สวัสดีค่ะคุณ บางทราย (คนเข็นครก ขึ้นภูเขา)

อ่านแล้วรู้สึกเลยว่าขาดความพอดี.. เวลาจะทำอะไรทีก็เหมือนแห่กันไปทำ... ดีหรือไม่ ไม่รู้ แต่ต้องเอาไว้ก่อน ทำนองจตุคง จตุ..อะไรเนี่ยแหละค่ะ... ไม่มีการรับประกันอะไรเลย.. น่าสงสารเกษตรกรจริงๆ เปลี่ยนรัฐบาลที ก็แย่ทีนึง เหมือนถูกปล้นคาตา...แต่ทำอะไรไม่ได้...

บทเรียนนี้เจ็บลึกจริงๆ แต่ต้องเอาบทเรียนอย่างนี้แหละค่ะไปเผยแพร่ เพื่อป้องกันการถูกปล้นซ้ำอีก แต่ถึงเวลาถ้าโจรแต่งตัวมาดี..เขาจะดูออกกันไหม...เดี๋ยวนี้โจรแต่งตัวดี รวย และการศึกษาก็ดีเสียด้วยสิ...แย่จริงๆ...

คงต้องป้องกันโดยการให้เกษตรกรมีความรู้เกี่ยวกับกลไกพวกนี้มากขึ้นด้วยแหละค่ะ...แล้วก็ต้องเป็นบทเรียนเลยว่าห้ามทำเหมือนกันหมด..ต้องมีความหลากหลายพอสมควร..ไม่งั้นถ้าล้ม ก็ล้มกันหมด...วงจรหน้าจึดก็จะไม่หมดเสียที...

วันนี้รู้สึกตัวเองเขียนแรงมากเลย..แต่อยากส่งกำลังใจให้กับคนที่กำลังเผชิญเรื่องเหล่านี้อยู่ค่ะ...แล้วก็คุณบางทรายด้วยค่ะ ที่เข้าไปช่วยแก้ไขปัญหาเหล่านี้อยู่... ขอบคุณนะคะ...

กมลวัลย์

ในทัศนผมคิดว่าอาจารย์เขียนไม่แรงหรอกครับ

มุมมองของผมคือ อาชีพการทำการเกษตรเป็นอาชีพที่เสี่ยงมากอยู่แล้ว หากทำ Risk Analysis เราก็จะเห็นว่าจุดอ่อนของเกษตรกรไทย หรือที่ไหนในโลกนี้ก็เหมือนๆกัน เพียงแต่รัฐบาลในฐานะที่ต้องรับผิดชอบงานพัฒนาประเทศชาติจะต้องเอาใจใส่มากกว่าที่เป็นอยู่ และอย่าไปซ้ำเติมความเสี่ยงให้กับเกษตรกรอีก

ในกรณีนี้รัฐลงไปทำสัญญาการผลิตกับเกษตรกรก็ต้องทำตามสัญญา รัฐบาลใหม่เข้ามาต้องรับไปพิจารณาและประกาศให้ทราบถึงความผิดพลาดที่ผ่านมาด้วย  มิเช่นนั้นชาวบ้านก็คือหมากที่ผู้ปกครองเป็นผู้หยิบเล่นจะเอาไปวางตรงไหนก็ได้ ทำอย่างไรก็ได้ ความเสียหายที่เกิดขึ้นก็ต้องรับผิดชอบ

 มันมีเรื่องที่เราฟังแล้วก็ขำไม่ออกตามมาอีกครับอาจารย์ กล่าวคือ  ผมลองแหย่ว่า เอ้าถ้าเช่นนั้นก็จำไว้งวดหน้าเราก็อย่าไปเลือกเขาเป็นเข้ามาเป็นรัฐบาลสิ  ชาวบ้านคนหนึ่งตอบตรงไปตรงมาว่า ไม่ได้หรอก เราต้องเลือกเขาเข้ามาอีก เหตุผลก็คือ เมื่อเขามาเป็นรัฐบาลเขาจะได้กลับมาแก้ปัญหานี้.....??? !!!!

