• ดาบซามูไรกับใจรวมเป็นหนึ่ง ซึ่งเป็นสมาธิ  ......ขอนับถือด้วยใจครับ  สอดคล้องกับคำกล่าวที่ว่า อันวิทยายุทธ์นั้น ท่าเดียวกันต่างคนใช้ก็ได้ผลต่างกัน
• ขอบคุณครับ

ขอแสดงความนับถือ

คำตอบสวยมาก นิ่งแต่มีความเคลื่อนไหว

static dynamic แบบอาจารย์เคยเล่า

ความฝันรึ? อาจารย์ว่าเหมือน มายา

รู้ว่าฝันไป...ตื่นมามีเพียงเงา

ตัวอักษรเหมือนลีลาซามูไร

หมุนตัว ฟัน ไม้ตายลงในเพลงดาบเดียว

พิชัย

คุณณัชร

เรามาสังเกตตัวอักษรซ้ำอีกที อยากทราบว่าเป็นลายมือของใคร เพราะดูมีพลัง เข้มข้นดุดันจัง สงสัยว่าทำไมฝันดุเดือดขนาดนี้

ขอบพระคุณค่ะ คุณดิศกุล อาจารย์ และ คุณเอ๋ ที่กรุณาแวะเข้ามาคอมเม้นท์

ได้โอกาสตอบอาจารย์ และ คุณเอ๋ในโอกาสเดียวกันเลยว่า  คำตอบสวย ๆ นั้นไม่ใช่ฝีมือพู่กันของซามูไรอ้วนคนนี้หรอกนะคะ  (พยายามแล้วค่ะแต่ไม่ได้ผล ความฝันหนูออกมาหน้าตาเป็นฝันร้าย)

 หนูไปค้นจาก flickr น่ะค่ะ อาจารย์  ไว้ใจได้เสมอ มีภาพสวย ๆ ให้ยืมเยอะ

เอ๊ะ หรือว่าจาก กู๊กเกิ้ล ไม่แน่ใจ  แต่ว่ามีหลายคนที่เขียนไว้ค่ะ

 อันนี้คนถ่ายภาพไม่ได้บอกว่าใครเขียน  แต่หนูดูแล้วค่อนข้างใหม่  ไม่น่าจะใช่ของพระเซนท่านนั้น  ซึ่งท่านสิ้นไปราว ๔๐๐ ปีแล้ว

หนูชอบที่อาจารย์บอกว่าความฝันเหมือนมายาจังค่ะ ตื่นมาเหมือนแต่เงา  คลับคล้ายว่าเคยอ่านเจอที่พระพุทธเจ้าเปรียบ กาม ว่าเหมือน ความฝัน แล้วก็เหมือนอะไรอีกอย่างสองอย่างนะคะอาจารย์  อาวุธ?  ของร้อน?  ใ่ช่ไหมคะ?

แต่ที่ชอบที่สุดแบบ "ตายไปเลย"  คือที่อาจารย์เปรียบเทียบเรืื่องตัวอักษรตัวนี้กับเพลงดาบซามูไรน่ะค่ะ

หนูอ่านแล้วอย่างอึ้งเลยค่ะ  อาจารย์ทำให้หนูต้องค่อยๆ มาพินิจพิจารณา สโตรกจองตัวอักษรนี้ใหม่อีกทีช้่า ๆ แล้วหนูก็ยิ่งทึ่งว่าอาจารย์นั้นระดับเซียนขนาดไหน  โห....หนูว่าถ้าอาจารย์ประลองฝีมือกระบวนดาบกับเซนเซหนูนี้อาจจะสูสี ฮิ ๆ  (เอ...ถือข้างใครดีนี่เรา...)

