เสวนาจานส้มตำ ๗ : คิดอย่างปริญญาเอก ?


อ่านบันทึกและความคิดเห็นของหลายๆท่านที่เรียนถึงระดับปริญญาเอก ทำไมพวกเราถึงเข้าไม่ถึงคนระดับปริญญาเอกมั่งนะ
หลังจากที่เด็กๆแถวตลาดโต้รุ่งกาฬสินธุ์ เข้ามาอ่านบันทึกใน gotoknow  เปิดดูประวัติ มองเห็น ดร. ก็หลายท่าน เป็นนักศึกษาปริญญาเอกก็เยอะ  

อ่านแล้ว พวกเขาก็เอามามองตัวเอง

คู่สนทนา 1 -  "อ่านบันทึกและความคิดเห็นของหลายๆท่านที่เรียนถึงระดับปริญญาเอก ดูๆไปก็ไม่เห็นจะแตกต่างกับพวกเราซักเท่าไหร่ ยังสงสัยอยู่เลยว่า ทำไมพวกเราถึงเข้าไม่ถึงคนระดับปริญญาเอกมั่งนะ "

นายบอน -  "คงไม่รู้ว่าจะเข้าให้ถึงได้อย่างไร ช่องทางไหน gotoknow ก็เป็นช่องทางที่จะเข้าไปแลกเปลี่ยนกับหลายๆท่านได้แล้วนี่นา"

คู่สนทนา 2 -  "แต่ละคนย่อมจะมีที่เฉพาะของตัวเอง มีสังคมของตัวเอง ถ้าอยากจะเข้าให้ถึง ก็จะต้องขวนขวายที่จะเข้าไปอยู่ในสังคมนั้น เพราะเค้าคงไม่เข้ามาอยู่ในที่ของพวกเราแน่ๆนอกจากจะแวะมาซื้อกับข้าวแป๊บเดียวเท่านั้น"

คู่สนทนา 1 - "ไม่ใช่อย่างนั้น ที่ว่าเข้าไม่ถึงนี่ หมายถึง ความคิดของพวกเขาต่างหาก สังเกตดู เวลาที่เราพูดคุยกับคนที่เจอหน้ากันทุกวัน เรายังพอจะเดาออกเลยว่า เค้าจะคิด จะพูดอะไรออกมาแนวไหน พอจะเดาทางออก แต่พออ่านใน gotoknow นี่ ตามความคิดพวกเค้าไม่ทันจริงๆ "

นายบอน -  "บางที น้องอาจจะไม่เคยคิดถึงเรื่องเหล่านั้นเหมือนอย่างชาวปริญญาเอกหลายท่าน น้องอาจจะคิดถึงแต่เรื่องที่เจอะเจออยู่ทุกวัน การใช้ชีวิตการทำงานก็ต่างกัน "

คู่สนทนา 1 -  "เอาแค่เรื่องที่ใกล้ๆตัวพวกเรา เรื่องที่พวกเราคิดเหมือนพวกเค้า พอเรามาอ่านความคิดพวกเค้า รู้สึกว่า เข้าไม่ถึงจริงๆ เมื่อเทียบกับความคิดในเรื่องเดียวกัน เมื่อคุยกับคนรู้จักที่อยู่ใกล้ๆตัว"

คู่สนทนา 2 -  "ชักพูดเข้าใจยากแล้วแฮะ เราชักจะรู้สึกว่า เราเข้าไม่ถึงนายซะแล้วนะเนี่ย"

คู่สนทนา 1 -  " ก็แค่เรื่องผู้หญิงคิดยังไงกับผู้ชาย ที่พี่นิวแสดงความคิดเห็นนั่นแหละ ได้อ่านความคิดของ "น้อย" ที่พี่บอนเอาไปบันทึก เราก็พอจะเดาแนวทางได้ออก ว่าผู้หญิงในแบบน้อย คงจะคิดแบบนี้ แต่พออ่านความเห็นของพี่นิว อึ้งเลย คิดได้ยังไงกัน "

นายบอน -  "นิวเค้าก็เขียนไว้แล้วนี่ว่า เค้ายังไม่มีประสบการณ์ ยังไม่แต่งงาน ยังไม่มีมีคู่ชีวิต เค้าอาจจะผิดก็ได้  "