• เอามาขยายต่อ
• เนื่องมาจากวงจรหน้าจืด (จืดสนิทจริงๆ) ช่วยผมด้วยนะครับ
• ขอบคุณมากครับที่เขียนเรื่องดีๆๆให้คิด

• อ่านแล้วเศร้าใจนัก
• “ช่วยไม่ได้จริงๆ เพราะผมต้องทำตามคำสั่งของผู้ใหญ่” “ผมเข้าใจว่าเกิดความเสียหายขึ้นแล้ว แต่ผมก็ไม่รู้ว่าจะเอาเงินมาจากไหนมาซื้อเมล็ดพันธุ์หญ้า ผมเสียใจ....” 
• อยากดูสัญญาแล้วดูว่ามีช่องทางไหนฟ้องรัฐได้บ้าง
• ให้มันรู้แล้วรู้รอดไปพี่ชาย

สวัสดีค่ะพี่บางทราย

นี่เป็นหนึ่งการผุกร่อนของสังคมที่เกิดขึ้นจาก " เงิน " ที่หว่านลงไปเพื่อกระตุ้นเศรษฐกิจ..

เบิร์ดยืนยันว่า " เงิน " แก้ปัญหาความยากจนไม่ได้..โลกไม่ได้ขาดเงิน แต่ขาดความรู้  ขาดปัญญาในการใช้เงิน...การแปลงสินทรัพย์เป็นทุนที่พูดๆกันเหมือนนกแก้วนกขุนทอง แท้จริงแล้วคือการแปลงสินทรัพย์เป็น " หนี้ " ...แล้วจะทำให้คนเป็นหนี้ทำไม ?...โอย ! ของขึ้นขออภัยค่ะพี่บางทราย..ไปก่อนที่จะแรงกว่านี้ดีกว่า..^ ^

สวัสดีครับน้องขจิต

ขจิต ฝอยทอง

ขอบคุณมากที่เอาเรื่องวงจรหน้าจืดไปขยาย ดีครับ เพื่อเป็นข้อมูลสาธารณะ และให้คนที่อยู่ในเมือง ไม่ค่อยมีโอกาสสังผัสชุมชนเข้าใจบ้าง

และเปิดเวทีความคิดเห็นสาธารณะ เป็นประโยชน์มากครับ

เรื่องสัญญาที่ชาวบ้านทำกับรัฐนั้นได้ปรึกษากับทนายความเบื้องต้นแล้วครับ

สวัสดีครับน้องเบิร์ด

เบิร์ด

คนทั่วไปจำนวนมาก มองไม่เห็นประเด็นที่น้องเบิร์ดกล่าว โดยเฉพาะชาวบ้าน  แม้แต่สหายจากสมรภูมิเดือด

เงินไม่สามารถแก้ปัญหาความยากจนได้ แต่สามารถใช้เงินเป็นเครื่องมือสร้างคนได้ รู้จักใช้ รู้จักความหมายและการเดินผ่านเพื่อผ่าน มิใช่ผ่านเพื่อเก็บ และสะสมจนมืดบอด  แต่ใครจะเอาหนังสือพิมพ์ไปเคาะศรีษะแล้วจะบรรลุมรรคผลดังนี้ได้เล่า มีแต่ค่อยๆทำไป

หลายคนยังบอกว่า โอย..เขาก้าวไปยังกะจรวดเอ็กโซเซ..เราน่ะมัวแต่คลำหาทางอยู่ เมื่อไหร่จะทันกันเล่า.. 

เราก็บอกว่า นี่เห็นไหม..ในมือเราถือหนังสือเล่มหนึ่ง ชื่อว่า "..นายอินทร์ผู้ปิดทองหลังพระ.." ถึงยอมเข็นครกขึ้นภูเขาไงเล่าครับ อิ อิ.(หนักจัง..)