เพราะสโตรกของตัวอักษรตัวนี้เหมือนท่าออกดาบตั้งแต่ต้นจนจบในดาบเดียว

อันเป็นท่าหลักและท่าคลาสสิคที่สุดของเพลงดาบชั้นสูงด้วยล่ะค่ะอาจารย์  โห.....  ทึ่ง ๆ  ๆ ๆ  (คุกเข่าเอาหัวโขกพื้น)

อืมม....คนเราถ้า "เข้าถึง" อะไรแล้ว มันเข้าถึงไปหมดทุกอย่างจริง ๆ เสียด้วยนะนี่

 ว่าแล้วก็ขยับสายคาดพุงให้แน่นเข้า  แล้วคาดดาบออกไปฝึกใต้ต้นสนญี่ปุ่นริมบ่อน้ำต่อไป  อ้อ, อาจารย์คะ  แถว ๆ ที่หนูอยู่มีสวนโบราณสมัยโชกุนที่ท่านเจ้าของบ้านยกให้รัฐทำเป็นสวนสาธารณะด้วยค่ะ ชื่อ สวน ชิน เอโดกาว่า บางทีหนูก็ไปวิ่งออกกำลังแล้วนั่งสมาธิบนภูเขาในนั้น    คือมันใหญ่มากน่ะค่ะ มีบ่อน้ำ น้ำตก ฯลฯ  วันก่อนนู้นหนูเห็นนกกระสาสีขาวตัวใหญ่ยืนขาเดียวกินอะไรอยู่ริมฝั่งอีกฝั่งหนึ่ง  มองไปแล้วไม่อยากเชื่่อเลยว่าอยู่ศตวรรษที่ ๒๑  ในใจกลางกรุงโตเกียว   เพราะป่าทึับและต้นไม้สูงมาก ที่ประเทศนี้ยังมีฉากโบราณอย่างนี้ให้ดูอยู่เสมอในที่ ๆ เราคาดไม่ถึงอย่างนี้น

  สวัสดีค่ะ

ณัชร 

มิกล้า มิกล้า

มิกล้ารับในคำชมของหนู

หากเจอเซนเซซังของหนู อาจารย์คงซังเซปลิวไปจนศิลปินมิกล้าเขียนออกเป็นตัวอักษรใดได้แน่ๆ

ว่าแต่อาจารย์ขอถามวิธีโพสภาพลงในที่พื้นที่ตรงนี้หน่อย ว่าทำอย่างไรนะ

อาจารย์ไม่เห็นมีเครื่องมือใดใดช่วยเลยครับ

พิชัย

ฮ่า ฮ่า ฮ่า (หัดหัวเราะแบบเซนเซค่ะ แถวนี้ดูเหมือนพวกเซนทั้งหลายจะหัวเราะเสียงนี้หมดเลย ทั้งหลวงพ่อเซน และเซนเซหนู)

ง่ายมากเลยค่ะอาจารย์  อาจารย์เห็นปุ่ม html ข้างบนกรอบเขียนข้อความไหมคะ นั่นล่ะค่ะ  ไปกดตรงนั้น  แต่ก่อนอื่นอาจารย์ต้องมี แอดเดรสที่อาจารย์ใส่รูปเก็บไว้ก่อนนะคะ  ว่าเก็บไว้ที่ไหน  ของหนูส่วนใหญ่มาจาก flickr น่ะค่ะ  แต่ก็สามารถไปเอามาจากที่ไหนก็ได้ในเวบ  ที่ไม่ละเมิดลิขสิทธิ์เขาน่ะนะคะ

หลังจากนั้น ก็ใส่คำสั่งใส่ภาพแบบ html ธรรมดา ๆ นี่ล่ะค่ะ  คือ

<img src="http://www.ที่อยู่ภาพสมมติ.com/12.jpg"></img>  แค่นี้ก็เสร็จเรียบร้อยค่ะ  อ้อ พอเสร็จแล้วหน้าต่างที่เขาให้ edit html ก็อาจจะมีปุ่มให้คลิก โอเค หรือ อัพเดท อะไรทำนองนี้น่ะนะคะ ก็คลิกไปธรรมดา มันก็จะพากลับมาหน้าต่างเขียนข้อความเหมือนเดิมนี่ล่ะค่ะ

 หน้าต่างเดียวกันนี้ใช้คำสั่งของโปรแกรม  html ได้หมดน่ะค่ะ  คิดว่าน่ะนะคะ  ยังไม่เคยลองทุกอัน