คู่สนทนา 1 -  "เพื่อนของน้อยก็ยังไม่แต่งงานเหมือนกัน เค้าก็ค่อนข้างจะเป็นคนที่ไม่ยอมคนซักเท่าไหร่  ผมนั่งอ่านความเห็นของพี่นิวช่วงแรกๆ ก็ดูคล้ายๆกับเพื่อนของน้อย แต่อ่านๆไปเรื่อยๆ เอ๊ะ เค้าคิดได้ยังไงนะ เหมือนกับว่า พี่นิวเคยมีประสบการณ์มาก่อนยังงั้นแหละ "

คู่สนทนา 2 -  "เห็นคุณปภังกรเขียนบันทึกว่า ในห้องเรียนของเค้าก็จัดเสวนาเรื่องของผู้หญิงนี่นา บางที พี่นิวอาจจะได้ร่วมเสวนาในห้องเรียนเหมือนคุณปภังกรแล้วก็ได้นะ"

นายบอน -  "เอ๊ะ นิวเค้าเรียนทางด้านเทคโนโลยีนี่นา น่าจะเสวนาด้านคอมพิวเตอร์มากกว่านะ"

คู่สนทนา 1 -  "ผมว่า ปริญญาเอกต้องเรียนมากกว่าใครๆ คิดมากกว่าใคร คิดไปในจุดที่คนทั่วไปเข้าไม่ถึง  ถ้าทุกคนเข้าไปถึง ก็คงไม่ต้องไปเรียนปริญญาเอกกันหรอก"

นายบอน -  "แล้วที่นิวเค้าเขียนบันทึกต่างๆในบล็อกของเค้าเนี่ย รู้เรื่องมั้ย เข้าถึงรึเปล่า "

คู่สนทนา 1 -  "อ่านแล้วก็ดูเหมือนคนอื่นๆ บอกเล่าเรื่องราวต่างๆ แต่พอเค้าแสดงความคิดเห็นในแบบยาวๆ ดูลึกซึ้ง และเดาทางไม่ออกจริงๆเลย...."



นี่คือ เสวนาจานส้มตำ  เป็นข้อสังเกตที่ได้จากการอ่านบันทึกใน gotoknow ของเด็กหนุ่มจากตลาดโต้รุ่งเมืองกาฬสินธุ์ครับ



หมายเลขบันทึก: 41803เขียนเมื่อ 31 กรกฎาคม 2006 11:07 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 15:30 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (15)

คุณบอน ! ก็นิวบอกแล้วไงคะ ว่านิวมิได้เก่งกล้าสามารถไปเสียทุกเรื่อง จริง ๆ แล้วนิวก็เป็นเพียงผู้หญิงอายุ 28 คนนึง ที่มีโอกาสได้ไปเรียนก็เท่านั้น !! แต่ถ้าคุณบอนจะบอกว่านักศึกษาปริญญาเอกทุกคนเป็นเหมือนนิว มันก็คงไม่ใช่

       แต่สำหรับนิว ด้วยมุมมอง ประสบการณ์ต่างๆ      ที่นิวเคยได้รับ หรือได้พบ นิวจึงถ่ายทอดออกมาแบบนี้ และอย่าเหมารวมว่าคนอื่นจะเป็นแบบนิว คนที่เรียนปริญญาเอก คนอื่น ๆ เค้าคงเก่งกว่านิวเยอะทั้งในชีวิตจริง และในการเรียน อย่าเหมารวมกัน ถ้าจะว่านิว ก็ขอให้กรุณาว่านิวคนเดียว ขอบคุณคะ ???

        แต่มีสิ่งหนึ่งที่นิวรู้สึกได้ก็คือ คุณกำลังต่อต้านนักศึกษาปริญญาเอกอยู่หรือเปล่าคะ การที่ใครซักคนมีโอกาสได้เรียน มันคงต้องประกอบไปด้วยปัจจัยหลาย ๆอย่าง นิวคงจะไม่โต้แย้งกับคุณบอน อีก !! แต่นิวอยากให้คุณลองมองย้อนกลับไปดูตัวเองก่อนว่า.... แล้วคนที่กำลังจะจบปริญญาโท เนี่ย !! เค้ามีความคิดเหมือนหรือแตกต่างจากคนที่จบปริญญาตรี บ้างไหม  เคยมีคำกล่าวของ รศ.ดร.สุธีระ  ประเสริฐสรรพ์  เขียนไว้ใน  สนุกกับงานวิจัย  ซึ่งนิวขอแยกเป็นส่วน ๆ เพื่อให้อ่านง่ายขึ้นดังนี้.....

