ทุกชีวิตดิ้นรนค้นหาแต่จุดหมาย ใจในร่างกายกลับไม่เจอ
ทุกข์ที่เกิดซ้ำเพราะใจนำพร่ำเพ้อ หาหัวใจให้เจอก็เป็นสุข
*คืนนั้นคืนไหน ใจแพ้ตัว คืนและวันอันน่ากลัวตัวแพ้ใจ
ท่ามกลางแสงสี ศิวิไลซ์ อาจหลงทางไปไม่ยากเย็น
คืนนั้นคืนไหน ใจเพ้อฝัน คืนและวันฝันไปไกลลิบโลก
ดังนกน้อย ลิ่วล่องลอย แรงลมโบก พออับโชคตกลงกลางทะเลใจ
** แม้ชีวิตได้ผ่าน เลยวันแห่งความฝัน วันที่ผ่านมาไร้จุดหมาย
ฉันเรียนรู้เพื่ออยู่ เพียงตัวและจิตใจ เป็นมิตรแท้ที่ดีต่อกัน
ฉันเรียนรู้เพื่ออยู่ เพียงตัวและจิตใจ เป็นมิตรแท้ที่ดีต่อกัน
เพลงโปรดค่ะ..ใช้เป็นกำลังใจในยามว่ายข้ามนทีกว้างและลมแรง ..อย่างเดียวดาย..เสมอๆ
เพลงนี้ ผมใช้ สอน ธรรมะ ครับ
เอา ใจ ไปทำงาน ก็ยากที่จะพ้นทุกข์ครับ เพราะ ต้องเอาสติไปทำงานจึงจะถูกต้อง
ตกลงกลางทะเลใจ คือ "จิตเกิดอาการ" หรือ "อำเภอใจ"
ดังนั้น ผมว่า คนแต่งเพลงนี้ ค่อนข้างเข้าใจธรรมะได้ดีมาก
ไม่รู้ใครแต่ง
แต่ ผมฟัง ของ บาว มาตลอด ไม่เคย ฟังเสียง คนอื่นเลยครับ
คุณไมโตคะ...
คุณรัตติยาค่ะ..มาแล้วค่ะ
คุณเมตตาคะ
ทะเลใจ
มีคนเคยมอบเพลงนี้ให้ ฟังแล้วก็ยังไม่เข้าใจความหมายค่ะ ว่ามอบให้เนี่ย สื่อถึงอะไร
^___#
สวัสดียามเย็นทุกๆท่านค่ะ..(ทำยังกะเข้าบ้านตัวเอง)
คุณเมตตาคะ
ขอบคุณค่ะ....ช่วยกัน..เก็บขี้หมา...เหรอคะ
อรุณสวัสดิ์ค่ะ
คุณไมโต..ตื่นเร็วค่ะ
ตื่นแล้วค่ะ
เคลียร์กันได้เรียบร้อยแล้วใช่ไหมค่ะ มีอะไรโทรตามได้ตลอดนะคะ จากผู้พิทักษ์สันติราช ค่ะ