ขอให้สนุกกับการแปะรูปนะคะ,

ณัชร

ป.ล. ไม่แน่หรอกค่ะอาจารย์  เซนเซหนูอาจจะปลิวก็ได้  อาจารย์อาจจะเป็นจอมยุทธพู่กันทอง หรือว่าคิวทองก็ได้ใช่ไหมคะ  ที่กบดานอยู่ไม่ออกไปท่องยุทธจักรอะไรทำนองนี้ ฮิ ๆ 

สวัสดีค่ะคุณณัชร

ต้อนรับกลับบ้านนะคะ   เพิ่งเข้ามาตามเวบของอาจารย์มาค่ะเห็นบล๊อคของคุณณัชรเลยเดินเข้ามาตามประสาคนอยากรู้อยากเห็น

เลยได้ความรู้เห็นอะไรดีอีกตามเคยจะขออนุญาติแนะนำต่อให้เพื่อนๆที่เค้าสนใจด้วยได้มั้ยคะ

เผื่อจะเป็นความรู้กับคนอื่นๆต่อไปน่ะค่ะ

เพราส่วนตัวรู้สึกชอบว่ามีสิ่งที่น่าสนใจและความรู้สอดแทรกอยู่ในความสนุกสนานด้วย

เสียดายคุณณัชรไม่สนใจวิชาชงชากับวิชาจัดดอกไม้ไม่งั้นจะได้ถือโอกาศถามและเปรียบเทียบกันดูแห่ะๆ

ในความรู้สึกน่าจะใช้หลักเดียวกันในบางส่วนนะคะ

แต่ก็ชอบจังค่ะ   คิดเล่นๆนะคะเอวิชาดาบของไทยจะมีหลักการที่ลึกซึ้งแบบซามูไรของญี่ปุ่นมั้ยนะ  แต่คงไม่มีโอกาศรู้แน่เลยค่ะเพราะคงไม่มีทางได้ฝึกดาบกับใครแน่ๆอิๆ

ตามมาอ่านน่ะคะ  ชอบอีกแล้ว

"    ชีวิตมนุษย์นั้นก็เหมือนกับความฝันนั่นเอง  ไม่มีอะไรจีรังยั่งยืน  ไม่มีแม้แต่สิ่งเดียว  "

คุณสุกฤตา สวัสดีค่ะ,

ตามมาเจอจนได้  อย่าเพิ่งค่ะ อย่าเพิ่งไปบอกใครต่อ  เพราะที่แวะมาเขียนคนเดียวเงียบ ๆ จุดประสงค์หลักเป็นการ แลกเปลี่ยนเรียนรู้ กับอาจารย์พิชัย และ คนในวงการศึกษาที่มีกำลังวิจยสิ่งเดียวกัน   

จริง ๆ ก็คือหวังเข้ามาพึ่งพา และเรียนรู้จากผู้อื่นเสียล่ะมากกว่า  เพราะอยากรีบเรียนจบค่ะ

นอกจากนั้น ก็ยังเป็นการทยอยรวบรวมลิ้งค์ต่าง ๆที่เกี่ยวข้องกับวิทยานิพนธ์มาเป็นหมวดหมู่ไว้ที่เดียวกันอีกด้วย เผื่อจะได้ใช้

ตอนนี้ความคิดยังไม่ตกผลึกค่ะ ยังกระจัดกระจายนู่นนี่  จึงยังไม่ค่อยอยากให้ใครต่อใครมาอ่านมากนัก เพราะเกิดมีการอ้างอิงนำไปใช้นอกบริบทแล้วจะยุ่ง  เรื่อง ซามูไรๆ นี้มีปัญหาง่ายค่ะ

แล้วก็ไม่แน่ว่าจะเขียนตลอดไปด้วยน่ะค่ะ  เพราะแต่ก่อนเขียนบล๊อกภาษาอังกฤษส่วนตัวจะเอาไว้ช่วยเรื่องวิทยานิพนธ์แล้วก็ไม่ได้เขียนต่อ

ยังหาอะไรที่ลงตัวไปเรื่อย ๆ อยู่น่ะค่ะ

คุณ  ดอกแก้ว สวัสดีค่ะ,

ขอบพระคุณที่ชอบค่ะ  มันรู้สึกอย่างนั้นจริงๆ นะคะ  คุณดอกแก้วว่าไหมคะ?

ณัชร