  • คุณจะไม่รู้หรอกว่าคุณเปลี่ยนแปลงไปอย่างไรเมื่อจบปริญญาตรีในตอนที่คุณอยู่ ม.6 
  • และคุณจะไม่มีทางรู้ได้เลยว่าคุณจะเปลี่ยนแปลงไปอย่างไรเมื่อจบปริญญาโท  ในตอนที่คุณกำลังเรียนปริญญาตรี
  • และคุณจะไม่รู้หรอกว่าคุณเปลี่ยนแปลงไปอย่างไรเมื่อจบปริญญาเอกในตอนที่คุณเรียนปริญญาโท 

**เพราะสิ่งเหล่านี้มันเป็นกระบวนการที่ต้องสัมผัสและรับรู้ได้ด้วยตัวของตัวเอง**

นิวคงไม่ขอโต้แย้งความคิดเห็นของคุณบอนอีกนะคะ  เพราะพูดไปก็ไม่ได้ประโยชน์อะไรกลับมา  ..??  ก็เหมือนอย่างที่นิวเคยบอกนั่นแหละ !!  นิวมิได้ยอม  แต่ถ้านิวมองเห็นว่าพูดไป ทำไปแล้วมิได้ประโยชน์   นิวจะทำไปเพื่ออะไรกัน !!!

    การที่นิวเข้ามาที่ gotoknow  นิวก็คงไม่ได้คิดว่าจะแสดงศักดานุภาพในการเป็นนักศึกษาปริญญาเอก  นิวก็เพียงเข้ามาใน web  แห่งนี้เพื่อต้องการผ่อนคลายและอ่านความคิดของใครหลาย ๆ คน และบางครั้งนิวก็มีการแสดงความคิดเห็นลงไปบ้าง   ซึ่งนิวก็ยอมรับความคิดเห็นทุก ๆ ความคิดเห็น !!  แต่สิ่งที่นิวยอมรับไม่ได้ก็คือ  นิวไม่อยากให้ใครดูถูกนักศึกษาปริญญาเอกคนอื่น ๆ เพราะนิวเป็นต้นเหตุหรอกนะคะ   นิวไม่ทราบว่าคนอื่นคิดอย่างไร  

       แต่นิวก็ยอมรับว่าใครหลาย ๆคน ในชีวิตนอก Cyber ก็ยังมองว่านิวยังเด็กอยู่มาก ๆ  ซึ่งอาจจะเหมือนคุณบอนที่กำลังมองนิวในขณะนี้....แต่นิวก็กำลังพยายามเรียนรู้สิ่งต่าง ๆ  รอบ ๆ ตัวเพื่อให้ทันต่อสภาพสังคมในปัจจุบัน  และวันนึงนิวคงเป็นกำลังสำคัญของประเทศที่มีคุณภาพแน่นอน (ตอนนี้นิวก็คิดว่านิวมีคุณภาพเหมือนกันในระดับที่ใช้ได้ทีเดียว)  ขอบคุณคะ

ที่จริงไม่ได้ต่อต้านครับ เสวนานี้ ก็เหมือนกับห้องเรียนแห่งการเรียนรู้ของชาวตลาดโต้รุ่งที่อยากจะแสดงความคิดเห็นก็เท่านั้น และนายบอนก็นำความคิดเห็นที่แตกต่างมานำเสนอ เพื่อการแลกเปลี่ยนเรียนรู้

ผลที่ได้รับเบื้องต้น จากกลุ่มที่ไม่ติดตามอ่าน ก้มาติดตามอ่านมากขึ้น กับการเรียนรู้ความแตกต่างทางความคิดที่หลากหลาย เป็นความงดงามอย่างหนึ่งนะครับ

... เป็นบันทึกที่เหมือนโต้คารมเลยนะคะเนี่ย

นักศึกษาปริญญาเอกคือคนที่ต้องพยายามคิดให้เยอะๆ เข้าไว้ค่ะ ต้องคิดในสิ่งที่คนอื่นในโลก"ไม่คิด"ให้ออกให้ได้ ม่ายงั้นก็ไม่รู้จะจบยังไงไม่มีอะไรแตกต่างจากคนอื่น

เรียนปริญญาเอกคือเรียนรู้การจัดระบบความคิด และเรียนรู้ในแง่ลึก เรียนรู้ด้วยตัวเองเป็นส่วนใหญ่ แต่ไม่ได้รู้ทุกเรื่อง จะรู้แต่เรื่องที่เรากำลังทำวิจัย และต้องรู้จริงให้ได้ จนบางครั้งคนที่เรียนจบได้ดร. เราถึงรู้สึกว่าพูดคุยกับเค้าไม่รู้เรื่องค่ะ แต่ยังไงซะส่วนตัวยังคิดว่าเรียนจบตรี จบโท ถ้ามีความเชี่ยวชาญในสาขาที่ตนทำงานอยู่ก็ไม่เห็นต่างอะไรกับนักศึกษาปริญญาเอก หรือคนจบเอก พอมีโอกาสได้เรียน ก็เลยคว้าไว้ จะได้รู้ว่าเป็นอย่างไร

เข้ามาอ่านแล้วรอบหนึ่ง...

