงานที่แตกต่างกัน ทำให้เราสามารถเปิดใจที่จะทำความเข้าใจและยอมรับในความแตกต่างระหว่างคนได้ เช่น อดีตเราไม่เข้าใจว่างานบางงานลำบากมากแค่ไหน กว่าจะทำงานได้สำเร็จต้องใช้ความพยายามมากเพียงใด เมื่อเราฟังเรื่องเล่าจากเพื่อนร่วมงานทำให้เราเข้าใจในลักษณะงานของเพื่อนมากขึ้น และเข้าใจในความยากลำบากในการทำงานและตนเองจะสามารถสนับสนุนการทำงานนั้นให้สำเร็จได้ง่ายอย่างไร
2. การเปิดใจทำให้เราได้เรียนรู้สิ่งใหม่จากคนรอบข้าง เกิดการปรับกระบวนการคิด การทำงาน ทำให้เกิดการเรียนรู้ไปและทำไป การได้ลองทำทำให้เรามีประสบการณ์และจะสามารถสร้างสรรค์สิ่งที่ดียิ่งขึ้นได้...ซึ่งตนเองคิดกลับว่าหากเราไม่เปิดใจยอมรับปรับและเรียนรู้ เราก็จะอยู่ที่เดิมและไม่ทันกับการณ์...การลองทำ ทำให้เรามีประสบการณ์แลทำให้เรามั่นใจในการทำสิ่งนั้นให้ดียิ่งขึ้น
โดยส่วนตัวนั้น ตัวเองจะเป็นคนที่ไม่ค่อยพูด ไม่ค่อยถามเท่าที่ควร (รู้ว่ามันไม่ดี...แต่ก็ยังทำ) แต่ก็พยายามเรียนรู้ รูปแบบและกลวิธีการทำงานจากพี่ ๆ ที่ร่วมงานแต่ละคน เพราะต่างคน ต่างก็มีเทคนิควิธีการในการทำงานแตกต่างกัน แต่ก็นับว่าโชคดี ที่ทุกคนไม่เคยปิดกั้นความรู้ และเต็มใจที่จะถ่ายทอดให้อย่างเต็มที่ ส่งผลให้เกิดพลังที่จะสรรสร้างผลงาน และตั้งใจทำงานที่ได้รับมอบหมายให้ดียิ่งขึ้น ....อย่างน้อย ๆ ก็ได้สร้างความมั่นใจให้กับตัวเอง...ในระดับหนึ่ง
การเปิดใจ..เป็นสิ่งที่ดี...แต่....ยาก..ที่จะทำ หากมีความมุ่งมั่นและตั้งใจ ก็ใช่ว่าจะทำไม่ได้....ใช่มั๊ยครับ
แล้วจะเอาใจช่วย และเป็นกำลังใจอยู่ใกล้ๆ นะจ๊ะ