เป็นกำลังใจให้ครูอ้อยนะครับ เพราะว่าผมจะอยู่ในสภาพเดียวกับครูอ้อยนะครับ คือ ต้องเป็นครูผู้นำในการรับผิดชอบงานวิจัยของครูทั้งโรงเรียน ปัญหาเกิดเหมือน ๆ กัน ครับ ที่โรงเรียนในการประชุมเราจะมีทั้งการประชุมแบบเป็นทางการ และการประชุมแบบไม่เป็นทางการ งานเลี้ยงสังสรรค์ งานรื่นเริง วงรับประทานอาหารได้หมดเลยนะครับ ที่โรงเรียนผมก็ทำแบบนี้ ทุกสิ่งทุกอย่างอยู่ที่ใจ ถ้าทีมงานพร้อมลุย มันก็คงไม่หนักหนานะครับ การประชุมบางครั้งก็หาไม่ได้ เมื่อหาได้บรรยากาศก็เคร่งเครียด คนเรามีหลายประเภทครับ บางคนชอบอ่าน บางคนชอบฟัง บางคนชอบให้เรารุก หรือแม้ก็ทั่งบางคนไม่ชอบให้เราติดตาม เขาจะทำเอง ลองใช้หลาย ๆ วิธีนะครับ มันจะเป็นการบริหารงานแบบยืดหยุ่น แต่ที่สำคัญขึ้นอยู่ที่ว่าอย่าให้สิ่งที่เป็นอุปสรรคเหล่านั้นบั่นทอนความตั้งใจดีของเราให้น้อยลงไปนะครับ เคยมีคนบอกว่า ในฐานะที่เราจะต้องนำคนแล้ว (ครูผู้นำ) สิ่งประการสำคัญคือเราต้องรู้นิสัยของคนด้วยนะครับ เราก็ต้องปรับบุคลิกของเรา เป็น พ่อแม่บ้างในบางคน บางโอกาส เป็นเพื่อนบ้างในบางคนบางโอกาส และเป็นเด็กบ้างในบางคนบางโอกาส เขียนยาวหน่อยนะครับ เผื่อจะเป็นกำลังใจให้พี่บ้าง
สวัสดีค่น้องชาย ครูเจิด....ครูบรรเจิด
ยิ้ม รู้ รับ นำทาง......สู่เส้นชัยของความสำเร็จค่ะ