บอกไม่ถูกว่าคิดอย่างไร...

รับรู้แต่เพียงว่าเรา...มองกันคนละฐานแนวคิด

ปราชญ์ไทยเก่งๆ หลายคนที่ไม่ได้เรียนหรือ จบ ป.เอก

และคนจบ ป.เอก อีกหลายๆ คน...ที่สร้างชื่อก็มีถมไป

ค่าของคน..ไม่น่าจะอยู่ที่...ใบปริญญา..

หากแต่อยู่ที่ว่าคนคนนั้น...สามารถ "สร้างความรู้" ด้วยตนเอง...ได้มากน้อยแค่ไหน..

และสำคัญยิ่งกว่า...คนที่มีความรู้นั้น...เป็นคนดีมีคุณธรรม...มากแค่ไหน...

เอ  พี่ไม่รู้ว่าเกิดอะไรกันขึ้น  แต่อ่านจากการเขียนน้องนิว  เขียนได้ดีนะเนี่ย เห็นด้วยกับ Dr.Ka-Poom  ที่บอกว่า  ปริญญาเป็นเพียงกระดาษหนึ่งใบ  คุณค่ามันเปรียบอะไรไม่ได้กับการเป็นคนดี  ถ้ามีปริญญาแต่ไม่ได้เป็นคนดี นะคะน้องนิว

นายบอนก็มีแง่ของการคิดได้อีกมุมหนึ่ง  ไม่ผิดอะไร  ทุกคนตั้งอยู่บนเหตุผลที่อยู่บนถนนสายเดียวกันอีก

โปรดอย่าลืมว่า

คนดี  ก็คือ ดีในที่แห่งนั้นกำหนดว่าดี

เหมือนกับว่า  เพชรเป็นสิ่งมีค่ามหาศาลที่คนกำหนดกฎเกณฑ์ขึ้นมา

เรียนท่าน "สิริพร กุ่ยกระโทก"...

IQ ต้อมมีมาพร้อม..EQ...

และหากให้ดี EQ ต้องมีนำสิ่งต่างๆ...มากกว่าการเอา IQ มาเป็นตัวตั้ง...ว่าไหมคะ

บางทีก็ต้องมี EQ มากกว่า IQ  ไม่ต้องมีพร้อมกันหรอกค่ะ  แล้วแต่สถานการณ์อีกล่ะค่ะ

ก็แล้วแต่จะยืนอยู่ตรงไหน  ถ้ามีจุดยืนที่เหมาะสม  ไม่รู้ว่าจะดีถูกใจใครหรือเปล่าค่ะ  ใครบอกว่าเป็นดี  ตัวเราหรือคนอื่นล่ะคะ

ความดี  ความถูกต้อง  ความเหมาะสม  IQ  EQ  ทุกคนมีหมดค่ะ  แต่จะนำเอาออกมาได้อย่างไร  เวลาไหน  ค่ะDr.Ka-Poom 

เผอิญอ่านแล้วมีผมเข้าไปเป็นบุคคลที่ 3 ในวงสนทนาด้วย ยินดีเป็นอย่างยิ่งครับ

แต่ยังขอยืนยันคำเดิมว่า ผมเป็น "กบฏทางวิชาการครับ" ถึงเรียนปริญญาเอกแต่ก็ขอคิดอย่างชาวบ้านชาวเมืองทั่ว ๆ ไปครับ

 

กึ๋น...ของคน..อยู่ที่ว่า..คนนั้นเข้าใจใน "ตน"หรือไม่...และเป็นอย่างไร...มากกว่าจำนวนใบปริญญา หรือว่าเรียนอะไร...เพราะหากมัวลงตน..ว่าตนแน่กว่าใคร...กึ๋นที่มีนั้น...ก็อาจจะด้อยค่า...ลงได้ในบัดดล
เห็นคุณบอน  วนๆ เวียนๆ  อยู่กับเรื่องปริญญาเอก  ปริญญาโท  ปวส. ปวช.  มาหลายบันทึกแล้ว    เนื่องจากไม่ได้ตามอ่านบันทึกโดยละเอียด    เลยไม่รู้ว่าต้องการจะสื่ออะไร   