สวัสดีครับคุณบางทราย

เรื่อง"เชื่อท่านผู้นำแล้วท่านจะเจริญ"มีทุกยุคทุกสมัยแหละครับ  

ชาวบ้านตาดำๆได้ยินแต่คำหวานหู แม้ยังไม่เริ่มโครงการก็วาดฝันไปถึงไหนถึงไหนแล้ว 

ยิ่งอุตส่าห์ดูแลจนเก็บเกี่ยวผลผลิตได้อย่างเต็มเม็ดเต็มหน่วย รอเพียงท่านผู้นำมารับซื้อ  ใครจะคิดบ้างว่าจู่ๆก็มีฟ้าผ่าลงมากลางบ้านกลางวันแสกๆ  น่าเห็นใจจริงๆครับ

คนโบราณเขาถึงมีคำเตือนว่า  "อย่าไว้ใจทาง...อย่าวางใจคน"

อ.ศิริศักดิ์

ถ้ามีทนายความคอยตามช่วยเหลือกรณีต่างๆเหล่านี้ ผมว่า คดีคงล้นศาล แน่เลยครับ

สงสารชาวบ้าน เหมือนนักสู้ตาบอดครับ

สวัสดีครับพี่บางทราย

  เป็นเรื่องที่ผมก็คิดตรงกันครับ

  ที่บ้านศีขรภูมิ  สุรินทร์  เป็นที่  ที่เรื่องราวเหล่านี้มีมากมายครับ

  อิสานเป็นพื้นที่ๆ  ได้รับผลกระทบมากที่สุดกับเรื่องการหว่านเม็ดเงินเข้ามา  ล่อตาล่อใจพี่น้องเรา

  โดยที่เราก็ไม่รู้เท่าทัน  เตรียมตัวไม่พร้อม  ปกติเราก็ลำบากอยู่แล้ว  แต่ก็ลำบากกาย  ไม่ลำบากใจ  ไม่มีหนี้สินมากมาย

  อต่ตอนนี้ผมเชื่อว่า  บ้านทุกๆหลังที่หมู่บ้านผม ทุกคนนอนไม่ค่อยหลับ  ทุกคนไม่มีความสุขกายสุขใจนัก  เพราะว่ามีหนี้สินมากมาย

   บ้างก็หาทางออกด้วยสุรา  การพนัน  หรือเรื่องที่ไม่สุจริต  ทำให้มีปัญหาตามมามากมายเลยครับ

   เรื่องชุมชนในอิสาน   น่าสนใจมากๆครับ

   หวังว่าการไป ลปรรเฮฮาศาสตร์ครั้งนี้ผมจะได้  เรียนรู้เพิ่มเติมในความรู้อีกมุมหนึ่งที่น่าสนใจ  และอาจจะได้นำมาใช้กับตัวเองในอนาคตครับ

สวัสดีครับน้องหมอ  kmsabai

• พี่เคยทำงานที่สุรินทร์เกือบ 3 ปี ที่โครงการ NET อยู่แถบชายแดน สังขะ กาบเชิง บัวเชด สมัยเขมรแดงยังมีอยู่
• ชอบกินขนมกะละแมจากศรีขรภูมิ
• มีน้องหมอเชียงใหม่เป็นคนที่นั่นคนหนึ่งเขาแต่งงานกับน้องจากคณะพี่ ชื่อหม่อมหลวง เตือนใจ สุทัศนีย์ ไม่ได้เจอกันนานแล้ว
• วงจรหนี้สินนี้รัฐเป็นตัวกระตุ้น และมันไปตรงกับกระแสการบริโภคของสังคมทุนนิยม และการเร่งการผลิตทางการเกษตรเพื่อให้ได้จำนวนมาก แต่ผลที่เกิดขึ้นก็อย่างนี้
• ความจริงพี่ติดตามมานานพอสมควร กองทุนประเภทนี้มีมานาน สมัยก่อนเรียก กองทุน กข.คจ. ที่กรมการพัฒนาชุมชนเป็นผู้รับผิดชอบ หลักการดี วิธีการพอใช้ได้ แต่ปฏิบัติแย่
• กองทุนเงินล้านก็หลักการคล้ายกัน และชาวบ้านชอบมากๆ ยกนิ้วให้เจ้าลัทธินี้ ก็เหมือนกันดูรวมๆก็คือ หลักการดี วิธีการใช้ได้ แต่ปฏิบัติยิ่งแย่หนักลงไป  และชาวบ้านก็ไม่ได้ต่อว่าเจ้าลัทธินะครับกลับยกย่องมากเลย แม้ในดงหลวง
• ชาวบ้านแยกแยะไม่ออกว่าอะไรคืออะไร
• เป็นหนังเรื่องยาวที่ต้องแก้กัน มีทางแก้ครับ