เมื่อวานตอนเย็น...ในงานสัมมนาการจัดการความรู้เพื่อพัฒนาเครือข่ายเรียนรู้ระดับประเทศ  เชียงใหม่  มีงานเลี้ยงที่เรียกว่า....Welcome party 

หลังจากการอบรมทางวิชาการแล้ว  ชื่นมื่นกับการได้รับรางวัลจากการเป็นสมาชิกใหม่  มีบันทึกและมีการแสดงความคิดเห็นมากที่สุด  สถิติ  ก็คือ  7  ข้อคิดเห็น...

รางวัลที่นี่มีเพียบ...ใครมาไกลที่สุด  ยังได้รับรางวัลเลย..ได้แก่...จังหวัดมหาสารคาม...

ส่วนครูอ้อยได้มีศิษย์  เป็นรอง ผอ.สพท.นครราชสีมา เขต 6

มีบล็อกเป็นของตัวเอง  และแสดงความคิดเห็นเป็นแล้ว  มีความสามารถลงรูปภาพในประวัติได้  ครูอ้อย...เป็นครู...สั่งให้ไปเขียนบันทึก  ก็สามารถเขียนเองได้  วันนี้คงจะได้รับความรู้เกี่ยวกับลงรูปภาพจากวิทยากรตัวจริงล่ะค่ะ....

พอเสร็จจากการอบรมประมาณ 16.30 น.  ก็เป็นบรรยากาศตามอัธยาศัย  ครูอ้อยก็นั่งรอพ่อบ้านจองห้องพัก  และมีโอกาสได้คุยกับคุณจันทรรัตน์ ....blogger ที่ครูอ้อยนำมาเป็นแบบอย่าง  ได้สวัสดีทักทายกับท่าน ดร.ประพนธ์  ผาสุขยืด  และก็แยกย้ายกันพัก  ครูอ้อยไปอาบน้ำ  แต่งตัว  หกโมงกว่า  ก็ไปนั่งคุยกับน้องขจิต  น้องแผ่นดิน  ท่านพี่ Handy  กับพ่อครูบาฯ....เมื่อถึงเวลา 19.00 น.  น้องเอกมารับพวกเราไปที่งาน

บรรยากาศของงาน  ...ก็มโหฬารสุดสุด  ครูอ้อยได้ชมรายการเปิดงานที่มีขบวนกลอง 

ครูอ้อยก็เรียกไม่ถูก  รีบกดกล้อง  ชักภาพ  ต่อกันอย่างเมามันและไม่ลดละ  มีการผูกข้อมืออวยพรให้  และมีพ่อแก่มาเรียกขวัญให้พวกเราด้วย...เป็นสิริมงคลแก่พวกเราทุกคน

มีระบำ สี่ภาค  ที่เวที  ลืมบอกว่า...พิธีกร คือ น้องโอ๋ กับคุณติ๋ว...สักครู่ก็มีอาหารทะยอยมา   ครูอ้อยฟังเพลงของคณะมนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์  ฟังเพลงที่ร้องโดยท่านคณบดี  ...และเพื่อนๆ 

สุดท้าย.blogger ทุกท่านขึ้นไปร้องเพลง GotoKnow  ร้องได้นิดหน่อย...

พอได้เวล  สามทุ่มกว่าๆ  ท่าน อ.พิชัย  ก็เชิญชวนให้พวกเราทุกคนไปปล่อยโคม...ครูอ้อยก็ได้ปล่อย  ความทุกข์  ความโศก  โรคภัย...ไปหมดแล้ว....

แต่ลืม  ปล่อย..ความไม่สบายใจไปด้วย...จะหาปล่อยได้อย่างไร...กับโคมไฟ...

โคมไฟ  ลอยไป  ไกลสุดฟ้า  

ไม่รู้ว่า  ไปไกล  ไปแค่ไหน 

หากจะลอย  ลอยไป  ไปให้ไกล 

ช่วยพาไป  ทุกข็โศก  และโรคภัย...