แต่ที่ไม่เข้าใจคือว่า  ทำไมคุณบอนมักจะนำ ดีกรี ทางการศึกษา  มาเกี่ยวกับการแสดงความคิดเห็นของใครๆ    

สวัสดีอีกครั้งครับ

ผมกลับเข้ามาอ่านเพื่อประมวลเนื้อหาประกอบการเขียนบันทึกขยายความจากบันทึกตอนนี้

คุณนิวครับ
  นายบอนว่า คุณได้อะไรมากกว่าที่คาดไว้นะครับ จากที่ว่า เพราะพูดไปก็ไม่ได้ประโยชน์อะไรกลับมา อย่างน้อยก็ในบันทึกตอนที่เขียนต่อเนื่อง เพื่อให้มองเห้นภาพที่กว้่้างขึ้น
"คุณกำลังต่อต้านนักศึกษาปริญญาเอกอยู่หรือเปล่า" , ,คราบน้ำตา , การผูกใจไว้กับ gotoknow และอิทธิพลทางความคิดที่ได้รับ

คุณ IS ครับ
  ความคิดเห็นของท่านได้ประเด็นที่น่าคิดเยอะทีเดียว สำหรับในบันทึกนี้ การนำเสนออาจจะมีข้อจำกัดอยู่บ้าง จึงออกมาในแบบ โต้คารม เนื่องจากมีเวลาเรียบเรียงจำกัดครับ

Dr. ka-poom  ครับ
  นายบอนเห็นด้วยครับ และจะนำไปคิดอีกครั้ง หรืออาจจะเป็นบันทึกอีก 1 บทในมุมมองของนายบอนเอง

คุณครูสิริพรครับ
  เห็นด้วยในความคิดของท่านครับ ใน gotoknow ก็เหมือนการแลกเปลี่ยนทัศนะกัน อาจจะเห็นด้วย หรือขัดแย้งกันทางความคิดบ้าง เป็นเรื่องธรรมดาครับ เพราะที่คุณนิวว่ามาก็ถูกต้องทีเดียว

นายรักษ์สุข (คุณปภังกร)
  ถ้าคุณกบฎทางวิชาการ สงสัยคุณนิว ให้นายบอนเป็นกบฎทางความคิดของคุณนิวแหงๆ

คุณ nodnoi ครับ
  ที่วนๆเวียนๆ ในวงการนี้ เพราะพบเจอแต่คนในแวดวงนี้ครับ ก็หยิบประเด็นมาเล่าสู่กันฟัง มีคนชมบ้าง และโดนศอกกลับบ้าง แต่เขียนในมุมมองที่สร้างสรรค์ครับ บางทีอาจจะดูไม่สร้างสรรค์ก้แล้วแต่มุมมองครับ เพราะเขียนในแนว series

ไม่มีเส้นขอบแบ่ง ในความคิด

ไม่ว่าจะอยู่ในดีกรีใด...

การแสดงความคิดเห็น  เราก็เห็นวิธีคิดของคนผ่านการบันทึก

หลากหลายสิดี หลากหลายสิงดงาม

 ผมเข้าใจสิ่งที่นายบอนนำเสนอ...เห็นว่านั้นหล่ะ คือคนเขียนเรื่องชีวิต   "ชีวิตเสวนา" แต่กระทบอัตตาหลายๆคน

ให้กำลังใจทุกคนครับ

 

หัวเราขำกลิ้ง...เลยคะมาพบ คห. คุณนายบอลตอบคุณ nodnoi...

บ่งบอกความเป็นคนอารมณ์ดีนะคะ...แหมบันทึกอย่างนี้สองแง่สองง่ามมากเลยคะ...ดีคะ...เพราะกระตุ้นให้คนมา ลปรร. กันดีนักแล

คุณจตุพรครับ
  ขอบคุณครับ สำหรับมุมมองเรื่องชีวิตเสวนา ที่กระทบอัตตาของหลายท่าน แหม เอามาเขียนบันทึกอััีกซักเรื่องดีมั้ยนี้

Dr.Ka-poom ครับ
   นายบอนกลายเป็นถั่วแระเชิญยิ้มไปแล้วหรือนี่
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท